เกมส์แค้น บำเรอรัก

         
      ตอนที่ 5 ยินดีที่ได้ร่วมงาน
 
 
          ฟางไปทำงานแต่เช้าเพราะว่าที่ทำงานใหม่เธอ อยู่ค่อนข้างไกลกว่าที่เดิม
 
 
         ทางฝั่งป๊อปปี้วันนี้เขาก้ไปทำงานแต่เช้าเช่นกัน เขาต้องการเริ่มเกมส์แค้นนี้จนแทบไม่ไหวแล้ว
 
    ณ บริษัท JK Group
 
 
           "ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าห้องประธานบริษัทอยู่ชั้นไหนหรอคะ" ฟางถามพนักงานคนหนึ่ง
 
 
 
            "อยู่ชั้น 5 ค่ะ" พนักงานคนนั้นตอบ
 
 
 
 
             "ขอบคุณค่ะ" ฟางกล่าวขอบคุณและเดินไปขึ้นลิฟท์ไปชั้น5
 
 
 
 
 
 
        "ถ้าเลขาคนใหม่ผมมา ให้เธอเข้าไปหาผมด้วย"ป๊อปปี้บอกพนักงานคนหนึ่งที่อยู่ตรงเคาท์เตอร์นอก เคาท์
เตอร์นี้มีเพื่อลดความวุ่นวายของชั้นนี้และลดงานของเลขาไม่ให้ต้องรับมือกับผู้คน และไม่ให้ใครเข้ามาภายในได้ง่ายๆ นอกจากคนในหรือหุ้นส่วนเท่านั้น เพราะชั้นนี้มีเพียงห้องของเขาเพียงคนเดียว ส่วนชั้น6 เป็นห้องพักของเขา
 
 
 
           "ขอโทษนะคะ คุณมีธุระอะไรหรอคะ " พนักงานถามทันทีที่ฟางขึ้นมาถึง
 
 
 
           "ฉันถูกย้ายจาก K Groupมาเป็นเลขาที่นี่นะคะ" ฟางตอบ
 
 
 
           "อ๋อ เลขาคนใหม่ของท่านประธาน ท่านบอกว่าถ้าคุณมาแล้วให้เข้าไปหาที่ห้องได้เลยค่ะ" พนักงานคน
นั้นบอก
 
 
 
            "ขอบคุณค่ะ" ฟางกล่าวขอบคุณและเดินไปที่ห้องประธานบริษัท
 
 
         ก๊อก ก๊อก ก๊อก
           
           "เข้ามา" ป๊อปปี้พูดขณะที่กำลังนั่งเก้าอี้หันหลังอยู่
 
 
 
           "เอ่อ คือฉันมาทำงานแล้วค่ะ ท่านประธาน"ฟางเดินเข้ามาแล้วตอบอย่างประหม่า
 
 
 
           "ครับ ยินดีที่ได้ร่วมงาน" ป๊อปปี้หันกลับมา และพูด
 
 
 
             "คุณป๊อปปี้ เอ้ย ท่านประธาน" ฟางตกใจจนพูดไม่ถูกเมื่อคนที่เธอเคยพบเพียงแค่2ครั้งจะมาเป็น
ท่านประธานบริษัทที่เธอจะทำงานด้วย
 
 
 
              "เรียกป๊อปปี้เหมือนเดิมก็ได้ครับ" ป๊อปปี้บอก
 
 
               "ค่ะ...คุณป๊อปปี้" ฟางตอบ
 
 
 
              "แล้วคุณก้เรียกแทนตัวเองว่าฟางนะครับ เรียกฉัน ผมมันดูห่างเหิน" ป๊อปปี้บอก
      
 
 
              "ค่ะ...แล้วฟางต้องทำอะไรบ้างหรอคะ"
 
 
 
             "ถ้ามีเอกสารอะไรที่โต๊ะของคุณหรืออะไรที่ผมต้องเซ็นต้องตรวจดู คุณต้องเอามาให้ผม หรือวางบน
โต๊ะถ้าผมไม่อยู่ แต่ถ้าเป็นเอกสารสำคัญคุณต้องให้ผมด้วยตัวเองห้ามวางไว้เด็ดขาด ส่วนถ้ามีอะไรเพิ่มเติม ไว้ผม
จะบอกคุณเองนะครับ" ป๊อปปี้บอกฟางเกี่ยวกับงานที่เธอต้องทำ
 
 
 
              "ค่ะ งั้นฟางขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ ฟางบอกและเดินออกไป
 
