Ghost Dollar รัก หลอก หลอน

          หลายวันผ่านไป...
"ดาวว ตื่นได้แล้ว วันนี้มีสอบไม่ใช่หรอ?"
          เสียงของเเม่ที่เรียกฉันแต่เช้า ฮ้าวววว ง่วงนอนชะมัด
ฉันเริ่มทำใจเรื่องก้อยได้แล้วล่ะ ฉันคิดว่า ถ้าก้อยมาเห็นฉันเศร้าแบบนี้ ก้อยก็คงจะไม่ชอบหรอก ฉันรีบอาบน้ำ แต่งตัว เตรียมไปสอบ มือน้อยๆหยิบแซนวิชเข้าปาก มันช่างอร่อยเหลือเกิน ฮ่าๆๆๆ
 
          ณ โรงเรียน...
"ดาว!! เธอเป็นไงบ้าง? " เพื่อนๆต่างถามฉัน
"ฉันไม่เป็นไรแล้วแก สบายใจได้ ไปไป ไปสิบ เอ้ย!! ไปสอบกันดีกว่า"
          ช่วงเวลาที่สอบนั้น มันช่างเป็นการสอบที่เเสนจะง่ายเเสนง่ายมากกกก ฉันทำข้อสอบแล้วในใจคิด ว่า ถ้าก้อยมาเห็นฉันแบบนี้ ตอนนี้  คงจะดีใจมากเลยสิเนาะ
          กึก! กึก! เอ๊ะ เสียงอะไรดังมาจากข้างหลังนะ? ฉันเลยหันไปมอง ก็ไม่เห็นมีไรหนิ มีแค่ไม้กวาด  เรียงกันปกติ แล้วก็ก้อยยืนข้างไม้กวาด ......... ฉันเลยหันกลับมาทำข้อสอบต่อ เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ ก้อยยืนข้างไม้กวาดหรอ?? ห๊ะ! ไม่จริงน่าาา ฉันรีบหันหลังกลับไปมองอีกรอบ ด้วยใจที่เต้นตึกตัก ตึกตัก ใจฉันสั่นไปหมด เมื่อกี๊นี้ฉันเห็นก้อยหรอ แต่พอหันกลับมาอีกทีก้อยก็หายไปแล้ว เอ.....หรือว่าฉันจะตาฝาดไป เออ...ช่างเหอะ ทำข้อสอบก่อนดีกว่า
          หลังสอบเสร็จ.....
ฉันเล่าเรื่องที่ฉันตาฝาดเห็นก้อยที่ห้องให้เพื่อนฟัง เพื่อนหลายๆคนก็คิดว่าฉันนั้นตาฝาดจริงๆนั่นแหละ บางคนก็บอกว่าฉันน่ะ อ่านหนังสือจนสมองเลอะเลือนไปแล้ว อีกคนก็ว่าฉันน่ะ คิดมากเรื่องก้อย และยังคงคิดถึงก้อย ซึ่ง ฉันว่ามันน่าจะจริงอย่างที่เพื่อนบอกนั่นแหละ
พอกลับมาบ้าน ฉันนั่งคิดไปมา เฮ้อออ สงสัยคงคิดมากไปเอง สักพัก ฉันก็หยิบ notebook มาเล่น เข้า facebook ตามปกติ
อืม เพ้อกันเข้าไป เข้ามาทีไรมีเเต่คนเพ้อถึงแฟนตลอดเลย น่าเบื่อเนาะ.........ตึง!!!! ตึง!!!ตึง!! เฮ้ย! เสียงไรอ้ะ ฉันรีบหันไปมอง สงสัย แม่คงกำลังตำน้ำพริก ในครัว ฉันเลยตะโกนบอกแม่
 "แม่คะ!!! เบาๆหน่อย ดาวตกใจไปหมดแล้วค่ะแม่!!!!!"
"อะไรจ๊าดาว!! แม่อย่ในห้องนอนแล้วน้าาา ฝันร้ายหรอจ๊ะ?"
