เกมส์แค้น บำเรอรัก

ตอน 8
 
 
 
 
“มาทำงานเช้าจังเลยครับ” ป๊อปปี้ทัก เมื่อเข้ามาในบริษัทแล้วเจอกับฟาง
 
 
 
 
 
“พอดีฟางจะรีบมาดูว่ามีเอกสารอะไรที่ต้องใช้ด่วนรึเปล่าหน่ะค่ะ” ฟางตอบ
 
 
 
 
 
“ครับ เดี๋ยวคุณช่วยชงกาแฟแล้วเอาเข้าไปให้ผมในห้องด้วยนะครับ อ่อแล้วไม่ต้องใส่ครีมเทียมนะ” ป๊อปปี้บอกฟาง ก่อนจะเดินเข้าไปทำงาน
 
 
 
 
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
 
 
 
 
“เชิญ” ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“กาแฟค่ะ” ฟางบอกพร้อมวางกาแฟบนโต๊ะทำงาน
 
 
 
 
 
 
“รสชาติดีนะครับ ทีหลังคุณชงให้ผมแบบนี้อีกนะ” ป๊อปปี้บอก
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ งั้นฟางขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ” ฟางบอก ป๊อปปี้พยักหน้าเล็กน้อยแล้วฟางก็เดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลค่ะ” เฟย์รับโทรศัพท์ของเธอขณะที่นั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน โดยไม่ได้ดูชื่อของผู้ที่โทรเข้ามา
 
 
 
 
 
 
“แหม รับสายเร็วจังเลยครับที่รัก” ปลายสายพูด
 
 
 
 
 
 
“ฮะ…?” เฟย์มึนงงเล็กน้อยในตอนแรก แต่พอดูชื่อผู้ที่โทรเข้ามาก็เข้าใจทันที
 
 
 
 
 
 
“นี่ใครที่รักนาย แล้วโทรมามีอะไรมิทราบ” เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่คิดถึงหน่ะ 555 คือฉันจะถามว่าเธอเป็นไงบ้าง โอเคมั้ย“ เขื่อนถาม
 
 
 
 
 
 
“ดีขึ้นแล้ว แค่นี้ใช่มั้ย ” เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้เธอมีเรียนมั้ย ” เขื่อนถาม
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่มี ทำไมหรอ" เฟย์ถามกลับ
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเที่ยงนี้ ไปทานข้าวกัน เดี๋ยวฉันไปรับที่บ้าน” เขื่อบอก แล้ววางสายไป
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นาย ฉันยังไม่ตอบตกลงเลยเลยนะ ตาบ้า เผด็จการที่สุด” เฟย์บ่นโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังยิ้มอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางครับ เที่ยงแล้ว ผมว่าเราไปทานข้าวกันเถอะ” ป๊อปปี้บอก เพราะถึงเวลาพักแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ คุณป๊อป” ฟางตอบ
 
 
 
 
 
 
 
แล้วทั้งคู่ก้เดินทางไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก
 
 
 
 
 
 
 
 
“สวัสดีครับ เชิญทางนี้เลยครับ” พนักงานชายคนหนึ่งมาต้อนรับฟางและป๊อปปี้ แล้วเดินนำทั้งคู่ไปที่โต๊ะอาหาร แล้วทั้ง 2 ก้สั่งอาหารกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่วันหลังอย่ามาทำตัวเผด็จการกับฉันอีกนะ” เฟย์ว่าเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“เธอก้เลิกบ่นได้แล้วนะ เดี๋ยวก้หน้าแก่หรอก บ่นเป็นป้าไปได้” เขื่อนว่าเพราะขณะที่นั่งรถมา เฟย์ก็บ่นเค้ามาตลอดทาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ใครป้านายไม่ทราบ” เฟย์ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์”
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง!!!!”