 
 
              "มีงานให้เธอได้ทำอีกเยอะแน่ ธนันต์ธรญ์" ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางออกไป
 
       แล้วฟางก็ไปทำงาน ดูเอกสารต่างๆแล้วก็เอามาให้ป๊อปปี้
 
 
      ก๊อก ก๊อก
 
              "นี่ค่ะ คุณป๊อป เอกสารที่คุณต้องเซ็น" ฟางบอกพร้อมกับเอาเอกสารให้ป๊อปปี้
 
 
 
             "งานหนักหน่อยนะครับ เพราะเลขาคนเก่าของผมออกไปนานแล้ว กว่าผมจะหาคนที่ถูกใจได้ใช้เวลาไปหลายอาทิตย์" ป๊อปปี้บอกกับฟาง
 
 
 
              "นี่ก็จะเที่ยงแล้ว ไปทานข้าวกับผมนะครับ" ป๊อปปี้ชวน
 
 
 
              "เอ่อ...จะดีหรอคะ คุณเป็นถึงประธานแต่จะไปกินข้าวกับเลขาเนี่ยนะคะ" ฟางพูดอย่างเกรงใจ
 
 
 
             "ดีสิครับ เป็นเจ้านายกับเลขากินข้าวด้วยกันไม่เห็นจะแปลกเลย" ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
               "ก้ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางขอเอาเอกสารไปวางที่โต๊ะก่อนนะคะ" ฟางพูดจบก้เดินออกไปวางแฟ้มงานบนโต๊ะ
 
 
 
               "เชิญครับ" ป๊อปปี้ผายมือให้ฟางเดินไปก่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              "วันนี้เลิกเรียน11 โมงพอดีไปหาพี่ฟางที่ทำงานดีกว่า" เฟย์คิดในใจขณะที่เดินอยู่แถวบริษัท K Group เพราะเธอไม่รู้ว่าฟางย้ายที่ทำงานแล้ว เธอจึงไปที่นั่น
 
 
 
 
 
             "นั่งรอที่นี่ละกัน" เฟย์เดินไปนั่งที่โซฟาตัวหนึ่ง
 
 
 
 
 
             "เฮ้ย นั่นมันเนยกับแจมนี่หว่าาาา" เขื่อนพูดเมื่อเห็นเนยแจมพี่น้องฝาแฝดที่ตามตื๊อเขาอยู่อยู่บริเวณหน้าบริษัทและกำลังจะเดินเข้ามา
 
 
 
             "ซวยแลัว รีบไปหลบดีกว่า" เขื่อนคิดได้ดังนั้นก้ไปหลบแถวโซฟาที่เฟย์นั่งอยู่ โดยที่เขื่อนนอนขดตัวอยู่บนโซฟาทำให้หัวของเขื่อนตอนนี้อยู่บนตักเฟย์ เหมือนหนุนตักเฟย์อยู่
 
 
 
            "นี่นาย จะทำอะไรฉันเนี่ย" เฟย์โวยวายที่ชายแปลกหน้าที่ไหนไม่รู้มานอนอยู่บนตักเธอ
 
 
 
 
           "เฮ้ เธอเงียบๆหน่อย" เขื่อนบอก
 
 
 
 
            "เขื่อนขาาาา" เสียงเนยแจมเรียกเมื่อเห็นเขื่อน
 
 
 
 
           "นี่เธอเป็นอะไรกับเขื่อนน่ะ" เนยถามเฟย์ เพราะภาพที่เธอเห็นคือเขื่อนนอนหนุนตักเฟย์อยู่
 
 
 
           "ปะ ... อุ้บ" เฟย์จะพูดแต่เขื่อนปิดปากไว้
 
 
 
 
          "เค้าเป็นแฟนของเขื่อนเอง" เขื่อนลุกขึ้นนั่ง แล้วรีบพูด
 
 
 
 
          "ไม่จริงใช่มั้ยเขื่อน " แจมพูดบ้าง
 
 
 
 
          "จริง นี่แฟนเขื่อน แล้วแจมกับเนยก็เลิกยุ่งกับเขื่อนได้แล้ว" เขื่อนบอก พร้อมกับโอบไหล่เฟย์ไว้ แล้วเดินออกไป
 
 
 
           "เดี๋ยวก่อน" เนยมาดักหน้าเฟย์และเขื่อนไว้
 
 
    เพี๊ยย เพี๊ยย   เนยตบหน้าเฟย์ทั้งซ้ายและขวา
 
 
              "นี่เนย หยุดเดี๋ยวนี้" เขื่อนรีบห้าม
 
 
 
             "ไม่ เนยไม่หยุด" เนยพูดแล้วผลักเฟย์
 
 
 
             "เฮ้ย "เขื่อนเรียกเฟย์ เฟย์ที่ล้มลงไป เนื่องร่างกายอ่อนแอ ก้ทำให้สลบไป
 
    เขื่อนรีบอุ้มเฟย์ขึ้นมา
 
            "นี่มันเกินไปแล้วนะเนย" เขื่อนว่าเนย
 
 
 
            "เขื่อน เนยขอโทษ" เนยรีบขอโทษ
 
 
 
           "อย่ามายุ่งกับเขื่อนอีก" เขื่อนสั่งแล้วอุ้มเฟย์ไปขึ้นรถทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           "ฟางอยากทานอะไรสั่งเลยนะครับ" ป๊อปปี้บอกฟาง
 
 
 
           "งั้นเอาสปาเกตตี้คาโบนาร่า แล้วก็น้ำส้มค่ะ " ฟางบอกพนักงานที่มารับเมนู
 
 
 
            "ผมเอาพ็อคช้อปละกัน แล้วก็น้ำเปล่า" ป๊อปปี้บอกพนักงาน
 
พนักงานรับเมนูเสร็จก้เดินออกไป
 
 
 
            "ฟางมาทำงานที่นี่ไกลจากบ้านมั้ยครับ" ป๊อปปี้ทำทีหาเรื่องคุยกับฟาง เพราะตอนนี้เขาต้องทำตัวให้สนิทสนมกับเธอเพื่อเธอจะได้ไว้ใจเขา
 
 
 
             "ก้ไกลอยู่ค่ะ " ฟางบอก
 
 
 
            "อย่างนี้มาทำงานก้ต้องตื่นเช้ามากหน่ะสิครับ" ป๊อปปี้บอก
 
 
 
            "ค่ะ" ฟางตอบ
 
 
           แล้วก็คุยเรื่องอื้นๆอีกและอาหารก้มาเสิร์ฟ แล้วทั้ง2ก้คุยกันไปทานอาหารไป จนกินเสร็จก้เรียกพนักงานมาเช็คบิล
 
 
 
                 "มื้อนี้ผมเลี้ยงเองนะครับ" ป๊อปปี้พูดแล้ววางเงินไว้
 
 
 
                  "จะดีหรอคะคุณป๊อป" ฟางพูดด้วยความเกรงใจ
 
 
 
                " ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับการมาทำงานวันแรกละกันนะครับ" ป๊อปปี้บอก
 
 
 
               "ขอบคุณค่ะ ไว้วันหลังให้ฟางเลี้ยงคุณบ้างนะคะ" ฟางบอก
 
 
 
             "ครับ งั้นเรากลับบริษัทกันเลยละกันนะครับ" ป๊อปปี้บอก
 
 
 
            "ค่ะ" ฟางตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               "หมอครับ ช่วยที เธอเป็นอะไรไม่รู้ อยู่ๆก้สลบไป" เขื่อนบอกอาการของเฟย์ให้หมอฟังทันทีที่มาถึงโรงพยาบาล หมอจึงนำเฟย์เข้าไปในห้องเพื่อตรวจดูอาการ ส่วนเขื่อนก้รออยู่หน้าห้อง
 
 
 
            "เธอเป็นอะไรหรอครับหมอ" เขื่อนถามหมอทันทีที่หมอออกมา
 
 
 
               "เธอมีร่างกายที่อ่อนแอ หากโดนอะไรที่รุนแรงหรือทำอะไรที่มันหนักๆจะทำให้เธอเป็นลมได้ครับ
คุณต้องดูแลเธอให้ดีนะครับ" หมอพูดเสร็จก็เดินออกไป
 
 
    เขื่อนเดินเข้ามาในห้องเห็นเฟย์กำลังนอนอยู่ก้เดินไปนั่งข้างๆ
 
 
              "ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้เธอต้องเป็นอย่างนี้" เขื่อนพูดแล้วเอามือไปลูบผมเฟย์อย่างอ่อนโยน
 
 
       
            "อื้อ" เฟย์เริ่มรู้สึกตัวแล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมา
 
 
 
            "นาย" เฟย์พูดเมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นเขื่อนก้พูด
 
 
 
              "เธอเป็นยังไงบ้าง" เขื่อนถาม
 
 
 
 
              "ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน" เฟย์บอก
 
 
 
 
              "ก้ได้ เดี๋ยวฉันไปส่ง ว่าแต่เธอชื่ออะไรหล่ะ ฉันชื่อเขื่อนนะ" เขื่อนถาม
 
 
 
 
              "ฉันชื่อเฟย์ แล้วนายก็ไม่ต้องไปส่งฉันหรอก" เฟย์บอกเขื่อน
 
 
 
 
               "ไม่ได้ ฉันทำเธอเจ็บฉันต้องรับผิดชอบ" เขื่อนพูด
 
 
 
 
               "แต่ว่า..." เฟย์จะแย้ง "ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น อยากกลับบ้านไม่ใช่หรอ ไป กลับกันเหอะ" เขื่อนบอก
แล้วเขื่อนก็ไปส่งเฟย์ที่บ้าน ระหว่างทางก็คุยกันบ้างเล็กน้อย
 
 
 
 
 
              "นี่เธอไปทำอะไรที่บริษัท K Groupหน่ะ ไปสมัครงานหรอ" เขื่อนถาม
 
 
 
 
              "เปล่า ฉันไปรอพี่สาวหน่ะ " เฟย์ตอบ
 
 
 
 
             "แล้วพี่สาวเธอทำงานฝ่ายอะไรอะ" เขื่อนถาม
 
 
 
 
              "บัญชี" เฟย์ตอบสั้นๆ
 
 
 
 
           "อืม" "แล้วนายหล่ะทำอะไรที่นั่น" เฟย์ถามบ้าง
 
 
 
 
           "อ๋อ ฉันนะหรอ ฉันเป็นผู้ช่วยผู้บริหารนะ เอ่อ...ฉันต้องขอโทษนะที่ทำให้เธอเจ็บตัว" เขื่อนโกหกไปและพูดขอโทษอย่างรู้สึกผิด
 
 
 
 
            "อืม ไม่เป็นไรหรอก ก็ยังดีที่นายยังไปส่งฉันที่โรงพยาบาล" เฟย์ตอบยิ้มๆ
 
 
 
 
            "แล้วก็ขอโทษด้วยนะที่บอกไปว่าเธอเป็นแฟนฉันนะ" เขื่อนพูด เฟย์แก้มแดงไม่ตอบ
 
 
 
 
            "อ่อ นี่จอดตรงนี้ก็ได้" เฟย์บอกเมื่อถึงปากทางเข้าบ้านเธอแล้ว
 
 
 
 
           "ถึงแล้วหรอ"เขื่อนถาม
 
 
 
 
          "เปล่า เดี๋ยวฉันเดินเข้าไปเองก็ได้" เฟย์บอก
 
 
 
 
         "ไม่เป็นไรหรอก ให้ฉันไปส่งเถอะ หรือว่ากลัวแฟนเห็น" เขื่อนถามขณะเลี้ยวรถเข้าไป
 
 
 
 
         "บ้าหรอ ฉันยังไม่มีแฟน" เฟย์บอก
 
 
 
 
         "งั้นก้มาเป็นแฟนกับฉันได้อะดิ่" เขื่อนบอก
 
 
 
 
         " นี่ๆ ถึงบ้านฉันแล้ว" เฟย์บอก
 
 
 
 
         "เอาโทรศัพท์มานี่สิ" เขื่อนบอก
 
 
 
 
          "อะ เอาไปทำอะไร" เฟย์ถาม
 
 
 
 
         "นี่เบอร์ฉัน อ่ะ" เขื่อนพูดแล้วเมมเบอร์ตัวเองในโทรศัพท์เฟย์แล้วยิงเข้าเครื่องตัวเอง และคืนให้เฟย์
 
 
 
 
           "เอ่อ...ขอบคุณนะที่มาส่ง" เฟย์บอก แล้วรีบลงจากรถเข้าบ้านไป ส่วนเขื่อนก้ขับรถกลับบริษัทไป
 
 
      เฟย์เข้ามาในบ้านก็หน้าแดงเมื่อเห็นชื่อที่เขื่อนเม็มไว้ว่า"ที่รัก"
 
 
 
 
......................................................................................................
 
ตอนนี่ฟางก้ทำงานกับป๊อปปี้แล้ว 
 
ส่วนเฟย์ก้เจอกับเขื่อนแล้ว
 
จบไปอีกตอน
 
ตอนนี้เป็นยังไงเม้นด้วย จะดีมากกกกกก