เงาหัวใจ

"พี่ป๊อปพอได้แล้วค่ะ  ดื่มมากไปแล้วนะ"ฟ้ารีบมาห้ามพี่ชาย

"ฟาง พี่ขอโทษ"ป๊อปปี้พร่ำเพ้อชื่อหญิงสาวอย่างคนไม่มีสติ

"พี่ป๊อป ไปนอนพักดีกว่านะคะ"ฟ้าพยุงร่างใหญ่เข้าไปนอนในห้อง

"ไม่....ฟ้า อย่ามายุ่งกับพี่ พี่ต้องการฟาง"

"แต่ฟางเขาไปแล้ว ฟ้าเองก็ไม่รู้ว่าฟางหนีไปที่ไหน"

"พี่จะไปตามฟางกลับมา"ร่างสูงลุกออกไป ฟ้ารีบไปตามตัวพี่กลับมา

"พี่ป๊อป เชื่อฟ้าเถอะนะ นอนพักก่อน พรุ่งนี้ค่อยออกไปตามก็ได้"

"........"ป๊อปปี้เห็นฟ้าอ้อนวอนก็เดินกลับไปนอนที่เตียงโดยดี

"เฮ้อ....."ฟ้ามองพี่ชายที่หลับไปแล้วอย่างสงสาร เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะ

ไปตามหาน้องสาวที่ไหน

"คุณโทโมะคะ"แก้วยกอาหารเย็นมาให้เขาทานบนห้อง 

"วันหลังไม่ต้องยกมาหรอก ลำบากเปล่าๆ"โทโมะว่าก่อนจะไปช่วยเธอยก

มาวางบนโต๊ะทำงานเขา

"แก้วเห็นคุณไม่ยอมลงมาทานอะไรเลย เลยยกขึ้นมาให้ค่ะ"

"ขอบใจนะ"โทโมะยิ้มให้เธอ ทำเอาเธอถึงกับหน้าแดง

"ไม่เป็นไรค่ะ  งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ"แก้วทำท่าจะเดินออกไป

"เดี๋ยวสิ"เขาเดินไปดึงตัวร่างบางเอาไว้ 

"มีอะไรเหรอคะ"แก้วมองเขาอย่างงงๆ

"เปล่า แค่อยากให้เธอช่วยทำงานหน่อย งานเยอะมากทำไม่ไหว"

"อ่อ....ได้สิคะ"แก้วทำท่าจะยกแฟ้มงานเขาไปนั่งทำที่โซฟา

"มานั่งตรงนี้"โทโมะบอกให้แก้วเดินมา

"จะให้แก้วนั่งตรงไหนคะ"แก้วมองซ้ายมองขวาเพราะไม่เห็นว่าจะมีที่นั่ง

แถวนั้นให้เธอนั่ง

"มานั่งตรงนี้ ยัยบ้า"เขาดึงเธอมานั่งบนตักของเขา ทำเอาแก้วอึ้ง

"ปล่อยเถอะค่ะ แบบนี้มันจะดูไม่ดี"

"เธอเป็นเด็กในปกครองของฉันนะ ดูไม่ดียังไง"โทโมะมองเธอ

"แก้วไม่ควรทำแบบนี้กับคุณ"แก้วบอก

"คิดมากน่า  เธอน่ะมีสิทธิทำได้มากกว่านี้อีกนะ"เขายิ้มกริ่ม

"บ้า... แก้วไม่อยู่ช่วยคุณแล้ว"แก้วรีบลุกหนีเขาไปทันที โทโมะมองตาม

แล้วหัวเราะกับความไร้เดียงสาของเธอ...

ตอนหน้ามาดูกันว่าพี่ฟางหนีไปไหน