เงาหัวใจ
9.7
เขียนโดย 
ป็อปคอร์น
วันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.23 น.
34 ตอน
91 วิจารณ์
52.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2558 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟาง"เขื่อนเรียกชื่อฟางที่นั่งเหม่ออยู่ที่ริมระเบียง
"ห๊ะ...อะไร"ฟางหันมามองเพื่อนชาย
"เป็นอะไร ดูแปลกๆ ซึมๆพิกล"เขาว่า
"เขื่อน"ฟางโผเข้ากอดเขื่อนอย่างอัดอั้นตันใจ เขื่อนนิ่งก่อนจะค่อยๆลูบผม
ฟางเบาๆเป็นการปลอบ
"เป็นอะไร เรื่องพี่ป๊อปสินะ"
"อืม....ฉันควรทำยังไงดี ฮึก....ฮือ....."ฟางร้องไห้ออกมา
"ตายแล้ว ฟางร้องไห้ทำไม นายทำเหรอห๊ะ เขื่อน"เฟย์ที่เพิ่งเข้ามาในห้อง
โวยวายชายหนุ่มทันที
"บ้ารึไงเล่า ฉันจะไปทำให้ยัยนี่เสียใจทำไม"
"อ้าว...ถ้างั้นฟางเป็นอะไรอ่ะ"เฟย์ถาม
"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก งั้นฉันกลับดีกว่า "ฟางพูด
"เดี๋ยวฉันไปส่งนะ"ร่างสุูงพูด ฟางหันมายิ้มก่อนจะส่ายหน้า
"ไม่เป็นไรหรอก ไปล่ะนะ "ฟางเดินออกไปทันที เขื่อนมองตามด้วยความ
สงสารเพื่อนสาว ตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับพี่ป๊อปขึ้น เพื่อนรักของเขาก็แทบ
จะไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่ทุกข์ ไม่กังวลใจเลย
"นายแอบรักฟางป่ะเนี่ย"จู่ๆเฟย์ก็ถามขึ้น ทำเอาเขื่อนถึงกับงง
"อะไรของเธอ ยัยบ้า ฉันกับฟางเป็นเพื่อนกัน"
"สนิทกันเกิน ทั้งกอด ทั้งจับ จนนึกว่าแฟน"เฟย์ว่า
"ไม่ใช่แฟน เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ นี่เธอ หึงฉันเหรอ ยัยหัวหอม"เขาแอบยิ้ม
"หลงตัวเอง บ้าล่ะ ใครจะไปหึงกบอย่างนายกัน "เฟย์เดินหนีไปทันที
"ชอบฉันก็บอกมาสิ ยัยเพี้ยนเอ๊ย"เขื่อนมองตามเธอไปก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ
"มาหาคุณภาณุค่ะ"ฟางมาหาป๊อปปี้ที่บริษัทของเขา โดยเธอทำข้าวกล่อง
มาให้เขาทานเป็นมื้อกลางวัน
"คุณภาณุคุยธุระอยู่ค่ะ คุณฟางรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางแค่เอาข้าวกล่องมาให้เขาเฉยๆ"ฟางบอกแล้วเปิดประตู
เข้าไปในห้องทำงานเขาทันที
"ว้าย!"ฟางตกใจมากกับภาพที่เห็น ป๊อปปี้กำลังจูบกับสาวสวยในอ้อมกอด
เธอทำข้าวกล่องร่วงลงพื้น ก่อนที่จะรีบเดินออกไป
"ฟาง เดี๋ยวรอพี่ก่อน ขอโทษนะ จิน"ร่างสูงผลักหญิงสาวออกก่อนจะเดิน
ตามร่างเล็กที่เพิ่งออกไปเมื่อครู่
"ฮึ่ย...."จินนี่มองอย่างขัดใจแต่ก็แอบสะใจที่ทำให้ทั้งสองทะเลาะกันได้
"ฟาง"ป๊อปปี้ตามมาคว้าแขนร่างเล็กเอาไว้
"ปล่อย"เธอสะบัดมือเขาออก แล้วเดินหนี
"พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว พี่่ผิดเองที่ไม่รู้จักยับยั้งช่างใจ"
"เหรอคะ...."ฟางยืนนิ่งน้ำตาคลอด้วยความเสียใจ เขาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง
"ฟาง....."ชายหนุ่มเห็นเธอนิ่งก็เอ่ยเรียกชื่อเธอ หวังว่าจะให้เธอหันมา
"ฟางขอบคุณนะคะสำหรับทุกๆอย่างที่ผ่านมา ฟางรักพี่ป๊อปนะคะ แต่ใน
เมื่อฟางทำทุกอย่างแล้ว มันก็ไม่ดีขึ้น เราก็จบกันแค่นี้เถอะค่ะ"
"ฟาง เดี๋ยวสิ"ป๊อปปี้พยายามเรียกเธอแต่เธอก็ไม่หันกลับมาแม้แต่น้อย
ฟางเดินออกมาอย่างตัดใจ ในเมื่อเขาไม่รักเธอ อยู่กันไปก็มีแต่อึดอัด
ยังไงซะก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี....
