Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ”ฟางกลับมาที่บ้านตัวเองแล้วเอาของไปเก็บที่ห้องก่อนจะทรุดตัวลงที่เตียงนอนของเธอ แล้ว
ชะงักเมื่อเห็นหนังสือแคทตาล็อกแต่งงานมากมายถูกวางไว้ก็ถอนหายใจ
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
ฟางเดินไปเปิดประตูพบว่าเป็นเต้ย
 
 
 
 
 
 
“ยังไม่ต้องรีบเลือกก็ได้นะ ฟางกลับมาเหนื่อยๆ พักก่อนก็ได้ เพราะเต้ยแค่จะมาบอกฟางว่า เรื่อง
ที่พ่อฟางประกาศไปกับนักข่าวเรื่องงานแต่งงานของเราเดือนหน้า ฟางสามารถเลื่อนไปได้นะ”เต้ย
พูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรเต้ย ถ้าคุณพ่อไปแบบนั้นแล้วฟางเองก็ขัดไม่ได้หรอก ดีออก หมั้นมาตั้งนานแล้ว จะได้
แต่งงานสักที ไม่ต้องเป็นเจ้าสาวรองานแต่งแบบนี้อีก”ฟางพูดแล้วแค่นหัวเราะออกมา
 
 
 
 
 
 
“ฟางรู้มั้ย ตอนแรกเตยก็ดีใจนะที่จะได้แต่งงานกับฟาง แต่พอมาเห็นฟางแล้วเต้ยกลับมาคิดดีๆ เต้
ยมีความรู้สึกว่าคู่หมั้นของเต้ยคนนี้ไม่หมือนเดิม ฟางเปลี่ยนไปนะ”เต้ยมองฟางนิ่งๆแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เปลี่ยนไปยังไง ฟางยังเหมือนเดิมนะ”ฟางพูดก่อนจะยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
“แน่ใจหรอว่า ว่าฟางยังเหมือนเดิม ฟางลองถามหัวใจตัวเองดีๆนะ ว่าในใจของฟางยังเป็นเต้ยเห
มือนเดิมรึเปล่า รึเปลี่ยนไปแล้ว รู้ตัวตอนนี้ก็ยังไม่สายนะ เอาล่ะ เต้ยว่าเต้ยไปทำงานก่อนนะ ฟาง
จะได้พักผ่อน”เต้ยพูดแล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“เค้าไม่อยู่แล้ว เราควรเริ่มต้นใหม่สิ ลืมเค้าไปได้แล้ว”ฟางนิ่งสักพักก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำแล้ว
หย่อนตัวเองลงไปในอ่างน้ำแล้วพูดกับตัวเอง ทำไมนะ เธอลืมภาพของป๊อปปี้ไปจากใจเธอไม่ได้
เลย คิดถึงเสียงของเขา คิดถึงภาพที่เขาคือจอมโจรซูส คิดถึงตอนทะเลาะกันกับป๊อปปี้ ทำไมเธอ
เจ็บแบบนี้ ฟางกอดตัวเองแล้วหลับตาลงก่อนจะเอนหัวซบที่ขอบอ่าง คิดถึงสัมผัสของเขา แขนที่
เคยกอดเธอ ปากที่เคยสัมผัสรสจูบแสนหวาน จากนี้ไม่มีมีอีกแล้วสินะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึกฮือๆ”ฟางค่อยๆร้องไห้ออกมา แม้ต่อหน้าใครเธอจะเข้มแข็งทำเป็นไม่มีอะไร แต่เมื่ออยู่คน
เดียวทุกครั้ง เธอกลับคิดถึงแต่ป๊อปปี้ การคิดถึงเขาทำให้เธออ่อนแอและแอบร้องไห้คนเดียวแบบ
นี้เสมอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันนี้ไปลองชุดแต่งงานกัยเต้ยนะ พ่อเตรียมรถให้แล้วส่วนยัยเฟยื เดี๋ยวพ่อจะโทรตามเอง
เห้อแทนที่จะกลับมาที่บ้านก่อน กลับไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนก่อนถึงบ้านแบบนี้ ใช้ไม่ได้ๆ”พ่อของ
เธอพูดเมื่อฟางเดินลงมาจากชั้นบน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางในชุดเจ้าสาวสวยมากเลยรู้มั้ย”เมื่อไปถึงร้าน ทางร้านต่างแยกพาฟางและเต้ยไปลองชุด
แต่งงานที่เลือกไว้ ก่อนจะออกมาเจอกันที่ห้องถ่ายภาพ เต้ยเมื่อเห็นฟางก็พูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจจ้า เต้ยเองก็ดูดีนะ”ฟางยิ้มก่อนจะเดินไปถ่ายรูปแต่งงานกับเต้ย เต้ยโอบกอดฟางตามที่
ช่างภาพสั่งแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข จนถ่ายเสร็จ ทั้งคู่ต่างแยกไปเปลี่ยนชุด
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางอยากไปไหนรึเปล่าเดี๋ยวเต้ยพาไปได้นะ”เต้ยเดินมาพูดเมื่อเห็นฟางนั่งเหม่ออยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ล่ะจ้ะ กลับบ้านเลยแล้วกัน”ฟางพูดแล้วนั่งรถกลับมาที่บ้านก่อนเต้ยจะขับรถออกไป หญิงสาว
มองเต้ยที่ขับรถออกไปจนลับตาแล้วเดินไปที่โรงรถก่อนจะขับรถออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณยาย ฟางกลับมาแล้วนะคะ”ฟางจอดรถก่อนจะนั่งเรือข้ามฟากมาอีกฝั่งแล้วมาหายายจันทร์ที่
บ้านสวน
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว แม่หนู กลับมาแล้วเร้อะ แล้วนั่นกระเป๋าอะไรล่ะ”ยายจันทร์เดินออกมาจากในตัวบ้านแล้วถาม
อย่างแปลกใจเมื่อเห็นฟางถือกระเป๋าเสื้อผ้าขนาดเล็กใบหนึ่งมาด้วย
 
