Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) 26 ข่าวเสียหายของพวกโจร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“โธ่ โว้ย”โทโมะปาหนังสือพิมพ์ลงกับพื้นเมื่อพาดหัวข่าวขึ้นว่า3โจร ซูส เฮเดสและโพไซดอนก่อ
คดีอุกอาจจะปล้นบ้านเศรษฐีในย่านคนรวยคืนเดียว10หลังและทำร้ายร่างกายเจ้าของบ้านจนได้รับ
บาดเจ็บอีก พวกเขาจะทำแบบนั้นทำไม เมื่อคืนนี้เขานั่งเคลียร์งานที่บริษัทพ่อเขาทั้งคืน เขื่อนเอง
ก็อยู่กับเฟย์ ส่วนป๊อปปี้ก็ยังรักษาแผลไม่หายดีอีกด้วย
“นี่พวกนี้มันจะมากไปแล้วนะ ถึงขั้นใช้ชื่อพวกนายมาก่อคดีแบบนี้”หวายว่าเมื่ออ่านข่าว
“หรือไม่ก็จงใจ ดูสิ ทั้งแต่งตัว ทุกอย่างเหมือนกับซูส โพไซดอน เฮเดสหมด”จินนี่ว่า
“ชั้นว่าเราต้องรีบหาทางจับตัวพวกนั้นมาแล้วล่ะ ไม่อย่างั้นพวกเราเองจะแย่”ป๊อปปี้พูด
“หรือว่าจะเป็นพวกมิสเตอร์ริวที่หาคนมาใส่ร้ายพวกเรา”เขื่อนนิ่งอยู่นานก็สันนิษฐาน
“มันเป็นไปได้นะ แต่เราต้องชัวร์ให้มากกว่านี้ไม่ใช่ว่าไปใส่ร้ายเค้านะ”จินนี่พูด
“งั้นเอาอย่างนี้สิ นี่จ้ะ งานแฟชั่นโชว์เครื่องเพชรที่โรงแรม งานนี้มีคุณหญิงคุณนายและพวก
กระเป๋าหนักมาเตรียมประมูลเครื่องเพชรมากมาย ถ้าพวกนั้นมาเราก็ตามไปจับไงล่ะ ง่ายๆ”หวาย
พูดแล้วยื่นการ์ดเชิญให้ทุกคนดู
“เอาสิ ชั้นก็อยากจะจัดการไอ้พวกที่ใส่ร้ายพวกเราอยู่เหมือนกัน”โทโมะพูดอย่างแค้นเคือง ใครกัน
นะที่กล้ามาใส่ร้ายพวกทำให้พวกเขาถูกตามล่าตัวกว่าเดิมแบบนี้
“เห้อ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้นะ”แก้วที่อาบน้ำเสร็จแล้วเดินมานั่งอ่านข่าวในหนังสือพิมพ์แล้วถอน
หายใจเมื่อเห็นข่าวของ3โจรที่ไล่ทำร้ายคนอื่น ก่อความไม่สงบไม่เว้นวัน แล้วคิดถึงโทโมะ
“ชั้นสาบานว่าพวกเราไม่ด้ทำนะแก้ว”โทโมะพูดขึ้นแล้วดึงแก้วเข้าไปแนบลำตัว
“นี่คุณโทโมะเข้ามาในนี้ได้ยังไงกัน”แก้วตกใจและพยายามแกะตัวออกจากชายหนุ่ม
“ลืมไปแล้วหรอว่าที่นี่พ่อชั้นซื้อให้เธอก็จริง ชั้นจะเอากุญแจห้องนี้ไปปั๊มสักกี่ดอกก็ได้เพราะนี่เป็น
ห้องเมียชั้น”โทโมะพูด
“ไม่นะ แก้วไม่มีวันเป็นเมียคนใจร้ายอย่างคุณ นี่คุณทำได้ยังไงกันไปปล้นบ้านพวกเค้า ไหนคุณ
บอกแก้วไงว่าคุณแค่ก่อกวนและปล้นแต่คนชั่วเอาเงินไปช่วยคนจน นี่อะไรทั้งปล้นทั้งทำร้ายคนอื่น
แบบนี้”แก้วว่า
“ทำไมถึงไม่เชื่อชั้น ชั้นไม่ได้ทำจริงๆนะแก้ว ฟังกันบ้างสิเมียที่ดีต้องเชื่อใจผัวไม่ใช่รึไง”โทโมะ
เริ่มหงุดหงิด
“ไม่ แก้วไม่เชื่อ เพราะทุกอย่างที่คุณทำมันไม่ทำให้แก้วเชื่อ แก้วไม่ใช่เมียคุณอีกด้วยไปได้แล้ว
ไม่งั้นแก้วจะร้องให้คนช่วย อื้อ”แก้วว่าก่อนจะร้องเมื่อถูกชายหนุ่มบดจูบมา
