The wolf ไอ้พวกหมาป่า (EXO)
9.7
เขียนโดย macharmon
วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 09.48 น.
4 บท
1 วิจารณ์
7,552 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2557 12.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ่ห่ะ EXO
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันล่ะหงุดหงิดๆ พี่เจสไม่น่าเรียกเลย ฉันว่าจะไปต่อยหมอนั่นสักหมัดสองหมัดอยู่เลยแท้ๆ
พอพี่เจสถามพนักงานเสร็จ พวกเราสองคนมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานของคุณลุง แต่ฉันว่าถ้าฉันมาทำงานที่ค่ายเพลงนี้คงหลงตายอยู่ในนี้ล่ะมั้ง ทำไมน่ะหรอก็เพราะว่ามันกว้างมากยังไงล่ะ
ฉันก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าพวกนักร้องกับพนักงานในค่ายSMจำทางได้ยังไง เฮ่อ คิดแล้วก็เหนื่อย (ไรเตอร์:แล้วเทอจะคิดไปทำไมล่ะย่ะ) ไรเตอร์นิชอบว่ากันตลอดเลยน่ะ แหม่มๆ
อย่าให้ฉันเอาคืนบ้างเหอะไรเตอร์ ไม่งันศพเทอไม่สวยแน่ เอาล่ะเข้าเรื่องกันต่อ โอ๊ย นี้ฉันเดินมา10นาทีแล้วน่ะยังไม่ถึงอีกหรอ เดินจนขาจะบวมแล้วน่ะเนี่ย มันอยู่ชั้นไหนกันแน่
"นี้ค่ะ ถึงห้องประธานแล้ว เชิญค่ะ"พนักงานต้อนรับพูดอย่างสุภาพ แต่ฉันว่าพนักงานก็พูดดีน่ะถ้าเธอไม่ทำหน้าแอ๊บจะดียิ่งกว่านี้ นี้เธอคิดจะมาอ่อยคุณลุงฉันรึไงรู้ไว้ซะด้วยน่ะลุงฉันแก่จนมีลูกเมียแล้วย่ะ ฝันไปเถอะยัยแอ๊บ!
"ขอบคุณค่ะ"พี่เจสตอบพนักงานคนนั่นอย่างสุภาพ ส่วนยัยพนักงานนั่นก็ทำหน้ายิ้มแบบแอ๊บๆ เห็นยัยพนักงานนั้นแล้วอยากจะตัดหน้ามันทิ้งจริงๆเลย แล้วพวกเราก็เข้าไปที่ห้องทำงานของคุณลุง แล้วเห็นคุณลุงนั่งอยู่บนเก้าอี้
"มาแล้วหรอหลานรักกกกกก. ของลุง คิดถึงจังเลยสองคนนี้ ว้าวเจสสิก้าของลุงสวยเหมือนแม่จังเลยน่ะ โห! คริสตัลโตเป็นสาวแล้วหรอเนี่ย แต่ยังซนเหมือนเดิมใช่มั้ยเนี่ยเรา"คุณลุงพูดด้วยนํ้าเสียงร่าเริ่ง แต่ฉันสงสัยอย่างหนึ่งน่ะว่า ทำไมคุณลุงต้องมาหยิกแก้มฉ้านนนด้วยเนี่ย!
รู้มั้ยว่ามันเจ็บเอามากกกเลยแหละ เฮ่อเบื่อคุณลุงจริงๆเลย เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับคุณลุงตั้ง1เดือนเลยหรอเนี่ย จะรอดมั้ยเรา หรือว่าจะตายก่อน ม่ายยยยยย ฉ้านนนจะไม่ตาย คริสตัลท่องไว้ เราอยู่ไดๆ ท้องไว้ๆ
"โอ๊ย คุณลุวคริสเจ็บน่ะ"ขนาดฉันพูดออกไปคุณลุงยังไม่สนใจคำพูดของฉันเลยอยากจะบ้าตาย
"ก็คริสตัลของลุงน่ารักนิน่า เจสสิก้าก็ด้วย"ไม่อยากเชื่อจรงๆว่าลุงต๊องๆอย่างนี้จะเป็นผู้บริหารค่ายเพลงที่ดังในเกาหลีได้ ไม่อยากเชื่อจริงเลยคิดได้ไงเอาคนบ้าๆบอๆมาเป็นผูบริหาร ไม่ไหวๆ
