ไฟในดวงใจ

 
 
 
 
 
                    หลังจากที่ได้ข้อความจากเค  โทโมะ ฟาง เฟย์ก็รีบบึ่นรถมาหาป๊อป เขื่อน 
 
 
 
 
 
                    " เลวไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ " ป๊อปเป็นห่วงแก้วจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว
 
 
 
 
 
                    " เราสามารถเช็คสถานที่ที่มันส่งข้อความมาได้หรือเปล่า " เขื่อนพูดอย่างใจเย็น แม้ในใจเขาจะร้อนระอุก็ตาม
 
 
 
 
 
                    " เช็คได้คะ ฟางมีเพื่อนที่ถนัดเรื่องพวกนี้อยู่ " ฟางรีบออกตัวทันที เพราะเป็นห่วงแก้วไม่น้อยไปกว่าป๊อป เขื่อน
 
 
 
 
 
                    " คนเดียวกับที่เอาเทปกล้องวงจรปิดไปซ่อมปะ " ป๊อปเน็บใส่ฟางทันที แล้วเขาก็เดินออกไปจากวงสนทนา  
 
 
 
 
 
                    ฟางหน้าถอดสี ทำอะไรไม่ถูก 
 
 
 
 
 
 
                    " ฝากด้วยแล้วกันนะ " เขื่อนพูด ฟางพยักหน้านิ่งๆ แล้วเดินออกไปโทรหาเพื่อน 
 
 
 
 
 
                    " พี่เขื่อนคะ พี่เคเค้าก็รักแก้วมาก ทำไมถึงได้... " เฟย์ไม่กล้าพูดต่อ 
 
 
 
 
 
                    " ไอ้อธิคมมันไม่ยอมให้ไอเคมันข่มเหงแก้วหรอก เชื่อพี่สิ " เขื่อนเชื่อในความรักของพ่อที่อธิคมมีให้แก้ว 
 
 
 
 
 
                    " ถ้ามันไม่ทำ แล้วมันจะรู้ได้ยังไงว่าแก้วมีปานที่เนินอก " โทโมะอารมณ์ขึ้นอย่างลืมตัว  เฟย์ เขื่อน หันมองโทโมะด้วยความสงสัย 
 
 
 
 
 
                    " แล้วมึงเดือดร้อนอะไร  มึงรู้หรอว่าแก้วมีปานตรงนั้น " เขื่อนเริ่มสงสัย โทโมะนิ่งไป ไม่ตอบคำถามใดๆ
 
 
 
 
 
                    " ฟางรู้แล้วคะ ว่าพวกมันพาแก้วไปไว้ที่ไหน " ฟางวิ่งเข้ามาาทั้งหมดด้วยความดีใจ  ป๊อปที่อยู่อีกมุมหนึ่ง ก็วิ่งเข้ามาในวงสนทนา
 
 
 
 
 
                    "นี่คะ " ฟางยื่นโทรศัพท์ให้เขื่อน แต่โทโมะแย่งไปดูก่อน  เขื่อน ป๊อปหันมองหน้ากันอย่างสงสัย 
 
 
 
 
 
                    " เกาะ  นี่มันพาแก้วไปไว้ที่เกาะเลยหรอวะ " โทโมะฉุน คิดหนัก  เขื่อนรีบดึงมาดูต่อ ป๊อปเดินเข้ามาดูใกล้ๆเขื่อน 
 
 
 
 
 
 
                    " นี่มันเกาะที่บ้านเก่าไอเป้หนิป๊อป " เขื่อนขมวดคิ้ว แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ป๊อป 
 
 
 
 
 
                    " เออใช่  งั้นไปกันเลย เดี๋ยวผมโทรหาเป้เอง " ป๊อปพูดแล้วจะเดินออกไป  แต่ ฟางจับมือเอาไว้ 
 
 
 
 
 
