ระวังให้ดี เพราะผมคือซาตาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย เมื่อยไปหมด”ปีเตอร์เดินบ่นตามแก้วที่เดินตามทางมาทางเหนือ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าบอกแล้วไงว่าไม่ต้องตามมาพวกเจ้าก็จะตามมาอีก”แก้วหันมาบ่นพวกลูกน้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ก็ข้าเป็นห่วงพี่ ทั้งข้าทั้งปีเตอร์มีพี่เป็นพี่แค่คนเดียวนะ และอีกอย่าง พวกเราก็ได้รับมอบหมาย

จากท่านป้ามาแล้วว่าให้ดูแลและปกป้องพี่”มิณทร์พูดพลางคิดถึงแม่ของแก้วที่สั่งพวกเขาก่อน

ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแม่ข้าสั่งแล้วพวกเจ้าเต็มใจมันก็ห้ามบ่นเข้าใจมั้ย เอาล่ะเดินไปอีกหน่อยเถอะ แล้วเราค่อยหา

ที่พักกันแถวๆทางข้างหน้า”แก้วพูดพลางมองท้องฟ้าที่ฟ้าเริ่มมืดแล้ว หนอยแนะ พวกปิศาจมีปีกนี่

นาจะไปไหนก็ได้ แต่พงกของเธอเป็นเพียงแค่มนุษย์ต้องเดินเท้าต้องข้ามเขาอีก ย่อมช้ากว่าเป็น

ธรรมดา

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้วไปอาบน้ำเร็ว ทางโน่นมีน้ำตกน้ำใสมากเลยนะ”ปีเตอร์พูดก่อนจะช่วยมิณทร์จัดแจงที่พัก

ค้างแรม

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า น้ำใสจริงๆ”แก้วเมื่อเห็นน้ำในน้ำตกใสสะอาดก็รีบถอดเสื้อผ้าลงไปอาบน้ำทันทีโดยไม่มีรู้เลย

ว่ามีดวงตาสีแดงมองมาจากลำน้ำและว่ายมาใกล้ๆแก้วเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อๆ”แก้วร้องตกใจเมื่อถูกดึงลงไปในน้ำ แก้วต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นนางเงือกกำลังดึงแก้วลง

ไปที่ลึกของน้ำตกนางเงือกในน้ำจืดนั้นลักษณะไม่เหมือนกับนางเงือกน้ำเค็ม ร่างกายมันเล็กมีเล็บ

แหลมตาโตและปากกว้างถึงใบหู

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้ากล้ามากนะที่เข้าในเขตน้ำตกศักดิ์สิทธิ์ปากทางปราสาทแบบนี้เจ้ามนุษย์ขี้เหร่”เสียงหวีดร้อง

ของนางเงือกตัวอื่นๆในน้ำเห็นนางเงือกตัวแรกที่ดึงแก้วลงน้ำมาก็ยิ้มและหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังนี่มันสวย แต่มันเป็นมนุษย์ มันจะต้องมาทำร้ายพวกเราแน่ๆ กรีดหน้ามันสิ”เสียงเพื่อนนางเงือก

รีบยุนางเงือกตัวนั้น

 

 

 

 

 

 

แก้วเริ่มดิ้นเพราะเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจในน้ำ ไม่นะเธอจะมาตายในที่แบบนี้ไม่ได้ แก้วดิ้น

ไปมา

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

มีเสียงโดดน้ำลงมาทำให้แก้วพยายามเพ่งมองใครคนหนึ่งว่ายน้ำมาหาเธอ

 

 

 

 

 

“อย่ามายุ่งกับนาง กลับไปได้แล้ว”เสียงออกคำสั่งดังก้องทำให้นางเงือกพวกนั้นว่ายหนีไปทันที

 

 

 

 

 

 

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน”โทโมะพาแก้วที่หมดแรงมน้ำไปมานอนที่ฝั่งแล้วชะงักเมื่อเห็นร่างกาย

เปลือยเปล่าของแก้วก็หน้าแดงก่ำก่อนจะถอดเสื้อตัวเองคลุมทับแก้วไว้ แล้วผายปอดให้ร่างบาง

