Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวยิ้มหน่อยครับ”เขื่อนพูดกลางกดชัตเตอร์รัวๆให้โทโมะและแก้วที่ซุ้ม

ดอกไม้บริเวณหน้างานแต่งงาน วันนี้คืองานแต่งงานของแก้วและโทโมะซึ่งโทโมะเองได้จัดงาน

เล็กๆเชิญแค่คนสนิทมาเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ ชั้นแต่งแล้วเมื่อไหร่แกจะแต่งงานวะเขื่อน”โทโมะกระแซะแซวเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“คงต้องรอไปก่อนน่ะค่ะพี่โทโมะ เพราะพ่อบอกว่าถ้าพี่ไม่แต่งน้องก็อดแต่ง”เฟย์พูดถึงคู่ฟางและ

ป๊อปปี้ที่ หลังจากที่ฟางตามไปหาป๊อปปี้ที่หัวหินแล้วกลับมาบอกพ่อของเธอว่าฟางกับเต้ยได้ถอน

หมั้นกันแล้ว พ่อของฟางอึ้งและตกใจอยู่พักใหญ่ก่อนจะยอมให้ทั้งคู่คบกัน ส่วนเต้ยก็บังเอิญได้ไป

ประจำการที่สำนักงานตำรวจที่บอสตัน

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นแก้วว่าพวกเราต้องถามเจ้าตัวทางโน้นดีกว่านะคะ”แก้วพูดแล้วชี้ไปทางป๊อปปี้ที่ควงคู่มากับ

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะโทโมะ แก้ว มีความสุขมากๆนะจ้ะ”ฟางพูดและยิ้มให้กับโทโมะแก้ว

 

 

 

 

 

“แก้วแต่งแล้วเมื่อไหร่ฟางกับป๊อปปี้จะแต่งงานล่ะ”แก้วถามฟางทันที

 

 

 

 

 

“มีแต่คนถามถึงงานแต่งของชั้นกับฟางนั่นล่ะ เอางี้ถ้าวันนี้นะฟางได้ช่อดอกไม้ ชั้นขอฟางแต่งงาน

เลยอ่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“พูดแล้วนะ ป่ะทุกคนคะเข้าไปในงานกันเถอะค่ะ”แก้วยิ้มก่อนจะควงโทโมะนำทุกคนเช้างานไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ในวันนี้ก็ถือเป็นวันดีอีกวันหนึ่งที่เกิดขึ้นกับคู่รักคู่นี้นะครับ เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยากจะพูดอะไรถึงกัน

และกันรึเปล่าเอ่ย”เขื่อนและเฟย์ที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานก็ถามโทโมะกับแก้วบนเวที

 

 

 

 

 

 

“ผมอยากจะบอกกับแก้วว่า เมื่อก่อนเคยดูแล ใส่ใจยังไง นับจากวันนี้ เวลานี้เป็นต้นไป มันจะยิ่ง

เพิ่มพูนมากขึ้นไม่มีวันลดลง ชั้นจะรักเธอให้มากขึ้นๆทุกวันนะแก้ว”โทโมะพูดทำให้แก้วน้ำตาคลอ

ออกมาอย่างตื่นตัน

 

 

 

 

 

“แก้วเองอยากจะบอกคุณโทโมะนะคะว่าแก้วขอบคุณ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณโทโมะ

ทำให้กับแก้ว คุณและพ่อของคุณช่วยแก้วให้มีอนาคตที่ดีได้ ไม่มีใครดีกับแก้วได้เท่าคุณ แก้วจะ

รักและซื่อสัตย์กับคุณแค่คนเดียว แก้วรักคุณนะคะคุณโทโมะ”แก้วเช็ดน้ำตาแล้วพูดออกมาจากใจ

ทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะบรรจงจูบเจ้าสาวของเขาอย่างอ่อนโยน ท่ามกลางเสียง

โห่แซวของแขกในงาน

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะๆ ก่อนที่จะหวานจนน้ำตาลเกลื่อนงานไปมากกว่านี้นะคะ ถึงเวลาที่สาวๆทุกคนรอคอย

แล้วนะคะ ขอเชิญสาวโสดและไม่โสดแต่ยังไม่แต่งงานทางหน้าเวทีเลยค่า”เฟย์พูดจบก็รีบวิ่งลงมา

จากเวทีอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ล่ะครับแฟนผม ไวมาก สู้ๆนะจ้ะที่รัก”เขื่อนอึ้งปนขำเฟย์ก่อนจะพูดใส่ไมค์เชียร์แฟนสาว

