ลิขิตรัก The eternal...

7.00 ณ คอนโด
"ฟางครับ7โมงแล้วนะ ตื่นได้แล้วครับ"ทำไมวันนี้ฟางถึงตื่นสายนะ
"พี่ป๊อปคะขอฟางนอนต่ออีกแปบนึงได้ป่าวคะ มันรู้สึกง่วงมากๆเลยคะ"ทำไมวันนี้เรารู้สึกเพลียๆชอบกลสงสัยคงพักผ่อนไม่เพียงพอแน่ๆเลย
"ฟางเป็นอะไรหรือป่าว ไหนดูสิว่าตัวร้อนหรือป่าว"ป๊อปปี้เอามือไปอังที่หน้าผากมนของฟาง
"อืม ตัวก็ไม่ร้อนนะ "เป็นอะไรนะทุกทีเห็นจะบ่นว่าตื่นสาย
"ขอฟางพักอีกแปบนะคะ พี่ป๊อปไปอาบน้ำก่อนเลยคะ"
"โอเคครับ งั้นพี่อาบน้ำก่อนแล้วเดี๋ยวจะมาปลุกใหม่"แล้วป๊อปปี้ก็เข้าไปอาบน้ำ เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง ป๊อปปี้ก็ออกมาพร้อมกับที่เจ้าตัวแต่งตัวเสร็จ
"ฟางครับ ไหวหรือป่าว ถ้าไม่ไหวหยุดพักสักวันมั้ย"ป๊อปปี้เดินมาปลุกฟางอีกครั้งพร้อมนั่งลงข้างๆ
"ฟางไหวคะ "เธอยังรู้สึกเพลีย และก็เวียนหัวแต่เธอก็ฝืนลุกขึ้นจนทำให้เกือบล้มลงถ้าไม่มีป๊อปปี้มาประคองได้พอดี
"พี่ว่าไม่ไหวแน่ๆแบบนี้ หยุดพักสักวันดีกว่า"ป๊อปปี้ออกความเห็นทันทีที่เห็นอาการฟาง
"ไม่ได้หรอกคะวันนี้มีประชุม ถ้าฟางไม่ไปใครจะจดรายละเอียดการประชุมอ่ะคะ"สงสัยเราแค่ลุกเร็วไปยืนสักแปบคงหายดีแระ
"ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ก็ให้ผู้ช่วยคุณทำแทนได้นิครับ"
"ฟางไม่เป็นอะไรแล้วคะ ให้ฟางไปทำงานนะคะ "ฟางสงสายตาอ้อนวอนไปให้ชายหนุ่ม
"ทำไมดื้อแบบนี้นะ ก็รู้ว่าไม่สบายยังจะดื้ออีก ก็ได้ครับ แต่ถ้าไม่ไหวบอกพี่ทันทีเลยนะอย่าฝืน"มีเมียหรือมีลูกเนี่ยทำไมถึงดือขนาดนี้ นี้ถ้ามีลูกไม่ดื้อเหมือนแม่หรอกหรอ ทำไมพูกถึงลูกเรารู้สึกอบอุ่นแปลกๆ
"รับทราบครับผม"ฟางยิ้มหวานไปให้พร้อมกับหอมแก้มเป็นรางวัลให้ป๊อปปี้1ฟอด
ณ บริษัทจิระคุณ
"วันนี้คุณฟางดูหน้าซีดๆนะคะ ไม่สบายหรือป่าวคะ"แม่บ้านถามขึ้นเพราะเห็นสีหน้าของหญิงสาวแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้
"ฟางไม่เป็นคะป้า แค่รู้สึกเวียนหัว"ทำไมอาการเวียนหัวไม่หายสักทีนะ
"กินยาสักหน่อยมั้ยคะ"
"ไม่ดีกว่าคะฟางไม่ชอบกินยา เดี๋ยวนั่งพักคงหายแระคะ ขอบคุณป้ามากนะคะ"
"เอางั้นก็ได้คะ ถ้าไม่ดีขึ้นบอกป้าได้นะคะ"
ขณะที่กำลังคุยกันอยู่ก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา
"คุณฟางเข้ามาผมหน่อยสิคะ"ไม่ใครนอกจากเจ้านายที่พ่วงด้วยสามี คงเรียกไปเรื่องประชุมวันนี้แน่นอน
"คะคุณป๊อป"ฟานขานรับออกไป
ขณะที่กำลังก็เกิดอาการเซเกือบล้มถ้าป้าแม่บ้านไม่จับไว้ก่อน
"ไหวแน่นะคะ"แม่บ้านถามฟางอีกครั้ง
"ไหวคะ ไม่ต้องห่วงคะ สงสัยเมื่อกี้ฟางจะลุกเร็วไปหน่อย"
ก๊อก ก๊อก
"เข้ามาได้ครับ"สิ้นคำอนุญาตของป๊อปปี้ฟางก็เดินเข้ามา ทันทีที่ป๊อปปี้เห็นสีหน้าของฟาง ป๊อปปี้ก็รีบลุกจากเก้าอี้ตัวใหญ่เดินมาหาทันที
"ทำไมสีหน้าฟางถึงซีดขนาดนี้ "
"ฟางแค่เวียนหัวนิดหน่อยคะ"
"พี่ว่าไม่นิดแล้ว ไปนอนพักสักหน่อยมั้ย"
"ไม่ดีกว่าเดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงก็จะประชุมแล้วคะ"
"ทำไมถึงดื้อแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงสุขภาพตัวเองอ่ะฟาง พี่ไม่ยอมแล้วนะ "ครั้งนี้เขาจะไม่ยอมแล้วจริง
"ไม่ได้ดื้อคะแต่ฟางไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆคะ"ฟางเถียงออกไปแม้ว่าตัวเองจะล้มอยู่แล้ว
