เงาหัวใจ

"คุณโทโมะ ช่วยแม่ของแก้วที"แก้ววิ่งขึ้นมาข้างบนหน้าตาตื่น
 
"แม่เธอเป็นอะไร"โทโมะรีบถาม
 
"แม่ เป็นอะไรไม่รู้ค่ะ แก้วปลุกแม่เท่าไหร่ แม่ก็ไม่ตื่น"แก้วบอก
 
"งั้นเหรอ ไปแก้วพาฉันไปดู"แล้วโทโมะก็เดินตามแก้วลงไป
 
"แม่ แม่จ๋า แม่"แก้วพยายามปลุกผู้เป็นแม่ให้ตื่นขึ้นมาแต่ก็ไม่เป็นผล
 
"ใจเย็นนะ แก้ว"
 
"แม่ อย่าเป็นอะไรไปนะ"แก้วเริ่มใจคอไม่ดี
 
"แม่เธอกินยาด้วยเหรอ แก้ว"โทโมะมองขวดยาสามสี่ขวดที่อยู่บนโต๊ะแล้วถาม
 
"ค่ะ ช่วงนี้ แม่ไม่ค่อยสบาย"
 
"เอ๊ะ...."โทโมะสังเกตเห็นขวดยา่ขวดนึงอยู่บนพื้นห้อง
 
"ขวดยานี่มันยานอนหลับนิ"
 
"แย่ล่ะ แม่เธอไม่หายใจ"โทโมะพยายามปั๊มหัวใจตามที่เคยเรียนปฐม
พยาบาลเบื้องต้นมา
 
"ไม่นะ ฮึก...ฮือ..."แก้วร้องไห้แล้วหมดสติไป
 
"แก้วๆ"โทโมะตกใจรีบมาดูหญิงสาว เขามองร่างของแม่แก้วก่อนจะถอน
หายใจออกมา ก่อนจะมองแก้ว ต่อจากนี้เขาคงต้องเป็นผู้ปกครองเธอ
แทนแม่ของเธอแล้วสินะ....
 
 
 
 
"ฟาง ลูกแม่ ฮือ...."เสียงของแม่ร้องไห้คร่ำครวญถึงลูกสาวคนเล็กตลอดเวลา
 
"แม่ หยุดร้องเถอะค่ะ"ฟ้าสงสารแม่เหลือเกิน
 
"แม่จะหยุดได้ยังไง ลูกสาวแม่หายไปทั้งคนนะ ถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ
ก็เถอะ"
 
"ค่ะ....ฟ้ารู้ว่าแม่รักยัยฟางมาก ฟ้าเองก็รักฟางเหมือนน้องสาวแท้ๆ"
ฟ้าบอก
 
"แม่ครับ"ป๊อปปี้เดินมาหาผู้เป็นแม่ก่อนจะกราบลงที่ตัก
 
"ป๊อป ทำไมลูก กราบแม่ทำไม"นางรีบดึงลูกชายให้ลุกขึ้นนั่งที่โซฟา
 
"ป๊อปกราบเพราะอยากให้แม่ยกโทษให้กับสิ่งที่ป๊อปทำกับฟาง เป็นเพราะ
ป๊อปเองล่ะครับ แม่"
 
"ยังไง ไม่เข้าใจ"
 
"ป๊อป...ป๊อปข่มขืนน้องครับแม่ แต่ป๊อปไม่ได้ตั้งใจ ป๊อปเมา"เพียะ!
คนเป็นแม่ตบหน้าลูกชายอย่างแรง
 
"แม่คะ"ฟ้าตกใจรีบดึงตัวแม่เอาไว้
 
"ไม่ต้องมาห้าม แม่ ฟ้า ก็เห็นอยู่ว่าพี่ชายลูก ทำระยำแค่ไหน"
นางว่าลูกชายอย่างโมโห
 
"ป๊อปยอมรับครับแม่ ว่าป๊อปเลว ป๊อปทำน้องทั้งๆที่น้องรักป๊อปเหมือน
พี่ชาย"
 
"ตอนนั้นน่ะใช่ แต่ตอนนี้ลูกทำน้องไปแบบนั้น น้องคงจะรักลูกมากกว่า
พี่ชายไปแล้ว"
 
"ป๊อป ขอโทษจริงๆครับแม่"ป๊อปปี้บอก
 
"สำนึกผิดแล้วก็ดี ไปตามหาฟางให้เจอ ถ้าไม่เจอไม่ต้องมาให้แม่เห็นหน้า
อีกนะป๊อป"แม่บอกก่อนจะเดินไปข้างบน ฟ้ามองพี่ชายอย่างสงสารแล้ว
รีบลุกตามแม่ไป
 
 
 
 
สงสารพระเอกแต่ก็ยังดีนะที่พี่ป๊อปเรากล้ามาสารภาพผิดกับแม่
อัพให้แล้วนะคะ