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ จะ เจ้า”แก้วสำลักน้ำออกมาแล้วมองคนที่ผายปอดตัวเองก็ตกใจเพราะชายคนนั้นคือโท

โมะ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟื้นมาก็ดีละ นี่เจ้ารีบกลับหมู่บ้านไปเลยนะ นี่คงจะมาหาของป่าล่ะสิ แต่แปลกที่รอบนี้มาหาซะ

ไกลถึงน้ำตกนางเงือกได้ รู้มั้ยน้ำตกนางเงือกนี้พวกนางเงือกพวกนี้ไม่ได้เป็นมิตรเท่าไหร่นะ”โท

โมะบ่นยาวเหยียดใส่แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาดีแต่ว่าข้านะ แล้วเจ้าล่ะ มาทำไมถึงในป่าลึกที่นี่รู้อยู่แล้วไม่ใช่รึว่าที่นี่เต็มไปด้วยปิศาจ

ทำไมไม่กลัวเลย นอกซะจากเจ้าเป็นปิศาจซะเอง”แก้วพูดแล้วจ้องมองไปที่โทโมะอย่างไม่กลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าจะเป็นอะไรม่สำคัญหรอกน่า แต่ข้าไม่มีเจตนาทำร้ายใคร ทำร้ายมนุษย์เหมือนปิศาจทั่วไปแล้ว

กัน เอาล่ะไปได้แล้ว รึว่าเจ้าชอบที่จะแก้ผ้าแบบนี้ให้ชายแปลกหน้าดูก็ตามใจ”โทโมะพูดแล้วกอด

อกมองแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้บ้า ไอ้ลามก ฝากไว้ก่อนเถอะ”แก้วหน้าแดงแล้วพบว่าตัวเองแก้ผ้าอาบน้ำเมื่อกี้แล้วถูกโทโมะ

นำเสื้อมาคลุมให้ตัวเองซึ่งตอนที่โทโมะช่วยเธอมาจากน้ำเท่ากับว่าชายหนุ่มเห็นเธอหมดแล้ว แก้ว

รีบวิ่งหนีไปที่เดิมที่ถอดเสื้อผ้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

“กล้าบุกเข้ามาถึงถิ่นข้าเลยรึยัยตัวแสบ”โทโมะพูดเบาๆก่อนจะเดินหายไปทางลับของปราสาท

ตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ ท่านจะพาข้าไปไหนน่ะ”ฟางร้องเมื่อถูกป๊อปปี้ลากขึ้นรถม้าออกมาจากหมู่บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ข้าก็ทำการพิสูจน์ว่าเจ้าเป็นแม่มดรึเปล่าไงล่ะ แม่เจ้ายืนยันว่าเจ้าคือมนุษย์แต่ข้าไม่เชื่อ แม่เจ้า

โกหกเพื่อปกป้องเจ้า ดี ข้าจะทำให้แม่เจ้าเห็นว่าการที่ไม่ยอมรับว่าเจ้าคือแม่มดเหมือนกันจะเป็น

ยังไง ข้าจะพาเจ้าไปอีกหมู่บ้านหนึ่งไม่ไกลจากนี่ หึ ซึ่งข้าได้ยินว่าที่นั่นมีนักล่าแม่มดที่ตระเวนไล่

ล่าแม่มดไปอยู่ที่นั่น งานนี้เจ้าไม่รอดแน่”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“ข้าไปทำอะไรให้ท่านนักหนา ทำไมท่านถึงจงเกลียดจงชังข้ากับแม่นัก”ฟางถามป๊อปปี้อย่างไม่

เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าเจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก แต่เจ้าเตรียมรับชะตากรรมต่อจากดีๆซะเถอะ นังแม่มด”ป๊อปปี้

ยิ้มร้ายๆก่อนจะพาฟางมาถึงอีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งใกล้กับเมืองหลวง ฟางชะเง้อมองนอกหน้าต่างรถ

ม้าแล้วเบิกตาโพลงเมื่อเห็นชาวบ้านร้องเฮท่ามกลางกองไฟที่ลุกโหม ถ้าสังเกตดีๆตรงกลางนั่นคือ

