บก.ปากร้ายกับนักเขียนปีศาจ YAOI

สวัดดีเช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะไม่สดใส...วันนี้ผมโดนไอ้บ้าใจยักษ์บุกบ้านและโดนบังคับให้มาทัศนศึกษาด้วยกันเพราะว่าครูบะระไม่สบาย...ทั้งๆที่ที่นั่งบนรถไฟชินคันเซนมีเยอะเยะแต่หมอนี่กลับเลือกที่จะมานั่งข้างๆผม
"กินขนมมั้ย"โองามิยื่นป้อกกี้ให้ผม
"ไม่เอา...อ้วน"
"ไม่อ้วนสักหน่อย!!"
หมอนี่ยิ้มมุมปากแล้วยัดป้อกกี้รสชอกโกแลตใส่ปากผมไม่ใช่แค่ชิ้นเดียวครับหมอนี่ล่อยัดเข้าไปตั้งสี่แท่งจนผมแทบสำลักตาย
แชะ แชะ!!//ไรองถ่ายรูปผมกับพี่ชายแบบรัวๆ
"ดีมากเลยพี่"ไรองยิ้มมุมปาก
"คุณครูป้อนผมบ้างสิ"
"ป้อนหนูด้วย"
ไม่ทันไรพวกเด็กก็วิ่งกรูมาทางพวกผมจนวุ่นวาย...ก็เล่นวิ่งมาซะห้าคนนี่ครับ
"มันอันตรายนะกลับไปนั่งที่เลย"ผมดุพวกเด็กๆ
กรี้ดกร้าด!!//ไม่มีใครสนใจผมเลย
"ขนมหมดแล้วกลับไปนั่งที่ไป๊"โองามิซังไล่เด็กๆ
"ม่ายอาววว"
"รู้มั้ยว่าพี่เกลียดเด็กซนๆมากที่สุด"ไรองนั่งไขว่ห้าง"กลับไปนั่งที่ถ้าไม่อยากโดนเชือด"
"ว้ากกก!!"//เด็กๆวิ่งกลับไปนั่งที่อย่างรวดเร็ว
อย่าว่าแต่เด็กกลัวเลยครับผมยังกลัวยัยนี่เลยสายตานั่นมันปีศาจชัดๆ
"คุณครูพี่ไรองน่ากลัววว TT^TT"เด็กที่นั่งข้างๆโองามิซังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
""ถ้างอแงระวังโดนไรองเชือดนะ""โองามิลูบหัวเด็ก
"อึ้กก!!"เด็กนั่งนิ่งเป็นหินเลย
"เอาล่ะ!!สถานีต่อไปคือนาราเตรียมตัวกันให้พร้อมล่ะ"ไรองยิ้มแล้วโบกธงเล็กรูปกวาง
และแล้วตอนนี้พวกเราก็มาถึงศาลเจ้าคาสุงะ ไทฉะ ศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงของเมืองนาราบรรยากาศแบบป่า
"คุณครูอุ้มหน่อยๆ"
"เฮอะ!ยอมแค่ครั้งนี้นะ"โองามิเสยผมตัวเองขึ้น
ไอ้หน้ายักษ์รักเด็กเอ้ย!
"พี่เบ๋ปีนต้นไม้แข่งกันมั้ย"
"ห้ะ?"
พอไอ้เด็กแสบพูดเสร็จหมอนี่ก็ปีนขึ้นไปบนต้นไม้เลย...คนหรือว่าลิงว่ะปีนเร็วชะมัด
"พี่เบ๋กาก!ขึ้นไม่ได้สินะ แบร่ๆ"
ไอ้เด็กแสบบบ!!ผมจะไม่ทน!!//ปีนต้นไม้ไปแล้วครับ
ในขณะที่ผมกำลังทำสถิติปีนต้นไม้อยู่ก็มีอะไรไม่รู้นิ่มๆเขียวๆกใส่บนไหล่ผม...พอหันไปมองเท่านั้นแหละ
"ว้ากกก!!หนอน"
แซ่กๆครืดดด!!
ผมเผลอปล่อยมือจากต้นไม้และร่างของผมก็พุ่งลงไปบนพื้นเรื่อยๆ...ชิบหายแล้วไง!!
"พี่เบ๋!!"
"ไอ้บ้าอะฮิหรุ!!"
ทันทีที่ผมใกล้ดิ่งลงพื้นโองามิก็วิ่งมารับร่างของผมไว้จนเขาเซและล้มลงไปบนพื้น
"นายเป็นอะไรมั้ย!"โองามิซังจับแขนผมขึ้นมาดู
"ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณนะที่มาช่วยผมไว้"
"...นายติดหนี้บุญคุณฉันไว้แล้วนะ"
ผมไม่น่าไปขอบคุณไอ้บ้าใจยักษ์นี่เลย = =
พอพวกเราไปถึงโรงแรมและเก็บของเสร็จไอ้บ้าใจยักษ์ก็ชวนผมไปอาบน้ำทันที...แถมยังเป็นบ่อรวมอีกส่วนไรองตอนนี้เธอคงพาเด็กๆไปอาบน้ำแล้วล่ะมั้ง
"แช่น้ำร้อน แช่น้ำร้อน"
ผมมัวแต่ฮัมเพลงจนเท้าไปเหยียบก้อนสบู่บนพื้นและด้วยความตกใจของโองามิซังที่กลัวผมจะหน้าทิ่มจูบพื้นเขาเลยหันหน้ามารับตัวผมแต่...ไม่ทันแล้ว...ผมเซใส่อ้อมแขนเขาเต็มๆและลงไปนอนบนพื้นทั้งคู่....อ่าๆหน้าผมอยู่ห่างจากหน้าเขาไม่กี่คืบเอง...ถะแถมผมยังนอนทับเขาอยู่ด้วย...ม่ายยย!!ผมเป็นผู้้ชายนะครับ
"...ลุกไปได้ยัง...หนัก"เขาขมวดคิ้วพร้อมกับหน้าแดงที่ผมไม่รู้ว่าเขาเขินหรือโกรธกันแน่
"ขอโทษๆ"ผมรีบลุกขึ้นและเดินลงอ่างเลยครับ
หัวใจบ้าเอ้ยยย!!ทำไมต้องมาเต้นเพราผู้ชายด้วยกันด้วยว่ะ!!ไม่...ผมใช่เกย์สักหน่อย
และเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยตลอดที่แช่ออนเซน...ก็มันใจเต้นนี่ว่ะ