เงาหัวใจ

"ทำไมไม่มีใครอยู่เลยล่ะ"ฟางเดินเข้ามาในบ้านสวน ปกติเขาจะมาจัดงาน
วันเกิดกันที่นี่นี่น่า....ทำไมมันเงียบจังนะ
 
"มาหาใครเหรอ"ร่างสูงเอ่ยขึ้น ฟางจึงหันไปมอง
 
"เอ่อ....ฟางเอาของขวัญมาให้พี่ป๊อปค่ะ เดี๋ยวก็จะไปแล้ว"
 
"ยอมรับมาเหอะ ว่าคิดถึงพี่"ชายหนุ่มยิ้มในท่าทีของเธอ
 
"เปล่าค่ะ ฟางแค่อยากจะมาอวยพรวันเกิดให้พี่ป๊อป"ฟางว่า
 
"เหรอ....แต่พี่คิดถึงเรานะ"ป๊อปปี้กอดร่างเล็ก เธออึ้งไปทันที
 
"ฟางจะเชื่อพี่ได้แค่ไหน"
 
"อย่าหนีพี่ไปไหนอีกเลยนะ คนดี เชื่อใจพี่นะ "เขาพูด หญิงสาวมองหน้า
เขาเห็นว่าสายตาชายหนุ่มดูจริงจังมาก เลยยอมใจอ่อนให้
 
"ฟางรักพี่ป๊อปนะคะ"ฟางกอดป๊อปปี้แน่น
 
"ครับ"ป๊อปปี้ค่อยๆกอดตอบ เขารู้สึกดีมากที่ได้หญิงสาวมาอยู่ข้างๆอีกครั้ง
 
 
 
 
"ทำไมพ่อแม่ พี่ฟ้า ไม่มาจัดงานวันเกิดให้พี่ป๊อปล่ะ"ฟางถาม
 
"จะจัดได้ยังไงล่ะ แม่ยังโกรธพี่อยู่เลยที่ปล่อยให้ตัวแสบอย่างเราหนีไป"
 
"ฟางขอโทษนะคะ พี่ป๊อปเลยอดกินเค้กวันเกิดเลย"
 
"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็กินฟางแทนได้"
 
"บ้าเหรอ พี่ป๊อป พูดอะไรน่ะค่ะ"ร่างบางเกิดอาการเขิน
 
"คิดถึงจัง เด็กน้อย"ป๊อปปี้ดึงฟางมาจูบที่ปากเบาๆ
 
"พี่ป๊อป ฟางมีเรื่องอยากบอกพี่ป๊อป"ฟางตัดสินใจว่าจะบอกเรื่องที่สงสัย
ว่าตนเองท้อง
 
"ว่ามาสิ"ชายหนุ่มตั้งใจรอฟังที่เธอพูด
 
"คือ ฟาง...."ฟางกำลังจะบอก แต่เสียงมือถือของป๊อปปี้ดังขัดขึ้นซะก่อน
 
"แป็ปนะ"ป๊อปปี้ลุกไปรับสาย ก่อนจะเดินออกไปคุยข้างนอกแล้วเดินมา
 
"ใครโทรมาเหรอคะ"หญิงสาวถาม
 
"ยัยฟ้าน่่ะ ยัยนั่นห่วงฟางมากเลยนะ"
 
"งั้นเรากลับกันเถอะค่ะ ป่านนี้แม่กับพ่อคงจะห่วงแย่"
 
"จะรีบกลับทำไมล่ะ"ป๊อปปี้ค่อยๆดันฟางให้นอนลงไปบนเตียงใหญ่
 
"พี่ป๊อป เราต้องรีบกลับนะ"
 
"ขอชื่นใจนิดเดียวน่า"ป๊อปปี้เริ่มซุกไซร้ไปตามเนื้อตัวเธอ
 
"พี่ป๊อปอย่าค่ะ"ร่างบางพยายามห้ามเขา
 
"วันนี้วันเกิดพี่นะ จะไม่ให้อะไรพี่เลยรึไง"
 
"อะไรกัน ฟางให้พี่ไปแล้วนี่"ฟางหมายถึงคุกกี้ที่เธอทำให้เขา
 
"ก็พี่ไม่อิ่มนิ"ป๊อปปี้ยิ้มกริ่มกำลังจะก้มลงไซร้ต่อ
 
"พี่ป๊อปอย่าเอาเปรียบฟางสิคะ"เธอพูด เขาจึงหยุดทำแล้วลุกออกไป
หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่ง นี่เขาไม่อยากจะเอาเปรียบเธอหรือว่าเขา
หงุดหงิดที่เธอไม่ยอมให้เขากันแน่นะ เขาถึงได้ลุกเดินไป
 
 
 
 
เอาแค่นี้ไปก่อนล่ะกันเนอะ ไรเตอร์ต้องไปอัพเรื่องอื่นต่อ แถมยังต้องทำงาน
อ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีก เหนื่อยจริงๆ