LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  39.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) 2:ปริศนาเริ่มเกิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 


 

 

 

                        เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???

                       แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ??? 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 2 !!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                              

 

 

               เช้าวันรุ่งขึ้น....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อืมม...ตื่นนานแล้วหรอ" ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆลืมตามองชายหนุ่มอีกคนที่ยืนเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"....^^...." ชายหนุ่มคนนั้นไม่ตอบแต่กลับยิ้มและพยักหน้าให้แทน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปอาบน้ำไปโมะ เดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน" ป๊อปปี้พูดกับคนรัก! ก่อนจะยิ้มให้ โทโมะลุกจากเตียงแล้วเดินไปอาบน้ำแต่โดยดี 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มาไงว้ะเนี่ย!" ป๊อปปี้ เดินไปแตงตัวก่อนจะต้องสงสัยเมื่อเห็น สร้อยนาฬิกา สีเงินดูเก่าแก่อยู่ในเสื้อของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไปกันหิวแล้ว!" โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเดินเข้าไปหยิบกุญแจรถพร้อมกับโทรศัพท์รวมไปถึงกระเป๋าตังค์ จะเดินออกไปแต่!....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่ของใคร! " ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นสร้อยนาฬิกาให้โทโมะ ชายหนุ่มรับมาดูอย่าง งง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จะรู้ไหมเล่า! แล้วไปเจอไหนมาอ่ะ" โทโมะเงยหน้ามองหน้าป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"กระเป๋า!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป๊อปซื้อมาแล้วลืมหรือเปล่า โมะไม่มีของแบบนี้หรอกหน่า" โทโมะพูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะยื่นสร้อยนาฬิกาให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้รับมาแล้วมองดูอีกครั้ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่นะ ป๊อปไม่เคยซื้อของแบบนี้ ช่างเหอะ!ไปหาไรกินกันหิว" ป๊อปปี้พูดแล้ววางสร้อยเอาไว้ที่ปลายเตียงก่อนจะจับมือโทโมะเพื่ออ้อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้อนเชียว! หิวมากเลยอ่ะดิแล้วทำไมไม่หาอะไรกินก่อนละ" โทโมะพูดแล้วขยี้ผมป๊อปปี้เบาๆก่อนจะอมยิ้ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็รอไปกินพร้อมกันไง จะได้มีคนเลี้ยง55" ป๊อปปี้พูดแล้วดึงโทโมะออกไปจากห้อง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ร้านอาหาร...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ร้านนี้อาหารอร่อยดีนะ" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับตักอาหารให้ชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามกัน โทโมะยิ้มรับ  ก่อนจะมองไปรอบๆร้านอย่างระแวง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มาร้านนี้ไม่กลัวหรือไง?" โทโมะมองหน้าชายหนุ่มอีกคน อย่างสงสัย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กลัวอะไร?" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่าป๊อป" โทโมะวางช้อนซ้อมแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะมองไปรอบๆร้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะเห็นก็ช่างสิ" ป๊อปปี้ตอบกลับอย่างไม่แคร์ เค้าไม่เคยแคร์ใครอยู่แล้วนอกจากคนตรงหน้าของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แต่!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่มีแต่ กินนี้ดีกว่าอร่อย เออใช่ พรุ่งนี้ต้องไปเพรชบูรณ์นิ คิดถึงแย่เลย" ป๊อปปปี้ตักผัดผักให้ชายหนุ่มก่อนจะทำหน้างอ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ไปทำงานนี่หน่า!" โทโมะพูดแล้วอมยิ้ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาเหอะ!เดี๋ยวป๊อปเคลียร์งานที่นี่เสร้จจะรีบตามไปนะ" โทโมะไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้าเบาๆ ก่อนที่ทั้ง2คนจะนั่งทานอาหารไปเรื่อย โดยที่มีสายตาของใครหลายๆคนคอยจับจ้องแล้วซุบซิบกันอย่างสนุกสนาน...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพรชบูรณ์

 

 

 

 

 

" ปี๋จะนับละเน้อ... หนึ่ง  สอง  สาม  หก... สิบ!" สาวหน้าหวานตะโกนบอกสาวน้อยหนุ่มน้อยที่วิ่งวุ่นหาที่หลบซ่อนตัว กันพัลวัน  บนใบหน้าของหญิงสาวเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ที่นี่คือบ้านเด็กกำพร้า ที่เธอมักจะมาเล่นกับเด็กๆอยู่เป็นประจำ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จ๊ะเอ๋!! "  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อร๊ายย555 ปี๋ฟางขี้จุ๊ ปี๋แอบผ่อน้อง" สาวน้อยคนหนึ่งที่โดนจับได้หัวเราะคิกคักก่อนจะกอดอกมองหน้าฟางอย่างจริงจัง ฟางมองใบหน้าเรียบเนียนของเด็กสาวที่ง้ำงอ ก็หัวเราะออกมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ปี๋ บ่ได้ขี้จุ๊เน้อ " ฟางยิ้มแล้วมองหน้าเด็กสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" บ่ฮู้! น้องบ่เป็นเน้อ ปี๋ขี้จุ๊" เด็กสาวคนนั้นพูดก่อนจะวิ่งไปอีกทาง ฟางหัวเราะ ก่อนจะยิ้มตาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปแกล้งอะไรน้องเค้าอีกแล้วฟาง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป่าวเน้อเจ้า  แม่หม่ะเข้าข้างน้องเลยเน้อ น้องน้อยใจ๋แล้ว!" ฟางหันหลับทำหน้าง้องอนใส่มารดา เพียงดาวมองลูกสาววัย25ปี ใบหน้าของเธอช่างสวยหวาน เหมือนกับคนคนนั้นจริงๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จ้าๆๆ แม่เชื่อเราแล้วกัน... กลับบ้านได้แล้วลูก พรุ่งนี้จะมีวิศวกรมาดูแปลนบ้านที่เราจะสร้างนะ แม่อยากให้เราไปคุมแทนแม่" เพียงดาวบอกลูกสาว ฟางมองหน้าแม่ของเธอก่อนเดินเข้ามากอด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แม่ค๋า ... ฟางไม่ค่อยชอบเท่าไร แม่ไปคุมเองเถอะนะคะ" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แม่ไม่ว่างนิคะคุณลูกสาว... เอาเป็นว่าตามนั้นนั่นแหละนะ ไปกลับได้แล้วลูก" เพียงดาวบอกกับลูกสาวที่เอาแต่ทำหน้าเง้าหน้างอ จนคนเป็นแม่อดอมยิ้มไม่ได้ ลุกสาวของเธอไม่ว่าจะทำท่าทางอย่างไร มันก็ช่างน่ารักไปสะทุกส่วนจริงๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทุกอย่างกำลังจะเริ่มขึ้นใช่ไหม "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใช่...!! และเจ้าจะต้องช่วยเหลือพวกนางให้สำเร็จ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ข้าจะพยายาม..." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

                 สวัสดีคะ!! มาแล้วกับตอนที่2 คือขอบคุณมากเลยน่ะ ที่ชอบกันน่ะ ตอนแรกลงมานึกว่าจะไม่มีคนชอบสะแล้ว555 ขอบคุณจริงๆนะคะ คือเราก็ไม่รู้ว่าจะแต่งยังไงให้จิ้น TP ดี55เพราะมันโอ๊ยยย 55เขินเอง55 

 

               โอเค งั้นสุดท้ายก็ฝากไว้ด้วยนะ อาจะจะไม่ค่อยสนุกแ้วละสิ 555 แต่ก็อยากให้ติดตามไปเรื่อยๆนะคะ ^^ 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา