LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  39.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) 10: มีเรื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 


 

 

 

เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม ???

แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ "10"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    บรรยากาศโดยรอบที่อบอวนไปด้วยแสงเทียน บรรยากาศยามคำคืนที่แสนจะโรแมนติก มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังนั่งรอใครบางคนอย่างใจจดใจจ่อ เขารอมาแสนเนิ่นนาน ที่จะได้เจอกับเธออีกครั้ง เขาหวังว่าสักวันที่จะได้เจอ และในวันนี้ก็เป็นวันที่เขาฝันถึง ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า " ฟางเดินเข้ามาภายในร้านอาหารสุดหรู ก่อนจะยิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้าที่มองเธอแล้วอมยิ้ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่จำเป็นต้องน้อบน้อมขนาดนั้นก็ได้ครับ " ชายหนุ่มคนนั้นพูดแล้วยิ้มหวานให้ฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ได้ไงละคะ ในเมื่อคุณเป็นถึงลูกค้าคนสำคัญของฉัน " ชายหนุ่มคนนั้นยิ้มและหัวเราะออกมาเล็กน้อย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"  งั้นทานอะไรกันก่อนนะ ท่าทางคงจะหิว " เขื่อน! ชายหนุ่มเจ้าของธุรกิจส่งออกรายใหญ่ของประเทศ พูดพร้อมกับมองฟางอย่างอ่อนโยน ฟางเองก็ยิ้มให้เขาเช่นกัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ว้าวๆๆ มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับ " เสียงวัยรุ้นกลุ่มหนึ่งที่ขี่รถมอเตอร์ไซต์ผ่านมาแถวนั้นก็เห็นแก้วที่เดินอยู่คนเดียวก็แซว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ...... " หญิงสาวรีบเดินหนีไปอีกทาง แต่ก็ไม่พ้นชายวัยรุ้นกลุ่มนี่อยู่ดี จนทำให้หญิงสาวเองก็เริ่มกลัว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวพวกเราไปส่งไหมครับ ..." เด็กชายคนหนึ่งใกลุ่มนั้นพูด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไร ขอตัว " แก้วพูดห้วนๆก่อนจะเวิ่งหนี แต่กลับโดนพวกวัยรุ่นดึงแขนแล้วลากไปข้างๆทาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    อีกฝากหนึ่ง โทโมะขับรถออกมาด้วยความเร็ว พอติดไฟแดงชายหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนสายตาของชายหนุ่มจะหันไปมองกระเป๋าเป้สะพายของแก้วที่วางอยู่ที่ยั่งข้างๆ ก็อดนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวไม่ได้ ก่อนจะีบวนกลับไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ย!! " แก้วร้องเมื่อเธอพยายามหนี โดยการทุบตีชายหนุ่มคนนั้นที่ลากเธอเข้ามาข้างทาง แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อเธอพ้นจากคนที่จับตัวเธอ คนอื่นๆ ก็ต่างรอจับตัวเธออยู่ ก่อนจะโดน 1 ในนั้นชกที่ท้อง ทำให้เธอไม่สามารถช่วยตัวเองได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮึกฮืออ ปล่อยฉันไปเถอะนะ อยากได้อะไรเอาไปเลย  " แก้วพูดแล้วทั้งน้ำตา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พวกเราก็อยากได้... ตัวพี่สาวไงห้ะ !! 