เงาหัวใจ

"พี่ป๊อปพอได้แล้วค่ะ  ดื่มมากไปแล้วนะ"ฟ้ารีบมาห้ามพี่ชาย
 
"ฟาง พี่ขอโทษ"ป๊อปปี้พร่ำเพ้อชื่อหญิงสาวอย่างคนไม่มีสติ
 
"พี่ป๊อป ไปนอนพักดีกว่านะคะ"ฟ้าพยุงร่างใหญ่เข้าไปนอนในห้อง
 
"ไม่....ฟ้า อย่ามายุ่งกับพี่ พี่ต้องการฟาง"
 
"แต่ฟางเขาไปแล้ว ฟ้าเองก็ไม่รู้ว่าฟางหนีไปที่ไหน"
 
"พี่จะไปตามฟางกลับมา"ร่างสูงลุกออกไป ฟ้ารีบไปตามตัวพี่กลับมา
 
"พี่ป๊อป เชื่อฟ้าเถอะนะ นอนพักก่อน พรุ่งนี้ค่อยออกไปตามก็ได้"
 
"........"ป๊อปปี้เห็นฟ้าอ้อนวอนก็เดินกลับไปนอนที่เตียงโดยดี
 
"เฮ้อ....."ฟ้ามองพี่ชายที่หลับไปแล้วอย่างสงสาร เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะ
ไปตามหาน้องสาวที่ไหน
 
 
 
 
 
"คุณโทโมะคะ"แก้วยกอาหารเย็นมาให้เขาทานบนห้อง 
 
"วันหลังไม่ต้องยกมาหรอก ลำบากเปล่าๆ"โทโมะว่าก่อนจะไปช่วยเธอยก
มาวางบนโต๊ะทำงานเขา
 
"แก้วเห็นคุณไม่ยอมลงมาทานอะไรเลย เลยยกขึ้นมาให้ค่ะ"
 
"ขอบใจนะ"โทโมะยิ้มให้เธอ ทำเอาเธอถึงกับหน้าแดง
 
"ไม่เป็นไรค่ะ  งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ"แก้วทำท่าจะเดินออกไป
 
"เดี๋ยวสิ"เขาเดินไปดึงตัวร่างบางเอาไว้ 
 
"มีอะไรเหรอคะ"แก้วมองเขาอย่างงงๆ
 
"เปล่า แค่อยากให้เธอช่วยทำงานหน่อย งานเยอะมากทำไม่ไหว"
 
"อ่อ....ได้สิคะ"แก้วทำท่าจะยกแฟ้มงานเขาไปนั่งทำที่โซฟา
 
"มานั่งตรงนี้"โทโมะบอกให้แก้วเดินมา
 
"จะให้แก้วนั่งตรงไหนคะ"แก้วมองซ้ายมองขวาเพราะไม่เห็นว่าจะมีที่นั่ง
แถวนั้นให้เธอนั่ง
 
"มานั่งตรงนี้ ยัยบ้า"เขาดึงเธอมานั่งบนตักของเขา ทำเอาแก้วอึ้ง
 
"ปล่อยเถอะค่ะ แบบนี้มันจะดูไม่ดี"
 
"เธอเป็นเด็กในปกครองของฉันนะ ดูไม่ดียังไง"โทโมะมองเธอ
 
"แก้วไม่ควรทำแบบนี้กับคุณ"แก้วบอก
 
"คิดมากน่า  เธอน่ะมีสิทธิทำได้มากกว่านี้อีกนะ"เขายิ้มกริ่ม
 
"บ้า... แก้วไม่อยู่ช่วยคุณแล้ว"แก้วรีบลุกหนีเขาไปทันที โทโมะมองตาม
แล้วหัวเราะกับความไร้เดียงสาของเธอ...
 
 
 
 
 
 
ตอนหน้ามาดูกันว่าพี่ฟางหนีไปไหน