Rainbow วาดรักบนลายรุ้ง

     ธนันต์ธรญ์ถอนใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง ก่อนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มดัง
ขึ้นที่ใกล้หู ดึงเธอกลับมาสู่ปัจจุบันตรงหน้าได้ทันที
     "ไม่ชอบกินเป็ดย่างเหรอ เหลือชิ้นสุดท้ายแล้วนะ ผมคีบให้แล้ว
กัน" ณัชคุณบอกพลางคีบเป็ดย่างชิ้นโตใส่จานให้หญิงสาว
     "ฟางเขารอชิ้นสุดท้ายค่ะคุณปลื้ม ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ" พรปวีณ์
หลิ่วตาล้อๆ ให้เพื่อน
     "กินเยอะๆนะ แต่ถ้าอยากได้ชิ้นสุดท้ายอีก ผมจะเก็บไว้ให้"
ณัชคุณยิ้มให้ลูกน้องสาว ก่อนจะหันไปสั่งเป็ดย่างมาเพิ่มอีกจาน
     "ค่ะ" ธนันต์ธรญ์รับคำเขินๆ แล้วคีบเป็ดย่างเข้าปาก ไม่ว่าเขาจะตั้งใจ
คีบให้เธอ หรือแค่อยากกำจัดเป็นชิ้นสุดท้ายเพื่อสั่งจานใหม่...แค่นี้
เธอก็ดีใจแล้ว ถ้าคนที่ต้องแต่งงานด้วยเป็นเขาก็คงจะดี แต่แค่นี้ก็
เพียงพอแล้วที่เธอจะมีคำตอบให้หัวใจตัวเองว่าเธอจะไม่แต่งงานกับ
คนที่ไม่ได้รักแน่นอน
 
     ภาณุละสายตาจากเอกสารที่อ่านอยู่แล้วหยิบกระเป๋าสตางค์
ขึ้นมาเปิดดูสติ๊กเกอร์สะสมแต้มของร้านกาแฟซึ่งติดอยู่ในนั้น มันอาจ
จะดูผิดที่ผิดทาง เพราะเขาไม่เคยคิดจะติดอะไรแบบนี้ไว้ในกระเป๋า
แต่มองไปอีกทีก็แปลกตาดีเหมือนกัน เขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของ
ธนันต์ธรญ์ บัตรประชาชนก็คืนเธอไปแล้ว เหลือแค่ให้เธอติดต่อ
กลับมาพร้อมคำตอบเท่านั้น
     ชายหนุ่มรีบเก็บกระเป๋าไว้ในลิ้นชัก เมื่อเลขาฯ รายงานว่าพี่ชาย
คนโตของเขามาหา
     "วันนี้ไม่มีสาวที่ไหนแวะมาหาหรอ" วิศวถามพลางนั่งลงที่เก้าอี้
หน้าโต๊ะทำงานของน้องชาย
     "คุณจินนี่เพิ่งกลับไปครับ เธออ้างว่าแม่ให้มาคุยเรื่องงาน หรือ
ว่าเฮียอยากเจอคนอื่น"
     "คนที่แม่กับโกวไปเจอตัวมาเมื่อวานนี้ ต้องรีบเจิก่อนเพราะ
อาจจะไม่ได้เจอ"     
     "ทำไมครับ ทางโน้นให้คำตอบมาแล้วเหรอ" ภาณุรีบถาม
ด้วยความอยากรู้
     "ยัง แต่ได้ยินโกวบอกแม่ว่าลองโทรไปเลียบๆ เคียงๆ แล้ว
เหมือนว่าเขาจะปฏิเสธนะ"
     "อ้อ..." ชายหนุ่มบอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรกันแน่ ดีใจ เสียใจ
หรือใจหาย แต่เขาคิดว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า...นี่เป็นครั้งแรก
ที่เขารอคำตอบเพื่อจะถูกปฏิเสธ
     "แล้วไง ไม่ดีใจหรอ คราวนี้ไม่ต้องถูกจับแต่งแล้วนะ หรือว่า
พอเจอตัวจริงแล้วเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา" เขานึกสนใจมาตั้งแต่ฟังแม่
เล่าแล้วว่าหลังจากกลับจากบ้านของฝ่ายหญิง น้องชายก็ไม่ได้คัดค้าน
เรื่องแต่งงานอีก
     "ผมแค่คิดว่าถ้าแต่งงานไปอาจจะดีก็ได้ ปัญหาเรื่องผู้หญิงจะได้
หมดไปเสียที"
     "แค่นั้น?"
     "ตอนนี้ได้แค่นั้น แต่ยังไงฝ่ายหญิงก็จะปฏิเสธอยู่แล้วนี่ครับ"
ใจหนึ่งเขารู้สึกดีที่ธนันต์ธรญ์ไม่รีบตอบรับเมื่อรู้ว่าเขาเป็นใคร นั่นเท่ากับ
ว่าเธอไม่ได้มีความคิดจะจับเขาเลย บางทีเธออาจมองเขาเป็นคุณอา
รุ่นน้องคนหนึ่งของพ่อเท่านั้น...แต่อีกใจหนึ่งเธอก็ทำให้เขาเสียความ
มั่นใจไปไม่น้อยทีเดียว
 
     'ไปขายข้าวแกงที่ตลาดนัด'
     ธนันต์ธรญ์มองตัวหนังสือบนฝากล่องกระดาษที่แขวนอยูหน้าประตู
หญิงสาวไม่ได้ตามไปช่วยขายของที่ตลาดนัด แต่เตรียมของไว้ให้แม่
ทำขายพรุ่งนี้ ก่อนจะทำงานบ้านต่อจนถึงห้าทุ่ม พี่ชายของเธอโทรมาบอก
ว่าจะกลับดึก เธอจึงเข้านอนก่อนพลางคิดหาเหตุผลว่าจะปฏิเสธการ
แต่งงานอย่างไรดี และในที่สุดเธอก็ตัดสินใจได้ว่าจะบอกทุกคนไป
ตามตรงว่าเธอไม่ได้รักภาณุ และคงไม่มีความสุขถ้าต้องใช้ชีวิตคู่กับเขา
ซึ่งเธอเชื่อว่าแม่กับพี่ชายต้องเข้าใจ
 
 
 
นางเอกไม่อยากแต่งงานกับพระเอกอย่างนี้จะเป็นยังไงต่อไปน้าาาา