LOVE!! Her 0r His
9.8
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.
25 ตอน
245 วิจารณ์
39.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) 13* ไม่ได้หึง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเปลี่ยนทอมให้เป็นเธอคุณเคยได้ยินไหม ???
แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ คุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???
ตอนที่ "13"
สาวน้อยคนหนึ่งนอนกอดตัวเองอยู่ภายในห้อง ใบหน้าสวยมีแต่คราบน้ำตาที่แห้งเหือดหายไป พร้อมกับน้ำตาที่ยังคงอยู่เหมือนเดิม รูปภาพมากมายที่เธอและเขาอยู่ด้วยกัน ความทรงจำสีจางนี่สินะ...
" พี่ป๊อป ฮึกฮืออออ " เฟย์โผเข้าไปหาพี่ชายไม่แท้ของตัวเอง
" มันเกิดอะไรขึ้นเฟย์ ทำไมเป็นแบบนี้ " ใบหน้าสวยที่มีแต่คราบน้ำตา ข้อมือของเธอมีรอยแดง ไหนจะรอยฟกช้ำที่อยู่ทั่วไปตามร่างกาย
" อย่าบอกนะว่ามันทำร้ายเรา " เฟย์ร้องไห้อย่างหนัก ป๊อปปี้พาเฟย์ออกจาที่นั่นแล้วพากลับมาที่บ้านทันที
" คุณน้า ฮึกฮือออ " เฟย์เดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมกับป๊อปปี้ก็เจอกับแม่และพ่อของชายหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว เฟยืวิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นน้า
" ทำไมเป็นแบบนี้เฟย์ มันกล้าทำกับหลานน้าขนาดนี้เลยหรอ ฮืออ " คุณหญิงภาวิณี พูดกับหลานสาวคนโปรด
" ไอ้กวิน!! " ป๊อปปี้ได้แต่นั่งโกรธผู้ชายอีกคนที่ทำให้น้องสาวของเขาเป็นแบบนี้ เฟย์ไม่เคยต้องร้องไห้ เขาเฝ้าประคบดูแลน้องสาวคนนี้ของเขา ถึงแม้ว่าเธอจะได้ไม่เป็นน้องแท้ๆของเขา แต่เธอกับเขาก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
" เฟย์จะเลิกกับเขา "
" ถึงเฟย์ไม่เลิก พี่ก็จะทำให้เฟย์เลิกกับมันอยู่ดี " ป๊อปปี้พูด ก่อนที่ทุกคนจะช่วยกันดูแลเฟย์ ป๊อปปี้เห็นเฟย์ที่เอาแต่ซึม ก็พาเฟย์ออกไปนอกบ้าน
" หิวไหม กินอะไรกันดี " เฟย์เดินออกมาที่สวนสนุกกับป๊อปปี้ แต่ไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ เมื่อเฟย์ไม่ตอบเอาแต่นิ่งเงียบ
" ตอบพี่หน่อยเถอะเฟย์ ทุกคนเป็นห่วงเฟย์นะ " ป๊อปปี้กุมมือหญิงสาวเอาไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟางเดินมา
" น่ะเฟย์พี่ขอร้องละ " ป๊อปปี้ลูบผมน้องสาวอย่างเบามือแล้วสบตากับเฟย์ สาวน้อยเข้ากอดชายหนุ่มแน่นก่อนจะร้องไห้
" คะ เฟย์จะกลับเป็นเฟย์คนเดิม ฮึกฮือออ " ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อสิ้นคำของหญิงสาว ทั้ง 2 กอดกันต่อหน้าของหญิงสาวอีกคน ฟางเดินเข้ามายอ่างหงุดหงิด
" นี่คุณ!! ทำอะไรหัดอายคนอื่นบ้างนะ ไม่อายคนอื่นก็อายตัวเองบ้าง เลิกหรอกผู้หญิงคนนี้เถอะในเมื่อคูนก็เป็นเกย์อยู่แล้วนิ จะมาหลอกให้ผู้หิญิงรักทำไมห้ะ!!! "
" อ่ะเอ่อ... "เฟย์ที่เห้นฟางเดินเข้ามาต่อว่าเธอกับป๊อปปี้ก็จะพูดแต่หญิงสาวพูดก่อน
