รักของฉัน....รักของเรา

หลังจากผ่านงานเลี้ยงท่ามบรรยากาศสนุกสนานเหล่านักกีฬารวมถึงโค้ชทุกคนก็กลับมาเริ่มซ้อมอย่างหนักทุกวันต่างมีความฝันและสิ่งที่มุ่งหวังที่เหมือนกันหลังจากซ้อมหนักวันนี้ก็เป็นวันหยุดของเหล่านักกีฬา  เสียงโทรศัพท์ที่ว่างไว้บนหัวนอนปลุกอรอุมาให้ตื่นเธอมองแป้นที่นอนหลับอยู่ข้างแล้วอดอมยิ้มไม่ได้จะดีแค่ไหนถ้าตื่นมามีคนที่เทอรักอยู่ข้างทุกวัน:)"ว่าไงเบน"มองหน้าจอพร้อมตอบรับ"อืมได้สิเด๋วเย็นๆนะโอเครจร้าแล้วเจอกันนะบาย"อรอุมาวางสายจากเบนพร้อมสะดุ้งสุดตัวเมื่อมี เสียงทักเบาๆ"ไปไหนอ่ะพี่ออน""แป้นพี่ตกใจหมดเลยตื่นนานยัง""นานแล้วว่าแต่จะไปไหน""พี่นัดเบนไว้ว่าจะไปกินข้าวกันแป้นไปกับพี่ไหม""ไม่เอาขี้เกียจไปอยากนอนมากกว่า"พูดเสร็จล้มตัวลงนอนหันหลังให้อรอย่างงอนๆอรเห็นอาการงอนของแป้นก็ยิ้มก่อนจะทิ้งตัวกอดคนขี้งอน"โอ๋ๆอย่างอนน๊าเด๋วพาไปกินไอติมนะๆคนดี"ไม่ต้องเอาของกินมาล่อเลยหนูไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ"ปัดมืองอนๆ"ไม่เอาน่สพี่ชวนเราไม่ไปเองนี่น่าจะมางอนพี่ทำไม""ไม่งอนแต่ไม่อยากให้ไปหวงเข้าใจไหม"พูดแล้วลุกขึ้นหันหลังให้อรทันที"ไอ้ช้างไม่เอาน่าถ้าดื้อพี่ไม่รักนะ"อรพูดตั้งใจจะหยอกคนตรงหน้าแต่แป้นน้อยน้ำตาซึมแค่คำว่าไม่รักทำไมเจ็บขนาดนี้ในหูได้ยินแต่คำว่าไม่รัก"ใช่สิหนูไม่สำคัญสำหรับพี่หรอกต่อไปหนูจะไม่กวนพี่อีกแล้ว"อรใจหายเมื่อเห็นแป้นร้องไห้พยายามดึงร่างบางไว้อยากจะพูดแต่คนตรงหน้าเสียใจไม่ยอมฟังเธอร่างบางสะบัดพร้อมวิ่งออกจากห้องไปอรได้แต่เสียใจที่เธอทำให้คนที่ธอรักเสียน้ำตาอรวิ่งตามไปเคาะประตูอย่างร้อนใจ"แป้นพี่ขอโทษฟังพี่หน่อยแป้นเปิดประตู""ทำรัยออน"หน่องเปิดประตูออกมาถาม"ทะเลาะกับแป้นมันพี่คงโกรธมากเลย"บอกเสียงเศร้าๆ"ไว้มันอารรมดีค่อยมาง้อมันเถอะตอนนี้มันกำลังโกรธมันไม่เปิดหรอก"เสียงกับตันกิ๊ฟเอ่ยสวนออกมาจากในห้อง"เข้ามาก่อนมาดิมีรัยปรึกษาเฮียได้นะจ๊ะ"หน่องพยายามทำตลกเพื่อให้อรหายเศร้า"ไม่ตลกนะหน่องเด๋วเถอะ"ซาร่าที่อยู่ด้วยดุเบาๆ"ไม่ดีกว่าพี่หนูนัดเบนไว้เด๋วหนูไปเตรียมตัวก่อากมันด้วยนะพี่"อืมไปเถอะเด๋วพี่ดูมันให้"มองไปที่ห้องแป้นอย่างตัดใจถ้าไม่ติดเบนเป็นเพื่อนที่ดีเธอจะยกเลิกนัดเพือง้อไอ้ช้างของเธอแล้วเฮ้ยเซ็งหน่องกับซาร่ามองตามอรแล้วได้แต่เห็นใจ"ตัวเองไม่ต้องห่วงนะเค้าจะไม่ทำให้ตัวเองเสียใจนะ"ซาร่ามองมือหน่องที่โอบไหล่แล้วตีลงไป"นี่แนะเนียนนะพ่อซุปตาฉวยโอกาสตลอดแกอะ"พูดเสียงดุแต่หน้าแดงแป้ด"ที่รักอะเจ็บนะเขินเหรออย่างนี้ต้องจุ๊ฟๆๆปลอบขวัญมามะ"หน่องแกล้งจะหอมแก้มซาร่าทั้งสองเถียงกันเบาจนกระทั่งมีเสียงตวาดขึ้นมา"จะสวีตกันอีกนานไหมชั้นยังอยู่นะเกรงใจมั้งดิ่วะ"ซาร่าได้แต่ส่งค้อนให้ให้หน่องก่อนจะปิดประตูฟังเสียงกัปตันบ่นเบาๆ