"มาเข้าเรื่องกันต่อเลยค่ะ ว่าคุณลุงจะให้พวกหนูไปอยู่ที่ไหนค่ะ"ขอบคุณพระเจ้าที่ให้พี่เจสถามขึ้นมา
"อ่อ เรื่องนั้นลุงคิดไว้แล้วล่ะ ว่าจะให้พวกเธอสองคนลองไปเป็นผู้จัดการวงหนึ่งในค่ายอ่าน่ะ"เป็นผู้จัดการ!! ตายๆแล้วทำไมพวกเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ
"คุณลุงค่ะ แล้วทำไมพวกเราสองคนต้องไปเป็นผู้จัดการด้วยล่ะค่ะ แล้วอีกอย่างทุกวงในค่ายก็ต้องมีผู้จัดการอยู่แล้วไม่ใช่หรอค่ะ แล้วอะไรที่จะให้พวกหนูไปเป็นผู้จัดการล่ะ?"อย่างนี้สิสมกับเป็นป้าเจสสิก้าเลย ถามได้ดีมาก แต่ฉันว่ามันยาวเกินน่ะ
"ก็พอดีว่าผู้จัดการวงนี้เค้าขอลาไปทำธุระ 1เดือน แล้วอีกอย่างพวกแกอยู่ที่นี้ก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู้แล้วไม่ใช่หรอ ลุงก็เลยให้พวกแกสองคนมาเป็นผู้จัดการแทน1เดือนยังไงล่ะ หรือว่าพวกแกอยากจะเป็นคนทำความสะอาดล่ะห่ะ"เจ้า เล่ห์ซะมัดเลยลุงเรา
"ผู้จัดการ"ฉันพูดออกไปโดยไม่คิดว่าจะเจอเรื่องอะไรบ้าง แต่ก็ดีกว่าไปเป็นคนทำความสะอาดก็แล้วกันแหละ
"ดีงันพวกแกสองคนต้องไปเป็นผู้จัดการให้วงexo1เดือน ห้ามอู้งานเด็ดขาด เช่นคริสตัลห้ามอู้งานด้วยเข้าใช่มั้ย ก็แค่นี้ แล้วพวกแกต้องไปอยู่บ้านexoน่ะ เข้าใจตรงกันน่ะ พวกเขารออยู่อีกห้องหนึ่งตามลุงมาเดี๋ยวจะพาไปพบ"โอ๊ยตัง1เดือนฉันต้องมาทำงานเป็นผู้จัดการหรอเนี่ย แต่ก็ดีกว่าไปเป็นคนทำความสะอาด ฉันทำไม่เป็นด้วยล่ะสิการทำความสะอาด แล้วทำไมคุณลุงต้องมายํ้าที่ฉัว่าห้ามอู้งานด้วยเนี่ย ฉันไม่ใช่คนชอบอู้งานน่ะย่ะ เชอะ แล้วทำไมต้องมายํ้าที่ฉันด้วย
"ค่ะ/ค่า"ฉันตอบพร้อมกับพี่เจส
แล้วพวกเราก็เดินตามคุณลุงไปอีกห้องหนึ่ง แล้วฉันก็เจอ......
ติดตามตอนต่อไปด้วน่ะะะะ ไม่นานเกินรอจ้าาา
พอพี่เจสถามพนักงานเสร็จ พวกเราสองคนมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานของคุณลุง แต่ฉันว่าถ้าฉันมาทำงานที่ค่ายเพลงนี้คงหลงตายอยู่ในนี้ล่ะมั้ง ทำไมน่ะหรอก็เพราะว่ามันกว้างมากยังไงล่ะ
ฉันก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าพวกนักร้องกับพนักงานในค่ายSMจำทางได้ยังไง เฮ่อ คิดแล้วก็เหนื่อย (ไรเตอร์:แล้วเทอจะคิดไปทำไมล่ะย่ะ) ไรเตอร์นิชอบว่ากันตลอดเลยน่ะ แหม่มๆ
อย่าให้ฉันเอาคืนบ้างเหอะไรเตอร์ ไม่งันศพเทอไม่สวยแน่ เอาล่ะเข้าเรื่องกันต่อ โอ๊ย นี้ฉันเดินมา10นาทีแล้วน่ะยังไม่ถึงอีกหรอ เดินจนขาจะบวมแล้วน่ะเนี่ย มันอยู่ชั้นไหนกันแน่
"นี้ค่ะ ถึงห้องประธานแล้ว เชิญค่ะ"พนักงานต้อนรับพูดอย่างสุภาพ แต่ฉันว่าพนักงานก็พูดดีน่ะถ้าเธอไม่ทำหน้าแอ๊บจะดียิ่งกว่านี้ นี้เธอคิดจะมาอ่อยคุณลุงฉันรึไงรู้ไว้ซะด้วยน่ะลุงฉันแก่จนมีลูกเมียแล้วย่ะ ฝันไปเถอะยัยแอ๊บ!
