เพลิงแค้นยั่วสวาท
เขียนโดย 
เชอร์เบท
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.36 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) งานแต่ง/ตอนเด็ก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในที่สุดงานแต่งของน้องฟางกับชายป็อปก็มาถึงทั้งสองยังไม่ได้เจอกันและยังไม่ได้ปรับความเข้าใจ ในงานมีแขกมาไม่มากนัก ทุกคนกำลังรอเจ้าสาวเพื่อทำพิธี
"คุณน้องฟางมาแล้วค่ะ"
"น้องฟาง" เสียงของชายหนุ่มเผลอพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อเห็นเจ้าสาวในชุดแต่งงาน เค้าตะลึงในความสวยของเธอมากวันนี้เป็นวันที่เธอสวยที่สุดในชีวิตเค้า
"น้องฟางลูกพ่อ สวยซะจนคุณชายมองตาค้างเชียว" พ่อแซวจนเธอเขินหน้าแดง คุณชายก็เช่นกัน
พิธีรดน้ำสังฆ์
"แม่ขอให้ชายพยายามมีความสุขนะลูก ทนได้ก็ทนนะ / คุณแม่ / ส่วนเธอก็มีความสุขมีความอดทนกับสิ่งที่ต้องเจอล่ะกัน!" หญิงสาวหน้าซีดเมื่อได้ยินสิ่งที่คุณหญิงบอก
"คุณชายอาขอให้มีความสุขมากๆนะดูแลน้องดีๆอาไว้ใจคุณชายมากนะ"
"เอ่อครับ" ชายหนุ่มแอบทำหน้าที่่่รู้สึกผิด
"น้องฟางของพ่อ มีความสุขมากๆทำหน้าที่ภรรยาให้ดีนะ อดทนับทุกสิ่งนะลูก"
"คะพ่อ :)" พิธีดำเนินไปใกล้จะเสร็จแต่
"ดะเดี๋ยวค่ะ แหม ฉันยังไม่ได้อวยพรคุณเลยนะคะ ;)" เจ้าของเสียงพูดขึ้นพร้อมส่งหางตาไปมองหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆคนรักของเธอ
"ขอให้มีความสุขมากๆนะคะชาย เธอด้วย มีความสุขมากๆ!" การมาครั้งนี้ของเธอทำเอาหญิงสาวผู้บอบบางถึงกับหน้าเสีย น้ำตาซึมอยู่ตลอดเวลา
เวลาจดทะเบียนสมรถ
ท่ามกลางการจดทะเบียนมีผู้คนมากมายนั่งเป็นสักขีพยานรัก(กำมะลอ) ของทั้งสอง ซึ่งแน่นอน มดก็นั่งรวมอยู่ในนั้นด้วย
"คุณทั้งสองเซ็นชื่อตรงนี้นะครับ"
"ค่ะ" ในขณะที่เธอกำลังจะเซ็นได้เหลือบไปเห็นสายตาของมดเข้าสายตาที่เคียดแค้น อิจฉาทำเอาเธอลังเลแล้วนึกในใจ 'ผู้หญิงคนนั้นคนรักของคุณชายใช่ไหมคะ'
"เซ็นสิคะ" ชายหนุ่มเรียกสติเมื่่อได้ยินเช่นนั้นหญิงสาวตัดสินใจเซ็นทันที แล้วยื่นเอกสารให้ฝ่ายชายเซ็น
"ตอนนี้คุณทั้งสองก็เป็นสามีภรรยากันถูกต้องตามกฏหมาย ขอให้รักกันนานๆนะครับ"
เจ้าสาวเดินออกจตามหาเจ้าบ่าวเพราะจู่ๆก็หายไป แต่แล้วเธอก็ได้เห็น
