She finally had to สุดท้ายต้องรักเธอ

 
"ไอ่ป๊อป"เขื่อนตรงดิ่งมาที่ห้องซ้อมดนตรีทันทีหลังจากที่คุยกับเฟย์เสร็จ
 
 
"อะไรกันว่ะมีเรื่องอะไรกับฉันอีก"ป๊อปปี้ยิงคำถามไปอย่างรวดเร็ว
 
 
"แกทำอะไรฟาง"เขื่อนถามเสียงตะวาทใส่เพื่อนอย่างดัง ป๊อปปี้รู้สึกได้ว่าเพื่อนของตัวเองกำลังโกรธแต่อะไรจะบังคับให้เค้ายอมรับละว่าเค้าไปทำอะไรฟางไว้ถ้าเค้าบอกไปมีหวังปากเค้าคงได้เย็บหลายแผลเพราะฝีมือเขื่อนแน่
 
 
"ป่าวก็แค่ไปทักทายตามประสาคนเคยรู้จัก"ป๊อปปี้พูดปัดๆก่อนจะเดินไปหยิบกีต้าตัวโปรดของเค้ามาทำความสะอาด
 
 
"คนเคยรู้จักงั้นหรอไอ่ป๊อปแกพูดอย่างงี้กับฟางไม่ได้น่ะเว้ยอย่างน้อยแกไม่เคยคิดบ้างหรอว่าฟางงเค้าทำอะไรเพื่อแกบ้างแกเคยคิดบ้างมั้ยตลอดเวลา2ปีที่ผ่านมาฟางเค้าทำอะไรเพื่อแกเค้าทำทุกอย่างเพื่อให้แกมีความสุขทั้งๆที่หัวใจแกให้พิมไปหมด ฟางพยายามทำให้แกลืมผู้หญิงเลวๆที่ทิ้งแกหนีตามผู้ชายไป แกรักพิมแต่แกไม่เคยแคร์ความรู้สึกฟางเลยว่าฟางจะเป็นยังไงมั่งที่แกอยากคบกับฟางเพราะอารมณ์ชั่ววูบแต่สำหรับฟางเค้ายอมคบกับแกเพราะคำว่ารักน่ะเว้ย"โทโมะที่ทนฟังเขื่อนคุยกับป๊อปปี้ไม่ไหวเค้าจึงเดินเปิดประตูเข้ามาแล้วล่ายคำพูดยาว
 
 
"พวกแกอย่ามาเกลี่ยกล่อมฉันเลยยังไงฉันก็ไม่มีวันกลับไปหาฟาง"ป๊อปปี้ไม่แม้แต่จะฟังคำพูดของเพื่อนเค้าเลย
 
 
"ฉันคิดว่าระยะเวลา2ปีที่แกคบกับฟางแกจะลืมยัยผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว"เขื่อนพูดออกไป
 
 
"ต้องโทษยัยนั่นหวะที่ทำให้ฉันลืมไม่ได้"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินเอากีต้าไปเก็บไว้ที่เดิม
 
 
"ป๊อปแกก็แปลกเนาะผู้หญิงดีๆอย่างฟางแกกลับไม่รักแต่แกกลับรักผู้หญิงสำซ่อนอย่างพิม"โทโมะพูดออกไปอย่างเหลืออดกับคำพูดของป๊อปปี้
 
 
"ฉันคิดว่าฟางเค้าก็ไม่ต่างจากพิมหรอกนะฉันเห็นเที่ยวไปจูบกับผู้ชายไม่เลือกหน้าเลยแม้กระทั่งแกเองไอ้โมะ"ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างขมขื่นแล้วยิงหมัดเข้าหน้าโทโมะอย่างจังแต่โทโมะกลับไม่ตอบโต้แต่อย่างใด
 
 
"ต่อยฉันสิต่อยกลับมาเลย"ป๊อปปี้พูดยั่วแต่โทโมะกลับไม่ตอบโต้กลับแต่อย่างใด"เหอะ เพื่อนจะจูบได้แม้กระทั่งแฟนเพื่อน"
 
 
"ฉันยอมรับว่าวันนั้นฉันเกือบจะเผลอไปจูบฟางแต่ฉันก็ยังไม่ได้จูบหนิ"โทโมะตอบกลับ เขื่อนที่ยืนดูก็เดินไปนั่งที่โซฟาเพราะเหนื่อยที่จะยืนดูสองคนนี้เถียงกัน
 
 
"ก็แหงแหละถ้าฉันไม่ตัดสินใจบีบแตรฟางคงเสร็จแกไปนานแล้ว"ป๊อปปี้พูดตะคอกออกมาอย่างแรงทำให้โทโมะรู้ได้ถึงอาการหึงของเค้า
 
 
"หึ ไม่รักเค้าแล้วยังจะหวงก้างอีก ถ้าฉันอยากทำจริงๆต่อให้แกบีบแตรร้อยครั้งฉันก็ไม่สน"
 
 
"แม้ทำลงไปได้เพื่อนกินของต่อจากเพื่อน"
 
 
"แกคงไม่รู้สิน่ะว่าฉันรักฟางก่อนแกอีก แล้วไอ่กินของต่อจากเพื่อนเนี่ยแกคิดว่าแกได้จูบฟางก่อนฉันหรอ หึ คงไม่หรอกมั้งบางทีฟางอาจจะเคยจูบกับฉันมาก่อนที่เค้าจะคบกับแกอีก"โทโมะพูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
"โธ่เว้ย อะไรกันว่ะ"
 
 
"ไอ่ป๊อปใจเย็นๆก่อนนะเว้ย"เขื่อนพูดปลอบใจเพื่อน
 
 
"ไม่ต้องมาปลอบฉันออกไป"ป๊อปปี้ไล่เพื่อนด้วยอารมณ์เกลี่ยวกลาด+หึงหวง
 
 
"ก็จริงอย่างที่ไอ้โมะมันว่าทิ้งเค้าแล้วยังหวงอีก แล้วนี่ก็คงหวงมากสิน่ะถึงกับไล่เพื่อนที่ไม่รู้เรื่องออกไปจากห้องด้วย เหอะๆ "เขื่อนพูดแล้วหัวเราะในลำคออย่างสมเพสก่อนจะเดินออกไป
 
เขื่อนเดินออกมาก็เจอกับโทโมะที่กำลังลุกขึ้นจากม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้พอดี
 
 
"ไอ้โมะเดี๋ยว........................ฉันมีเรื่องคุยด้วย"
 
 

 
เค้าจะคุยเรื่องอะไรกันน้าาาาาอยากรู้ติดตามตอนหน้าาาาาาน้าาาาาคร้าาาาาาาาาาาาาาาา