"ขอบคุณค่ะ"พี่เจสตอบพนักงานคนนั่นอย่างสุภาพ ส่วนยัยพนักงานนั่นก็ทำหน้ายิ้มแบบแอ๊บๆ เห็นยัยพนักงานนั้นแล้วอยากจะตัดหน้ามันทิ้งจริงๆเลย แล้วพวกเราก็เข้าไปที่ห้องทำงานของคุณลุง แล้วเห็นคุณลุงนั่งอยู่บนเก้าอี้
"มาแล้วหรอหลานรักกกกกก. ของลุง คิดถึงจังเลยสองคนนี้ ว้าวเจสสิก้าของลุงสวยเหมือนแม่จังเลยน่ะ โห! คริสตัลโตเป็นสาวแล้วหรอเนี่ย แต่ยังซนเหมือนเดิมใช่มั้ยเนี่ยเรา"คุณลุงพูดด้วยนํ้าเสียงร่าเริ่ง แต่ฉันสงสัยอย่างหนึ่งน่ะว่า ทำไมคุณลุงต้องมาหยิกแก้มฉ้านนนด้วยเนี่ย!
รู้มั้ยว่ามันเจ็บเอามากกกเลยแหละ เฮ่อเบื่อคุณลุงจริงๆเลย เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับคุณลุงตั้ง1เดือนเลยหรอเนี่ย จะรอดมั้ยเรา หรือว่าจะตายก่อน ม่ายยยยยย ฉ้านนนจะไม่ตาย คริสตัลท่องไว้ เราอยู่ไดๆ ท้องไว้ๆ
"โอ๊ย คุณลุวคริสเจ็บน่ะ"ขนาดฉันพูดออกไปคุณลุงยังไม่สนใจคำพูดของฉันเลยอยากจะบ้าตาย
"ก็คริสตัลของลุงน่ารักนิน่า เจสสิก้าก็ด้วย"ไม่อยากเชื่อจรงๆว่าลุงต๊องๆอย่างนี้จะเป็นผู้บริหารค่ายเพลงที่ดังในเกาหลีได้ ไม่อยากเชื่อจริงเลยคิดได้ไงเอาคนบ้าๆบอๆมาเป็นผูบริหาร ไม่ไหวๆ
"มาเข้าเรื่องกันต่อเลยค่ะ ว่าคุณลุงจะให้พวกหนูไปอยู่ที่ไหนค่ะ"ขอบคุณพระเจ้าที่ให้พี่เจสถามขึ้นมา
"อ่อ เรื่องนั้นลุงคิดไว้แล้วล่ะ ว่าจะให้พวกเธอสองคนลองไปเป็นผู้จัดการวงหนึ่งในค่ายอ่าน่ะ"เป็นผู้จัดการ!! ตายๆแล้วทำไมพวกเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ
"คุณลุงค่ะ แล้วทำไมพวกเราสองคนต้องไปเป็นผู้จัดการด้วยล่ะค่ะ แล้วอีกอย่างทุกวงในค่ายก็ต้องมีผู้จัดการอยู่แล้วไม่ใช่หรอค่ะ แล้วอะไรที่จะให้พวกหนูไปเป็นผู้จัดการล่ะ?"อย่างนี้สิสมกับเป็นป้าเจสสิก้าเลย ถามได้ดีมาก แต่ฉันว่ามันยาวเกินน่ะ
"ก็พอดีว่าผู้จัดการวงนี้เค้าขอลาไปทำธุระ 1เดือน แล้วอีกอย่างพวกแกอยู่ที่นี้ก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู้แล้วไม่ใช่หรอ ลุงก็เลยให้พวกแกสองคนมาเป็นผู้จัดการแทน1เดือนยังไงล่ะ หรือว่าพวกแกอยากจะเป็นคนทำความสะอาดล่ะห่ะ"เจ้า เล่ห์ซะมัดเลยลุงเรา
"ผู้จัดการ"ฉันพูดออกไปโดยไม่คิดว่าจะเจอเรื่องอะไรบ้าง แต่ก็ดีกว่าไปเป็นคนทำความสะอาดก็แล้วกันแหละ
"ดีงันพวกแกสองคนต้องไปเป็นผู้จัดการให้วงexo1เดือน ห้ามอู้งานเด็ดขาด เช่นคริสตัลห้ามอู้งานด้วยเข้าใช่มั้ย ก็แค่นี้ แล้วพวกแกต้องไปอยู่บ้านexoน่ะ เข้าใจตรงกันน่ะ พวกเขารออยู่อีกห้องหนึ่งตามลุงมาเดี๋ยวจะพาไปพบ"โอ๊ยตัง1เดือนฉันต้องมาทำงานเป็นผู้จัดการหรอเนี่ย แต่ก็ดีกว่าไปเป็นคนทำความสะอาด ฉันทำไม่เป็นด้วยล่ะสิการทำความสะอาด แล้วทำไมคุณลุงต้องมายํ้าที่ฉัว่าห้ามอู้งานด้วยเนี่ย ฉันไม่ใช่คนชอบอู้งานน่ะย่ะ เชอะ แล้วทำไมต้องมายํ้าที่ฉันด้วย
"ค่ะ/ค่า"ฉันตอบพร้อมกับพี่เจส
แล้วพวกเราก็เดินตามคุณลุงไปอีกห้องหนึ่ง แล้วฉันก็เจอ......
ติดตามตอนต่อไปด้วน่ะะะะ ไม่นานเกินรอจ้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