5555 " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หายไปไหนของเธอนะ ยัยเบอะ!! " โทโมะบ่นพลางมองไปข้างๆทาง เขาขับรถเข้ามาก็ไม่เห็นหญิงสาวก่อนจะขับรถออกมาเรื่อยๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เห้ย!! " โทโมะเบรคแทบไม่ทัน เมื่อสังเกตุเห็นร้องเท้าคู่สวยที่เขาเป็นคนเลือกเองกับมือ ตกอยู่ข้างทาง ที่มีมอเตอร์ไซต์อยู่2-3 คัน ก็รีบวิ่งลงปดู 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปล่อเถอะนะ ฮึกฮือออ ช่วยด้วย ๆๆ " แก้วร้องไห้อย่างหนัก เมื่อโดนชายหนุ่มคนหนึ่งซุกไซร์ตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้ว!! " โทโมะเดินตามเสียงเข้าไป ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ชายวัยรุ่นคนอื่นๆ ต่างพากันเข้ามาจัดการกับชายหนุ่ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กรี๊ดด ฮืออ ปล่อยอย่า .." แก้วร้องห้าม เมื่อชายหนุ่มคนเดิมยังคงทำร้ายเธอเหมือนเดิม ชายหนุ่มคนนั้นปลดชุดของเธอจนหล่อนไปอยู่ด้านล่าง ทำให้ตอนนี้เธอเหลือเพียงบราเซียแสนสวย ที่ปกปิดส่วนบนเ่านั้น หญิงสาวบิดตัวหนีอย่างหวาดกลัว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โถ่เว้ย!! " โทโมะจัดการกับเด็กวัยรุ้นคนอื่นๆ จนเด็กวัยรุ้นคนอื่นๆ ต่างพากันหนีออกไป ชายหนุ่มไม่รอช้า รีบเข้าไปกระฉากเด็กวัยรุ่นคนนั้นมาต่อย จนเด็กคนนั้นไม่มีแรงสู้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮึกฮือออ " แก้วร้องไห้กอดตัวเองแน่น โทโมะละออกจากเด็กวัยรุ่นคนนั้นก่อนจะหันมามองแก้วแล้วกลับไปซัดไอ้เด็กวัยรุ่นคนนั้นต่อ ก่อนจะเข้าไปโอบกอดแก้วเอาไว้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮึกฮืออออ " แก้วร้องไห้อย่างหนักในอ้อมกอดของแก้ว ก่อนจะอุ้มหญิงสาวกลับที่รถ พร้อมกับหาเสื้อคลุมมาคลุมตัวให้หญิงสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"  แก้วฉัน! " โทโมะ ขับรถออกมาจอดที่หน้าบ้านพักของแก้วและฟาง แก้วหยุดร้องไห้ แต่ก็ยังนิ่งเงียบไม่พูดคุยกับเขาสักคำ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ....... " หญิงสาวหยิบกระเป๋าแล้วเดินลงจากรถของโทโมะก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบ้าน ชายหนุ่มรีบลงรถแล้วตามไป แต่หญิงสาวกลับวิ่งหนีเขา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้ว!! เดี๋ยว" โทโมะดึงแขนหญิงสาวเอวไว้ ซึ่งเป็นข้างเดียวกับที่เธอโดนไอ้พวกเลวนั่นทำร้ายจนบวมแดง ก็ทำให้ญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อย่ามายุ่งกับฉัน จะไปตายไหนก็ไป " แก้วตะคอกใส่โทโมะก่อนน้ำตาจะไหลออกมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้วฉันขอโทษ ฉันไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ ขอโทษๆๆๆๆ " ชายหนุ่มสบตากับหยิงสาวก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮึกฮืออ นายเป็นบ้าอะไร อยู่ดีดีก็ทิ้งฉัน เป็นบ้าอะไร! ฮึกฮือออ " แก้วเข้าไปทุบตีชายหนุ่มอย่างโมโหและไม่เข้าใจพร้อมกับร้องไห้ โทโมะดึงแก้วเข้ามากอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว " โทโมะพูดแล้วกอดแก้วแน่นเหมื่อรับรู้ถึงความชื้นที่หลังของตัวเอง แก้วร้องไห้หนักมาก  ก่อนจะมองหน้าโทโมะนิ่งๆ แล้วเดินหนีชายหนุ่มขึ้นห้องไป โทโมะมองตามหญิงสาวก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินมานั่งที่โซฟาแล้วมองไปยังห้องนอนของหญิงสาวที่อยู่ด้านบน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมวันนี้ถึงอยากจะมาทานข้าวพร้อมผมละครับ " ป๊อปปี้ถามผู้เป็นพ่อและแม่ที่เดินนำหน้าเขาอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แม่ก็อยากมาเปลี่ยนบรรยากาศบ้างสิลูก " คุณหญิงภาวิณีพูดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ้าว ! ตาเขื่อน มาทำอะไรที่นี่จ้ะแล้วนี่ " ทั้ง3 คน กำลังจะเดินไปยังโต๊ะอาหารที่ได้จองเอาไว้ ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อเห็ยชายหนุ่มคนนหนึ่งที่หน้าเหมือนคนรู้จัก เลยเดินเข้าไปทัก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" สวัสดีครับ คุณอานี่ฟางครับ เพื่อนผมเอง " เขื่อนพูดแล้วแนะนำให้ฟางรู้จักกับทั้ง2คน ฟางยิ้มแหยๆก่อนจะไหว้พ่อแม่ของป๊อปปี้ ชายหนุ่มเองก็ดูจะอึ้งๆที่เจอเธอ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แหมไงไอ้ป๊อป!  " เขื่อนทักทายป๊อปปี้ ชายหนุ่มยักคิ้วให้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ตาเขื่อน มีแฟนไปสะละ เนี่ยช่วยหาผู้หญิงให้สวยเท่าแม่หนูนี้หน่อยสิ เพื่อตาป๊อปจะต่าสว่างสะบ้าง " แม่ของป๊อปปี้พูดกับหลานชายก่อนจะมองไปทางป๊อปปี้ ชายหนุ่มสบตากับหญิงสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นแม่ก็คงจะพอใจกับว่าที่ลูกสะใภ้แม่นะฮ้ะ " ป๊อปปี้ดึงฟางให้ลุกขึ้นก่อนจะโอบเอวฟางเอาไว้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ตาป๊อปทำแบบนีได้ยังไง นี่มันแฟนของตาเขื่อนนะ " แม่ของชายหนุ่มพูด เขื่อนมองการกระทำของป๊อปปี้นิ่งๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ใครบอกละครับ นี่แฟนผมเอง " ป๊อปปี้พูด ก่อนจะกัดปาก เมื่อหญิงสาวข้างกายหยิกหลังเขา จนเเขาต้องหันไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จริงหรอตาเขื่อน " คุณหญิงภาวิณีหันไปถามหลายชายที่ไม่คยจะโกหกเธอ ฟางมองหน้าเขื่อนเชิงขอร้อง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ครับ " เขื่อนตอบนิ่งๆ พ่อและแม่ของป๊อปปี้มองหน้ากันอย่างไม่เชื่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นผมขอตัวนะครับ แม่พ่อ.. ผมมีเรื่องที่ต้องเคลียร์กับยัยตัวแสบของผมหน่อย .. ไหนบอกว่าจะมาหาลูกค้า ไหงมาอยู่กับไอ้เขื่อนหึ " ป๊อปปี้พูดแล้วหันมาเอาเรื่องฟาง จนสาวน้อยเงิบไปพักใหย่ก่อนจะเราะแหยๆให้ชายหนุ่มก่อนจะโดนชายหนุ่มลากออกจากร้านไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุณๆ ฉันเจ็บ " ฟางร้องเมื่อโดนบีบข้อมือรงจนเกินไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จะทำอะไร ก็นึกสะบ้างนะว่าตอนนี้คุณอยู่ในฐานะแฟนของผมอยู่ " ป๊อปปี้พูดล้วเดินหนีฟาางออกไป หญิงสาวเงิบกว่าเดิม เมื่อชายหนุ่มพุดแบบนี้ ก่อนจะวิ่งตามไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คุณ!! ด่าฉันหรอห้ะเมื่อกี้อ่ะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แล้วแต่จะคิด " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไอ้คนบ้า!! ฉันมาคุยกับคุณเขื่อนเขาเรื่องงานจริงๆ แต่ฉันกับเขาเรารู้จักกันมาก่อนเราก็แค่กินข้าวด้วยกันก็แค่นี้เอง  " ฟางพูดออกมาอย่างอัดอั้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" น ะ นะ่นแหละ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แถ... เหอะ " ฟางพูดแล้วขึ้นรถหวังจะขับรถกลับบ้านตัวเองเพราะไม่อยากยุ่งกับป๊อปปี้ตอนนี้ เพราะชายหนุ่มดูไร้เหตุผลมากเกินไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณลงไปจากรถฉันเลยนะ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวนี้ไม่เรียกแทนตัวเองว่าฟางแล้วหรอ ผมชอบแบบเดิมมากกว่าเมื่อกี้นะ " ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปข้างหน้าไม่ยอมมองตาฟาง หญิงสาวดูจะอึ้งๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" พาไปกินอะไรหน่อยสิ หิว หรือจะให้ผมขับ " ชายฟนุ่มพูดพร้อมกับหันมาส่งสายตาอ้อนๆบวกกับน้ำเสียงของชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาวหน้าแดง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะเอ่อ ..จะไปไหนละ " หลัจากนั้น ชายหนุ่มกับหญิงสาวก็พากันไปทานข้าวกัน โดยที่ป๊อปปี้ทำเป็นเนียนลืมเรื่องที่เขาพูดกับหญิงสาวไปเมื่อไม่นานมานี้ ฟางเองก็ดูจะไม่คิดมาก เมื่อได้อยู่กับชายหนุ่ม ... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 ฝากด้วย..!!!!!! 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา