บก.ปากร้ายกับนักเขียนปีศาจ YAOI

สวัดดีเช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะไม่สดใส...วันนี้ผมโดนไอ้บ้าใจยักษ์บุกบ้านและโดนบังคับให้มาทัศนศึกษาด้วยกันเพราะว่าครูบะระไม่สบาย...ทั้งๆที่ที่นั่งบนรถไฟชินคันเซนมีเยอะเยะแต่หมอนี่กลับเลือกที่จะมานั่งข้างๆผม

"กินขนมมั้ย"โองามิยื่นป้อกกี้ให้ผม

"ไม่เอา...อ้วน"

"ไม่อ้วนสักหน่อย!!"

หมอนี่ยิ้มมุมปากแล้วยัดป้อกกี้รสชอกโกแลตใส่ปากผมไม่ใช่แค่ชิ้นเดียวครับหมอนี่ล่อยัดเข้าไปตั้งสี่แท่งจนผมแทบสำลักตาย

แชะ แชะ!!//ไรองถ่ายรูปผมกับพี่ชายแบบรัวๆ

"ดีมากเลยพี่"ไรองยิ้มมุมปาก

"คุณครูป้อนผมบ้างสิ"

"ป้อนหนูด้วย"

ไม่ทันไรพวกเด็กก็วิ่งกรูมาทางพวกผมจนวุ่นวาย...ก็เล่นวิ่งมาซะห้าคนนี่ครับ

"มันอันตรายนะกลับไปนั่งที่เลย"ผมดุพวกเด็กๆ

กรี้ดกร้าด!!//ไม่มีใครสนใจผมเลย

"ขนมหมดแล้วกลับไปนั่งที่ไป๊"โองามิซังไล่เด็กๆ

"ม่ายอาววว"

"รู้มั้ยว่าพี่เกลียดเด็กซนๆมากที่สุด"ไรองนั่งไขว่ห้าง"กลับไปนั่งที่ถ้าไม่อยากโดนเชือด"

"ว้ากกก!!"//เด็กๆวิ่งกลับไปนั่งที่อย่างรวดเร็ว

อย่าว่าแต่เด็กกลัวเลยครับผมยังกลัวยัยนี่เลยสายตานั่นมันปีศาจชัดๆ

"คุณครูพี่ไรองน่ากลัววว TT^TT"เด็กที่นั่งข้างๆโองามิซังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

""ถ้างอแงระวังโดนไรองเชือดนะ""โองามิลูบหัวเด็ก

"อึ้กก!!"เด็กนั่งนิ่งเป็นหินเลย

"เอาล่ะ!!สถานีต่อไปคือนาราเตรียมตัวกันให้พร้อมล่ะ"ไรองยิ้มแล้วโบกธงเล็กรูปกวาง

และแล้วตอนนี้พวกเราก็มาถึงศาลเจ้าคาสุงะ ไทฉะ ศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงของเมืองนาราบรรยากาศแบบป่า

"คุณครูอุ้มหน่อยๆ"

"เฮอะ!ยอมแค่ครั้งนี้นะ"โองามิเสยผมตัวเองขึ้น

ไอ้หน้ายักษ์รักเด็กเอ้ย!

"พี่เบ๋ปีนต้นไม้แข่งกันมั้ย"

"ห้ะ?"

พอไอ้เด็กแสบพูดเสร็จหมอนี่ก็ปีนขึ้นไปบนต้นไม้เลย...คนหรือว่าลิงว่ะปีนเร็วชะมัด

"พี่เบ๋กาก!ขึ้นไม่ได้สินะ แบร่ๆ"

ไอ้เด็กแสบบบ!!ผมจะไม่ทน!!//ปีนต้นไม้ไปแล้วครับ

ในขณะที่ผมกำลังทำสถิติปีนต้นไม้อยู่ก็มีอะไรไม่รู้นิ่มๆเขียวๆกใส่บนไหล่ผม...พอหันไปมองเท่านั้นแหละ

"ว้ากกก!!หนอน"

แซ่กๆครืดดด!!

ผมเผลอปล่อยมือจากต้นไม้และร่างของผมก็พุ่งลงไปบนพื้นเรื่อยๆ...ชิบหายแล้วไง!!

"พี่เบ๋!!"

"ไอ้บ้าอะฮิหรุ!!"

ทันทีที่ผมใกล้ดิ่งลงพื้นโองามิก็วิ่งมารับร่างของผมไว้จนเขาเซและล้มลงไปบนพื้น

"นายเป็นอะไรมั้ย!"โองามิซังจับแขนผมขึ้นมาดู

"ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณนะที่มาช่วยผมไว้"

"...นายติดหนี้บุญคุณฉันไว้แล้วนะ"

ผมไม่น่าไปขอบคุณไอ้บ้าใจยักษ์นี่เลย = =

พอพวกเราไปถึงโรงแรมและเก็บของเสร็จไอ้บ้าใจยักษ์ก็ชวนผมไปอาบน้ำทันที...แถมยังเป็นบ่อรวมอีกส่วนไรองตอนนี้เธอคงพาเด็กๆไปอาบน้ำแล้วล่ะมั้ง

"แช่น้ำร้อน แช่น้ำร้อน"

ผมมัวแต่ฮัมเพลงจนเท้าไปเหยียบก้อนสบู่บนพื้นและด้วยความตกใจของโองามิซังที่กลัวผมจะหน้าทิ่มจูบพื้นเขาเลยหันหน้ามารับตัวผมแต่...ไม่ทันแล้ว...ผมเซใส่อ้อมแขนเขาเต็มๆและลงไปนอนบนพื้นทั้งคู่....อ่าๆหน้าผมอยู่ห่างจากหน้าเขาไม่กี่คืบเอง...ถะแถมผมยังนอนทับเขาอยู่ด้วย...ม่ายยย!!ผมเป็นผู้้ชายนะครับ

"...ลุกไปได้ยัง...หนัก"เขาขมวดคิ้วพร้อมกับหน้าแดงที่ผมไม่รู้ว่าเขาเขินหรือโกรธกันแน่

"ขอโทษๆ"ผมรีบลุกขึ้นและเดินลงอ่างเลยครับ

หัวใจบ้าเอ้ยยย!!ทำไมต้องมาเต้นเพราผู้ชายด้วยกันด้วยว่ะ!!ไม่...ผมใช่เกย์สักหน่อย

และเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยตลอดที่แช่ออนเซน...ก็มันใจเต้นนี่ว่ะ