                    " พี่ป๊อปดูแลตัวเองด้วยนะคะ ฟางเป็นห่วง " ฟางพูดจากใจจริง แต่ป๊อปไม่เชื่อ เขาสะบัดมือฟางจนหลุด แล้วเดินไปอย่างไม่แยแสฟางเลย 
 
 
 
 
 
                    " พี่เขื่อน เฟย์อยากไปด้วย " เฟย์เดินเข้ามาเกาะแขนเขื่อน 
 
 
 
 
 
                    " รอพี่ที่นี่นะคะ " เขื่อนลูบผมเฟย์อย่างอ่อนโยน ก่อนจะจ้องตาเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงหวาน 
 
 
 
 
 
                    " แต่เฟย์ ... "
 
 
 
 
 
                    " นะคะที่รัก " เขื่อนพูดเสียงหวาน แล้วจุ๊ฟแหม่งเฟย์ 1 ครั้งก่อนจะเดินออกไป 
 
 
 
 
 
 
                    ในขณะที่ป๊อปเขื่อนจะขึ้นรถ ทั้งคู่ก็จ้องไปที่โทโมะด้วยสายตาเดียวกัน 
 
 
 
 
 
 
                    "มึงจะไปไหน " ป๊อปถามเสียงแข็ง
 
 
 
 
 
                    " ไปช่วยแก้ว " โทโมะตอบสั้นๆ
 
 
 
 
 
                    " มึงจะไปในฐานะอะไร ?" ป๊อปถาม 
 
 
 
 
 
                    " ป๊อป ไม่ใช่เวลาถามแล้วนะ " เขื่อนดุ แล้วพยักหน้าให้โทโมะขึ้นรถมาในคันเดียวกัน กอนที่เขาจะขึ้นไปนั่งข้างๆคนขับ  ป๊อปขับใจ แต่ก็ยอมขึ้นรถตามมา 
 
 
 
 
 
 
                    ที่บ้านพัก 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " กินอีกสิลูก  กินน้อยไปแล้วนะ " อธิคมตักกับข้าวใส่ในจานแก้ว  แก้วนั่งนิ่งๆตักข้าวใส่ปาก ราวกับคนไร้วิญญาณ  เคมงหน้าแก้วอย่างรู้สึกผิด 
 
 
 
 
 
 
                    " แก้วอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ " แก้วจะลุกขึ้น 
 
 
 
 
 
                    " แก้ว " เคเรียกแก้วเสียงเบาแก้วไม่มองหน้าไม่หยุด เธอลุกแก้วเดินเข้าห้องไปทันที 
 
 
 
 
 
                    " ปล่อยไปก่อน " อธิคมตบบ่าเค เป็นการใจกำลังใจ  เคตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้  เขาได้แต่มองแก้วอยู่ห่างๆ จะเข้าไปใกล้ก็ไม่กล้าเข้าไป จะพูดแก้วก็ไม่ฟัง  จะขอโทษ ก็ก็ทำเหมืนไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น 
 
 
 
 
 
 
                    " ผมรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีตัวตน " เคน้ำตาไหลออกมา 
 
 
 
 
 
                    " มันผ่านไปแล้ว ช่างมันเถอะ " อธิคมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่เขาเข้าใจในความรู้สึกนั้นดี 
 
 
 
 
 
                    " เจ็บยิ่งกว่าจากกันไปเสียอีก " เคพุดทั้งน้ำตา 
 
 
 
 
 
                    " ไอเคเอ้ยยย " อธิคมสงสารเค เขาไม่กล้าทนดูน้ำตของเคได้ลง อธิคมลุกขึ้นแล้วลูบผมเค ก่อนจะเดินเข้าห้องไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    ท่าเรือที่เกาะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " ผมให้คนค่อยสังเกตุการณ์ไว้แล้ว คนของมันเยอะพอสมควร เราจะบุกไปตอนนี้ไม่ได้นะครับ " เป้พูด เมื่อเห็นป๊อปจะบุกไปช่วยแก้ว 
 
 
 
 
 
                    " ชั้ลไม่อยากรออะไรอีกแล้ว " โทโมะพูด 
 
 
 
