เพลิงแค้นยั่วสวาท

 
 
           "มดอย่างร้องไห้เลยนะค่ะมด"   เสียงชายป็อปปลอบคนรักอย่างเห็นใจ
 
 
 
           "คุณกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นคุณจะให้มดดีใจหรอคะ ฮือๆ" 
 
 
           "แต่ผมแต่งเพราะความจำเป็นนะค่ะมด ไม่ใช่เพราะความรัก"  
 
 
          "แต่คุณก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีเค้านะคะ มดทำใจไม่ได้หรอกค่ะ ภาณุ"
 
 
          "ชายไปรอข้างนอก เดี๋ยวแม่คุยกับมดเอง" เสียงของคุณหญิงอาสาเพราะเห็นมดไม่ยอม
 
 
          "ครับคุณแม่"   พูดจบชายก็เดินออกไปทันที
 
 
          "หนูมด การที่ชายต้องแต่งงานครั้งนี้ไม่ใช่เพราะความรักนะลูก ชายทำเพื่อปกป้องจิระคุณ"
 
 
          "แต่ว่ามด"  พูดทั้งน้ำตา
 
 
          "แต่งได้ก็อย่าได้นะมด คิดดีๆ ถ้าจิระคุณถูกพวกมันยึดล่ะหนูจะเหลืออะไร"  คุณหญิงพยายามหว่านล้อม
 
 
           "แล้วมดยังมีสิทธิิ์ในตัวชายอยู่ไหมค่ะคุณแม่"
 
 
           "มีสิลูก แม่ถือว่าหนูตกลงนะ"
 
 
           "ค่ะ ซึกๆ"   เธอตอบทั้งๆที่เธอไม่อยาก แต่เพื่ออนาคตของเธอ เธอต้องยอม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          "ยินดีต้อนรับสู่จิระคุณ"  เสียงคุณหญิงพูดต้นรับฟางอย่างไม่เต็มใจ
 
 
          "สวัสดีค่ะคุณหญิง น้าชัย"  เสียงใสใสของหญิงสาวกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร
 
 
          "จ้ะน้องฟาง แล้วนี่พ่อหนูล่ะจ้ะ"  เสียงของน้าชัยถาม
 
 
          "อ๋อ คุณพ่อติดโทรศัพท์ข้างนอกน่ะคะ เดี๋ยวคงเข้ามา แล้วคุณชายล่ะค่ะ" เธอถามเพราะหวังอยากจะเจอ
 
 
          "ไปส่งคนรักเก่ากลับบ้านเพราะเค้าพึ่งมาสวีทกันที่นี่ พอเธอจะมาคุณชายเลยพาไปส่ง"  คุณหญิงพูดกระทบฟาง
 
 
         "คุณพี่!" 
 
 
         "ทำไมค่ะน้องชัยพี่พูดความจริง อ้อ ขอตัว"  พูดจบคุณหญิงเดินขึ้นห้องไปทันที
 
 
          "ฮึกๆๆ "  เสียงสะอื้นของหญิงสาว
 
 
         "อย่าถือสาคุณพี่เลยนะน้องฟาง"  น้าชัยพยายามปลอบ
 
 
          "น้องฟางทำไมให้คุณชายกับคนรักเลิกกันหรอคะ ซึกๆ น้องฟางไม่รู้ ฮึกๆ"  หญิงสาวสะอื้นใหญ่
 
 
          "ไม่ใช่นะน้องฟางนี่คือสิทธิ์ที่ลูกควรรับ ป่ะ เอาของขึ้นไปเก็บ เดี๋ยวพ่อให้คนมาคอยดูแล"  พ่อพูดพลางลูบหัวฟางด้วยความอ่อนโยน
 
 
          "คุณพ่อจะไปแล้วหรอคะ"  
 
  
          "จ้ะลูก น้องฟางต้องเข้มแข็งนะลูกนะ อยู่ที่นี่ให้ได้นะลูก"
 
          
          "ค่ะพ่อ น้องฟางรักคุณพ่อคะ"  เธอพดจบก็โผกอดคุณพ่อด้วยความรัก
 
 
          "พ่อก็รักลูกนะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          "น้องฟางมาแล้วหรอค่ะ"  เสียงคุณชายถามเมื่อเห็นเธออยู่ในห้อง
 
 
          "พี่ชายไปไหนมาหรอคะ"  ฟางถามเสียงแข็ง
 
 
         "คือพี่..."
 
 
          "ไปส่งคนรักเก่ามาหรอคะ"
 
 
          "น้องฟางรู้หรอคะ"   คงเป็นเรื่องจริงหญิงสาวถึงขั้นจุก 
 
 
          "ทราบคะ"
 
 
          "ทำไมน้องฟางแปลกๆคะวันนี้"
 
 
          "พี่ชายแต่งงานกับน้องฟางทำไมคะ"  หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
 
 
         "เพราะว่า..."
 
 
          "สัญญาใช่ไหมคะ ใช่ไหม!"  หญิงสาวเริ่มขึ้นเสียง
 
 
          "นี่น้องฟาง ขึ้นเสียงทำไม"  คุณชายเริ่มมีทีท่าไม่พอใจ
 
 
          "ก็คุณชายไม่ตอบดิฉัน"  หญิงสาวประชดประชัน
 
 
          "หึ คุณชายงั้นหรอ เธอเป็นอะไรของเธอนักหน้าธนันต์ธรญ์!" ชายหนุ่มเริ่มขึ้นเสียง
 
 
          "แล้วคุณชายแต่งงานกับฉันทำไมคะ ในเมื่อคุณมีคนรักอยู่แล้ว! " หญิงสาวยังขึ้นเสียงใส่อย่างไม่เบาปาก
 
 
          "หึ ฉันไม่ได้เป็นคนอยากแต่งเธอก็น่าจะรู้นะธนันต์ธรญ์ ว่าที่เรต้องแต่งงานกันเพราะอะไร!"
 
 
          "เพื่อบ้านเพื่อเงินน่ะหรอคะ"
 
 
          "เธอกำลังดูถูกฉัน! "
 
 
          "ค่ะดีกว่าดูผิด ล่ะถ้าคุณชายไม่อยากแต่งเราสองคนจะฝืนใจทำไมคะ " 
 
 
          "ฉันง่วงจะกลับห้องล่ะ"  พูดจบคุณชายก้เดินกลับห้องเหลือแต่หญิงสาวที่นั่่งสะอื้นอยู่คนเดียว
 
 
         "ฮืออๆๆ พี่ชายไม่ใช่ีคนเดิม ฮือๆ"
 
 
 
 
   เอาแล้วไงยังไม่ทันแต่งเลยอ่ะทะเลาะกันแล้ว ฟางน่าสงสารเนอะ TT แต่ใบ้ให้ตอนหลังๆฟางจะไม่น่าสงสารล่ะน้ะจ้ะ  เค้าแต่งห่วยก็บอกได้น้า ติดตามด้วยน้าา