my teacher ครูครับผมรักครู
-
เขียนโดย เจ้าชาย
วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.39 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
7,292 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2557 18.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) สายเดียวกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กริ๊ง... เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นสำหรับนักเรียนทั่วไปแล้วเสียงนี้อาจเป็นดั่งเสียงสวรรค์แต่สำหรับฉันมันเป็นเสียงราวกับประตูนรกเปิด
'ฮิฮิ้วววว.. พี่สาว ขอเหมือนเดิมนะ'
ยังไม่ทันจะ5นาทีหลังจากเสียงออกจบลงซาตานจากนรกก็มาเยือนซะแล้ว เฮ้อ..ยังไม่ทันเตรียมใจเลยแต่ไม่เป็นไรวันนี้ถือเป็นกรณีพิเศษเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่คุณเจ้าชายสุดฮอตจะเรียกฉันว่าพี่สาว ว้าย-//- รู้สึกเด็กขึ้นมา5ปีเลย
'วันนี้ผมมีของดีจะให้ดูด้วยแหละ *ยื่น* '
'นี่มัน!! ฉันกับบอยนิ!! '
'พอดีวันนั้นผมก็บังเอิญไปเที่ยวเหมือนกัน เห็นอยู่กับผู้ชายคนนั้นก็รู้เลยว่าเป็นอะไรกัน ฮ่าๆ'
'ลบเดี๋ยวนี้!! '
'คร้าบๆ '
ไม่ไหวจริงๆ ทำตัวอย่างกับสโตรคเกอร์แม้แต่วันหยุดก็ยังมาหลอกหลอนฉันอีกนี่กะจะไม่ให้ฉันได้พักเลยใช่ไหมเนี่ย!?!
'ขอถามไรหน่อยดิ เวลากลับบ้านกลับยังไงอ่ะ'
'นี่พูดดีๆหน่อย ฉันเป็นครูอย่ามาทำอย่างกับว่าฉันเป็นเพื่อนเธอ'
'คร้าบๆ แล้วสรุปยังไงครับ'
'ฉันนั่งรถเมล์สาย82น่ะ'
'บังเอิญจังเลยนะครับ! ผมก็นั่งรถสายนั้นพอดีขอผมกลับด้วยนะ'
ไม่จริง...พระเจ้าค่ะเหตุใดท่านจึงกลั่นแกล้งฉันกันค่ะแค่ช่วงเย็นก็มากเกินพอแล้วนี่ยังกลับบ้านสายเดียวกันอีก
'เอ่อ...ครูกลับเย็นนะจ๊ะอย่าเลย'
'รอได้ครับ *ยิ้ม* '
พระเจ้า..ดูยังไงหมอนี่ก็ตั้งใจจะมากวนประสาทฉันแน่นอนหรือไม่บางทีเขาอาจโกหกว่ากลับสายเดียวกับฉันเพื่อที่จะได้รู้ว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหนแล้วเขาจะได้แบล๊คเมล์ฉัน ไม่เป็นไร..แค่นักเรียนคนเดียวอย่าไปกลัว อย่าไปกลัว เฮ้อ.. นี่ก็6โมงแล้วหมอนี่อึดแฮะแถมยังฉลาดอีกขณะที่ฉันพยายามจะถ่วงเวลาให้ยืดยาวเพื่อที่เขาจะได้ทนไม่ไหวแล้วกลับบ้านไปเขากลับหยิบการบ้านขึ้นมาทำ ฉันจะบ้าตาย! สุดท้ายฉันก็ต้องเป็นฝ่ายเรียกให้เขาเก็บของแล้วกลับบ้านพร้อมกัน
'โอมดูนี่สิ นี่คือสวนสาธารณะที่ครูชอบมากเลยนะเวลาที่ครูเศร้าหรือรู้สึกแย่ครูก็มักจะมาที่นี่เสมอ'
'ผมไม่ได้ถามซะหน่อย! แล้วก็อย่าเรียกผมว่าโอมมันลาว-3- !
เป็นครั้งแรกที่เขาทำสีหน้าเคร่งเครียดนี่คงจะเป็นจุดอ่อนเล็กๆน้อยๆของเขาสินะถึงฉันอยากจะแกล้งเรียกเขาว่าโอมต่อก็เถอะแต่เห็นสีหน้าของเขาแล้วฉันก็คงจะแกล้งไม่ลง
'ผมต้องลงแล้วนะ พรุ่งนี้เจอกันครับ'
'ห้ะ..เอ่อ.. กลับบ้านดีดีนะ'
ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะนั่งสายเดียวกับฉันจริงๆฉันนึกว่าเขาเป็นสโตรคเกอร์ซะอีก ดูท่าฉันคงต้องมองเขาใหม่ซะแล้ว บ้านของเขาคงจะไกลน่าดูเพราะฉันเห็นเขานั่งรถต่อไปอีกบ้านของเขาอยู่ที่ไหนกันแน่นะ
ปิ๊ง! เสียงมือถือดังสงสัยบอกคงจะส่งข้อความมาล่ะสิจะส่งมาว่าอะไรกันน้า?
