Rainbow วาดรักบนลายรุ้ง

     ณัชคุณก้าวเข้ามาในออฟิศ เขาเกือบจะตรงเข้าไปในห้อง
ทำงานอยู่แล้ว ถ้าไม่เหลือบไปเห็นธนันต์ธรญ์เข้าเสียก่อน จึงเดิน
ไปหาเธอที่โต๊ะทำงาน
     "ฟาง วันก่อนโทรหาผมมีอะไรรึเปล่าครับ พอดีผมติดธุระ
สำคัญอยู่เลยต้องรีบวาง โทษทีนะ"
     "อ๋อ มีธุระนิดหน่อย แต่ไม่ใช่เรื่องงาน ตอนนี้จัดการได้แล้ว
ค่ะ ขอโทษนะคะที่โทรไปรบกวนแต่เช้า" แม้ปากจะพูดอย่างนั้น แต่
ความจริงแล้วเธอก็ผิดหวังไม่น้อย
     "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็โทรหาผมได้ ถ้ามีอะไรที่
ผมพอจะช่วยได้ ผมยินดีเสมอ" ชายหนุ่มส่งยิ้มนุ่มนวลให้ ก่อนจะเดิน
ไปยังห้องทำงานของตัวเอง
     พรปวีณ์รอจนประตูห้องของผู้เป็นนายปิดสนิทแล้วจึงกระซิบถาม
เพื่อนทันที "โทรหาคุณปลื้มทำไมหรอ ปกติคุณปลื้มไม่รับโทรศัพท์
จากพนักงานหรอก แต่เมื่อกี้เขาบอกให้ฟางโทรหาได้ทุกเรื่อง แสดงว่า
เขาเอ็นดูฟางเป็นพิเศษเลยนะ"
     "ไมถึงขนาดนั้นหรอก" ธนันต์ธรญ์ตอบ พยายามทำใจให้มั่นคง ทั้งที่
แค่เห็นรอยยิ้มของเจ้านายเธอก็ใจแกว่งแล้ว แต่เธอกำลังจะแต่งงาน
แม่จะไม่ใช่เพราะความรัก หากเธอก็ไม่สมควรจะมีใจให้คนอื่นอีก
     หญิงสาวจึงตั้งใจว่าจะให้ห่างเจ้านายหนุ่ม ทว่าก่อนเที่ยงวันนี้น
เธอจำเป็นต้องเข้าไปพบเขาเพื่อขอกลับก่อนเวลาและแจ้งเรื่องการลาใน
วันแต่งงานและฮันนีมูน แต่เหตุผลที่เธอแจ้งคือไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด
ผู้เป็นนายก็อนุญาต แต่เมื่อเธอจะลุกขึ้น ณัชคุณกลับเรียกให้เธออยู่ก่อน
     "จากคราวก่อนที่เราไปพบลูกค้าด้วยกัน ผมรู้สึกว่าเราทำงานเข้ากัน
ได้ดี เพราะฉะนั้นบางงานฟางอาจต้องไปกับผมด้วยนะ"
     "ฟางไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ" ณัชคุณถามเมื่อเห็นญิงสาว
เงียบไป
     "ไม่มีค่ะ" ธนันต์ธรญ์ตอบพร้อมกับพยายามไม่คิดอะไรกับชายหนุ่ม
ตรงหน้าอีก
 
     ศุภางค์เปิดห้องด้านในต้อนรับแสงดาวที่มาพร้อมลูกชายและ
ลูกสะใภ้ ก่อนจะแนะนำให้รู้จักกับญาติคนอื่นๆ ที่เริ่มทยอยกันมา
กระทั่งครบทุกคนจึงเริ่มคุยกันอย่างเป็นทางการ
     "อะไรนะ จะแต่งแต่ไม่จัดงาน ไม่จดทะเบียน แถมไม่ให้บอก
ใครทั้งนั้น นี่มันหมายความว่ายังไงกันป๊อป แม่งงไปหมดแล้ว" โสภา
ถามหลังจากฟังลูกชายพูดจบ 
     ภาณุกวาดตามองไปรอบโต๊ะ ก่อนจะหยุดสายตาอยู่ที่หญิงสาว
พลางคิดถึงข้อเสนอที่เธอยื่นให้เขา
     "คือเรามีเวลารู้จักกันน้อยมาก ดังนั้นหลังแต่งงาน ฟางอยากขอ
เวลาให้เราได้เรียนรู้กันมากกว่านี้" ธนันต์ธรญ์ตอบ
     "ใช่ครับ ผมกับฟางเพิ่งรู้จักกัน ดังนั้นขอเวลาเราอยู่ด้วยกันสักปี ถ้า
ทุกอย่างโอเคก็ค่อยจัดงานแต่ง"
     "แล้วปรึกษาน้องหรือยัง ไม่ใช่ตัดสินใจเอาเองฝ่ายเดียวนะ"
ศุภางค์แย้งอย่างไม่เห็นด้วย
     "เรื่องนี้ฟางกับอาป๊อปคุยกันเรียบร้อยแล้วค่ะ" ธนันต์ธรญ์ยิ้มแหย
เมื่อโดนผู้ใหญ่ทุกคนในโต๊ะจ้องเขม็งเป็นตาเดียว
     โสภามองลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้ ก่อนจะหันไปสบตาญาติๆ
เป็นเชิงปรึกษา "เด็กๆ เขาว่าอย่างนี้ เราจะว่ายังไงกันดี"
     แสงดาวหันไปสบตาลูกชาย ความจริงเธอไม่เห็นด้วยเลยสักนิด
     "ทางนี้ก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง คงต้องแล้วแต่เด็กๆ เขาสบายใจกันน่ะค่ะ"
     "แต่ยังไงก็ต้องขอโทษจริงๆ ที่ลูกชายคิดอะไรแผลงๆ แบบนี้"
     แสงดาวยิ้มรับ อย่างน้อยยังมีงานแต่งเล็กๆ ในบ้าน แค่นี้
เธอก็พอใจแล้ว
 
*ช่วยเม้นโหวดกันด้วยนะคร้าาาา