Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เล่นท้าไปแบบนี้ งานนี้พวกโจรจะมามั้ยนะ”ฟางนั่งดูข่าวในทีวีที่ร้านป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ ว่าแต่คุณน่ะ เมื่อไหร่จะกลับบ้าน เพื่อนคุณก็กลับแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดพลางกอดอกบ่นใส่ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่การที่ชั้นมานั่งดูแลนายเนี่ยมันทำให้นายอึกอักมากรึไง เอ๊ะ รึว่านายแอบนัดสาวๆของนาย
อีก”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ผมจะทำอะไรก็เรื่องของผมสิ รึว่า หึงหรอ”ป๊อปปี้กระแซะเข้าไปใกล้แล้วแซวฟาง
 
 
 
 
 
“บ้า ชั้นแค่เป็นห่วงนายเท่านั้นหรอกน่า อย่ามาลามปามย่ะ”ฟางชะงักแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ แอบคิดอะไรกับเราจริงๆด้วย ชอบก็บอกมาสิๆ”ป๊อปปี้หัวเราะและล้อเลียนฟาง ฟางเดินหนี
ทำให้ชายหนุ่มรีบไล่ตามหยอกล้อกันสนุกสนาน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”เต้ยเดินเข้ามาในร้านเห็นฟางและป๊อปปี้หยอกล้อกันก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อ้าวเต้ย ไปไงมาไงน่ะ”ฟางหยุดวิ่งแล้วเดินไปหาเต้ย
 
 
 
 
 
“เลิกประชุมแล้ว เลยว่าจะมารบฟางไปทานข้าวที่ร้านของเวฟ เลยรู้ว่าฟางอยู่ที่นี่ อีกแล้ว”เต้ยพูด
นิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
“รีบไปสิ แฟนเธอน่ะ เค้าโมโหแล้วนะ ไปกินข้าวกับแหนดิ”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนจะพูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วนายล่ะ”ฟางถาม
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลแบม ป๊อปปิดร้านแล้วนะครับ”ป๊อปปี้กดมือถือโทรหาแบมทันที
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยเค้าก็มีคนมาดูแลอยู่แล้ว แล้วฟางจะมานุ่งกับทำไม ไปกันเถอะ”เต้ยพูดนิ่งๆแล้วเดินไป
ฟางมองป๊อปปี้ที่เดินเลี่ยงไปคุยกับแบมก็นิ่งสักพักก่อนจะขับรถตามเต้ยออกไปจากร้านป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรรึเปล่าฟาง”เต้ยถามเมื่อคีบอาหารให้ฟางแล้วเห็นฟางเอาแต่นั่งเหม่
 
 
 
 
 
“อ๋อเปล่าจ้ะ เมื่อกี้เต้ยพูดว่าอะไรนะ”ฟางได้สติแล้วรีบถามคู่มหั้นหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
“เต้ยยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย ฟางเป็นอะไร หมู่นี้ทำไมเต้ยเห็นฟางแปลกๆ”เต้ยพูดอย่างสงสัย
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่ได้เป็นอะไรนิเต้ย ไม่มีอะไรหรอกน่า ทานข้าวกัน”ฟางยิ้มและบอกเต้ยก่อนจะนั่งกินข้าว
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวนี้เต้ยเห็นฟางไม่ตามพ่อฟางไปทำงานเหมือนก่อนแล้ว เห็นแต่มาขลุกอยู่แต่กับป๊อปปี้”เต้ย
พูดตรงๆ
 
 
 
 
 
“เต้ย เพราะเค้าช่วยฟางเรื่องที่ถูกพวกนั้นตามล่านะ ฟางก็ต้องดูแลเค้าสิ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
“หรอ แต่เต้ยคิดว่าฟางทำเกินไปแล้วนะ ฟางเอาใจใส่ใครไม่รู้ที่ไม่ใช่คู่หมั้นของฟางแบบนี้ เต้ย
เองก็น้อยใจนะ มันทำให้เต้ยรู้สึกว่าเรา2คนหมั้นกันมานานแล้วทุกอย่างมันทำให้ฟางเปลี่ยน
ไป”เต้ยพูด
 
 
 
 
 
 
“เต้ย ฟางไม่ได้เปลี่ยนไปนะ ถ้าเต้ยจะชวนกันทะเลาะแบบนี้ ฟางว่าเราอย่าพึ่งคุยกันเลย”ฟางพูด
แล้วเดินหนีออกมานอกร้าน เธอเป็นอะไรของเธอ เมื่อก่อนเธอไม่เคยหงุดหงิดใส่เต้ยเรื่องไม่เป็น
เรื่งแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อกี้เหมือนเห็นฟางเดินไปที่ร้านอาหารกับแฟนใช่มั้ย”พิชชี่เดินมาเห็นฟางนั่ที่น้ำพุด้านล่างห้าง
ตามลำพังก็พูด
 
 
 
 
 
 
“ใช่ ตายแล้ว ทำไมพิชเป็นแบบนี้เมื่อตอนกลางวันยังดีๆอยู่เลยนิ”ฟางตกใจเมื่อเห็นพิชชี่มีสภาพ
หัวแตกเหมือนโดนทำร้ายมา
 
 
 
 
 
“มันคงเป็นคราวซวยนั่นล่ะที่เจอ3โจรนั่น”พิชชี่พูดเศร้าๆ
 
 
 
 
 
“อะไรกัน พิชชี่ เกิดอะไรขึ้นเล่ามาให้ฟางฟังนะ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“พิชก็ขับรถกลับบ้านดีๆนี่ล่ะแล้วจู่ๆมีโจรมาขวางทางพิชแล้วลากพิชไปที่ข้างทางก่อนจะรุมทำร้าย
ตอนแรกพิชก็คิดว่าพวกนั้นทำร้ายเพื่อชิงทรัพย์ธรรมดาแต่กลับไม่ใช่ โจรที่ชื่อซูสบอกว่า นี่คือการ
สั่งสอนพวกที่ชอบยุ่งกับของๆคนอื่น แล้วมันขู่ว่าถ้ายังยุ่งกับฟางอีกมันจะทำมากกว่านี้”พิชชี่พูด
เสียงเครียด
 
 
 
 
 
 
“บะ บ้าน่า”ฟางอึ้งไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่อเห็นสภาพของพิชชี่เธอก็มั่นใจว่าพิชชี่ไม่โกหกแน่นอน
 
 
 
 
 
“พิชจะคิดว่ามันคือคราวซวยของพิชละกันที่มาเจอโจรซูสเข้า ช่างเถอะ”พิชชี่ตีหน้าเศร้า
 
 
 
 
 
 
“ถ้าซูสทำร้ายพิชจริง ไม่ต้องห่วง ทางตำรวจจะจัดการเรื่องนี้ให้ เราจะไม่มีวันปล่อยให้คนชั่วลอย
นวลแน่ๆ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะคะที่มาช้า ขอโทษค่ะ”แก้ววิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในสตูดิโอแล้วไหว้ขอโทษทุกคน
 
 
 
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าแก้วทำไมวันนี้มาทำงานสาย รึว่าทะเลาะกับแฟน”เควินเห็นแก้ววิ่งเอาของไปเก็บก็
รีบตามไปถาม แก้วชะงักแล้วคิดถึงเมื่อคืนที่โทโมะปล้ำเธอก็เงียบซึม เพราะเมื่อเช้านี้เธอเองก็
แอบหนีโทโมะที่นอนที่คอนโดเธอออกมา
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่คนเอาแต่ใจ ชอบใช้กำลังไม่มีอะไรหรอก”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ห้ะ อย่าบอกนะว่าแก้วโดนแฟนทำร้ายน่ะ แก้วเจ็บตรงไหนรึเปล่า”เควินรีบถามแก้วด้วยความเป็น
ห่วง
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ เออ จริงสิ งานประมูลเครื่องเพชรที่จะมีวันพรุ่งนี้เห็นชื่อเควินไปด้วยนิ ยินดี
ด้วยนะที่ได้ออกงาน”แก้วเปลี่ยนเรื่องคุย
 
 
 
 
“แก้วเราเป็นห่วงแก้วนะ ถ้าแก้วมีอะไรในใจบอกเพื่อนคนนี้ได้นะ”เควินเอามือแตะไหล่แก้วแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“เควิน ถ้าคนที่เรารักและเคารพ ต้องกลายเป็นคนเลว เควินว่าแก้วควรปกป้องเค้าต่ไปดีมั้ย”แก้วนิ่ง
สักพักก่นจะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“คนเลวงั้นหรอ เลวแบบไหนล่ะ ถ้าเลวแบบทำร้ายคนอื่นเควินว่าอย่าปกป้องเค้าเลย เอ่อ จริงสิ
คนที่มาตามแก้วกลับวันนั้น ชื่อคุณโทโมะ เป็นธุรกิจหนุ่มไฟแรงใช่มั้ย เราเคยอ่านเอในหน้าข่าว
สังคมน่ะ อย่าบอกนะว่าคุณโทโมะเค้าไปทำเรื่องอะไรไม่ดีๆล่ะ รึว่าทำเรื่องผิดกฏหมายล่ะ”เควินพู
ดลแวทำหน้าตาตกใจ
 
 
 
 
 
 
“ไม่ถึงกับผิดกฎหมายหรอก เราขอไม่บอกแล้วกัน ถ้าเกิดเค้าทำเลวอีก แก้วก็คงจะไม่ปกป้องเค้า
อีกต่อไปแล้ว เพราะหนี้บุญคุณจะถือว่าครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายแล้ว”แก้วพูดนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
วันงานประมูลเครื่องเพชรของมิสเตอร์ริว
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางคิดว่าพวกโจรซูสจะมามั้ยอ่ะ”เฟย์พูดแล้วมองเหล่าตำรวจและพ่อของเธอคุ้มกันอย่างแน่น
หนา
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแต่เราเถอะ ทะเลาะกับเขื่อนี่คุยกันรึยัง”ฟางย้อนถามเรื่องราวของน้องสาว
 
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ คนขี้หึงงี่เง่า ไม่อยากคุยด้วยแล้ว”เฟย์หน้างอนึกถึงเมื่อตอนกลางวันที่เธอบังเอิญเจอกั้งที่
ร้านกาแฟของเพื่อนเธอแล้วพูดคุยกัน เขื่อนก็ตรงเข้ามาเอาเรื่องกั้งทำให้เฟย์และเขื่อนทะเลาะกัน
ยกใหญ่
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าสิ่งที่ขื่อนทำไปเพราะว่ารักเรานะ”ฟางพูดปลอบใจน้องสาวแต่เฟย์ก็ไม่วายหน้างอน้อยใจ
เขื่อนอยู่ดี
 
 
 
 
 
 
“ตื่นเต้นหรอแก้วหน้าซีดเชียว”เควินถามเมื่อเห็นแก้วที่หายใจเข้าออกลึกๆอยู่หลังเวที
 
 
 
 
 
 
“ก็ครั้งที่แล้วน่ะสิที่เป็นงานเดินแบบครั้งแรกของแก้วก็ดันมีเรื่อง ที่พวกโจรบุกเข้ามาหมายจะชิง
เพชรสีชมพู แต่สุดท้ายเป็นเพชรปลอม แล้วพวกโจรก็เอาเพชรโยนขึ้นฟ้าเกิดระเบิดเสียงดังทำให้
แก้วตกใจจนเป็นลมน่ะสิ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“โถ น่าสงสารจัง ไม่ต้องห่วงนะ ถึงแม้งานนี้ไม่มีมิณทร์คอบดูแลแต่ก็มีเราเพื่อนคนนี้คอยปกป้อง
นะ จะไม่มีใครหรือโจรคนไหนมาทำร้ายแก้วได้อีกแล้วล่ะ”เควินพูดแล้วจับมือแก้วไว้แน่นเป็น
จังหวะเดียวที่โทโมะเดินเข้ามาเห็นเข้า
 
 
 
 
 
“ชั้นจะเอาดอกไม้มาให้แก้ว ขอชั้นอยู่กับแก้วตามลำพังจะได้มั้ย”โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องไปหรอกเควิน อยู่ที่นี่กับแก้วนั่นล่ะ เพื่อนกันเราไม่มีความลับต่อกันหรอก”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“แต่เควินว่าอยู่คุยกันก่อนเถอะ ไม่เข้าใจอะไรกันก็รีบคุยกันดีๆนะ”เควินพูดแล้วยิ้มก่อนจะออกไป
รอด้านนอก
 
 
 
 
 
“มีอะไรคะ แก้วไม่ว่างมากหรอกนะ แก้วต้องไปเตรียมตัว”แก้วพูดแล้วรับดอกไม้มาจากโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“ชั้นอยากให้เธอระวังตัว ถ้าคืนนี้พวกโจรตัวปลอมมา ชั้นกลัวว่าพวกนั้นจะทำร้ายเธอ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“โจรตัวปลอมอะไรคะ ในเมื่อโรก็อยู่ตรงนี้แล้ว จะมีใครอีก”แก้วพูดเสียงแข็ง
 
 
 
 
 
 
“แก้ว ทำไมไม่ฟังชั้นบ้างล่ะชั้นไม่ใช่โจรนะ เชื่อใจกันหน่อยได้มั้ย”โทโมะพูดอย่างตัดพ้อ แต่แก้ว
ยังคงบึ้งตึง ชายหนุ่มจึงเดินถอยออกมาด้วยความเสียใจ เมื่อถึงเวลาเดินแบบแล้ว แก้วก็เดินควง
มากับเควินที่ฟลอร์
 
 
 
 
 
 
ตึง ตึง ตึง
 
 
 
 
 
 
จู่ๆไฟสปอร์ตไลท์ก็ดับทั่วงานจนหมด ทั้งงานตกอยู่ในความมืด ต่างฮือฮาและเริ่มกลัว
 
 
 
 
 
 
“แยกกองกำลัง ดักจับทุกทางเข้าออกให้หมด”เต้ยที่ให้ลูกน้องเปิดไฟฉายพกพาแต่ละคนแล้วสั่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เควินอยู่ที่ไหนน่ะเควิน ไม่มีอีกแล้ว นี่อย่าบอกนะว่าคุณทำมันอีกแล้วคุณโทโมะ”แก้วพูดกับตัว
เองด้วยความกลัวเมื่ควานหาบนฟลอร์แล้วไม่เจอเควิน ก่อนจะนึกถึงโทโมะที่มางานนี้เหมือนกันนี่
เขาคงจะก่อเรื่องอีกแล้วสินะ
 
 
 
 
 
 
“อื้อๆ”แต่ก่อนที่แก้วจะควานหาทางลงก็มีมือหนึ่งมาปิดปากแล้วลากแก้วไปอีกทางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ อยู่ไหนน่ะเฟย์”ฟางที่เปิดโปรแกรมไฟฉายในมือถือเดินส่องตามหาเฟย์ที่แยกมาเข้าห้องน้ำ
ด้านนอก
 
 
 
 
 
 
 
“หึ หึ หึ”เสียงใครคนหนึ่งหัวเราะดังก้องออกมา ฟางหันขวับไปเห็นชายที่อยู่ในชุดสูทสีขาว
 
 
 
 
 
 
“มาก็ดีแล้ว นี่จะมาก่อเรื่องที่นี่อีกแล้วใช่มั้ยซูส นายนี่นะเลิกทำแบบนี้ได้มั้ย และไหนจะเมื่อวานอีก
ที่ทำร้ายเพื่อนชั้นน่ะ มันคือความจริงหรอ นายทำร้ายเพื่อนชั้นหรอ”ฟางยิงคำถามรัวตะโกนถาม
ชายชุดสีขาว ชายคนนั้นไม่ตอบได้แต่หัวเราะในลำคอเดินเข้ามาใกล้ฟางเรื่อยๆจนฟางเริ่มรู้สึกกลัว
และถอยหลังมาเรื่อยๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด”เสียงของเฟย์กรีดร้องออกมาทำให้ฟางหันไปมองด้วยความตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนล่ะ ไม่อยากรู้แล้วหรอว่าซูสเป็นใคร”ชายคนนั้นพุ่งเข้ามาดึงฟางไปกอดแนบลำตัวแล้ว
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“นายไม่ใช่ซูส นายคือใครปล่อยนะ”ฟางดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดแล้วพยายามแกะให้หลุดจากชาย
คนนั้น
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นะเป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่รู้ไว้ซะว่าชั้นมาที่นี่เพื่อมาจัดการกับ3โจรชั่วที่ก่อเรื่องวุ่นวายใน
เมืองนี้ต่างหากล่ะ ชั้นชื่อจูปิเตอร์นะ”จูปิเตอร์พูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นนายก็ปล่อยชั้น ชั้นได้ยินเสียงน้องสาวชั้นร้องอยู่ ในงานกำลังวุ่นวาย นายก็ไปตามตัว3โจ
รนั่นน่ะสิ มาจับตัวชั้นทำไมกัน”ฟางว่าแล้วพยายามดิ้น แต่ว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งรัดตัวฟางแน่นยิ่งขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นก็ไม่อยากจะยุ่งกับเธอหรอกนะถ้าบังเอิญคืนที่สนามเวคบอร์ดชั้นไม่บังเอิญเจอช้อตเด็ดของ
เธอกับจอมโจรซูสที่คิสกันอย่างดูดดื่ม เอ๊ะๆ ชั้นจำได้ว่าเธอมีคู่หมั้นนิ แบบนี้เท่ากับว่าเธอทรยศคู่
หมั้นตัวเองที่เป็นตำรวจแล้วปันใจให้กับชู้รักที่เป็นโจรงั้นสิ งั้นเธอก็ต้องร่วมมือกับโจรพวกนั้นทำ
เรื่องชั่วๆในเมืองนี้น่ะสิ”จูปิเตอร์ว่ากล่าวหาฟาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริง ชั้นไม่เคยร่วมมือกับซูส ปล่อยชั้นนะ”ฟางว่าก่อนจะกระทืบเท้าจูปิเตอร์แล้ววิ่งออกมา
 
 
 
 
 
 
“นี่ไม่อยากจะรู้จริงๆงั้นหรอว่า3โจรพวกนั้นคือใคร”จูปิเตอร์พูดไล่หัลงฟางทำให้ฟางชะงัก หยุดวิ่ง
แล้วหันกลับไปมองจูปิเตอร์ที่ยืนยิ้มให้กับฟางอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เอาล่ะสิ ฟางยิ่งอยากรู้ด้วยสิว่าจูปิเตอร์คือใคร งานนี้ฟางจะเป็นพวกนั้นไม่น้อ
 
 
เห็นทุกคนว่าเต้ยทำหน้าที่คู่หมั้นไม่ดี เลยจัดให้เลย
 
 
 
แต่ความลับของ3โจรใกล้เผยแล้ว แต่จะเผบยังไง ใครเป็นคนบอกต้องมาดู