เงาหัวใจ

บึ้ม! เสียงอะไรระเบิดดังมาจากในครัว เขื่อนรีบวิ่งไปดู

"ทำบ้าอะไรอีกเนี่ย"เขื่อนเหนื่อยใจ

"แหะๆ....ก็ฉันไม่รู้นิ ว่าเอาไข่ไปใส่ในไมโครเวฟแล้วมันจะระเบิด"เฟย์ว่า

"ไปนั่งอยู่เฉยๆเลยไป"เขาไล่เธอ เธอจึงเดินหน้าจ๋อยออกไป

"อะไร คนอุตส่าห์จะช่วย ชิ!"เฟย์บ่นพึมพำ

"ช่วยให้ฉันมีงานเพิ่มล่ะสิ หึ"

"ก็ฉันไม่อยากอยู่เฉยๆนิน่า"เฟย์พูด เขามองเธอสีหน้าอ่อนใจ

"หางานข้างนอกทำไหมล่ะ งานพิเศษน่ะ เดี๋ยวฉันหาให้"

"เอาสิๆ ทำที่เดียวกับเขื่อนด้วยนะ"เธอพูด เขาตกใจ

"เฮ้ย....จะบ้ารึไง ไม่เอาด้วยหรอก"เขื่อนรีบพูด

"ทำไมล่ะ ก็ฉันอยากอยู่กับนายตลอดเวลานิน่า"

"ห๊ะ"เขื่อนรู้สึกแปลกๆกับคำพูดเมื่อกี้ของเธอ

"นะ.....ให้ฉันไปทำงานด้วยคนนะ"หญิงสาวรีบอ้อน

"เออๆๆๆทำก็ทำวะ"ชายหนุ่มยอมใจอ่อน ร่างเล็กเห็นดังนั้นก็ฉีกยิ้มกว้าง

จนเห็นลักยิ้ม เขาเห็นเธอยิ้มแบบนั้นก็หน้าแดง นี่เราคงไม่ได้จะตกหลุมรัก

ยัยเฟย์หรอกใช่ไหม

"ฟาง ร้องไห้ทำไม"ป๊อปปี้ชะงักไป เมื่อเดินกลับเข้ามาในห้อง แล้วเห็น

ฟางนั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นแล้วร้องไห้

"ฮึก....ฮือ....พี่โกรธฟาง"ฟางบอก

"โกรธ....โกรธอะไร"เขามองร่างเล็กอย่างงุนงง

"ฮึก....พี่ป๊อปโกรธฟางที่ฟางไม่ยอมนอนกับพี่"

"ฟาง"ป๊อปปี้ดึงฟางมากอดปลอบ

"ฮือ...."ฟางยังคงร้องไห้ไม่้ยอมหยุด

"เห็นพี่เป็นคนแบบนั้นรึไงกันนะ เด็กบ้า"

"พี่ป๊อปไม่ได้โกรธฟางเหรอคะ"เธอเงยหน้ามามองเขา

"ไม่ได้โกรธ  คิดมากไปแล้วนะ"ป๊อปปี้ว่า

"ฟางคิดมากก็เพราะฟางรักพี่มากนิ"

"ดูสิ...ร้องไห้จนตาบวมหมดแล้วนะ ยัยบ้า"

"ฟางไม่ร้องแล้ว"ฟางรีบเช็ดน้ำตา

"ลุกไปล้างหน้าล้างตาซะ เดี๋ยวพี่จะพาเรากลับบ้าน"เขาบอก ร่างเล็กจึง

ลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป ชายหนุ่มมองตามก่อนที่เสียงมือถือจะดัง

เขาจึงหยิบขึ้นมาดูก่อนจะชะงัก

"จินนี่"ป๊อปปี้ถอนหายใจอย่างหนักหน่วงก่อนจะกดตัดสายทิ้ง เขาไม่อยาก

ให้ฟางเสียใจเพราะเขาอีกแล้ว

อัพแล้วๆๆ ขอเม้นต์ด้วยนะคะ  อิๆ