 ห๊ะ แม่อย่ในห้องแล้ว ........เมื่อกี๊นี้มันเสียงอะไรล่ะ ฉันเลยวิ่งลงบันไดไปในครัว ก็ไม่มีไรหนิ คิดมากอีกแล้วเรา กลับมานอนดีกว่า ฉันขึ้นห้องมาปิดไฟนอน เฮ้ออออ หลับให้สบายๆ คร้อกฟี้!!
          "ดาว~~ ดาว~~ "
     หืมม เสียงไรน่ะ ฉันนอนหลับตาแล้วนึกถึงเสียงๆนั้น มันช่างหลอกหลอนในหัวมากก
          "ดาว~~ ดาว~~  "
     นั่นไง อีกแล้ว อีกแล้ว ฉันรีบลืมตามามองหาเสียงนั้น แล้วก็ทำให้ฉันหวาดผวา เมื่อสิ่งที่ฉันเห็น มันคือ...ก้อย!!! นั่งร้องไห้ตรงปลายเตียงฉัน!!! สีหน้าเต็มไปด้วยเลือด ไม่นะ ก้อย อย่าเข้ามานะก้อย! ก้อยเริ่มขยับตัวเข้ามาไกล้ฉัน นัยตานั้นน่ากลัวมาก เป็นสายตาที่เย็นยะเยือก ปนกับความเศร้ามอง มันช่างน่ากลัวมากกก
"ดาวว เธอ ไป กับ ฉัน นะ"
"ปะ ไป ไปไหน?"
"ดาว~~ ดาว~~ เธอ ไป กัน ฉันนะ เราจะ ไม่ จาก กัน ไปไหน"
"ม่ายยยน้าาา ฉันไม่ไป ก้อยอย่าทำแบบนี้ ฉันไม่ไป ฉะ ฉันไม่ไป ฉันไม่ป๊ายยยย!!!"
ฉันหลับตาปี๊ แสงไฟในห้องส่องแสงใส่ตาฉัน ฉันแสบตามาก แต่ไม่กล้าลืมตาเลยย
"ดาว ดาว!!"
"ไม่!! อย่าเข้ามานะ ฉันไม่ไปกับเธอหรอกก!!"
"ดาว!! เป็นอะรไร ลืมตาสิ !!"
ฉันลืมตาขึ้นนมา มองเห็นเงาที่สะท้อนกับแสงไฟในห้อง มันคลับคล้ายราวกับ...แม่!!!!
"แม่!! " ฉันเรียกแม่
"ก็แม่น่ะสิจ๊ะ เป็นไร ฝันร้ายหรอ??"
ฉันรีบโถมตัวเข้าไปกอดแม่ทันที  น้ำใสๆเริ่มไหลออกจากตาด้วยความกลัว
"แม่จ๋าา ดาวฝันเห็นก้อย ก้อยจะเอาดาวไปด้วย แม่ต้องช่วยดาวน้าาา ToT "
"ช่วยให้โง่สิ "
เอ๊ะ เสียงนี่มัน....ฉันเงยหน้าไปมองแม่ แต่มันกลับไม่ใช่แม่ ก้อย!
 "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!! ปล่อย ปล่อยนะ!!"
ฉันสติแตกไปแล้ว ภาพหลอนวนเวียนเข้ามาในหัว ฉันมึนไปหมดแล้ว ความกลัวถาโถมเข้ามาใส่ฉัน ฉันดิ้นไปมาอย่างแรงบนเตียง ไม่ไหวแล้ว ฉันอยากไปจากที่นี่!!!! จึก!!!! เหมือนมีอะไรแหลมๆมาจิ้มที่แขนฉัน ฉันร....สึก..เหมือ...จะ..คร้อกฟี้!!! คร้อกฟี้!!

 
          ฉันลืมตาขึ้นมาในที่ๆหนึ่ง ที่นี่มันที่ไหน?? 
"ฟื้นแล้วหรอจ๊ะดาว แม่เป็นห่วงแทบแย่แน่ะ โถๆๆ" แม่โถมกอดใส่ฉัน น้ำตาพรากไปทั่วเลย 
" ท...ที่นี่มันที่ไหนคะเเม่?" แม่เช็ดน้ำตาที่หน้าแล้วหันมามองฉัน
"โรงพยาบาลจ้ะ"