She finally had to สุดท้ายต้องรักเธอ

 ""

"ฟางพี่"ฟางหันไปเจอต้นเสียงว่าเป็นใคร ก็รีบเดินก้าวขาอย่างเร็วเมื่อต้นเสียงนั้นคือป๊อปปี้อดีตแฟนเก่าของเธอ

"ฟางเดี๋ยวก่อน"เค้ารีบขว้ามือบางเองไว้แล้วดึงเธอเข้าหาตัวแล้วกระชับกอดด้วยความโหยหาในเมื่อเค้ารู้ตัวว่าหัวใจตัวเองคือใครเค้าจะพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ

"ปล่อย ฟางบอกให้ปล่อย"ฟางดิ้นไปมาแต่ก็ไม่สามารถทำให้ชายหนุ่มคลายกอดเธอได้

"ฟางฟังพี่ก่อนได้ไหม"

"ฮึก เราไม่มีอะไรจะต้องคุยกัน"หญิงสาวสะอื้นก่อนน้ำตาเจ้ากรรมแห่งความโศกเศร้าจะไหลรินออกมาเป็นทางยาว

"พี่ขอโอกาศได้ไหมฟางพี่ผิดไปแล้วจริงๆ"

"ฟางคงให้พี่ไม่ได้อีกแล้วฮึก ในเมื่อความไว้ใจมันได้จากไปในวันที่พี่บอกห่างฟางแล้วปล่อยฟางเถอะน่ะค่ะพี่ป๊อปกลับไปหาหัวใจตัวเองเถอะแล้วฟางจะไม่มาให้เห็นหน้าฮือ"ฟางพูดก่อนจะคลายมือป๊อปปี้ออกแล้วเดินไป

"ฟางพี่ขอโทษเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะน่ะให้โอกาศผู้ชายคนนี้ได้มั้ย หรือฟางลืมพี่ไปแล้ว"ฟางต้องชงักกับคำพูดคำนี้

"ฟางลืมพี่ไปแล้วใช่ไหม"ป๊อปปี้ที่เห็นท่าทีหญิงสาวชงักก็รีบวิ่งไปจับมือเธอแล้วถาม

"ฟางไม่เคยลืมพี่เลยแต่ฟางให้โอกาศพี่ไม่ได้"

"หึๆ เพราะฟางชอบไอ่โทโมะใช่ไหมล่ะ "

"ใช่ฟางชอบพี่โทโมะพอใจพี่รึงยังห่ะ พอใจมั๊ย"ฟางตอบเสียงตะวาด น้ำตาใสๆไหลคลอออกมาอย่างหนัก

"ฟาง""พี่เขื่อน"เขื่อนรีบวิ่งไปผลักป๊อปปี้ออกห่างจากฟางเมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น เค้าเข้าไปปลอบฟาง ฟางโผล่เข้ากอดเขื่อนด้วยความเสียใจ

"แหม๋หาเก่งจังน่ะผู้ชาย นี่ก็คงกิ๊กกันล่ะสิ"ป๊อปปี้พูดเหยียดหยามก่อนจะโดน

เพี๊ยยยยย

เจ็บอีกแล้วฟางต้องเจอแฟนเก่าตามขอโอกาศแต่ตื้อได้ไม่นานกลับโดนเค้าเหยียดหยามกัน เฮ้ออออไรเตอร์เหนื่อยแทน

เป็นกำลังให้ฟางกานหน่อยน่ะะๆๆๆๆ