รักของฉัน....รักของเรา

-

เขียนโดย Modzaazaa

วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 07.27 น.

  8 ตอน
  11 วิจารณ์
  22.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 กันยายน พ.ศ. 2557 09.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ยิ่งกว่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"พี่หน่อง พี่หน่อง อยู่ปะเนี่ย "เสียงหวานๆของอรอุมาที่เคาะประตูห้องทำให้หน่องสะดุ้งตื่นหลังจากเมื่อคืนนอนดึกเพราะพาสาวซาร่าไปกินข้าวดูหนังกว่าจะกลับห้องกว่าจะลากสังขารจากห้องสาวนุสราที่รักได้ก็ปาไปเกือบเช้ากะจะนอนตื่นเที่ยงๆก็มีมารมาขัดขวางปากบ่นแต่สองขาเดินลากมาเปิดประตู"อะไรว่ะไอ้อร คนจะหลับจะนอนแกจะอะรัยแต่เช้าวะชั้นไม่ใช่ไอ้แป้นนะห้องมันแกไปไม่ถูกเหรอห๊ะมาปลุกชั้นทำไม"ใส่เป็นชุดเบยเฮียแกอดนอนเลยเหวี่ยงคริคริ"ตุ๊บ"เสียงที่สามารถหยุดเสียงบ่นของเฮียแกได้และเชื่อว่าเฮียแกไม่กล้าตอบโต้55"กิ๊ฟ อะแกมาทุบชั้นทำไมอ่ะเจ็บน๊า"เกือบสงสารหล่ะถ้าเฮียแกไม่เหวี่ยง"รำคาญเสียงแกมีรัยป่ะ มาอรเข้ามาอย่าไปฟังมัน มีรัย่ปะเสียงไม่ดีเลย"อรที่ยืนมองอยู่นานได้แต่มองตาปริบๆจะสงสารหรือสมน้ำหน้าดีเนี่ยส่ายหัวได้แต่เดินตามเจ๊ใหญ่เข้าห้องหูได้ยินแต่เสียงสวดมนคาถาของเฮียหน่องที่ไม่กล้าออกเสียงนี่ถ้าพี่นุสอยู่นะคงได้มีมวยเอกอีกรอบ "มีรัยอรมาแต่เช้า"เจ๊กิ้ฟถามพลางเอื้อมขายาวๆไปสะกิดตูดเฮียหน่องที่ทำท่าจะยืนหลับจนเฮียแกลงไปกองพับเพียบซุปโดนรังแก"เฮ้ย แกเตะชั้นทำไมว่ะไอ้กัปตัน"หน่องโวยวาย"ดูหน้าไอ้อรมันดิแกจะหลับลงเหรอห้ะ แทนที่จะช่วยมันยังจะมายืนหลับมันน่ามะ""แล้วแกเป็นรัย ไอ้แป้นมันทำรัยอีกละ "หันไปมองหน้าอร"ไม่ได้ทำอะไรเลยอ่ะ""อ้าว แล้วแกมานั่งหน้าหมาเศร้าทำไมว่ะ"หน่องยังบ่นไม่เลิก"ก้อเพราะมันไม่ทำอะรัยนี่แหละ โทรไปก็ไม่รับ ไปหาก็ไม่เปืดแถมไม่ให้ไอ้เพียวเปิดอีก ไอ้เพียวก็หายหัว โทรไปก็ไม่รับโทรอีกทีก็ปิดเครื่องอ่ะ ทำไงอะพี่กิ๊ฟ เฮีย"อรระบายหลังจากเงียบมานานสงสัยเก็บกด"เด๋วพี่ให้ไอ้หน่องมันไปดูให้"เสียงสวรรค์ของอรอุมาแต่เป็นเสียงนรกของหน่องจริงๆ"ทำไมต้องเป็นชั้นอ่ะ แกอ่ะทำไมไม่ไปแกเป็นกัปตันน๊า"หน่องโวย"ชั้นเป็นกัปตัน ชั้นสั่งแก แกจะไปมะหะหรือต้องรอให้ชั้นสั่งผ่านไอ้นุสเอาม่ะ"กิ๊ฟขู่ "ไม่จ้า ไปจร้า ไปแล้ว เห็นจุดอ่อนชั้นไม่ได้เลยนะถึงทีชั้นบ้างนะแล้วจะหนาว"บ่นแต่ก็ยอมลากสังขารออกจากห้องไป "ไม่มีรัยหรอกอร อย่าคิดมากถึงมือไอ้หน่องแล้วรับรองหายห่วง""ขอให้จริงเถอะพี่หนูละท้อละ"ว่าพลางล้มตัวนอนรอเฮียหน่องอย่างมีหวัง. หน้าห้องแป้นกับเพียว ก๊อกๆๆๆๆไอ้เพียว ไอ้แป้น เปิดประตูดิ เร็วๆ"ยอมเค้าเลยเฮียหน่องนี่ เพียวโผล่หน้าออกมา้กือบโดนมะเหงกซวยจุง"มีรัยพี่ เบาๆพี่แป้นหลับอยู่"เพียวดึงหน่องหลบมาคุยนอกห้อง"หลับอะรัยว่ะเสียงขนาดนี้ยังไม่ตื่นอีก"เหวี่ยงทำไมเฮีย"พี่แป้นไม่สบายเพียวพึ่งให้กินยาหลับเมื่อกี้นี่""หรอแล้วเป็นรัยมากป่ะ"ชะโงกหน้าไปดูเห็นแป้นหลับอยู"ตัวร้อนจี๋เลยพี่ไม่รุ้เป็นรัยเมื่อเช้าพี่อรโทรมาก็ไม่ให้หนูเปิดอะโทรมาก็ไม่ให้รับสงสัยทะเลาะกัน"หน่องมองแป้นสลับกับเพียวแล้วทำหน้าเจ้าเลห์ออกมา"ไอ้เพียวเห็นแกบ่นๆว่าอยากดูหนังใช่มะ""ทำไมอ่ะ สายตาพี่น่ากลัวอ่ะขนลุกเลยเนี่ย""ฮึๆๆๆแกจะกลัวทำไมชั้นจะให้แกไปดูหนัง เดินเล่นแล้วก็ไปซ้อมเลยไม่ต้องแวะมาห้องอีกเข้าใจม่ะ"สายตาเฮียไม่เข้าใจก็ต้องเข้าใจ"แล้วพี่แป้นอ่ะพี่"ยังมีลังเลเค้าจะฆ่าแกแล้วนะเพียวรีบไปเหอะ"ชั้นจัดการเองมีรัยอีกม่ะ"ถ้ามีเฮียจะกัดน้องเค้ามะละ"เด๋วแกตามชั้นไปที่ห้องนะเด๋วชั้นจ่ายค่าดูหนังให้ สิบนาทีเร็วๆน่ะเวลาเตรียมตัวแกอย่าช้านะ"สะบัดตูดหนีทันทีปล่อยให้เพียวทำหน้าเหวอเลย สิบนาทีนะเร็วๆเด๋วเฮียโมโหน่าสงสารเพียวจุง5555ฝั่งเฮียหน่องหลังจากเดินเข้าห้องก็ล้มตัวนอนไม่ยอมพูดจนสองสาวที่ลุ้นเริ่มทนไม่ไหวแล้วก็เป็นกัปตันกิ๊ฟที่อดทนท่าทีกวนทีนไม่ไหว"ไอ้หน่องถ้าแกไม่รายงานมาภายในวินาทีนี้แกโดนแน่ชั้นจะแฉแกกับไอ้นุสเรื่องสาวในสต๊อกแก"หน่องสะดุ้งทันที"โหดอ่ะเล่นตัวนิดเดียวเอง"12เสียงกิ๊ฟนับ"พูดแล้วๆอไอ้แป้นมันไม่สบาย ตัวร้อนไม่ยอมกินยาไอ้เพียวพึ่งเอายาให้กินโอเครป่ะ"หอบเลยกลัวพี่นุสรู้ความลับอะดิ"มันไม่สบายมากไหมพี่ทำไงดีอ่ะมันยังไม่คุยกับหนูเลย"อรหน้าเสีย"แกรักมันไหม"กิ๊ฟถาม"รักดิ๊พี่ รักมากๆ"กิ๊ฟหันไปมองหน้าหน่อง"มีแผนยังหน่อง"กิ๊ถามหน่องที่อมยิ้ม"ไอ้อรเอามาสองพัน"รีดไถชัดเฮียหน่งแต่มืออรก็ยื่นแบงพันให้ทันทีไม่ถามเลยเหรอสาวอร"เอาไปทำรัยอะพี่"นึกว่าจะไม่ถาม"ค่าเปิดทางให้แกไงไปเตรียมตัวไปดูแลไอ้แป้นรับรองไม่มีใครมาขัดคอแกแน่นอนระวังแต่ไอ้แป้นมันจะลุกมาฟาดเอาก็พอบอกพร้อมกับเดินเอาเงินไปให้เพียวที่มารอหน้าห้องพร้อมกุญแจห้อง"ไปๆแล้วอย่าไปทำอะไรมันล่ะ"กิ๊ฟแซวอรที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบาน"บ้า พี่มันไม่สบาย"หน้าแดงๆคิดรัยป่ะเนี่ย"ถ้าหายก็ไม่แน่ใช่ป่ะ"ยังไม่เลิกเจ๊กิ๊ฟเนี่ย"บ้า ไปแล้วตอนเย็นเด๋วเลี้ยงข้าวน่ะ "สองสาวหันมาหัวเราะมองดูอรอุมาที่รีบออกไปขำๆแต่ก็ดีใจที่น้องสามารถยิ้มได้ขอให้มันง้อกันสำเร็จเถอะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา