Crazy love ยัยเลือดสีโคลนที่รัก
เขียนโดย 
poppill
วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.38 น.
แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 06.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) รับบทลงโทษ part 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อรุณสวัสดิ์รอน" เฮอร์ไมโอนี่กล่าวทักรอนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าว
"ไปไหนมาน่ะ ไม่เห็นตื่นแต่เช้าเลย" รอนเอ่ยถาม
"เอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดน่ะ" เธอตอบพร้อมกับนั่งลง "น่าแปลกที่วันนี้นายตื่นเช้า"
"ก็มีซ้อมควิชดิชแต่เช้า เลยต้องรีบไปน่ะ" รอนตอบ ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ก็มองหาเพื่อนรักอีกคน รอนรู้ทันว่าอีกเดี๋ยวเธอก็ต้องถามถึงแฮร์รี่ "หมอนั่นไปเดินเล่นกับจินนี่ตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ"
"อื้ม" เฮอร์ไมโอนี่พยักหน้าพลางมองไปที่โต๊ะตรงข้ามที่มีเด็กหนุ่มผมบรอนด์นั่งจ้องหน้าเธออยู่ จากนั่นเขาก็ล้วงเสื้อคลุมสีดำแล้วหยิบเข็มพรีเฟ็คของเธอมาหมุนเล่นบนโต๊ะ
"หน๋อย!" เฮอร์ไมโอนี่บ่นพึมพำ
"เอ็นอะไออึ้เอ่า" (เป็นอะไรรึเปล่า) รอนถามพร้อมยัดขาไก่เข้าไปเต็มปาก
"รอน! เดี๋ยวนายก็ท้องแตกตายกันพอดี"
"ไอ้เอ็นไอออก!" (ไม่เป็นไรหรอก)
"ให้ตายเถอะ!" เฮอร์ไมโอนี่ถอนหายใจก่อนจะมองไปที่โต๊ะสลิธีรีนอีกรอบ แต่ก็ไม่เห็นมัลฟอยแล้ว
"มองหาใครอยู่หรอเกรนเจอร์?" มัลฟอยที่เดินอ้อมโต๊ะและกำลังเดินตรงมาที่เธอกับรอนนั่ง
"..." เธอนิ่งเงียบไม่ตอบอะไร
"นี่! ฉันถามเธออยู่นะยัยเลือดสีโคลน!" มัลฟอยรู้สึกไม่พอใจที่เฮอร์ไมโอนี่กล้าเมินคนอย่างเขา
"นี่แก! ไปให้พ้นไป ยัยหน้าหมาจูแพนซี่ไปไหนแล้วล่ะไม่ไปอยู่กับยัยนั่นรึไง!?" รอนยอมเห็นเพื่อนตัวเองโดนว่าไม่ได้ เลยย้อนกลับให้แทน
"หุบปากไปเลยไอ้ยาจกวิสลีย์!" มัลฟอยหันไปตะหวาดใส่
'ให้ตายเถอะ! ทำไมมีแต่คนเอาฉันไปจับคู่กับยัยแพนซี่ พากินสันอยู่เรื่อยเลยนะ!' มัลฟอยคิดในใจ
"พอเถอะรอน! อย่าไปเอาอะไรกับคนพันธุ์นั้นเลย!" เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นก่อนจะเดินออกไปจากห้องโถงใหญ่
"เฮ้! เฮอร์ไมโอนี่" แฮร์รี่ที่นั่งอยู่ในสนามควิชดิชกับจินนี่มองเห็นเพื่อนของเขากำลังเดินผ่านสนามไป
"ไง!" เฮอร์ไมโอนี่ตอบก่อนจะเดินเข้ามาหา
"เป็นอะไรรึเปล่า ดูเธออารมณ์ไม่ค่อยดีนะ?"
"ไม่มีอะไรหรอก แล้วทั้ง2คนกินข้าวเช้ากันแล้วหรอ?" เฮอร์ไมโอนนี่รีบเปลี่ยนเรื่อง
ในหัวของเธอวุ่นอยู่กับคำที่มัลฟอยพูดเมื่อกี้ คำก็เลือดสีโคลน สองคำก็เลือดสีโคลน เธอรู้สึกน้อยใจที่โดนดูถูกแบบนั้นมาตลอด
"กินแล้วล่ะ กำลังรอลูกทีมมาซ้อมกันอยู่น่ะ ว่าแต่...เห็นรอนมั้ย?"
"อ๋อ กินข้าวอยู่น่ะ ไว้เจอกันอีกทีในคาบปรุงยาของสเนปแล้วกันนะ" เฮอร์ไมโอนี่พูดก่อนจะเดินเลี่ยงไป
วิชาแปรงร่าง
ของศาตราจารย์มักกอนนากัล
คาบนี้เฮอร์ไมโอนี่ต้องเรียนคนเดียว ในห้องก็มีแค่เนวิลด์ที่อยู่กริฟฟินดอร์ด้วยกัน ส่วนใหญ่ก็มีแต่พวกสลิธีรีนที่เป็นศัตรูกับเธอปะปนเต็มไปหมด
"ไง! ยัยเกรนเจอร์" เสียงยานคางพูด "คาบนี้ไอ้หัวบากพอตเตอร์กับยาจกวิสลีย์ไม่อยู่หรอ?" สักพักก็เริ่มมีเสียงหัวเราะกันใหญ่
"อย่ามาเรียกพวกเค้าอย่างนั้นนะ!" เฮอร์ไมโอนี่ลุกขึ้นยืนและหันไปมองหน้ามัลฟอย
"อะไร? ฮะๆเรียกนิดเรียกหน่อยทำโกรธ" มัลฟอยทำเสียงกวนประสาทใส่ "เลือดสีโคลนอย่างเธอน่ะไม่มีวันที่ฉันจะไปชอบได้หรอก!!!"
"แล้วใครบอกว่านายชอบฉันกันล่ะ?" เฮอร์ไมโอนี่สวนกลับมาทันควัน
"ถึงไม่มีก็จะบอกเอาไว้ก่อน เผื่อเธอเกิดสนใจฉันขึ้นมา จะได้จำคำพูดเมื่อกี้ไว้เตือนใจไงล่ะ;)"
"โถ...ที่แท้ก็เป็นพวกหลงตัวเองนี่นา" เฮอร์ไมโอนี่พูดกวนประสาท ทำให้มัลฟอยถึงกับรีบปรี่ตรงเข้ามาหา
"อยากจะลองดีกับฉันใช่มั้ย!?" ทันทีที่มัลฟอยพูดจบศาตราจารย์มักกอนนากัลก็เข้าห้องมาพอดี
"อุ้ยตาย! คุณมัลฟอย คุณเกรนเจอร์ ทำไมคุณ 2 คนยังไม่ประจำที่นั่งของตัวเองอีกคะ?"
"เอ่อคือ..." เฮอร์ไมโอนี่ไม่รู้จะแก้ตัวยังไง
"ทำไมทุกครั้งที่พวกเธอ 2 คนเรียนด้วยกัน จะต้องทะเลาะกันตลอดเลย ฉันไม่เข้าใจจริงๆ!"
ศาตราจารย์มักกอนนากัลเดินตรงมาที่เฮอร์ไมโอนี่และมัลฟอย
"เห็นทีจะต้องทำโทษพวกคุณทั้ง 2 แล้วล่ะ!" ศาตราจารย์พูดก่อนจะถอนหายใจ "เย็นนี้ยกเลิกการตรวจพรีเฟ็คกับเครื่องแต่งกาย ให้พวกคุณ 2 คนมาเจอฉันที่นี่ตอนรับประทานข้าวเย็นเสร็จเรียบร้อย ฉันจะกักบริเวณพวกคุณเข้าใจมั้ยคุณมัลฟอย?" ศาตราจารย์มักกอนนากัลเห็นมัลฟอยทำท่าทีไม่เห็นด้วย
"..." เขาไม่ตอบอะไรแถมเบือนหน้าอีกต่างหาก
"ปึก!" เฮอร์ไมโอนี่แกล้งเหยียบเท้ามัลฟอย
"โอ้ย! ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยเกรนเจอร์!?" เฮอร์ไมโอนี่ไม่พูดอะไรพร้อมกับเหล่หางตาไปทางศาตราจารย์มักกอนนากัล
"...." มัลฟอยทำท่าทีเลิกลัก "เข้าใจแล้วครับ" เขาตอบ ทำเอาเฮอร์ไมโอนี่ถึงกับท้องแข็ง เพราะเธอไม่ได้ยินมัลฟอยถ่อมตัวพูดคำว่า 'ครับ' มาก่อน
"ดี! เอาล่ะเริ่มเรียนได้แล้ว ทุกคนเตรียมไม้กายสิทธิ์" ศาตราจารย์มักกอนนากัลเดินกลับไปที่โต๊ะหน้าชั้นเรียน
"เพราะเธอแท้ๆเลยยัยเกรนเจอร์! คอยดูเถอะฉันจะเอาคืนให้หนักกว่านี้แน่ จำไว้!!!" มัลฟอยพูดก่อนจะเดินกลับ
"ใครผิดกันแน่ ชิ!" เฮอร์ไมโอนี่พูดก่อนจะเดินกลับโต๊ะ คาบนี้เธอก็นั่งคนเดียวอีกตามเคย
"ยัยเลือดสีโคลน!" เสียงกระซิบคนที่นั่งอยู่ข้างหลังพูดขึ้น คงจะเป็นพวกสลิธีรีนแหละ "เรียกแล้วยังไม่สนใจอีก!" เฮอร์ไมโอนี่หันไปมองก็เจอยัยแพนซี่ พากินสันที่นั่งจ้องเธออยู่
"อะไร? ยัยหน้าหมาจู"
"กล้าดียังไงมาว่าฉันน่ะ!!!" แพนซี่เริ่มเสียงดังขึ้น "จบคาบนี้เมื่อไหร่ฉันจะแกล้งให้ร้องไห้กลับไปฟ้องเจ้าหัวบากเลย ฮึ่ย!"
"ก็เอาสิ!" เฮอร์ไมโอนี่ตอบอย่างปัดๆก่อนจะกลับมาตั้งใจที่ศาตราจารย์มักกอนนากัลกำลังอธิบายการใช้คาถาแปรงร่างอยู่
ทันทีที่หมดคาบแพนซี่ก็เริ่มหันมาแกล้งเฮอร์ไมโอนี่ต่อ
"..."
"แย่จัง! ฉันกะว่าถ้าคาบนี้เจ้ายาจกวิสลีย์อยู่ ฉันจะแกล้งหนูสกปรกของหมอนั่นซะหน่อย" แพนซี่พูดก่อนจะปีนขึ้นมานั่งบนโต๊ะ
"..."
"จำใส่สมองอันน้อยนิดของเธอไว้เลยนะ! ว่าอย่ามายุ่งกับเดรโกของฉัน ไม่งั้นเธอโดนแน่!!!" แพนซี่ทำเสียงน่ากลัวใส่
"ยัยแพนซี่! ชักช้าจริงๆ ต่อไปคาบสเนปนะ" มัลฟอยตะโกนเรียกเธอ
"ได้เลยเดรโก^0^)/~" แพนซี่รีบหยิบกระเป๋าก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"ไปกันเถอะเฮอร์ไมโอนี่" เนวิลด์เดินมาจากข้างหลัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