 

 

 

 

 

 

 

“ไปสิฟาง ไปเลยๆ”ป๊อปปี้รีบดันคนรักไปที่หน้าเวทีเพื่อเตรียมตัวรับช่อดอกไม้ทันที

 

 

 

 

 

 

“เอาละนะคะ 1 2 3”แก้วพูดก่อนจะหันหลังโยนช่อดอกไม้ของเจ้าสาวทันที ช่อดอกไม้ถูกโยน

ลอยผ่านสาวๆที่ยื้อแย่งแช่งดอกไม้ไป ก่อนจะผ่านเฟย์ แล้วตรงลงไปที่มือของฟาง

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”ฟางที่เอื้อมจับไม่ทันทำให้ช่อดอกไม้กระเด็นปัดไปอยู่ในมือจินนี่และใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว พี่จงเบ กลับมาจากเกาหลีเมื่อไหร่ครับเนี่ย”เขื่อนพูดใส่ไมค์เมื่อเห็นคนที่รับช่อดอกไม้พร้อม

จินนี่คือจงเบ

 

 

 

 

 

 

“แบบนี้สิครับถึงจะเรียกพรหมลิขิต ยินดีด้วยนะจินนี่ มีคู่กับเค้าสักที”โทโมะพูดแซวจินนี่ที่หน้าแดง

อายม้วนเมื่อจงเบยิ้มและยื่นช่อดอกไม้ให้กับหญิงสาว ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มทำความรู้จักกันและกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เสียดายพี่ฟางไม่ได้ช่อดอกไม้อ่ะ อีกนิดเดียวแท้ๆ”เมื่อเลิกงานเฟย์ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

“นั่นสิคะ อดเห็นคุณป๊อปขอฟางแต่งงานเลย”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วแบบนี้เมื่อไหร่คู่นี้จะแต่งงานกันละเนี่ย นี่ว่าทำผิดพิธีนะ ไม่แต่งงานแต่งดันแอบเข้าหอกัน

ก่อน ไอ้ป๊อป ชั้นจะฟ้องคุณพ่อธียุท โอ้ย”เขื่อนแซวฟางและป๊อปปี้ก่อนจะโดนลูกเตะของป๊อปปี้

ไปที

 

 

 

 

 

“พอเลยไอ้เขื่อน แหม ตั้งแต่เปิดตัวแล้วเข้าออกบ้านเฟย์บ่อยนี่เข้าขากับว่าที่พ่อตาเลยนะ”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้พี่จะยังไม่แต่งงานกับป๊อปตอนนี้แต่พี่ว่าเขื่อนเค้าก็มีอะไรจะให้เฟย์ล่ะ”ฟางยิ้มแล้วพยักหน้า

กับเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มัน ใบสมัครเรียนต่อด้านแฟชั่นที่อิตาลีนี่นา”เฟย์อึ้งเมื่อเขื่อนกางในสมัครที่พกาด้วยให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณพ่อธียุทบอกว่า ยังไม่ให้แต่งงานเพราะไม่ใช่ว่ารอคู่ฟาง แต่เพราะเขื่อนเห็นว่านี่คือความฝัน

ของเฟย์มาก่อนนี่ เลยขอคุณพ่อธียุทให้เราไปเรียนต่อด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับมาแต่งก็ได้”เขื่อน

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อน น่ารักที่สุดในโลกเลย”เฟย์ยิ้มออกมาก่อนจะกระโดดกอดและหอมแก้มแฟนหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อมีเรื่องดีๆแบบนี้แล้ว ทุกคนคงพร้อมที่จะไปส่งชั้นกับแก้วเข้าหอแล้วล่ะสิ ไปเถอะ ถึงฤกษ์

ส่งตัวพอดี”โทโมะพูดแล้วโอบเอวแก้วเดินนำเพื่อนๆทุกคนเข้าไปในบ้านตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ฟางที่ส่งแก้วและโทโมะเข้าหอแล้วก็แยกกับเฟย์เขื่อนที่ไปหาอะไรกินด้วยกันก่อนกลับบ้าน

แล้วเดินมากับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“อยากได้ช่อดอกไม้แต่งงานบ้างหรอฟาง”ป๊อปปี้ถามเมื่อสตาร์ทรถยนต์

 

 

 

 

 

 

“บ้า ยังไม่อยากได้หรอก อยากใช้ชีวิตแบบยังไม่แต่งงานแบบนี้ไปก่อน”ฟางพูดแล้วยักคิ้วกวนๆใส่

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ฟางไม่อยากแต่ป๊อปอยากแต่งแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็จอดรถตรงหน้าสวนสาธารณะแห่งหนึ่งก่อน

จะเดินจูงมือฟางลงจากรถแล้วพาไปตรงกลางสวนที่มีน้ำพุ

 

 

 

 

 

 

แปะๆ ป๊อปปี้ตบมือ2ทีก่อนที่ไฟจะเปิดทั่วสวน

 

 

 

 

 

 

 

“สวยจัง”ฟางมองไปรอบๆแล้วอึ้งเมื่อรอบๆสวนถูกประดับประดาไปด้วยดอกกุหลาบและไฟประดับ

ระยับระยับ

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฟางครับ คุณพร้อมที่จะเป็นเจ้าสาวของผมแล้วรึยังครับ”ป๊อปปี้สวมหน้ากากจอมโจรซูสแล้ว

ถาม

 

 

 

 

 

 

 

“แหม พกมาด้วยนะ ไหนว่าจะไม่เป็นแล้วไง”ฟางยิ้มขำแล้วถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“ก็ป๊อปรักฟางก็มีจุดเริ่มต้นมาจากจอมโจรซูสนี่ล่ะ ถ้าไม่มีคนแถวนี้ตามจับ แล้วเราจะรักกัน

หรอ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็ จับเลยแล้วกัน”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมาก่อนจะหยิบกุญแจมือที่พกมาด้วยใส่ข้อมือของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“โห ว่าแต่เค้า ตัวเองล่ะพกกุญแจมือมาด้วย มันน่าจับแล้วก็กด”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“กด อะไรพูดดีๆ เข้าเรื่องต่อ ฟางตกลง ที่จะเป็นเจ้าสาวของป๊อปค่ะ”ฟางพูดจบก็เอามือตัวเองใส่

กุญแจมืออีกข้างทันที

 

 

 

 

 

 

“งั้นเราไปเข้าหอกันเลยมั้ย รอช้าอะไรล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

“บ้า”ฟางยิ้มด้วยความเขินก่อนจะเขย่งตัวจูบชายหนุ่มอย่างอ่อนโยนแล้วจูงมือกันเดินกลับไปที่รถ

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2ปีต่อมา

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

เสียงของการกระแทกตัวลงเบาะในโรงยิมแห่งหนึ่งทำให้เด็กชายที่นอนอยู่ร้องโอยโอย

 

 

 

 

 

 

“โอย พอแล้วๆ พักก่อนเถอะ ไม่ไหวแล้ว เจ็บไปหมดแล้วนะพี่ปลื้ม”ชายคนนั้นร้องโวยวาย

 

 

 

 

 

“เงียบไปเลยปีเตอร์ มัวแต่ซ้อมเหยาะแหยะแบบนี้ถ้าซ้อฟางกลับมาพี่จะฟ้องซ้อฟาง”ปลื้มบ่น

 

 

 

 

 

 

 

“โหย ไม่เป็นไรหรอกน่าพี่ปลื้ม ไอ้เช่มันถามเฮียป๊อปแล้ว เจ้แกกลับมาเย็นโน่น โดดซ้อมยังได้”ปี

เตอร์พูด

 

 

 

 

 

“ถูก นี่ซ้อมกันเหนื่อยๆเราไปหาอะไรเย็นๆกินกันดีกว่าน่า”ปอร์เช่พูดแล้วรีบเดินเข้ามาด้านใน

 

 

 

 

 

“พอเลยพวกนายน่ะ โดดซ้อมกันแล้วเมื่อไหร่เราจะเก่งแบบเฮียป๊อป เฮียโทโมะแล้วก็เฮียเขื่อน

ล่ะ”ปลื้มพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“พูดได้ดีมากปลื้ม ถ้าไม่ขยันซ้อมการต่อสู้แล้วเมื่อไหร่จะเก่ง”ฟางเดินเข้ามาทำให้ปีเตอร์และ

ปอร์เช่รีบหลบหลังปลื้ม

 

 

 

 

 

 

“ไหนว่าจะกลับมาเย็นๆโน่นไงเจ้”ปีเตอร์รีบถาม

 

 

 

 

 

 

“พอดีเสร็จธุระวะ ปีเตอร์ปอร์เช่ โดดซ้อมอีกแล้วนะ แล้วเมื่อไหร่จะเก่งสักที นี่พ่อแม่พวกเราฝากพี่