" ไม่ต้องคะคุณ ฉันจะบอกอะไรให้น่ะ ผู้หญิงจะมีค่าก็ต่องเมื่อไม่ได้เป็นของเล่นของผู้ชาย แล้วนี่อะไร มันดูคุณไม่มีค่านะคะ แล้วยิ่งเป็นผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ไม่แมนเต็มร้อยอีก เหอะๆๆ " ฟางพูดจบก็มองหน้าป๊อปปี้และเฟย์อย่างดูถูกก่อนจะเดินหนีออกไป เขื่อนรีบวิ่งตามมาเห็นป๊อปปี้อยู๋กับเฟย์ก็ทัก
"เกิดอะไรขึ้นป๊อปปี้เฟย์ " เขื่อนวิ่งเข้ามาท่าทางเหนื่อยหอบ
" เขื่อน ฉันฝากเฟย์ไว้กับนายก่อนนะ " ป๊อปปี้รีบวิ่งตามฟางไป เขื่อนมองตามป๊อปปี้ไปอย่าง งงๆๆ
" แล้วนี่เฟย์หิวอะไรไหม " เขื่อนเห็นว่าป๊อปปี้ตามฟางออกไแล้วก็ถอนหายใจแล้วหันกลับมาถามเฟย์
" ไม่เลยคะ " เฟย์ส่ายหน้าเบาๆ แล้วยิ้มบางๆให้เขื่อน
" พี่หิวแล้วอ่ะ ไปไปกินข้าวกัน " เขื่อนยิ้มหวานให้หญิงสาวก่อนจะยื่นมือให้กับเฟย์ หญิงสาวมองหน้าเขื่อนแล้วยิ้มก่อนจะวางมือ ทั้งสองเดินไปทานข้าวด้วยกัน
" เดี๋ยวนี่คุณ" ป๊อปปี้วิ่งตามฟางออกมากอ่นจะรีบไปห้ามฟางไม่ให้วิ่งหนีเขา
" ปล่อยฉัน " ฟางโมโหจนหน้าแดง สาวหวานเบือนหน้าหนีชายหนุ่มตรงหน้า ป๊อปปี้อมยิ้มเมื่อเห้ฯท่าทางของเธอ
" ว่าเฟย์ว่ามาเดินกับผู้ชายอย่างผมแล้วไม่มีคุณค่า งั้นที่คุณหน้าแดงเวลาโกรธผมหึงผมนี่ หมายความว่าไงนะ " ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว
" อะไรของคุณ อย่ามาพูดมั่วๆๆนะ ฉันไม่ได้หึงคุณ " ฟางหันหน้ากลับมาจะเอาเรื่อง ก็ต้องรีบหลบสายตาของายหนุ่ม
" จริงหรอ หื้ม.."
" เออ " ฟางกระทืบเท้าชายหนุ่มแล้ววิ่งหนีขึ้นรถไป ป๊อปปี้หัวเราะแล้ววิ่งไปนั่งบนรถของญิงสาว
" นี่คุณลงไป " ฟางพูดกับชายหนุ่ม ป๊อปปี้นั่งนิ่ง
" ได้!!! " ฟางเห็นป๊อปปี้นิ่งๆ ก็เลยออกรถไปปด้วยความเร็ว จนชายหนุ่มต้องมองหน้าเธอ
" โอ๊ย นี่นายพอ!! " แก้วตะคอกใส่โทโมะที่ช่วยทำให้บ้านของเธอเละกว่าเดิม เม่ื่อทั้ง2คนช่วยกันทำขนมเค้ก
" อะไรละ เธอทำเลิะเองนะ " โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้วที่ติดช็อกโกแล๊ตที่แก้มกูยิ้มๆ
" ยิ้มบ้าอะไรห้ะ แล้ววันนี้ฉันจะได้ไปทำบุญไหม!! " แก้วเริ่มหงุดหงิด
" โถ่ๆๆๆ อ่ะไม่แกล้งแล้วก็ฉันทำไม่เป็นนิ ขนมเค้กอ่ะ " โทโมะพูด
" งั้นนายก็ช่วยอยุ่เฉยๆๆ จะดีมาก "
" อ่ะก็ได้ แต่มีอะไรอีกอย่างที่ฉันอยากจะช่วย "
" อะไร...???"
" ฮะ เฮ้ย!! " แก้วตกใจเมื่ออยู่ดีดีโทโมะก็เดินเข้ามมาจับเธอให้นิ่งแล้วก้มหอมแก้มเธอแต่แค่ไม่ใช่แค่นั้นชายหนุ่มใช้ลิ้นหนาเลียที่แก้มของหญิงสาวจนแก้วขนลุก
" หวานจัง คราวหน้าทำเลอะอีกนะ ฉันชอบ..." โทโมะปล่อยให้แก้วเป็นอิสระ ก่อนจะเดินหนีออกไปปล่อยให้สาวห้าวอึ้งอยู่ที่เดิม กว่าที่สาวสวยจะตั้งสติได้ ก็เล่นเอาโทโมะหัวเราะท้องแข็งไปสะแล้วว...
มาแล้วยังจำกันได้ไหม จะพยายามอัพนะ 555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