ร่างมนุษย์ที่ถูกเผาทั้งเป็น!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงล่ะ การลงโทษแม่มดของที่นี่ ช่างงดงามเสียจริง”ป๊อปปี้เห็นฟางอึ้งก็ขยับเข้าไปใกล้แล้วก

ระซิบข้างหู

 

 

 

 

 

 

 

“ออกไปนะ”ฟางหันขวับมาพบว่าชายหนุ่มอยู่ใกล้แค่ไม่กี่คืบ

 

 

 

 

 

”ลงมาได้แล้ว”เมื่รถม้าจอดป๊อปปี้ก็ลากฟางลงมาทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ท่านจะพาข้าไปไหนน่ะ ปล่อยข้านะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้เดินไปกระซิบชายกลุ่มหนึ่งก่อนที่ชาย

กลุ่มนั้นจะจับฟางเข้าไปในตึก2ชั้นตึกหนึ่ง ฟางถูกลากมาแล้วจับมัดมือมัดเท้าด้วยผ้าแล้วลากไปที่

บ่อน้ำแห่งหนึ่ง ฟางอึ้งเมื่อเห็นม้านั่งขนาดใหญ่เหนือบ่อน้ำ ด้านที่ตรงกับบ่อน้ำมีเก้าอี้ตัวหนึ่ง ซึ่งมี

หญิงสาวนางหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ก่อนจะถูกชายที่เป็นผู้สำเร็จโทษถือเชือกอยู่ค่อยๆปล่อยเชือกลง

ไปในบ่อน้ำจนมิดหัวหญิงคนนั้นและทำอย่างนี้ขึ้นลงโดยไม่สนใจเสียงร้องขอของหญิงคนนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป่าเถื่อนที่สุด”ฟางอึ้งไม่คิดว่าจะมีการลงโทษที่ป่าเถื่อนแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ป่าเถื่อนที่ไหน นี่ล่ะวิธีพิสูจน์ว่าเป็นแม่มดรึเปล่าถ้าเจ้าลอยเหนือน้ำก็แสดงว่าเจ้าเป็นแม่มด แต่ถ้า

ไม่ โอ๊ะโอ ดูเหมือนหญิงผู้นั้นจะไม่ใช่แม่มดแฮะ น่าเสียดายยังสาวยังสวยแท้ๆ”ป๊อปปี้เดินมาพูด

กับฟางแล้วมองไปทางเก้าอี้ที่ถูกชักขึ้นมาแล้วมองร่างไร้วิญญาณของหญิงผู้เคราะห์ร้ายผู้นั้นอย่าง

ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

 

 

 

 

 

 

 

“ท่านทนเห็นคนตายต่อหน้าต่อตาโดยไม่รู้สึกอะไรงั้นรึ ท่านมันไม่ใช่คน”ฟางหันขวับไปว่าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ข้ามันไม่ใช่คนอีกต่อไปก็เพราะเจ้านั่นล่ะ”ป๊อปปี้บีบปากฟางอย่างแรง ฟางตกใจเมื่อมองสายตา

ของป๊อปปี้ที่น่ากลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีเรื่องอะไรกันน่ะ นั่นคือแม่มดคนใหม่งั้นรึ”ชายกลุ่มที่คุมการพิสูจน์แม่มดหันไปมองป๊อปปี้และ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่ ข้าถูกจับมา ช่วยข้าด้วย”ฟางร้องขอให้คนอื่นช่วยแต่กลับไม่มีใครช่วยเลย

 

 

 

 

 

 

“ผู้หญิงที่เข้ามาในตึกนี้ก็คือแม่มดหมดนั่นล่ะถ้าไม่นับพวกที่มาสำเร็จโทษ ดีในเมื่อไม่ยอมรับแบบ

นี้ก็ลากมาที่เก้าอี้ตัวนี้เร็ว กำลังว่างพอดี”ชายผู้สำเร็จโทษพูดก่อนจะสั่งลูกน้องลากตัวฟางไป ฟาง

ทั้งดิ้นทั้งขืนตัวเองแต่ไม่เป็นผล ถูกลากมามัดติดกับเก้าอี้ ฟางเริ่มร้องไห้ด้วยความกลัวอีกครั้ง