น่าสงสาร พี่ฟางจัง เรื่องจะเป็นไงต่อ เดี๋ยวมาดูกันตอนหน้านร้า
ไรเตอร์สอบที่ราชภัฎสวนสุนันทาคับ ลุ้นอยู่เนี่ย ช่วยภาวนาแทนให้
ด้วยนะ5555
"ห๊ะ...อะไร"ฟางหันมามองเพื่อนชาย
"เป็นอะไร ดูแปลกๆ ซึมๆพิกล"เขาว่า
"เขื่อน"ฟางโผเข้ากอดเขื่อนอย่างอัดอั้นตันใจ เขื่อนนิ่งก่อนจะค่อยๆลูบผม
ฟางเบาๆเป็นการปลอบ
"เป็นอะไร เรื่องพี่ป๊อปสินะ"
"อืม....ฉันควรทำยังไงดี ฮึก....ฮือ....."ฟางร้องไห้ออกมา
"ตายแล้ว ฟางร้องไห้ทำไม นายทำเหรอห๊ะ เขื่อน"เฟย์ที่เพิ่งเข้ามาในห้อง
โวยวายชายหนุ่มทันที
"บ้ารึไงเล่า ฉันจะไปทำให้ยัยนี่เสียใจทำไม"
"อ้าว...ถ้างั้นฟางเป็นอะไรอ่ะ"เฟย์ถาม
"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก งั้นฉันกลับดีกว่า "ฟางพูด
"เดี๋ยวฉันไปส่งนะ"ร่างสุูงพูด ฟางหันมายิ้มก่อนจะส่ายหน้า
"ไม่เป็นไรหรอก ไปล่ะนะ "ฟางเดินออกไปทันที เขื่อนมองตามด้วยความ
สงสารเพื่อนสาว ตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับพี่ป๊อปขึ้น เพื่อนรักของเขาก็แทบ
จะไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่ทุกข์ ไม่กังวลใจเลย
"นายแอบรักฟางป่ะเนี่ย"จู่ๆเฟย์ก็ถามขึ้น ทำเอาเขื่อนถึงกับงง
"อะไรของเธอ ยัยบ้า ฉันกับฟางเป็นเพื่อนกัน"
"สนิทกันเกิน ทั้งกอด ทั้งจับ จนนึกว่าแฟน"เฟย์ว่า
"ไม่ใช่แฟน เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ นี่เธอ หึงฉันเหรอ ยัยหัวหอม"เขาแอบยิ้ม
"หลงตัวเอง บ้าล่ะ ใครจะไปหึงกบอย่างนายกัน "เฟย์เดินหนีไปทันที
"ชอบฉันก็บอกมาสิ ยัยเพี้ยนเอ๊ย"เขื่อนมองตามเธอไปก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ
"มาหาคุณภาณุค่ะ"ฟางมาหาป๊อปปี้ที่บริษัทของเขา โดยเธอทำข้าวกล่อง
มาให้เขาทานเป็นมื้อกลางวัน
"คุณภาณุคุยธุระอยู่ค่ะ คุณฟางรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางแค่เอาข้าวกล่องมาให้เขาเฉยๆ"ฟางบอกแล้วเปิดประตู
เข้าไปในห้องทำงานเขาทันที
"ว้าย!"ฟางตกใจมากกับภาพที่เห็น ป๊อปปี้กำลังจูบกับสาวสวยในอ้อมกอด
เธอทำข้าวกล่องร่วงลงพื้น ก่อนที่จะรีบเดินออกไป
"ฟาง เดี๋ยวรอพี่ก่อน ขอโทษนะ จิน"ร่างสูงผลักหญิงสาวออกก่อนจะเดิน
ตามร่างเล็กที่เพิ่งออกไปเมื่อครู่
"ฮึ่ย...."จินนี่มองอย่างขัดใจแต่ก็แอบสะใจที่ทำให้ทั้งสองทะเลาะกันได้
"ฟาง"ป๊อปปี้ตามมาคว้าแขนร่างเล็กเอาไว้
"ปล่อย"เธอสะบัดมือเขาออก แล้วเดินหนี
"พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว พี่่ผิดเองที่ไม่รู้จักยับยั้งช่างใจ"
"เหรอคะ...."ฟางยืนนิ่งน้ำตาคลอด้วยความเสียใจ เขาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง
"ฟาง....."ชายหนุ่มเห็นเธอนิ่งก็เอ่ยเรียกชื่อเธอ หวังว่าจะให้เธอหันมา
"ฟางขอบคุณนะคะสำหรับทุกๆอย่างที่ผ่านมา ฟางรักพี่ป๊อปนะคะ แต่ใน
เมื่อฟางทำทุกอย่างแล้ว มันก็ไม่ดีขึ้น เราก็จบกันแค่นี้เถอะค่ะ"
"ฟาง เดี๋ยวสิ"ป๊อปปี้พยายามเรียกเธอแต่เธอก็ไม่หันกลับมาแม้แต่น้อย
ฟางเดินออกมาอย่างตัดใจ ในเมื่อเขาไม่รักเธอ อยู่กันไปก็มีแต่อึดอัด
ยังไงซะก็ไปกันไม่รอดอยู่ดี....
น่าสงสาร พี่ฟางจัง เรื่องจะเป็นไงต่อ เดี๋ยวมาดูกันตอนหน้านร้า
ไรเตอร์สอบที่ราชภัฎสวนสุนันทาคับ ลุ้นอยู่เนี่ย ช่วยภาวนาแทนให้
ด้วยนะ5555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
