ปากดีอย่างเธอน่ะ ต้องเจอกับฉัน..

   ฟุ่บ!!!!!
 
 
 
ร่างบางของแก้วล้มลงกับพื้นในขณะที่กำลังทะเลาะกับโทโมะ ทุกต่างหันมามอง
 
 
 
"แก้ว!!"ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้นโทโมะเพระากำลังอึ้งว่าแก้วเป็นอะไร
 
 
 
"เห้ยไอโมะ มึงอย่ายืนเฉยๆดิว่ะไปเอารถแล้วพาแก้วไปโรงบาลเร็ว"ป๊อปพูด
 
 
 
"เออๆ"โทโมะรีบวิ่งไปเอารถ ส่วนป๊อปกับเขื่อนกับพาแก้วไปขึ้นรถ ฟางกับเฟย์ก็ตามไป
 
 
 
 โรงพยาบาล
 
 
 
พยาบาลกำลังเข็นเตียงเข้าไปที่ห้องฉุกเฉิน พวกฟางก็ตามไปแต่ก็ไปแค่หน้าห้องฉุกเฉินเพราะว่าเข้าไปไม่ได้
 
 
 
"พี่ฟางแก้วจะเป็นอะไรมากมั้ย"เฟย์ถามฟางอย่างห่วงๆ
 
 
 
"พี่ก็ไม่รู้"ฟางตอบเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้
 
 
 
"ป๊อปว่าเราใจเย็นๆแล้วโทรหาแม่ของแก้วก่อนดีกว่ามั้ย"ป๊อปพูด
 
 
 
"อืมเดี๋ยวฟางจะโทรเดี๋ยวนี้แหละ"ฟางหยิบโทรศัพท์มาโทรหาแม่ของแก้ว
 
 
 
"สวัสดีค่ะ แม่แก้วรึป่าวคะ"ฟางพูดกับปลายสาย
 
 
 
(ใช่จ๊ะ แล้วหนูเป็นใครจ๊ะ)แม่ของแก้วตอบกลับมา
 
 
 
"คือหนูเป็นเพื่อนของแก้วน่ะค่ะ "
 
 
 
(แล้วมีอะไรรึป่าว)
 
 
 
"เอ่อ..หนูอยากให้คุณแม่ใตเย็นๆนะคะแล้วฟังที่หนูพูดนะ"
 
 
(พูดมาเลย แม่ไม่เป็นอะไร)
 
 
 
"ตอนนี้แก้วเข้าโรงพยาบาลค่ะ"
 
 
 
(ห๊ะยัยแก้วเข้าโรงพยาบาล)แม่แก้วพูดอย่างตกใจ
 
 
 
"ใช่ค่ะ"
 
 
(แล้วยัยแก้วเป็นอะไร)
 
 
 
"ยังไม่รู้เลยค่ะ หมอยังไม่ออกมาเลย"
 
 
(โอเคจ๊ะ เดี๋ยวแม่จะรีบบินไปไทยให้เร็วที่สุด แม่ฝากหนูดูแลปก้วแทนแม่ด้วยนะลูก เออแล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะ)
 
 
 
"ชือฟางค่ะ"
 
 
(งั้นแค่นี้นะลูก เดี๋ยงแม่จะรีบบินไปไทย)แม่แก้ววางสายแล้วรีบไปเก็บกระเป๋า
 
 
 
 
   ปารีส
 
 
 
จองเบเดินเข้ามาในบ้านเพือ่มาเยี่ยมแม่ของแก้ว เพราะเดี๋ยวนี้แก้วไม่อยู่จงเบเลยกลัวว่าแม่แก้วจะเหงาเลยมาอยู่เป็นเพื่อน
 
 
 
"อ้าวจงเบ มาหาแม่อีกแล้วหรอลูก"แม่แก้วพูดทักขึ้นหลังจากที่ขนกระเป๋าไปที่รถเพื่อไปสนามบิน
 
 
 
"แล้วนี่คุณแม่จะไปไหนตรับเก็บกระเป๋าเนี่ย"จงเบถามขึ้น
 
 
 
"แม่จะไปไทยน่ะลูก"
 
 
 
"ไปทำไมครับ มีอะไรรึป่าว"
 
 
 
"เอ่อ..คือแก้วเข้าโรงบาลน่ะลูก"
 
 
 
"แก้วเข้าโรงบาล แล้วเป็นอะไรมากรึป่าว"จงเบถามอย่างเป้นห่วง
 
 
 
"ก็ยังไม่รู้เลย ตอนนี้เพื่อนของแก้วกำลังดูอาการให้อยู่"
 
 
 
"แล้วน้องมิณทร์ล่ะครับ"จงเบถามถึงมิณน้องชายสุดที่รักของแก้ว
 
 
 