"ก็เห็นอยู่ว่าฟางหน้าซีด แค่ยืนจะไม่ไหวแล้ว"เขาชักโมโหแล้วนะ
"แต่ฟะฟาง..."ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไรต่อ ก็เป็นลมไปตรงหน้าป๊อปปี้ ดีนะที่ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้นพอดีจึงรับหญิงสาวได้
"ฟางครับ ฟาง"ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางไปไว้ที่โซฟาและรีบเรียกแม่บ้านให้หายาดมยาหอมมาให้หญิงสาว
ผ่านไปได้สักพักฟางก็ฟื้นขึ้น
"นี้ฟางเป็นอะไรไปคะ"เธอจำได้ว่ายืนเถียงกับป๊อปปี้จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้
"ฟางเป็นลมไปครับ พี่บอกแล้วว่าให้พัก ทำไมถึงดื้อนะเนี่ย แล้วตอนนี้เป็นอย่างไงบ้าง "ทำไงจะให้ฟางเลิกดื้อเสียทีนะ
"ตอนนี้ฟางโอเคแล้วคะ เราไปประชุมได้แล้วนะ"
"ไม่ต้องแล้วครับ พี่ยกเลิกการประชุมไปแล้ว"
"ทำไมอ่ะคะ"ทำไมถึงยกเลิกประชุมกันนะเธองง
"ก็ฟางเป็นลมจะให้พี่ทิ้งเราแล้วไปนั่งประชุมอ่ะหรอ พี่ทำไม่ได้หรอก"ไม่เด็ดขาดเขาจะไม่ทิ้งเธอแน่ๆ
"แต่..."
"ไม่แต่ เดี๋ยวตอนเย็นเราไปหาคุณหมอกัน"
"แต่ฟางดีขึ้นแล้วนะ อีกอย่างฟางก็ไม่ชอบโรง'บาล ด้วย"
"ไม่ได้ครับ ไปให้หมอตรวจดูสักหน่อย "
"ก็ได้คะ งั้นฟางขอไปทำงานก่อนนะคะ"
"ไม่ต้องครับวันนี้พี่ให้เราหยุดและอีกอย่างคือนั่งพักในห้องนี้ด้วยพี่จะได้ดูแลฟางได้"เขาเป็นห่วงเธอมากๆ
"ก็ได้คะ"ไม่นานฟางก็นอนหลับไปบนโซฟาด้วยความเพลีย
ตอนเย็น ณ โรงพยาบาล
"เชิญคุณธนันต์ธรณ์ที่ห้องปวดคะ"พยาบาลเดินมาเรียกฟางเข้าไปตรวจ
"สวัสดีคะคุณหมอ / สวัสดีครับคุณหมอ"
"เดี๋ยวเชิญคุณธนันต์ธรณ์ที่เตียงเลยนะคะ"
เวลาผ่านไป10นาทีหมอก็ทำการตรวจเสร็จ
"เดี๋ยวเชิญคุณธนันต์ธรณ์นั่งรอผลตรวจสักครู่นะคะ"และไม่นานผลตรวจก็ออกมา
"ผลตรวจออกมาแล้วนะคะ คุณธนันต์ธรณ์ไม่ได้เป็นอะไรมากคะ แค่มีอาการอ่อนเพลียเนื่องจากพักผ่อนไม่เพียงพอ และอาการที่หน้ามืดอยู่บ่อยๆก็มาจากภาวะการตั้งครรภ์ของคุณธนันต์ธรณ์คะ"
"หะหมายความว่า"ป๊อปปี้ถามออกไป
"ช่ายคะ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้8สัปดาห์แล้วคะ หมอขอแสดงความยินดีกับคุณพ่อและคุณแม่มือใหม่ด้วยนะคะ แล้วเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงกับแก้แพ้ให้นะคะ"นี้เขากำลังจะเป็นพ่อคนหรอเนี่ย
"ขอบคุณมากนะคะ/ครับ"แล้วทั้ง2ก็ออกมานั่งรอรับยาที่หน้าเค้าเตอร์
"ฟางดีใจมั้ยครับที่เรากำลังจะมีลูกกัน วันนี้เราไปฉลองกันนะครับ ว่าแต่ลูกเราจะเป็นผู้หญิงผู้ชายกันนะ โอ้ยตื่นเต้น"เขาดีใจสุดๆ
"ใจเย็นๆคะพี่ป๊อปอย่าดีใจจนเว่อร์ไปคะอายเค้า"
"ก็พี่ดีใจนิ ต้องโทรบอกคุณแม่ก่อน รายนั้นคงดีใจยิ่งกว่าพี่เสียอีก"ช่ายต้องโทรหาคุณแม่
ว่าแล้วชายหนุ่มก็จัดการโทรรายงานให้มารดาได้ทราบว่าท่านกำลังจะมีหลาน และเป็นไปตามคาดมารดาของป๊อปปี้ดูดีใจมากเป็นพิเศษและจะไปร่วมฉลองกับการมีสมาชิกใหม่เพิ่ม และคงถึงเวลาที่เขาจะต้องทำอะไรสักอย่างให้มันถูกต้องเสียแล้ว
อ่านกันคงไม่ งง กันนะคะ ไรเตอร์แต่งสด ไม่ได้แต่งเอาไว้ ช่วงนี้อาจจะลงช้าบ้าง อย่าว่ากันนะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนและขอบคุณคอมเม้นของทุกคนนะคะ
The eternal....