 
 
                    " มึงดูเป็นห่วงน้องสาวกุจังเลยนะ มีอะไรกบมันหรือเปล่า " ป๊อปเริ่มไม่พอใจกับท่าทีของโทโมะ 
 
 
 
 
 
                    " ป๊อป ! " เขื่อนดุ 
 
 
 
 
 
                    " งั้นรอให้ถึงเที่ยงคืน แล้วค่อยลงมือ  คนของเรามีพอจะรับมือกับพวกมันได้หรือเปล่า " เขื่อนถามเป้
 
 
 
 
 
                    "มีครับ ผมเตรียมเรือไว้ให้แก้ว หลังจากช่วยคุณแก้วได้ เราจะลงเรือที่ท้ายเกาะครับ "เป้พูด 
 
 
 
 
 
 
                    " อื้ม " เขื่อนพยักหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
                    หน้าบ้านพักของอธิคม 
 
 
 
 
 
 
                    " ไม่มีอะไรผิดปกติใช่มั้ย " อธิคมพูดกับลูกน้องที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าบ้าน
 
 
 
 
 
                    " ครับนาย "ลูกน้องรายงาน
 
 
 
 
 
                    " ถ้ามีอะไรผิดสังเกตส่งสัญญาณบอกชั้ลทันที " อธิคมพูด 
 
 
 
 
 
                    " ครับนาย "
 
 
 
 
 
 
 
 
                    หน้าห้องของแก้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    " แก้ว พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย " เคยืนเคาะประตูอยู่หน้าห้อง
 
 
 
 
 
 
                    " ... " ไม่มีเสียงตอบรับ
 
 
 
 
 
                    " แก้ว พี่ขอโทษ พี่สัญญาว่าพี่จะไปทำแบบนั้นอีกแล้ว พี่สำนึกผิดแล้วนะแก้ว " เคพูดเสีงสั่น 
 
 
 
 
 
                    "... " ไม่มีเสียงตอบรับ 
 
 
 
 
 
 
                    " แก้ว พี่รักแก้วมากนะ พี่ขอโทษ "
 
 
 
 
 
 
                    " ... " แก้วได้แต่ร้องไห้เงียบๆอยู่ในห้อง ณ เวลานี้หน้าของเค เธอยังไม่อยากจะมองเลยด้วยซ้ำ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                    เที่ยงคืนสิบห้านาที 
 
 
 
 
 
 
                    บริเวณหน้าบ้านของอธิคม 
 
 
 
 
 
 
                    " พร้อมแล้วใช่มั้ย "  ไอโม่งดำพูดกับไอโม่งอีก ห้าคน ทุกคนหยักหน้า 
 
 
 
 
 
                    " จัดการได้เลย " ไอโม่งคนหนึ่ทำสัญญาณมือ 
 
 
 
 
 
 
                    แล้วอยู่ๆก็มีไฟไหม้ที่ห้องครัวของบ้านอธิคม 
 
 
 
 
 
 
                    " เห้ย !!! นาย  !! เห้ยยยย  ช่วยกันดับไฟเว้ยยยยยย  " ลูกสมุนที่เดินเวียนกันรอบๆบ้าน ต่างวิ่งกรู่กันเข้ามาที่ห้องครัวด้านล่างของบ้าน
 
 
 
 
 
 
                    " ช่วยกันหน่อยเร็วๆ ไปหาน้ำมาาา " 
 
 
 
 
 
                    " เกิดอะไรขึ้นวะ ! " อธิคมเดิาหน้าดุลงมาข้างล่าง 
 
 
 
 
 
                    " ไฟไม้ห้องครัวครับนาย " ลูกน้องพูดพลางหิ้วน้ำไปดับไฟ 
 
 
 
 
 
                    " แล้วมันจะไหม้ได้ยังไงวะ ! " อธิคมหงุดหงิด 
 
 
 
 
 
 
 
                    " เกิดอะไรขึ้นครับป๋า " เคเดินลงมาหาอธิคม 
 
 
 
 
 
 
 
                    " ก็ไฟไหม้ห้องครัวนะสิ  อยู่ๆก็ไหม้  ้องครัวปิดอยู่แท้ๆ ใครมันไปทำอะไรในนั้นวะ "อธิคมแปลกใจ  แล้วเขาก็นึกขึ้นได้ อธิคม เค หันมองหน้ากัน
 
 
 
 
 
 
                    " แก้ว !! " ทั้งคู่อุทานหร้อมกัน ก่อนจะวิ่งขึ้นไปหาแก้วที่ห้อง 
 
 
 
 
 
                    " แก้ววว !!! " แล้วเขาก็ช็อค เมื่อประตูหน้าต่างถูกทุบจนแตกกระจาย แล้วตัวแก้วก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ววว 
 
 
 
 
 
 
                    " ป๊อปปป  พี่เขื่อนนน ฮือออ ฮือออ ฮือออ "  ทันทีที่หนีออกมาจนถึงท้ายเกาะ  แก้วรีบโผล่เข้ากอดเขื่อนกับป๊อปไว้แน่น 
 
 
 
 
 
                    " ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว " เขื่อนลูบหลังแก้ว แก้วพยามกลั้นสะอื่น 
 
 
 
 
 
                    " พี่รู้ได้ยังไงว่าแก้วอยู่ที่นี่ " แก้วพูด 
 
 
 
 
 
                    " ก็ไอเคมันส่งข้อความมาหาชั้ล " โทโมะที่ยังไม่เปิดไอโม่งออก ตอบคำถามแก้ว แก้วงง มองหน้าคนตอบคำถาม แล้วโทโมะก็ถอดไอโม่งออกมา  
 
 
 
 
 
 
                    แก้วนิ่งไป  เธอแค่ไม่คิดว่าโทโมะจะเป็นคนมาช่วยเธอ 
 
 
 
 
 
 
                    " มันรู้ได้ยังไงว่าเธอมีปานตรงนั้น " โทโมะกรู่เข้าไปหาแก้ว เขื่อน ป๊อปมงหน้ากัน ก่อนจะหันไปมองโทโมะ 
 
 
 
 
 
                    " ไม่น่าถามนะ " แก้วตอบนิ่งๆ เพราะยังแค้นใจโทโมะ 
 
 
 
 
 
                    " นี่เธอเป็นของมันแล้วหรอ " โทโมะกระชากต้นแขนเรียวเข้าหาตัวเอง
 
 
 
 
 
                    " ปล่อย !!! "  ป๊อปดึงแขนแก้วออก แล้วผลักอกโทโมะให้อยู่ห่างจากแก้ว 
 
 
 
 
 
                    " มันทำอะไรแก้วหรือเปล่า " ป๊อปถาม 
 
 
 
 
 
                    " ทำ " แก้วตอบนิ่งๆ เขื่อน ป๊อป โทโมะ ใจตกลงไปที่ตาตุ่ม
 
 
 
 
 
                    " แต่ป๋าเข้ามาช่วยไว้ทัน " แล้วประโยคนี้ของแก้ว ก็ทำให้ทั้งสามหนุ่มโล่งอก 
 
 
 
 
 
                    " ไอเขื่อนน !!  "  เคที่เห็นเขื่อนมาแต่ไกล รีบตะโกนเรียก แล้ววิ่งเข้ามาหา 
 
 
 
 
 
 
                    " นายทางนี้ !!!! " เป้ตะโกนเรียกป๊อป  ป๊อป เขื่อน พาแก้ววิ่งไปหาเป้  โทโมะวิ่งตามไปติดๆ  
 
 
 
 
                    เรือของเป้ออกจากฝั่งทันทีที่ทั้งสี่คนขึ้นมาครบ 
 
 
 
 
                    " ไปเอาเรือมาาาาาาา  " อธิคมตะโกนเรียก แล้วยืนมองเรือของแก้วที่แล่นออกไปไกล