มาดูแลเพื่อจะได้เป็นสายลับอันดับต้นๆของตำรวจนะ ห้ามเหยาะแหยะ”ฟางดุ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เฮียป๊อปแกบอกพวกเราว่าพักก่อนก็ได้วันนี้ยังไม่ต้องซ้อมนาน เพราะสมัยที่พวกเฮียแกฝึกการ

ต่อสู้พวกเฮียแกซ้อมๆแล้วก็พักไม่ได้เครียดนี่เจ้”ปอร์เช่รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ อู้ซ้อมเพราะมีตัวพ่อ แล้วนี่ตัวพ่อไปอยู่ไหนแล้วล่ะ”ฟางพูด 3หนุ่มรีบชี้ไปชั้นบนของยิมที่

ซ้อมทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะโทโมะ วันนี้ที่ร้านเดิมแถวทองหล่อ เอาสิ วันนี้ศุกร์แห่งชาติซะด้วย”ฟางเดินขึ้นมาชั้นบน

ที่เป็นห้องทำงานของป๊อปปี้แล้วชะงักเมื่อได้ยินการนัดเที่ยวของสามี

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ป๊อปมีทานข้าวกับครอบครัวฟางอ่ะโทโมะ โทษทีนะคงไปไม่ได้ บาย”ฟางดึงมือถือป๊อปปี้ไป

แล้วพูดทันที

 

 

 

 

 

 

 

“โห ฟางได้ไงอ่ะ วันนี้พ่อฟางบอกว่าจะไปทำธุระต่างจังหวัดเราจะไปกินข้าวด้วยได้ไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ป๊อปบอกว่ายังไง วันศุกร์คือวันของฟาง ดังนั้นวันนี้อยู่กินข้าวกับฟาง”ฟางดุ

 

 

 

 

 

 

“ฟางจ๋า นี่โทโมะมันกลับมาจากฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นกับแก้วมานะ มันเลยอยากไปปาร์ตี้ เราไปกัน

นะๆ”ป๊อปปี้อ้อน

 

 

 

 

 

 

“อยากเที่ยวน่ะเที่ยวได้ แต่ทำไมต้องยุน้องๆด้วย ปลื้ม ปาร์เช่และก็ปีเตอร์เค้าต้องถูกฝึกเป็นสาย

ลัยให้พ่อฟางนะ นี่ช่วยสอนน้องให้ดีๆหน่อยสิ ไม่ใช่เอะอะพากันโดดซ้อมแบบนี้น่ะห้ะ”ฟางยิ้มก่อน

จะบิดหูป๊อปปี้แล้วรีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย พอแล้วจ้ะเมียจ๋า ป๊อปแค่เห็นน้องๆซ้อมกันเหนื่อยแล้วเฉยๆ ต้องได้รับการพักสิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แหม พัก ครั้งก่อนที่ฟางกับแก้วจับได้ว่าโทโมะกับป๊อปพาปลื้ม ปอร์เช่และก็ปีเตอร์หนีเที่ยวกลาง

คืนแทนที่จะสอนภาคสนามตอนกลางคืนน่ะ จำได้มั้ยว่าโดนฟางลงโทษยังไง”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เกือบทั้งคืนเลยนะคืนนั้น จำได้ป๊อปนี่แทบเพลีย”ป๊อปปี้พูดตามตรงทำให้ฟางหน้าแดงจัด ฟาด

ใส่สามีทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปบ้า พอเลยนะๆไม่พูดแล้ว”ฟางเขินแล้วรีบดุใส่ป๊อปปี้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ถ้าไม่พูดงั้นทำเลยแล้วกันดีมั้ยจ้ะเมียจ๋า”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอนี่มันห้องทำงานนะมาทำตรงนี้ได้ไงเล่า น้องอยู่ด้านล่างอีก”ฟางรีบว่าแล้วดันอกสามี

 

 

 

 

 

“ก็ให้น้องๆซ้อมไปก่อนไง ไม่นานหรอกน่า”ป๊อปปี้พูดแล้วคลอเคลียฟางไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ กะแล้วว่าหายขึ้นไปนานต้องแอบจู๋จี๋กันนี่เอง”ปอร์เช่เปิดประตูออกมาแล้วแซว

 

 

 

 

 

“โหเจ้ อยากจู๋จี๋กับเฮียป๊อปก็บอก เดี๋ยวพวกเรากลับบ้านแล้วก็ได้”ปีเตอร์พูดแล้วอมยิ้ม

 

 

 

 