 
 
 
 
 
“ฟางว่าฟางจะมาค้างที่นี่สัก2-3วันน่ะค่ะ รบกวนด้วยนะคะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เอาสิแม่หนู ถ้ายังไม่สบายใจก็อยู่ต่อก็ได้นะลูก จนกว่าหนูจะสบายใจกับเรื่องที่อยู่ในใจ”ยาย
จันทร์มองฟางสักพักแล้วยิ้มออกมา เพราะเธอเองก็รู้ว่าฟางเองมีคู่หมั้นอยู่แล้ว โดยปกติฟางจะไป
มาหาเธอแบบไปเช้าเย็นกลับ แต่เมื่อเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วยแบบนี้แสดงว่าเธอต้องมีเรื่องไม่
สบายใจและอยากหนีมาแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ยายเหงามั้ยคะที่อยู่ที่นี่คนเดียว ฟางว่ายายไปอยู่ในเมืองกับฟางเถอะนะคะ”ฟางพูดเมื่อเห็นยาย
จันทร์ทำกับข้าวในครัว
 
 
 
 
 
 
 
“ยายน่ะไม่เหงาหรอกลูก แค่หนูมาที่นี่มาหายายยายก็มีความสุข เมื่อก่อนเจ้าป๊อปก็ชวนยายแบบนี้
เมื่อกัน แต่ทำไงได้ บ้านหลังนี้คือบ้านของยายกับตา บ้านของภาคย์และลิตาเค้า มันมีความทรงจำ
ทุกอย่างกับคนที่ยายรักทุกคนยายไม่อยากจากไปไหน ยายไม่อยากจากคนรักไปหรอกลูก”ยาย
จันทร์พูดทำให้เธอซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวหนูช่วยนะคะ”ฟางช่วยยายจันทร์ทำกับข้าวแล้วออกมานั่งทานข้าวกับยายจันทร์ที่ชานบ้าน
แล้วพูดคุยกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยายๆ ชั้นมารับจ้ะ”ลุงและป้าคู่หนึ่งเดินมาหายายจันทร์ที่บ้านแล้วตะโกนบอกมาจากด้านล่าง
 
 
 
 
 
“ยายจะไปไหนหรอคะ”ฟางแปลกใจเมื่อเห็นยายเดินลงไปด้านล่าง
 
 
 
 
 
 
 
“ยายว่าจะไปช่วยงานบุญข้างบ้านก่อนนะลูก อาจจะกลับค่ำ ยายฝากฟางเฝ้าบ้านก่อนนะ แล้วยาย
จะรีบกลับมา”ยายจันทร์พูดแล้วเดินไป ฟางมองท้องฟ้ายามเย็นที่เริ่มแดงเพราะใกล้ฝนตกก็รีบ
กลับเข้าไปในบ้านแล้วปิดประตูหน้าต่างแล้วมานั่งอ่านหนังสือที่เก้าอี้ชั้นล่างแก้เบื่อก่อนจะเผลอ
หลับไป
 
 
 
 
 
 
 
แกรกๆ
 
 
 
 
 
เสียงเหมือนคนสะเดาะกลอนประตูบ้านทำให้ฟางชะงักแล้วค่อยๆลุกขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“สี่ทุ่มแล้ว”ฟางมองนาฬิกาแขวนแล้วแปลกใจเพราะถ้าเป็นยายจันทร์จะขานบอกเธอก่อน ฟางรีบ
วิ่งไปหยิบไม้กวาดมาเป็นอาวุธแล้วเดินย่องไปที่ประตูหน้าบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
พรึบ
 
 
 
 
จู่ๆไฟก็ดับทำให้ฟางตกใจและพยายามตั้งสติ
 
 
 
 
“ใครน่ะ”ฟางตะโกนถามเงาตะคุ่มที่อยู่ที่ประตู เมื่อไม่มีใครตอบฟางยกไม้กวาดขึ้นหมายจะง้าง
ฟาด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อื้อ”ฟางชะงักเมื่อใครคนนั้นคว้ามือจับไม้กวาดได้ในความมืด ก่อนจะดึงไม้กวาดออกไปแล้ว
สวมกอดฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะรับขวัญกันด้วยไม้กวาดรึจ้ะเมียจ๋า”เสียงกระซิบที่คุ้นเคยบอกฟาง ฟางอึ้งก่อนจะโน้มคอชาย
หนุ่มมาบดจูบอย่างร้อนแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวสิ ใจเย็นๆสิจ้ะเมียจ๋า ไปบนห้องมั้ย”ป๊อปปี้ถอนจูบมาจากฟางแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ใช่ฝันไปจริงๆด้วย ฮือๆ”ฟางมองหน้าป๊อปปี้ออกมาอีกรั้งก่อนโผเข้ากอดชายหนุ่มแล้ว
ร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ คิดถึงชั้นขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ไม่ร้องสิเดี๋ยวไม่สวยนะ”ป๊อปปี้อึ้งก่อนจะกอดปลอบฟาง
 
 
 
 
 
“ชั้นขอโทษ เพราะชั้นทำให้นายต้องถูกจับ”ฟางพูดแล้วสะอึกสะอื้น
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ก็ดีแล้วนิ ที่พ่อของเธอไม่จับพวกเราแล้ว แล้วก็ยินดีด้วยนะสำหรับเรื่องแต่งงาน”ป๊อปปี้พูด
ทำให้ฟางชะงัก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ ก่อนที่ชั้นจะถามเรื่องอื่น ชั้นถามอะไรหน่อยได้มั้ย ชั้นกำลังจะแต่งงานกับเต้ย นายไม่รู้สึก
อะไรบ้างเลยหรอ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ก็ยินดีด้วยไง เพราะมันคือสิ่งที่ควรจะเป็น หมั้นมาตั้งนานก็ต้องแต่งสิ”ป๊อปปี้เงียบก่อนจะพูดออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วนายไม่อยากรั้งชั้นเลยหรอ”ฟางถามอย่างน้อยใจ
 
 
 
 
 
 
“อยากเพราะเธอเป็นเมียชั้น ไม่มีสามีคนไหนเค้ายอมเห็นเมียตัวเองแต่งงานกับคนอื่นได้หรอก
นะ”ป๊อปปี้เงียบอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น ฟางหน้าแดงก่อนจะจูบชายหนุ่มอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ที่นายเคยถามชั้นว่าอยากเป็นเมียนายมั้ย ตอนนี้ชั้นตอบได้เต็มปากว่า ชั้นอยากเป็นเมียของ
นาย”ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็ดึงฟางไปจูบอีกครั้งก่อนจะอุ้มฟางไปที่ห้องนอนตัวเองทันที ก่อนทั้งคู่จะ
ปรนเปรอความสุขให้กันและอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นเมียชั้นแล้ว ห้ามคืนคำนะ”ป๊อปปี้ที่ซุกไซร้ตามตัวฟางพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ชั้นตกลงแล้วชั้นไม่คืนคำ”ฟางตอบก่อนจะจูบกับป๊อปปี้อย่างร้อนแรงอย่างไม่มีใครแยกออกจาก
กันก่อนก่อนที่ชายหนุ่มจะค่อยๆสอดแกนกลางเข้าไปในโพรงสาว และค่อยๆขยับสะโพกเข้าออ
กช้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ ชะ ชั้นต้องการนาย อย่าไปไหนอีกนะ”ฟางร้องครางออกมากับสัมผัสที่ชายหนุ่มปรนเปรอ
ให้
 
 
 
 
 
 
“ถะ ถ้าเธอขอ ชั้นก็จะไม่ไปไหนแล้ว เมียจ๋า”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะพูดออกมาพร้อมๆขยับสะโพกให้เร็ว
ขึ้น โดยที่ฟางเอามือโอบรอบลำคอชายหนุ่มเพื่อยึดไว้ แล้วเด้งสะโพกตอบรับชายหนุ่มเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝันก่อนที่ชายหนุ่มจะกระตุกเกร็งแล้วปล่อบธารสีขาวเข้าไป
ในตัวฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นายจะต่ออีกหรอ”ฟางที่หลับตาพริ้มด้วยความเหนื่อยรู้สึกได้ว่าชายหนุ่มกำลังซุกไซร้ตามตัว
เธอ
 
 
 
 
 
 
“ก็ได้เมียแล้วขอเข้าหอให้ฉ่ำหน่อยสิจ้ะเมียจ๋า”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ทำให้ฟางหน้าแดงจัดก่อน
จะยอมโอนอ่อนให้ชายหนุ่มไปเกือบทั้งคืน
 
 
 
 
 
 
 
 
เอาไงๆ จะเเต่งงานกับเต้ย แต่ชิงเข้าหอกัป๊อปปี้ไปซะแล้วววว
 
 
คงตอบหัวใจตัวเองได้แล้วมั้งว่าคนที่ยู่ในใจฟางคือใคร