"แม่กำลังจะไปรับน่ะ เก็บของไปให้เขาแล้วด้วย"
 
 
 
"งั้นผมไปด้วยครับ"จงเบพูดแล้วพาแม่ไปรับมิณแล้วรีบไปที่สนามบินทันที
 
 
 
 ประเทศไทย
 
 
พวกฟางกำลังกังวลว่าแก้วจะเป็นอะไรมากรึป่าว และในที่สุดหมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
 
 
"หมอค่ะเพื่อนหนูเป็นยังไงบ้าง"ฟางรีบวิ่งเข้าไปถามหมอทันที
 
 
 
"ผมอยากให้ญาติใจเย็นๆนะครับ"
 
 
 
"ค่ะ"ฟางพูด
 
 
 
"คนไข้เป็นโรคลูคีเมีย แต่เป็นระยะแค่ระยะแรกครับ"หมอพูดจบแล้วก็เดินจากไป
 
 
 
"เอ่อ..แล้วไอโรคลูคีเมียมันคืออะไรอ่ะ"เขื่อนพูดขึ้นเพราะไม่รู้จัก
 
 
 
"ก็มะเร็งเม็ดเลือดขาวไง โง่อีกแล้วนะไอกบ"เฟย์พูด
 
 
 
"อ้าวหรอ"เขื่อนพูด และในที่สุดแม่ของแก้วก็มาถึงไวยังกับโกหก(ก็มันโกหกอ่ะ)แล้วรีบเดินมาหาฟางทันที
 
 
"หนูฟางรึป่าวลูก"แม่แก้วถาม
 
 
 
"ใช่ค่ะ"ฟางตอบ
 
 
 
"แล้วยัยแก้วเป็นอะไรลูก"แม่แก้วถามอย่างเป็นห่วง
 
 
 
"เอ่อ.."ฟางไม่กล้าตอบ
 
 
 
"แก้วเป็นอะไรฟาง"
 
 
 
"เอ่อ แม่ใจเย็นๆนะคะ คือแก้วเป็นโรคลูคีเมียค่ะ" ตอนฟางพูดออกไปแม่แก้วก็เหมือนจะช็อคแต่กับยิ้มออกมาทั้งน้ำตา จนทุกคนถึงกลับงง
 
 
 
"ในที่สุดแก้วก็เป็นจริงๆสินะ"แม่แก้วพูดทั้งน้ำตาแล้วเข้าไปกอดมิณลูกชายของตัวเอง
 
 
 
"ทำไมแม่พูดอย่างนี้ล่ะครับ"มิณถามแม่เพราะแทนที่แม่จะเสียใจกับยิ้มทั้งน้ำตา
 
 
 
"ก็เพราะแม่คิดไว้อยู่แล้วไง เพราะว่าพ่อของลูกแล้วแก้วเขาก็เป็นลูคีเมียตายยังไงล่ะ"แม่พูดแล้วร้องไห้
 
 
 
"ไหนแม่บอกว่า พ่ออยู่ที่ไทยนี่ครับและพ่อก้ยังไม่ตายด้วยแถมพี่แก้วก็ยังมาตามหาพ่อด้วย"มิณพูด
 
 
 
"แม่โกหกพวกลูกน่ะ เพราะแม่อยากไม่อยากให้รู้ว่าพ่อเขาตายเพราะว่าพ่อเขาตายอย่างน่าเศร้าเหลือเกิน"พูดจบแม่ก็ร้องไห้อย่างหนัก
 
 
 
"พ่อเขาก็เป็นโรคลูคีเมียหรอครับ"
 
 
 
"ใช่จ๊ะ พ่อเขาก็เป็นลูคีเมีย และแม่ก็ไม่คิดว่ามันจะมาตกอยู่ที่แก้ว"
 
 
 
"หมายความว่ายังไงครับ"
 
 
 
"โรคนี้น่ะเป็นอาจจะเป็นโรคที่ติดต่อทางพัยธุกรรม แค่อาจจะนะแม่ก็ไม่ได้รู้เยอะอะไรนักหรอกและบางทีมิผรก็อาจจะเป็นด้วยก้ได้"
 
 
 
"หมายความว่าผมก็มีสิทธิ์หรอครับ"
 
 
 
"ใช่จ๊ะ"
 
 
 
"แล้วมันมีโอกาสหายไหมครับ"จงเบถามขึ้น
 
 
 
"มันก็น่าจะมีนะ ต้องลองถามหมอดูนะ"แม่แก้วหันมาตอบจงเบ
 
 
 
_________________________________________________________
 
 
เอาแล้วไงพี่แก้วเป็นลูคีมีย เป็นกำลังใจให้พี่แก้วหายจากโรคด้วยนะคะ
 
ช่วยเม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้เราอัพต่อด้วยนะคะ