"มดค่ะคุณมาที่นี่ทำไม"
"มาไม่ได้หรอคะชาย ทำไมคะ"
"เปล่าคะผมขอโทษ ผมรักคุณนะ" พูดจบชายหนุ่มก็บดจูบมดอย่างอยากให้เธอลืมความเจ็บช้ำ โดยทีี่ไม่รู้เลยว่ามีหญิงสาวอีกคนยืนมองทั้งน้ำตา
"ฮือๆๆ คุณชายเค้าเป็นคนรักกันจริงๆ ฮิอๆ"
"พ่อกลับก่อนนะน้องฟาง พักผ่อนนะลูก"
"ค่ะพ่อ"
"น้องฟาง"
"เอ่อ คุณชาย" หญิงสาวอ้ำอึ้งเพราะไม่รู้จะทำตัวอย่างไร แต่พยายามไม่นึกถึงเรื่องนั้นเพราะไม่อยากมีปัญหา
"เห็นปิ่นบอกน้องฟางจะมาคุยอะไรกับพี่หรอคะ" ชายหนุ่มถามอย่างอ่อนโยน
"คือ คือฉันแค่อยากขอโทษคุณชายน่ะคะ"
"ไม่เป็นไรคะแต่พี่ขออะไรอย่างนึงได้ไหม"
"อะไรคะ"
"น้องฟางช่วยกลับมาเรียกพี่ว่าพี่ชายนะคะ เพราะพี่คือพี่ชายของน้องฟางนะคะ"
"ค่ะ พี่ชาย :)" หญิงสาวยิ้มอย่างดีใจที่เธอเข้าใจกัน
"เอ๊ะ ตุ๊กตานั่น" ชายหนุ่มตกใจที่เห็นบางอย่างที่เค้าเคยให้ไว้กับเธอ
"พี่ชายจำได้ไหมคะ"
"น้องฟางพี่มีเรื่องจะบอก"
"อะไรหรอคะพี่ชาย"
"คือพี่ต้องไปเรียนเมืองนอกนานเลยกว่าจะได้กลัยมาหาน้องฟาง"
"จริงหรอคะ ถ้าอย่างนั้นน้องฟางต้องอยู่คนเดียวแล้วใช่ไหมคะ"
"ไม่หรอกคะ อ่ะนี่ นี่เป็นตัวแทนของพี่ชาย มันจะคอยปกป้องน้องฟางเองนะ"
"น้องฟางจะเก็บไว่ให้ดีที่สุดเลย"
"น้องฟางยังเก็บมันไว้ด้วยหรอคะ"
"ค่ะ ก็มันเป็นของที่พี่ชายให้นิคะ" แล้วทั้งสองก็สบตากันเนิ่นนาน ชายค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆหมายจะจุมพิต แต่
เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา ~ ~
เสียงมือถือทำให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำ และยิ่งต้องตกใจเมื่อเบอร์โชว์ชือคนโทรเข้า
"มด"
"พี่ชายรับเถอะค่ะ น้องฟางง่วงจะนอนแล้วล่ะค่ะ"
"งั้นพี่ขอตัวนะคะ"
"ค่ะ" สิ้นเสียงชายหนุ่มเดินออกไปทันที
"ใครโทรมาหาพี่ชายกันคะ :(ใช่คนที่พี่ชายจูบด้วยหรือเปล่า " พูดจบน้ำตาแห่งความเสียใขค่อยๆไหลออกมา ใครจะไปทนได้คนที่อุตส่ารักอุตส่ารอจูบผู้หญิคนอื่นในงานแต่ง แถมพอจะจูบกับตนก็มีเค้ามาขัดจังหวะ หญิงสาวที่นอนร้องไห้สักพักก็เผลอหลับไป
เอาละสิฟางฉัน ดูท่าทางแม่กับมดนี่ต้องมีแผนแน่นอน 55 เอาใจช่วยฟางกันด้วยน้าาา>< คุณชายใจร้ายเนอะว่ามั๊ย? ตอนหน้ามีอะไรฟินๆมาให้น้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