“ถ้ากล้าไล่กันแบบนี้ ก็ดี ชั้นจะทำให้เธอไม่มีแรงไปขอให้ใครช่วยแน่ๆ”โทโมะพูดแล้วอุ้มแก้วไปที่
เตียงทันที
“ตลกอ่ะพิช เห็นแล้วนึกถึงวันนั้นเนาะที่เราไปปั่นจักรยานด้วยกันอ่ะ”เสียงหัวเราะคิดคักทำให้
ป๊อปปี้ที่กำลังจะเปิดร้านชะงักรีบเปิดบานเลื่อนขึ้นแล้วเห็นฟางและพิชชี่คุยกันหน้าร้านตัวเองอย่าง
ออกรถ
“นี่กลัวผมจะไม่ซ่อมรถให้ถึงกับมายืนเฝ้าแบบนี้เลยหรอ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
“แน่นอนย่ะ เร็วมาก็ดีละ เอารถพิชชี่ไปซ่อมเร็วชั้นน่ะซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋มาให้ด้วยนะ”ฟาง
พูดพร้อมกับชูถุงน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ให้ป๊อปปี้ดู ทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมานิดนึง
“เนี่ยครับ ผมว่าคุณป๊อปต้องบำรุงเยอะๆ คุณป๊อปจะได้มีแรงทำงานไงครับ”พิชชี่พูดแล้วยิ้มออกมา
“ยิ้มอีกนานมั้ย เข้ามาดิ”ป๊อปปี้รีบพูดก่อนจะทำทีเดินเข้าไปแทรกกลางระหว่างฟางกับพิชชี่
“ไปทำงาน”ฟางไล่
“ใช่สิ มีชายอื่นมาแล้วนิ ชั้นเลยกลายเป็นแค่ของเก่า”ป๊อปปี้งอนประชดฟางแล้วแกล้งเดินหนี
“โถ นี่คิดว่างอนแล้วตัวเองจะน่ารักรึไง ไปทำงานย่ะ เร็วๆ”ฟางไล่ป๊อปปี้จึงยอมไปซ่อมรถพิชชี่
แล้วแอบมองฟางและพิชชี่เป็นระยะๆแล้วแอบหงุดหงิดเมื่อเห็นทั้งคู่หัวเราะคิกคักใส่กัน
“โอ๊ย ร้อยโว้ย หิวโว้ย”ป๊อปปี้โวยวาย
“อย่าเสียงดังได้มั้ย รีบทำงานสิจะได้เสร็จไวๆ”ฟางว่าก่อนจะเดินออกไปรับสายเฟย์ข้างนอก
“น้ำครับคุณป๊อป”พิชชี่เดินเอาน้ำมาให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มจึงรับน้ำมาอย่างเสียไม่ได้
“คุณป๊อปกับฟางสนิทกันดีนะครับ จนผมเหลอคิดไปนะครับว่าถ้าไม่มีคุณเต้ยเป็นคู่หมั้นฟางแล้ว
ผมว่าคุณป๊อปนี่คงเป็นแฟนฟางแน่ๆ เพราะดูฟางเอาใจใส่คุณมากเลยนะครับ”พิชชี่พูด
“ก็ยัยนั่นเป็นต้นเหตุให้ชั้นโดนยิงหรอกน่าเลยมาดูแลไม่มีอะไรหรอก”ป๊อปปี้หน้าแดงแล้วพูด
“งั้นผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยสิครับ”พิชชี่พูดแล้วทำทีเดินไปห้องน้ำป๊อปปี้ไม่ใส่ใจอะไรมากก่อนจะ
ซ่อมรถต่อ
“เอ๊ะ”เมื่อพ้นสายตาป๊อปปี้พิชชี่แอบลอบข้าไปในห้องทำงานแล้วค้นหาเบาะแสก่อนจะชะงักเมื่อ
เห็นรูปใบหนึ่งที่ป๊อปปี้เอาไว้ในลิ้นชัก คือรูปของโทโมะ ป๊อปปี้และเขื่อนถ่ายรูปด้วยกัน3คน พิชชี่
สงสัยเพรำได้ว่าโทโมะคือนักธุรกิจหนุ่มไฮโซ แต่ป๊อปปี้คือช่างซ่อมรถจนๆธรรมดา ทำไมถึงสนิท
กันล่ะ ชายหนุ่มรีบถ่ายเก็บไว้ทันที
“พิชชี่อยู่นี่นิเอง”ฟางเดินตามเพื่อนชายเข้ามาในห้องทำงาน ทำให้พิชชี่ชะงักก่อนจะฉีกยิ้มให้ฟาง
แล้วเดินออกไป
“เอ๊ะ นี่มันเขื่อน”ฟางมองรูปที่พิชชี่ไม่ได้เอาไปใส่ในลิ้นชักตามเดิมแล้วตกใจที่เห็นรูปป๊อปปี้และ
เขื่อนสนิทกันก่อนจะสงสัยว่าทำไมทั้งคู่ถึงสนิทกับโทโมะแบบนี้ เพราะโทโมะคือนักธุรกิจหนุ่มนี่นา
“ขอบคุณมากนะครับพาผมมาเลี้ยงข้าววันนี้”กั้งพูดแล้วเดินออกมาจากร้านอาหารกับเฟย์
“ไม่เป็นไรจ้ากั้ง เพราะกั้งช่วยเฟย์ไว้ เฟย์เลยอยากขอบคุณ”เฟย์พูดแล้วเดินไปกับกั้งก่อนจะหยุด
ที่แผงหนังสือ
“มีอะไรหรอเฟย์”กั้งถามเมื่อเห็นเฟย์มองที่แผงหนังสือแล้วนิ่วหน้าไม่พอใจ
“มันจะเป็นไปได้หรอกั้ง 3โจรบุกทำร้ายคนเป็นว่าเล่นทั้งๆที่เมื่อก่อนเค้าปล้นคนรวยแล้วเอาเงินไป
ช่วยเหลือคนจน แต่พวก3โจรไม่เคยทำร้ายใครเลยนะ”เฟย์ว่า เพราะข่าวที่ออกมานี่ทำให้แฟนๆ
ของ3โจรนั้นผิดหวังอย่างมาก
“ขึ้นชื่อว่าโจรนะเฟย์ ยังไงก็เป็นโจรวันยังค่ำไม่มีวันจะเป็นฮีโร่ได้หรอก”กั้งพูด
“แต่เค้าก็เคยเป็นฮีโร่ในใจเฟย์นะ”เฟย์หนไปพูดตามตรงกับกั้ง
“มาทำอะไรตรงนี้กัน2คนน่ะ”เขื่อนที่บังเอิญเดินมาเห็นเฟย์กับกั้งก็รีบว่า
“เฟย์แค่อยากจะเลี้ยงขอบคุณกั้งเค้าน่ะเขื่อนไม่มีอะไรหรอก”เฟย์พูดตามความจริง
“ทีหลังบอกเขื่อนสิ เขื่อนจะได้มาด้วย”เขื่อนพูดแล้วมองกั้งอย่างจับผิด
“มะรืนนี้จะมีงานเดินแบบแฟชั่นโชว์เครื่องเพชรหายากครับ ซึ่งรับรองว่าพ่อของผม มิสเตอร์ริวเค้า
เตรียมจัดการประมูลเครื่องเพชรพวกนี้ด้วย รับรองว่าพวกนั้นต้องมาแน่นอน”เสียงข่าวในทีวีทำให้
เฟย์ เขื่อนและกั้งหันไปมองทีวีในร้าน
“คุณกวินคะ แล้วคุณมั่นใจได้ยังไงคะว่าพวก3โจรเฮเดส ซูสและโพไซดอนะมา”นักข่าวถามกวิน
“ผมมั่นใจแน่นอนครับพวกโจรพวกนั้นต้องมากถึงไม่มาผมขอท้าเลยนะครับให้พวกแก โจรที่ก่อ
ความวุ่นวายในเมืองนี้อย่างซูส เฮเดสและโพไซดอนมาปล้นสิ ปล้นเหมือนกับที่ไล่ทำร้ายคนอื่น
เรามาเจอกันสักตั้ง”กวินท้า
“โอ้โห นายกวินอะไรนี่เจ๋งเนาะที่กล้าท้าโจรแบบนั้นอ่ะเฟย์”กั้งดูข่าวในทีวีแล้วพูด
“ก้แค่เรื่องไร้สาระอ่ะน่า งานประมูลอะไรนี่คนมากันเยอะยังไงตำรวจก็ต้องมาคุ้มกันมากมายอยู่แล้ว
พวกโรทั้ง3ไม่โง่พอที่จะมาตามคำท้าของกวินให้ตัวเองเสี่ยงทำไม”เฟย์ว่า
“แต่กั้งว่าอะไรๆก็เกิดขึ้นได้นะ เพราะตอนนี้3โจรไม่ใช่พวกที่ทำอะไรเพื่อคนนอีกแล้ว แต่กลับเป็น
พวกก่อคดีอาชญกรในบ้านเราไปแล้ว พวกเราต้องระวัง”กั้งพูด
“ไปกันเถอะ”เขื่อนแม้จะหงุดหงิดที่ถูกกล่าวหาแต่ต้องซ่อนอารมณ์ไว้ก่อนจะชวนทั้งคู่กลับไปกับ
ตัวเอง
เอาละไงโจรโดนท้าแบบนี้จะมามั้ยน้อ ถ้ามาจะเป็นโจรตัวจริงรึตัวปลอมล่ะ
เอาละไง ร้อยวันพันปีไม่มีคนค้นของในห้องทำงาน ตอนนี้โดนซะแล้วป๊อปปี้
มาดูกันว่าแก้วจะเชื่อรึไม่เชื่อใจโทโมะน้อออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
