my girl รักได้มั้ย ยัยเพื่อนรัก

10.0

เขียนโดย maimai_tk

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.52 น.

4 ตอน

11 วิจารณ์

8,372 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2557 13.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

มาแล้ววววว วันนี้อัพอีกตอน ติชมกันได้นะคะ

ตอนที่ 2

“แก้ววววววววววววววววววววว”
“กรี๊ดดดดด อิเขื่อน มาได้ไงเนี่ย ไม่อยู่บ้านทำขนมหรอยะ”

                หวัดดีทุกคน แก้ว เองนะ ตอนนี้แก้วอยู่ที่ห้องซ้อม กำลังรอ ‘ใครบางคน’ อยู่หนะสิ แต่แล้วก็มีเสียงเรียกของเขื่อนพร้อมกับเจ้าตัวที่พุ่งเข้ามาอุ้มฉันแล้วหมุนไปมา เลยอดที่จะกรี๊ดไม่ได้ ก็ฉันเป็นผู้หญิงบอบบาง มีแต่คนรังแก ถ้าตอนนี้ ‘เขา’ อยู่หละก็ นังเขื่อนไม่มีวันได้แกล้งฉันหรอก เชื่อสิ
                                 เอ๊!! ทำไมเขายังมาไม่ถึงอีกนะ

“มองหาผีดิบอยู่หรอจ๊ะ” เขื่อนถามฉันอย่างล้อๆ หลังจากที่ฉันเอาแต่ชะเง้อมองไปที่ประตูห้อง
“อะไรเล่า!!! แล้วมานี่ มีขนมมาฝากฉันรึป่าว คราวก่อนก็ให้แต่ยัย 2 ฟ รำเอียงชะมัด” ฉันเปลี่ยนเรื่องทันที พลางโยงไปถึงเมื่อครั้งก่อนที่เขาเอาขนมมาให้ยัย 2 ศรีพี่น้อง แต่ไม่มีของฉัน
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะยัยลิงเผือก ฉันจำได้นะว่าคราวที่แล้วผีดิบของแกเล่นเหมาขนมฉันมาทั้งร้าน เพื่อมานั่งป้อนแกน่ะ”
“ชิ!!!” ฉันได้แต่เบ้ปากให้ เมื่อเถียงอะไรมันไม่เคยชนะเลย ถ้าเป็นผีดิบ ‘เพื่อนรัก’ของฉันล่ะก็ เขาจะไม่เถียงฉันเลยซักคำ
“ไอเขื่อน แกทำอะไรแก้วฮะ” น้ำเสียงดุดันของโทโมะพูดขึ้นเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้อง แล้วนั่งลงข้างๆฉัน
                                          อัศวินของฉันมาแล้ว

“แหม แตะไม่ได้เลยนะยัยลิงเผือก เพื่อนรักของแกเนี่ย” เขื่อนตอบกลับอย่างหมันไส้ ถ้าให้ฉันเดานะมันต้องอิจฉาฉันอยู่แน่ๆ
“โทโมะ ทำไมมาช้าจังเลยล่ะ ไอเขื่อนมันแกล้งเค้าอีกแล้วนะ” ฉันแกล้งฟ้องโทโมะแล้วหันหน้าไปแลบลิ้นปลิ้นตาใส่เขื่อน
“โทโมะมาก่อนเวลาตั้งชั่วโมงนึงนะ อ่ะนี่ รองเท้า โทโมะเอามาเผื่อ เอาเสื้อด้วยมั้ย?” ฉันพยักหน้ารับเบาๆ เขารู้ใจฉันเสมอแหละ เพราะเวลาฉันซ้อมคอน ฉันมักจะโดนรองเท้ากัด โทโมะเลยเอารองเท้ามาให้ฉันตลอดส่วนเสื้อน่ะ ฉันใส่ของเขาแล้วมันอุ่นที่สุด
                                             รักนายจัง>///<
“เชอะ ฉันไปดีกว่า เบื่อพวกเพื่อนกัน ฉันรักเธอจริงๆ ฮ่าๆๆๆ”อิเขื่อนทิ้งระเบิดก้อนโตไว้ให้ฉันและโทโมะ เราสองคนมองหน้ากันยิ้มๆ ไม่มีใครพูดอะไร เพราะเราต่างรู้ดี ว่าเราอยู่ในสถานะไหน
                                ก็แค่เพื่อนหน่า ยังไม่มีอะไรลึกซึ้งสะหน่อย

เป็นยังไงบ้าง อย่าลืมเม้น+โหวตเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะถ้าไม่สนุกต้องขออภัย มือใหม่หัดแต่ง

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3