The wolf ไอ้พวกหมาป่า (EXO)

เฮ้อและในที่สุดคุณพ่อกับคุณแม่ก็ไปต่างประเทศ ทิ้งฉันกับพี่เจทอยู่บ้านกันแค่2คน พรุ่งนี้ก็ต้องเดินทางไปบริษัทSMเพื่อไปหาคุณลุงอีกโอ๊ยชีวิตฉันต้องย้ายที่ตลอดเลยหรอเนี่ย

"นี่พี่เจสเราต้องไปอยู่กับคุณลุงจริงๆหรอ" ฉันไม่อยากไปอยู่กับคุณลุงเลยเพราะอะไรน่ะหรอก็เพราะว่าท่านชอบแกล้งฉันที่สุดเลยน่ะสิเจอที่ไรเป็นอันว่าต้องแกล้งฉันตลอด

"ก็ต้องไปสิ ก็รับปากกับคุณพ่อคุณแม่ไว้แล้วนิ เราต้องทำตามสัญญาสิคริสตัล"พี่เจสพูดพร้อมเอานิ้วมาชี้หน้าฉัน  แล้วจะชี้มาที่หน้าฉันทำไมล่ะเนี่ยไม่เข้าใจจิงๆเลย

"ค่าาาา รู้แล้วค่ะคุณป้า สั่งอยู่นั้นแหละเดี๋ยวหน้าแก่ขึ้นไม่รู้ด้วยน่ะป้า" ฉันทำหน้าล้อเรียนพี่สาวฉัน ซึ่งมันทำให้พี่โกรธ ก็อย่างที่บอกไปว่าเวลาที่พี่เจสโกรธจะน่ากลัวมากกกกก แต่ฉันก็ชอบน่ะ( ไรเตอร์:นางเอกของเราเป็นบ้าไปแล้วววว.ชอบทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังอยู่เรื่อยเล๊ยย.)

"หน็อย เด็กบ้ามาเนี่ยเลยน่ะกล้าดียังไงมาว่าพี่แก่อ่ะ มานี้เลยน่ะ" เห็นพี่ฉันเป็นคนเรียบๆเงียบๆแบบนี้น่ะแต่ว่าพี่ก็เป็นพวกไม่ชอบให้ใครมาว่านางว่าแก่อ่าน่ะฉันวิ่งหนี้แล้วก็กลับเข้าห้องไปนอน

"เฮ้อพรุ่งนี้แล้วสิน่ะ" แล้วฉันก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว

เช้าวันรุ่งขึ้น

"นี้คริสตัล ตื่นได้แล้วๆ นี้ตื่นได้แล้วน่ะ วันนี้เราต้องไปหาคุณลุงน่ะ ตื่นเร็วๆ"พี่เจสปลุกแล้วก็เขย่าตัว

"โอ๊ยอารายเนี่ยคนกำลังฝันสนุกๆอยู่แท้เลย พี่เจสจะมาปลุกทำไมเนี่ย"ฉันสลืมสลือขึ้นมาพูดบอกพี่

"ฝันบ้าบออะไรกัน รีบไปอาบนํ้าได้แล้ววันนี้เราต้องหาคุณลุงน่ะ"พี่เจสขี้ตื่อจังคนง่วงอยู่น่ะเนี่ย

"นี้ไม่ลุกใช่ม่ะ งันพี่จะไปเอาผีเสื้อมาใส่หน้าแกน่ะ"อะไรกันผีสงผีเสื้อ ใครมันจะปะ...ไป ห่ะผีเสื้อ

"ตื่นแล้วๆไม่ต้องเอามาใส่น่ะเค้ากลัวอ่า" อย่างนี้ทุกทีพี่เจสอ่า ลืมบอกไปฉันเป็นโรคกลัวผีเสื้อ "ไรเตอร์:คนบ้าอะไรเป็นโรคกลัวผีเสื้อ" โหไรเตอร์ ก็ฉันมีความทรงจำที่เลวร้ายกับไอ้เจ้าผีเสื้อนี่น่า

"งันก็รีบไปอาบนํ้าแต่งตัวซะ แล้วก็ไปทานอาหารเช้าอยู่ข้างล่างน่ะ"พี่เจสพูดพร้อมปิดประตูห้องฉัน

 ณ บริษัทSM จำกัด

"โหนี้หรอบริษัทSMของคุณลุง" ฉันพูดแล้วก็ไปเดินไปที่ประตู ว้าวเป็นค่ายเพลงที่ใหญ่จริงๆน่ะเนี่ย เกือบใหญ่เท่าบ้านฉันเลย ฉันเดินสำรวจทั่วบริเวณค่ายเพลง ในขณะที่พี่เจสไปถามพนักงานของบริษัท แล้วฉันก็......

"โอ๊ย/โอ๊ย"ใครบ้าที่ไหนมาเดินชนฉันล่ะเนี่ย เดี๋ยวจะด่าให้รู้ซะเลยมาใครเป็นใคร

"ขอโทษครับ เป็นอะไรมั้ย?" หน็อยๆ ขอโทษหรอมันไม่พ่อหรอกไอ้บ้า ฉันหันขึ้นไปมองหน้ามองหน้าหมอนั้น หมอนั้นก็หน้าตาดีใช้ได้เลยล่ะ แต่ยังไงฉันก็ไม่ให้อภัยหรอก

"นี่นายเดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ ฉันเจ็บน่ะไอ้บ้า" หมอนั้นได้ยินฉันพูดแบบนี้จากหน้าที่ยิ้มก็กลับเป็นโกรธแทน

"ใครไอ้บ้า เทอนั้นแหละยัยลิงกังที่เดินไม่ดูทาง ที่หลังถ้าสายตาไม่ดีก็รีบไปตัดแว่นก็ได้น่ะจะไม่ต้องเดินชนใครอีก เดี๋ยวจะมีเรื่อง ไปล่ะฉันไมมีเวลาที่จะมาทะเลาะเรื่องไร้สาระกับเทอหรอกน่ะยัยลิงกัง" ไอ้บ้านั้นกล้าดียังไงว่าว่าคนอย่างฉันว่าลิงกัง หน็อยคิดว่าเรื่องแค่นี้จะจบหรอ ฉันเดินไปว่าจะต่อยหน้าหมอนั้น (ไรเตอร์:ซะใจนิดๆน่ะ555ต้องขอบคุณผู้ชายคนนั้นากๆ)

"นี่คริสตัล มาไปกันเถอะเร็วๆจะได้ไปพบคุณลุงพี่ติดต่อให้เหละ" โอ๊ยพี่เจสหนูว่าจะไปต่อยหน้าไอ้บ้าปากเสียนั้นอยู่เลยมาเรียกอะไรตอนยนี้เนี่ย

ติดตามตอนต่อไปน่ะ