ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน
9.9
เขียนโดย Chapond
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.45 น.
66 ตอน
629 วิจารณ์
118.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2558 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) 7 จับแม่มดไปลงโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ฟาง จับชายคนนี้ดีๆ เดี๋ยวแม่ต้องร่ายคาถาแล้วล่ะ อาการของเค้าเริ่มทรุดลงแล้ว”แม่ฟางพูด
ฟางจึงรีบจับชายคนนั้นที่ดิ้นไปมาบนเตียง ล๊อคไว้ ก่อนที่แม่ของฟางจะชูไม้กายสิทธิ์เพื่อร่าย
คาถา
ปัง
ประตูห้องนอนชายคนนั้นถูกเปิดออก นำด้วยป๊อปปี้ เขื่อนและชาวบ้าน4-5คน
“จับได้คาหนังคาเชา นี่ไงแม่มดที่ติดต่อกับซาตาน”ป๊อปปี้ชี้ไปที่ฟางและแม่ฟางทันที
“นังแม่มด พวกปิศาจนี่จะทำร้ายคนป่วยให้ตายอีกรึ”ชายคนหนึ่งในกลุ่มชาวบ้านรีบพูด
“ไม่ใช่นะ พวกเราไม่ได้ทำร้ายเค้า แต่พวกเราจะช่วยเค้าต่างหากล่ะ”ฟางอธิบาย
“ช่วยงั้นรึ ช่วยด้วยวิธีอื่นสิ คนเจ็บต้องไปหาหมอ ข้าในฐานะผู้ตรวจการของหมู่บ้านนี้ ข้าจะไม่
ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายลูกบ้านข้าได้อีกแล้ว จับนังปิศาจ2แม่ลูกไปเดี๋ยวนี้”ป๊อปปี้สั่งให้ชาว
บ้านจับฟางและแม่ออกไปที่ลานกลางหมู่บ้านทันที ฟางและแม่ดิ้นขัดขืนก่อนจะถูกจับใส่กรงไม้
กลางหมู่บ้านขนาดใหญ่
“ทุกคนดูเอาไว้ให้ดี 2แม่ลูกที่อยู่ท้ายหมู่บ้านคือแม่มดจริงๆ และพวกเราก็จับได้ในขณะที่พวกันกำ
ลังจะฆ่าคนป่วย แสดงว่าพวกมันติดต่อกับปิศาจที่มาทำลายหมู่บ้านพวกเราจริงๆ”ป๊อปปี้ตะโกนให้
ชาวบ้านรับรู้
“ไม่จริง ข้ากับแม่ไม่ใช่ผู้ที่ติดต่อกับซาตาน ไม่ใช่ปิศาจ พวกเราแค่ช่วยเหลือคนเท่านั้น”ฟางจับ
ลูกกรงที่ขังแล้วว่า
“ช่วยงั้นรึ งั้นดูชายผู้นี้สิ ทำไมถึงอาการยังไม่ดี”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะให้เขื่อนประคองชายคนนั้นเข้ามา
“บอกไปสิ ว่า2แม่ลูกนั่นทำอะไรเจ้า”เขื่อนกระซิบข้างหูชายผู้เคราะห์ร้ายผู้นั้น ป๊อปปี้หันขวับไปที่
ชายผู้นั้นแล้วจ้องไปที่ดวงตา เนื่องจากร่างกายและจิตใจที่อ่อนแอจากการป่วยทำให้ถูกสะกดจิต
โดยง่ายดาย
“พวกนางทำร้ายฆ่า พวกนางหมายจะให้ข้าตาย นางร่ายคาถาอะไรไม่รู้ใส่ข้า โอ้ย ข้าเจ็บปวด
เหลือเกิน ข้าเจ็บ ข้าปวดหัว”ชายคนนั้นพูดก่อนจะดิ้นทุรนทุรายแล้วเลือดก็ไหลออตามตัวก่อนจะ
ขาดใจตายต่อหน้าต่อตาทุกคน
“เห็นแล้วใช่มั้ยว่าการที่2แม่ลูกยังอยู่ที่นี่ จะเป็นอันตรายแก่ทุกคนที่นี่ เพราะพวกนางคือ
ปิศาจ”ป๊อปปี้ว่า
“ฆ่ามัน ฆ่ามัน”เสียงชาวบ้านตะโกนร้องบอกให้ฆ่าฟางและแม่กอดกันแน่นด้วยความกลัว
“เดี๋ยวก่อน พวกนั้นจะมาฆ่าใครสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ไม่ได้นะ”เฟย์วิ่งมากับแม่แก้วแล้วรีบพูด
“แต่แม่ของหญิงคนนั้น เค้าร่ายคาถาใส่ชายคนนี้จนต้องคำสาปแก่ความตายนะ”เขื่อนแย้ง
“แต่เมื่อคืน2แม่ลูกผู้นี้คอยช่วยเหลือข้าและคนเจ็บในโบสถ์ ถ้าเป็นแม่มดที่ติดต่อกับปิศาจหรือ
ซาตานจริงก็ต้องเข้าโบสถ์ไม่ได้สิ”แม่ของแก้วแย้ง
“แล้วชายผู้นี้ที่ถูก2แม่ลูกรักษาเล่าจะยอมให้เค้าตายฟรีๆงั้นรึ”ป๊อปปี้แย้ง
“นั่นคือสิ่งเราหาคำตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่เมื่อคืนข้าอยู่ในโบสถ์กับท่านป้า ข้าเห็นหมด
ว่า2แม่ลูกผู้นี้ช่วยเหลือทั้งคนเจ็บและคนที่สิ้นหวังนี่รึจะเป็นแม่มดได้”เฟย์และพวกในโบสถ์แย้ง
ทำให้ป๊อปปี้รู้สึกขัดใจมาก
“ก็ได้ เพื่อใน2แม่ลูกพิสูจน์ความจริง เราจะขังนางไว้ที่นี่คืนนี้ แล้วเรามาดูกันว่าถ้านางคือแม่มดที่
ชั่วร้ายจริงๆ นางต้องตามพรรคพวกของนางมาที่หมู่บ้านนี้แน่ๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปที่ฟางและแม่
ก็จะสะบัดเสื้อโค้ทยาวแล้วเดินกลับไป
“นังแม่มด นังใจดำอำมหิต ไปตายซะ”ชาวบ้านต่างเอาข้างของพยายามปาเข้าไปโดนฟางและแม่
ในกรงขังและสาปแช่งด้วยความเกลียดชังต่างๆนานา แม่ฟางดึงฟางไปกอดแล้วเช็ดคราบไข่ที่ปา
ใส่ลูกสาว
“ไม่ต้องกลัวนะฟาง มีแม่อยู่นี่ทั้งคน แม่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายลูกของแม่ได้แน่นอน”แม่ฟาง
กอดปลอบฟาง
“แม่จ๋า ฟางก็จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายแม่ได้เหมือนกัน”ฟางพูดแล้วกอดแม่แน่น
“หยุดเลยนะ พอแล้วเลิกทำร้ายคนอื่นสักที มีอะไรก็แยกย้ายกลับไปบ้านใครบ้านมันได้แล้ว นี่ฟ้า
จะมืดแล้วนะ”เฟย์และแม่แก้วรีบวิ่งมาห้ามชาวบ้านก่อนจะสั่งแล้วชาวบ้านต่างแยกย้ายกลับไปเมื่อ
โดนไล่
“ไปบอกพวกปิศาจวัวซะเขื่อน ว่าคืนนี้ได้เวลาสนุกอีกคืนแล้ว”ป๊อปปี้ยิ้มร้ายๆออกมาก่อนจะสั่ง
เขื่อนทันที
ตกดึก ฟางและแม่ยังนอนกอดกันอยู่ในกรงขังกลางหมู่บ้านด้วยความหนาวเหน็บเพราะเริ่มจะเข้า
หน้าหนาวแล้ว
แซกๆ จู่ๆเหมือนมีเสียงบางอย่างทำให้ฟางลืมตาตื่นขึ้น
“มะ แม่จ๋า นั่นมันพวกปิศาจวัวนี่จ้ะ”ฟางตกเมื่อเห็นปิศาจวัวเข้ามาในหมู่บ้าน5-6ตัว
“ฟาง เงียบไว้ลูก เราลองดูต่อไปก่อน”แม่ฟางพูดแล้วกอดลูกสาวไว้แน่น
“กรี๊ด ปิศาจบุก”ชาวบ้านคนหนึ่งกำลังเดินกลับเข้าบ้านตะโกนร้องก่อนจะวิ่งหนีไป ปิศาจวัวพวกนั้น
รีบวิ่งตามก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของผู้คนในหมู่บ้านที่หาทางหนีทีไล่จากพวกปิศาจวัว
ทันที
“แม่ทำยังไงดีจ้ะ พวกชาวบ้านกำลังเดือดร้อน”ฟางหันไปพูดกับแม่ตัวเอง
“ฟางแม่ยืมไม้กายสิทธิ์ของเราหน่อย”แม่ฟางพูดเพราะไม้กายสิทธิ์ตัวเองนั้นถูกป๊อปปี้ยึดไปแล้ว
“จ้ะ”ฟางพูดแล้วยื่นไม้กายสิทธิ์ให้แม่ตัวเอง ตอนนี้ในเมื่อทุกคนกล่างหาว่าเธอกับฟางเป็นแม่มด
แล้ว แต่นี่ทุกคนกำลังเดือดร้อน เธอจึงไม่มีทางเลือก แม่ฟางรีบร่ายคาถาไปที่ด้านหนึ่งของกรง
ตู้ม
เสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว ทำให้ฟางและแม่ฟางกระเด็นไปชิดอีกด้านหนึ่งของลูกกรงขัง
“ฟาง รีบหนีไปที่โบสถ์และนำชาวบ้านไป”แม่ฟางสั่ง ฟางหมายจะวิ่งไปตามคำสั่งแม่แต่ชะงักเมื่อ
ปิศาจวัวเดินมาทางเธอ ฟางรีบถอยหลังกลับไปหาแม่แม่ฟางรีบง้างไม้กายสิทธิ์เตรียมปกป้องลูก
แต่ชะงักเมื่อปิศาจวัวก้มลคุกเข่าต่อพวกเธอ
“นายหญิง พวกเรามาช่วยนายหญิงแล้ว”ปิศาจวัวที่นำตัวอื่นๆพูดขึ้นก่อนจะทำความเคารพฟางและ
แม่
“ไม่ใช่ พวกเราไม่ใช่นายหญิงของเจ้านะ”ฟางพูดอย่างตกใจ นี่มันเรื่องอะไรกัน
บึ้ม
เสียงเหมือนระเบิดดังขึ้น ป๊อปปี้นำคบเพลิงนำชาวบ้านชายตรงมาที่พวกของฟาง
“กะแล้วว่าพวกแกจะต้องมารับหัวหน้าของพวกแก พวกเรา จับไว้อย่าให้รอด”ป๊อปปี้สั่งชาวบ้าน
ชาวบ้านลุกเฮ ก่อนจะถือคบไฟตรงไปจับปิศาจ แต่เพราะเป็นปิศาจจึงหลบหนีและออกไปจาก
หมู่บ้านได้อย่างรวดเร็ว
“ปล่อยข้านะ”ฟางร้องเมื่อพยายามจะวิ่งหนีแต่ถูกป๊อปปี้ดึงไปไว้ในอ้อมกอดแน่น
“จะหนีไปไหน หึๆ”ป๊อปปี้ยิ้มร้ายๆก่อนจะลากฟางกลับมาที่กลางหมู่บ้าน
“อย่าทำอะไรลูกข้านะ ปล่อยลูกข้า”แม่ฟางพูดเมื่อถูกชาวบ้านจับแล้วพยายามขอร้อง
“พวกเจ้ากล้ามากนะที่เรียกให้พวกปิศาจกลับมาทำลายหมู่บ้านอีกครั้งหนึ่ง นังแม่มด”ป๊อปปี้ว่า
“ดีนะที่มิสเตอร์พอลไหวตัวทัน เตรียมชาวบ้านชายดักซุ่มดูคืนนี้ว่าพวกเจ้าจะเรียกปิศาจมาอีกมั้ย
แล้วเป็นอย่างที่คิด พวกเจ้าเรียกปิศาจมาช่วยพวกจริงๆนังแม่มด”ชาวบ้านคนหนึ่งว่า
“ไม่จริง พวกข้าไม่รู้เรื่อง น้าจ้ะ น้าก็เห็นเรา2แม่ลูกมานานพวกเราไม่เคยเลยนะจ้ะที่จะทำร้ายใคร
จะมีก็แต่ผู้ตรวจการคนใหม่นี่ล่ะที่เข้ามาแล้วก็มีแต่เรื่อง มีแต่ปัญหา”ฟางพูดแล้วหันขวับไปมองร่าง
สูงที่ล๊อคตัวเองไว้
“อย่ามาพูดพล่อยๆนะนังแม่มด มิสเตอร์พอลเป็นคนดี ช่วยเหลือพวกเรา ช่วยพวกเราให้ไหวตัว
ทันต่อเรื่องชั่วๆที่แกกับแม่ของแกวางแผนจะทำลายหมู่บ้านของเรา นังปิศาจร้าย”สาวคนนั้นว่า
ฟางและตรงไปทำร้ายฟาง
“พอแล้ว พอให้หมดนั่นล่ะ เลิกทำร้ายผู้ต้องหากันสักที ถ้า2คนนี้คือแม่มดจริง ข้าว่าพวกเราต้อง
เนรเทศพวกนางออกไปจากหมู่บ้านของเราซะเพื่อความสงบสุข”เขื่อนพูด
“ไม่นะ ถ้าจะเนรเทศไปก็เอาข้าไปคนเดียวอย่าให้ลูกข้าไป ลูกข้าไม่ใช่แม่มด”แม่ฟางพูด
“มีอะไรมาพิสูจน์ แม่เป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างงั้นนั่นล่ะ”ชาวบ้านว่า
“ไม่ ฟางไม่ใช่แม่มด ฟางเป็นมนุษย์”แม่ฟางพยายามเถียงเพื่อปกป้องลูกสาว
“ไม่ใช่แม่มดงั้นหรอ ดี งั้นข้าจะพานางไปพิสูจน์กับพวกล่าแม่มดที่อยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งเอง”ป๊อปปี้
พูดจบก็ลากฟางไปอีกทางโดยที่ฟางร้องไห้หาแม่ที่ถูกจับแยกไปขังอีกที่อย่างน่าสงสาร
บอกแล้วว่าพระเอกเรื่องนี้ร้ายลึก จอมวางแผน
ตอนต่อไปมาดูกันว่าฟางจะโดนอะไรบ้าง นี่ขนาดยังไม่พากลับปราสาทนะเนี่ยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