'เราเลิกกันเถอะ'
'ฮิฮิ้วววว.. พี่สาว ขอเหมือนเดิมนะ'
ยังไม่ทันจะ5นาทีหลังจากเสียงออกจบลงซาตานจากนรกก็มาเยือนซะแล้ว เฮ้อ..ยังไม่ทันเตรียมใจเลยแต่ไม่เป็นไรวันนี้ถือเป็นกรณีพิเศษเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่คุณเจ้าชายสุดฮอตจะเรียกฉันว่าพี่สาว ว้าย-//- รู้สึกเด็กขึ้นมา5ปีเลย
'วันนี้ผมมีของดีจะให้ดูด้วยแหละ *ยื่น* '
'นี่มัน!! ฉันกับบอยนิ!! '
'พอดีวันนั้นผมก็บังเอิญไปเที่ยวเหมือนกัน เห็นอยู่กับผู้ชายคนนั้นก็รู้เลยว่าเป็นอะไรกัน ฮ่าๆ'
'ลบเดี๋ยวนี้!! '
'คร้าบๆ '
ไม่ไหวจริงๆ ทำตัวอย่างกับสโตรคเกอร์แม้แต่วันหยุดก็ยังมาหลอกหลอนฉันอีกนี่กะจะไม่ให้ฉันได้พักเลยใช่ไหมเนี่ย!?!
'ขอถามไรหน่อยดิ เวลากลับบ้านกลับยังไงอ่ะ'
'นี่พูดดีๆหน่อย ฉันเป็นครูอย่ามาทำอย่างกับว่าฉันเป็นเพื่อนเธอ'
'คร้าบๆ แล้วสรุปยังไงครับ'
'ฉันนั่งรถเมล์สาย82น่ะ'
'บังเอิญจังเลยนะครับ! ผมก็นั่งรถสายนั้นพอดีขอผมกลับด้วยนะ'
ไม่จริง...พระเจ้าค่ะเหตุใดท่านจึงกลั่นแกล้งฉันกันค่ะแค่ช่วงเย็นก็มากเกินพอแล้วนี่ยังกลับบ้านสายเดียวกันอีก
'เอ่อ...ครูกลับเย็นนะจ๊ะอย่าเลย'
'รอได้ครับ *ยิ้ม* '
พระเจ้า..ดูยังไงหมอนี่ก็ตั้งใจจะมากวนประสาทฉันแน่นอนหรือไม่บางทีเขาอาจโกหกว่ากลับสายเดียวกับฉันเพื่อที่จะได้รู้ว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหนแล้วเขาจะได้แบล๊คเมล์ฉัน ไม่เป็นไร..แค่นักเรียนคนเดียวอย่าไปกลัว อย่าไปกลัว เฮ้อ.. นี่ก็6โมงแล้วหมอนี่อึดแฮะแถมยังฉลาดอีกขณะที่ฉันพยายามจะถ่วงเวลาให้ยืดยาวเพื่อที่เขาจะได้ทนไม่ไหวแล้วกลับบ้านไปเขากลับหยิบการบ้านขึ้นมาทำ ฉันจะบ้าตาย! สุดท้ายฉันก็ต้องเป็นฝ่ายเรียกให้เขาเก็บของแล้วกลับบ้านพร้อมกัน
'โอมดูนี่สิ นี่คือสวนสาธารณะที่ครูชอบมากเลยนะเวลาที่ครูเศร้าหรือรู้สึกแย่ครูก็มักจะมาที่นี่เสมอ'
'ผมไม่ได้ถามซะหน่อย! แล้วก็อย่าเรียกผมว่าโอมมันลาว-3- !
เป็นครั้งแรกที่เขาทำสีหน้าเคร่งเครียดนี่คงจะเป็นจุดอ่อนเล็กๆน้อยๆของเขาสินะถึงฉันอยากจะแกล้งเรียกเขาว่าโอมต่อก็เถอะแต่เห็นสีหน้าของเขาแล้วฉันก็คงจะแกล้งไม่ลง
'ผมต้องลงแล้วนะ พรุ่งนี้เจอกันครับ'
'ห้ะ..เอ่อ.. กลับบ้านดีดีนะ'
ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะนั่งสายเดียวกับฉันจริงๆฉันนึกว่าเขาเป็นสโตรคเกอร์ซะอีก ดูท่าฉันคงต้องมองเขาใหม่ซะแล้ว บ้านของเขาคงจะไกลน่าดูเพราะฉันเห็นเขานั่งรถต่อไปอีกบ้านของเขาอยู่ที่ไหนกันแน่นะ
ปิ๊ง! เสียงมือถือดังสงสัยบอกคงจะส่งข้อความมาล่ะสิจะส่งมาว่าอะไรกันน้า?
'เราเลิกกันเถอะ'
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