“ถ้าพวกเราออกไปแล้วพวกเราสัญญาเราจะล๊อกประตูครับ”ปลื้มพูดแล้วแอบยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“ดีมากเด็กๆ”ป๊อปปี้หัวเราะชอบใจกับความกวนของ3หนุ่มก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย พอเลยย่ะ ไปวิ่งรอบสนาม10รอบเดี๋ยวนี้เลยนะ ป๊อปก็อีกคน ไปคุมน้องๆวิ่งเดี๋ยวนี้”ฟางหน้า

แดงจัดรีบสั่งหนุ่มๆเสียงเข้มก่อนที่ป๊อปปี้จะนำปอร์เช่ ปลื้มและปีเตอร์วิ่งรอบสนามด้านนอกทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วิ่งให้มันแข็งขันเท่ากับตอนที่แอบอู้กันหน่อยหนุ่มๆ”ฟางตะโกนใส่โทรโข่งให้หนุ่มๆได้ยิน

 

 

 

 

“5รอบพอแล้วสำหรับคนสอนนะจ้ะเมียจ๋า”ป๊อปปี้วิ่งมานั่งพักข้างฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน เดี๋ยวนี้แก่เป็นคุณลุงแล้วรึไง ดูน้องสิ ยังวิ่งได้ต่อเลย”ฟางดุ

 

 

 

 

 

“เอ้าก็ไม่ให้เหนื่อยไวได้ไง ต้องออมแรงให้เมียจ๋าคืนนี้นินา”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

 

 

 

 

“บ้า พอเลยคืนนี้นอนค่ะเพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำธุระแต่เช้า”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แหม เดี๋ยวป๊อปปลุกเมียจ๋าเองไม่ต้องห่วง”ป๊อปปี้พูดแล้วขยับไปใกล้แล้วโอบไหล่ฟาง

 

 

 

 

 

“บ้า เหม็นเหงื่อไปอาบน้ำก่อน”ฟางเขินเมื่อถูกป๊อปปี้แอบหอมแก้มหลายที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ เผลอไม่ได้เลยนะ สวีทกันอีกแล้ว”ปอร์เช่หยุดวิ่งแล้วตะโกนเสียงดังก่อน3หนุ่มจะโห่แซว

ฟางและป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พอเลยๆ วิ่งอีกรอบแล้วไปพักได้”ป๊อปปี้พูดทำให้3หนุ่มร้องดีใจแล้ววิ่งกันอีกรอบก่อนจะแยกย้าย

ไปพัก

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าเรามีลูกแล้วเป็นลูกชายไม่รู้ว่าจะแสบเท่าเจ้า3คนนี้มั้ยเนาะฟาง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“หา นี่จะมี3คนเลยหรอ ฟางเลี้ยงไม่ไหวหรอก”ฟางเหวอแล้วรีบพูด

 

 

 

 

“เอาน่าฟางเดี๋ยวป๊อปช่วยเลี้ยง นี่ก็แต่งมา2ปีแล้วเรามามีลูกกันเถอะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะ ฟางอยากได้ลูกสาว”ฟางพูดแล้วย่นจมูกใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

“ได้คนแรกลูกสาวงั้นคนที่2กับ3ป๊อปขอลูกชายละกัน”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

“พอๆ อยากมีลูกเยอะๆงั้นช่วยกันเลี้ยงด้วยนะถ้ามีจริงๆ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“คร้าบผม ป๊อปรักฟางนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางแน่น

 

 

 

 

 

 

“จ้า ฟางก็รักป๊อปเหมือนกัน รักที่สุดเลยด้วย ดังนั้นถ้าคิดจะมีกิ๊กละก็ ตาย”ฟางพูดแล้วทำท่าเจี๋ยน

น้องชายของป๊อปปี้เล่นเอาชายหนุ่มสะดุ้งแทบหุบขาไม่ทันก่อนที่ฟางจะหลุดหัวเราะออกมา แล้ว

จูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยนและด้วยความรักที่ทั้งคู่มีให้กันตลอดไป

 

 

 

 

 

จบละจ้าาาาาาา  มาสั้นๆหน่อยเพราะตอนแรกกะจะทำเรื่งนี้เบาสมองจากเรื่องที่แล้วก่อนจะลงเรื่องใหม่

 

แต่เรื่องใหม่ลงไปแล้วคือเรื่องของซาตานนะ

 

 

ยังไงก็อย่าลืมอ่านเรื่องนั้นด้วยน้าาา

 

 

ที่สำคัญต้องขอขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนนะที่อยู่อ่านฟิคของไรเตอร์มาโดยตลอด

 

 

และทำให้ไรเตอร์มีกำลังใจแต่งฟิคมาให้อ่าน ขอบคุณจริงๆ