LOVE!! Her 0r His

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอคุณเคนได้ยินไหม ???
แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ คุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่20 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " ยัยหมูอวกาศ!!!!!!!!!!!  "         เสียงเพื่อนๆทีต่างตะโกนเรียกฟางที่เดินเข้ามาพร้อมกับป๊อปปี้ ฟางแทบจะหมุดดินหนี ก่อนที่เพื่อนจะวิ่งเข้ามาหาฟาง 
 
 
      " ที่รัก ทำไมมาช้าจังครับ มามะ มาให้เค้าจูจุ๊ฟหน่อย "          เจ เพื่อนผู้ชายของฟาง เดินเข้ามาให้ทำท่าะจูบฟางแล้วเข้าไปกอด 
 
 
            " ให้มันน้อยๆหน่อยไอ้เจ เดี่ยวแฟนยัยฟางก็ต่อยแกเอาหรอก " พ้อยพูดแล้วมองไปที่ป๊อปปี้ เจมองป๊อปปี้แล้วยิ้มให้เล็กน้อยเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ยิ้มตอบกลับ 
 
 
       " วันนี้เป็นอะไรกันป้ะเนี่ยทำไมพวกแกดูพร้อมเพรียงกันจัง " ฟางถามแล้วมองเพื่อนๆ อย่างสงสัย เพื่อนคนอื่นๆต่างพากันทำหน้าเฉยเมยใส่ฟางแล้วเดินหนีไปคนละทิศ จนฟางเหวอ
 
 
       " มามา ปิดตาปิดตา " พ้อยพูดเสียงดังแล้วแก้วก็เดินเข้ามาพร้อมกับโทโมะก่อนจะเอาผ้าสีขาวมาปิดตาฟาง 
 
 
         " เดี๋ยวๆๆ ฉันเป็นได้ไงอ่ะพวกแกขี้โกงวะ่ " ฟางโวยวาย 
 
 
        " เอาหน่าแก " แก้วตบใหล่ฟางเบาๆก่อนจะยิ้มให้เพื่อนคนอื่นๆ ป๊อปปี้และโทโมะเดินเลี่ยงออกมานั่งดูพวกสาวๆเล่นกันที่โต๊ะ 
 
 
" กรี๊ด พวกแกเล่นอะไร ไม่เอา! " ฟางร้องกรี๊ดด้วยความตกใจเมื่อมีอะไรมาใส่ในหลังเธอ 
 
 
        " เฮ้ยย ปลาไหล " เสียงเพื่อนตะโกนเสียงดัง  สาวๆคนอื่นๆช่วยกันกรี๊ด 
 
 
            " อย่าให้ได้ด่าเดี๋ยวเหอะ!! เปิดได้ยัง!  " เพื่อนๆต่างขำกันมากก ที่ฟางออกจะไม่กลัวแล้วจะด่ากลับ  ก่อนที่พ้อยจะพาฟางไปที่หนึ่ง
 
 
 
" เซอร์ไพรส์ !!!  " 
 
 
 
" อะ อะไรเนี่ยยย555 " ฟางอึ้งเมื่อเปิดตาออกมาเป็น กองถุงยางอนามัยกับตั๋วฮันนีมูน หลากหลายที่ทำขึ้นมาเอง 
 
 
       " ไอ้บ้า กะไม่ให้มีลูก ว่างั้น555 " ฟางหัวเราะพร้อมกับพูดออกมาขำๆๆ แก้วเดินเข้ามาพร้อมเค้กก้อนโต รูปกระต่าย ทุกๆๆคนต่างช่วยกันร้องเพลงแฮปปี้เบิทเดย์สาวหวาน รวมไปถึงป๊อปปี้และโทโมะด้วย 
 
 
  " ก็ตอนแรกเห็นว่าจะขึ้นคานไง เลยเอาไว้ให้ก่อน555 " ต้น เพื่อนชายอีกคนที่เป็นขากวนประจำ พูดขึ้น
 
 
" สาบานนี่ปากคน " ฟางหันกลับไปพูดอย่างเคืองๆๆ
 
 
 
" บ้า ไอ้ต้นหน่ะมันหมาในร่างคนเว้ย!5555  " เสียงเพื่อนๆ หัวเราะ ความสนิทสนม ความสุข ความสนุก เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายปี
 
 
 
           " หมดนี่ก็ยกให้คุณป๊อปนะคะ เอาไว้แต่งงงานค่อยเลิกใช้ ฮิ้ว!!! " เสียงเพื่อนๆในงานพากันแซวป๊อปปี้และฟางจนหญิงสาวหน้าร้อนผ่าววว แก้วมองฟางที่เขินก็ยิ้มๆๆ แต่ก็ไม่ได้ห้ามอะไร
 
 
" ส่วนแกยัยแก้ว ฉันว่าแต่นี่ไม่ต้องใช้หรอก " พ้อยหันมามองแก้วพูด แก้วมองอย่างสังสัย
 
 
 
" ทำไม "
 
 
       " โถ่วว อย่างแกหน่ะ ให้ผู้ชายโอบเอวให้ได้ก่อนเถอะ ค่อยมาว่ากัน 555 " พ้อยพูดแล้วหัวเราะ
 
 
        " อุ้ยๆๆลืมไป เค้ามีเจ้าของแล้วว ไ พ้อยพูดแล้วหันไปมองโทโมะแก้วเขินเลยจะไปวิ่งไล่เตะพ้อย ทั้งโทโมะและป๊อปปี้มองเพื่อนๆของ2สาวที่พูดคุยเล่นกันอย่างสนุกสนานและอบอุ่น ก็บยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เธอมันก็แค่เสนียดของบ้านฉันเท่านั้นละ ออกไป๊!! "
 
 
 
" ฮือออคุณหญิงคะ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ "
 
 
 
" ไม่ใช่หรอ แล้วไอ้ภาพที่เธอนอนกกกับลูกชายชั้นมันคืออะไรห้ะ  เธอก็รู้ว่าลูกชายฉันแต่งงานแล้วเนี่ยนะ "
 
 
 
" ฮือออ ดาวขอโทษคะคุณหญิง " เพียงดาว วัย 20 ต้นๆ ที่กำลังคุกเข่าร้องไห้อ้อนวอนกับคุณหญิง ผู้เป็นใหญ่ในบ้าน
 
 
 
" ออกไป๊ !!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" มะ แม่ครับ ผมรักดะดาว ไม่ใช่ตาล " เสียงลูกชายที่กำลังจะสิ้นใจ พูดขึ้น
 
 
 
" แกจะมาบอกฉันอะไรตอนี้ ฮึกฮืออ อย่าทิ้งฉันไปนะ ตาชาย "
 
 
 
" ผมขอโทษที่ทำให้คุณแม่ไม่สบายใจ แต่ลูกของดาว คือลูกของผม แล้วเธอก็คือผู้หญิงที่ผมรัก ผมขอโทษครับแม่ที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ "
 
 
 
" ฮึกฮือออ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พวกแกจะมาทำไม! "
 
 
 
" พวกเราจะมาไหว้ศพคุณชายคะ "
 
 
 
" ออกไป จากที่นี่ พวกตัวเสนีด "
 
 
 
" ทำไมต้องว่าพวกเราด้วยคะ " เด็กน้อยไร้เดียงสาพูดด้วยความโกรธ
 
 
 
" เพราะแกมันลูกเสนียดไงละ ออกไป๊!! " เสียงเด็กน้อยร้องไห้อย่างหวดกลับ จนคนเป็นแม่จำใจต้องอุ้มเด็กน้อยออกไปจากงาน หลังจากนั้นมัก็เป็นภาพติดใจของเด็กน้อยมาตลอด คนพวกนั้นไม่เคยคิดที่จะต้อนรับเธอเลยสักนิด หลายต่อหลายครั้งที่เธอมักจะเห็นคนเป็นแม่แอบร้องไห้ เพระพวกเขาพวกนั้น!!