ก่อนจะมองไปทางป๊อปปี้ที่ยืนกอดอกมองเย็นชาไม่แสดงความรู้สึกอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

“พวกท่านข้าขอร้อง ข้าไม่เคยทำร้ายใครมาก่อน มันคือเรื่องเข้าใจผิด เห็นใจข้าเถอะนะ”ฟางพูด

ทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

 

“เลิกพล่ามได้แล้วหนวกหู เอาผ้าไปปิดปากทีซิ”ชายคนนั้นว่า ก่อนจะให้ลูกน้องเอาผ้าปิดปากฟาง

เพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงร้องไห้ของฟางอีก ก่อนจะเริ่มหย่อนเชือกลงไปให้เก้าอี้ของฟางลงไปกับ

บ่อน้ำ ฟางเริ่มจมลงไปในบ่อน้ำช้าๆ เธอมองร่างสูงของป๊อปปี้ที่ยืนนิ่งๆไม่ไปแย้งหรือพูดอะไรเลย

ทั้งน้ำตา เธอทำอะไรให้เขาแค้นนักหนาทำไมถึงต้องทำกันแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึๆ ภ้าไม่จมแบบนี้สงสัยวันนี้เราคงได้แม่มดไปเผาทั้งเป็นอีกรายแล้วล่ะสิ”เสียงของลูกน้องพูด

และหัวเราะเมื่อเห็นเก้าอี้ที่มัดฟางนั้นจมลงไปในบ่อน้ำสัดพัดก็ลอยขึ้นพ้นน้ำเพื่อไม่ให้ฟางจม

ป๊อปปี้นิ่งคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่ลับตาคนแล้วเริ่มใช้พลังเพ่งไปที่เก้าอี้ที่ฟางนั่

งเหมือนกับต่อสู้กับพลังบางอย่าง แล้วจู่ๆฟางก็จมลงไปในน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โถ่ จมแล้วรึนี่ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นแม่มด แต่ช่างเถอะ เดี๋ยวก็ตายแล้ว”ชายผู้สำเร็จพูดอย่างไม่รู้สึกรู้

สาอะไร ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเห็นว่าไม่มีใครนำฟางขึ้นมา ก็หลับตานิ่งเหมือนเพ่งสมาธิกับอะไรสักอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

 

 

 

“แย่แล้ว เกิดเรื่องด้านนอก ไปช่วยกันเร็ว”ชายคนหนึ่งวิ่งมาบอกพรรคพวกทำให้คนในห้องนั้นรวม

ถึงชายที่ทำการสำเร็จโทษฟางวิ่งออกไป แล้วปล่อยเชือกที่ถ่วงตัวฟางขึ้นมาก่อนที่ฟางจะลอยขึ้น

มาพ้นน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟื้นสิ เธอจะมาหลับแบบนี้ไม่ได้นะ”ป๊อปปี้ลากฟางลงมาจากเก้าอี้แล้วตบหน้าเรียกฟางเบาๆแต่

ฟางยิ่งไม่ไหวติง ชายหนุ่มนิ่งชั่งใจสักพักก่อนจะตัดสินใจก้มลงไปผายปอดร่างบางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ”ฟางสำลักน้ำออกมาแล้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างตกใจ นี่เขาคือคนที่ช่วยเธองั้นหรอ ทำไมกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ไป”เมื่อเห็นว่าฟางฟื้นขึ้นป๊อปปี้ก็พูดแล้วรีบอุ้มฟางพาดบ่าก่อนจะพาออกไปอีกทางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

เป็นทั้งปิศาจ ร้ายกาจ เย็นชา อยากแก้แค้นแต่ฟางแบบนี้สงสัยมีปมฝังลึกแน่ๆ

 

ถ้าในหมู่บ้านโหดร้าย สงสัยต้องให้ป๊อปปี้จับฟางไปไว้ในปราสาทแล้วล่ะมั้ง

 

หึๆ

 

 

 

โทษทีน้า หายไปนานนน  มาอัพแล้วๆๆๆๆ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะๆๆๆ