เกมส์แค้น บำเรอรัก

ตอนที่ 4 เริ่มวางแผน

          ป๊อปปี้เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก้นั่งอ่านประวัติของฟาง เธอคนนี้ทำงานที่ K Groupเป็นบริษัทของน้องชาย

ของเขาอย่างเขื่อน ที่พ่อแม่ให้ไว้ก่อนที่พวกท่านจะเสียชีวิต ส่วนเขาบริหารโรงแรมจิรคุณที่ตอนนี้มีหุ้นส่วนอย่างโท

โมะมาช่วยดูแลและเขาก็ยังบริหารบริษัท JK Grooupซึ่งเป็นธุรกิจของครอบครัวเขาเช่นกัน K Group

และJK Group เป็นบริษัทเครือเดียวกันสามารถโอนย้ายพนักงานได้ ซึ่งมันเป็นเรื่องง่ายมากที่เขาจะพบเจอ

ธนันต์ธรญ์ ซึ่งชายหนุ่มก้มีวิธีการของเขาแล้ว ส่วนธุรกิจของพ่อเธอตอนนี้กำลังมีปัญหา เพราะโดนโกงจากเพื่อนที่

ทำธุรกิจร่วมกัน แต่เขาไม่สนใจหรอก เพราะอย่างไรก้ตามเธอคือคนที่เขาต้องแก้แค้นให้ได้

   

 

 

 

         แต่ป่านนี้เจ้าน้องชายของเขาอยู่ที่ไหนกันนะ คิดว่าจะคุยธุระด้วยสักหน่อย แต่สงสัยจะออกไปเที่ยว ไว้

ค่อยคุยละกัน เมื่อคิดได้ดังนั้ย ชายหนุ่มก้ขึ้นไปอาบน้ำ เมื่ออาบน้ำเสร็จ เมื่อเดินเข้าไปในห้องเขาก้เจอแต่รูปของ

จินนี่ ทำให้เขาเริ่มคิดถึงเธอขึ้นมาอีกครั้ง

 

              "ป๊อปรักจินนี่นะครับ ฝันดีนะครับที่รักของป๊อป" ชายหนุ่มพูดกับรูปของคนรักและเอากรอบรูปมากอดและนอนหลับไป

 

 

เช้าวันต่อมา

 

              "พ่อคะ เฟย์ ฟางไปทำงานก่อนนะคะ" ฟางบอกเฟย์และพ่อของเธอ

 

 

             "โชคดีนะลูก" พ่อของฟางบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              ณ บริษัท K Group

 

               ฟางที่กำลังเดินเข้ามาในบริษัท และกำลังจะไปขึ้นลิฟท์เกิดลื่น แต่ก้มีชายคนหนึ่งมารับเธอไว้ ทำให้

ตอนนี้เธอตกอยู่ในอ้อมกอดของเค้าคนนั้น

 

             "ว้าย" ฟางร้องอุทาน และหลับตาปี๋

 

 

              "ไม่เป็นไรนะครับ" ชายคนนั้นพูด ทำให้ฟางค่อบๆลืมตาขึ้นมา แล้วกระพริบตาปริบๆ ตอนนี้หัวใจ

เธอมันเต้นไม่เป็นจังหวะไม่รู้ว่าเพราะที่เธอเกือบลื่นหรือเพราะว่าเธอตกอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ "คุณๆ" ชายคน

นั้นเรียก " ค่ะ" แต่เพราะเสียงของชายหนุ่มเรียกทำให้เธอได้สติหลุดออกจากภวังค์

 

               "ขอบคุณนะคะ คุณป๊อปปี้ที่ช่วยฟาง" ฟางกล่าวขอบคุณ

 

 

               "ครับ บังเอิญเจอกันอีกแล้ว แล้วคุณทำงานที่นี่หรอครับ" ชายหนุ่มแสร้งถาม

 

 

               "ใช่ค่ะ แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่หรอคะ" ฟางตอบและถามกลับ

 

 

                "ผมมาหาน้องชายหน่ะครับ" ชายหนุ่มตอบ

 

 

               "ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ... งั้น ฟางขอตัวก่อนนะคะ วันนี้กลับมาทำงานวันแรกเดี๋ยวสาย" ฟางบอก

ป๊อปปี้และรีบขึ้นลิฟท์ไปชั้นที่เธอทำงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                "ไง ท่านผู้บริหาร เมื่อคืนกลับบ้านตีเท่าไหร่หล่ะ วันนี้รีบออกมาซะเร็วเลย" ป๊อปปี้ทักน้องชาย

 

 

      
                "เที่ยงคืนเอง วันนี้จะมีพนักงานมาทำงานใหม่เลยรีบมาหน่ะ พี่ป๊อปมีอะไรหล่ะถึงได้มาถึงที่นี่" เขื่อนตอบและถามกลับ

 

 

                "ฉันมีธุระจะคุยกับแก ว่าแต่พนักงานคนใหม่ของแกนี่ใครว่ะ" ป๊อปปี้ถามเพราะเขาได้ยินฟางบอกว่ามาทำงานวันแรกอาจจะเป็นคนเดียวกับที่เขื่อนพูดถึง

 

 

 

               "พี่จะรู้ไปทำไม คนนี้ของน้องนะ ห้ามๆๆ ขาว สวย ตัวเล็ก สเป็คเขื่อน" เขื่อนบอกและรีบห้ามพี่

ชาย

 

 

                "ชื่ออะไรหล่ะ" ป๊อปปี้ถาม

 

 

              "ฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์" เขื่อนตอบ

 

 

 

              "ห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนนี้" ทันทีที่ได้ยินชื่อ ป๊อปปี้ก็โพล่งออกมา ทำให้เขื่อนตกใจไม่น้อย เพราะเขาไม่เคยเห็นพี่ชายของเขาเสียงดังอย่างนี้

 

 

 

               "ทำไมหล่ะ" เขื่อนถามด้วยความสงสัย

 

 

 

               "รู้ไว้ว่าห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ก้พอ แล้วที่ฉันมาหานายที่นี่ วันนี้ ก้เพราะผู้หญิงคนนี้ นายจะต้องย้ายให้ผู้หญิงคนนี้ไปทำงานที่ JK Group"ป๊อปปี้พูดแกมบังคับ

 

 

 

               "ก้ได้ๆ แล้วพี่จะให้เธอย้ายไปทำหน้าที่อะไรที่บริษัทพี่หล่ะ"เขื่อนพยักหน้ารับและถามอีกครั้ง

 

 

 

            "แล้วที่นี่ เธอทำหน้าที่อะไรหล่ะ" ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

              "ฝ่ายบัญชีครับ" เขื่อนตอบ

 

 

 

 

            "งั้นย้ายให้เธอไปทำงานที่ JK Group ให้เป็นเลขาของฉัน ในวันพรุ่งนี้" ป๊อปปี้บอกเขื่อน ส่วนเขื่อนก้พยักหน้ารับอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

 

 

           "งั้น ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันที่บ้าน" ป๊อปปี้บอกและเดินออกไป

 

 

        เมื่อป๊อปปี้ออกไปได้สักพัก เขื่อนก้สั่งเลขาให้ไปตามฟางมาพบที่ห้อง

 

     ก๊อก ก๊อก

 

          "เข้ามา" เขื่อนบอก

 

 

 

          "ท่านประธานมีอะไรจะเรียกใช้ฉันหรอคะ" ฟางถาม

 

 

 

             "เชิญคุณนั่งก่อนนะครับ" เขื่อนบอกฟางที่ดูเกร็งๆ

 

 

 

             "คือผมจะย้ายคุณไปทำงานที่บริษัท JK Group เป็นเลขาของท่านประธาน เพราะที่นั่นขาดเลขาอยู่ ผมเห็นคุณจบโทการบริหาร คุณน่าจะทำได้ดี" เขื่อนบอก

 

 

 

                "ค่ะ แล้วจะให้ฉันไปทำงานที่นั่นเมื่อไหร่หรอคะ" ฟางถาม

 

 

 

                    "พรุ่งนี้ครับ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขนะครับ" เขื่อนพูด ที่เขาบอกไปอย่างนั้น เพราะมัน

เหมือนมีอะไรบางอย่างที่พี่ชายเขากำลังปิดบังอยู่และป๊อปปี้ไม่เคยบอกให้เค้าย้ายพนักงาน แต่ทำไมกับเธอคนนี้จึง

ต้องย้าย แถมไม่ให้เขายุ่งด้วยอีก มันต้องมีอะไรบางอย่างแน่ๆ แต่ก่อนที่เขื่อนจะคิดอะไรไปไกลกว่านั้น เขาก้ได้ยิน

เสียงฟางเข้ามาในโสตประสาทเสียก่อน

 

              "งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ" ฟางบอก แล้วเธอก้กลับไปทำงานของเธออย่างปกติ ไม่ได้คิดอะไร ช่วงเย็นเธอก็เริ่มเก็บของและกลับบ้านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           ณ บ้านนีรสิงห์

 

              "เฮ้อ" เสียงฟางถอนหายใจอบ่างเหนื่อยอ่อน

 

 

 

              "แหม พี่ฟางกลับมา ก้ถอนหายใจซะดังเลยนะ" เฟย์แซวฟาง

 

 

 

             "ก้พี่เหนื่อยอะเฟย์ แล้วนี่เราเรียนเสร็จแล้วหรอ" ฟางถามเฟย์น้องสาวที่เรียนมหาลัยปี3

 

 

 

             "วันนี้เฟย์เรียนเช้าหน่ะพี่ฟาง เลิกตั้งแต่บ่าย1 แล้ว" เฟย์ตอบ

 

 

 

            "พี่ฟางหิวมั้ย" เฟย์ถาม

 

 

 

            "หิวสิ ทำไมพูดเหมือนเราทำอาหารเตรียมให้พี่แล้วแหละ" ฟางแกล้งถามน้อง

 

 

 

           "โธ่ พี่ฟางก้รู้เฟย์ทำอาหารไม่เป็น ที่ถามอะ คือเฟย์จะให้พี่ฟางทำให้ต่างหาก 555" เฟย์บอก

 

 

            "ได้ๆ เดี๋ยวพี่ไปดูก่อนว่ามีอะไรให้ทำบ้าง" ฟางบอก พร้อมกับเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อดูว่ามีอะไรบ้าง

แล้วฟางก้เริ่มลงมือทำอาหาร เมื่อเสร็จก้นั่งกินข้าวกับเฟย์2คน เพราะพ่อของเธอยังไม่กลับบ้าน

 

 

           "กินเยอะๆนะเฟย์" ฟางพูดพร้อมกับตักอาหารให้เฟย์

 

 

          "พี่ฟางก้เหมือนกัน ทานเยอะๆนะ" เฟย์ตักอาหารให้ฟางบ้าง

 

    แล้วทั้ง2ก้กินข้าวจนเสร็จ และช่วยกันล้างแล้วก้ปิดไฟขึ้นห้อง อาบน้ำและนอน

 

 

 

 

 

..........................................................................................................

 

     เป็นยังไงบ้าง เม้นๆหยน่อยนะ

 

อยากให้เม้นเพราะไม่รู้จิงๆว่าคนอ่านคิดยังไง นี่ก้เป็นฟิคเรื่องแรกที่แรกที่เราแต่งด้วย เม้นติ ชม กันได้

 

ตอนหน้าป๊อปกับฟางจะได้ทำงานที่เดียวกันแล้วนะ

 

 

อยากอ่านต้องเม้นนนนนนน