[Fic BTS~VKook] Change it? เปลี่ยนมารักนายได้ไหม!?

 

          Chapter 5 :: ก.ข.ค.

 

 

          ##Jung Kook Part##

 

 

          หลังจากที่ผมกลับเข้าห้องของตัวเอง ผมก็นั่งคิดเรื่องเมื่อวาน... ทำไมไอ้วีถึงได้มาถามเรื่องนี่ว่ะ! เรื่องที่ผ่านไปแล้วจะไปอยากรู้ไปทำไม?

 

          ผมยีหัวของตัวเองด้วยความเครียด ให้ตายสิ! เมื่อวานมันเกือบจะจูบผมด้วยซ้ำไป! >[]<

 

 

          ผมนั่งคิดนอนคิดอยู่ในห้องจอนเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้...

 

          .

          .

          .

 

          ผมลืมตาขึ้นมา แล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะรี่ตามองต่ำลงไปที่ข้างๆ เตียง ปรากฏเรือนร่างของใครคนหนึ่งนอนราบอยู่บนพื่นนั่น

 

 

          "เฮ้ย!? ไอ้วี! มึงมาอยู่ในห้องกูเมื่อไหร่ว่ะ!? -0-"

 

          วีขยับตัวนิดหน่อย ก่อนจะรู้สึกตัวแล้วลืมตาขึ้นมาสบตากับผม

 

          "..จองกุก.. กูรู้แล้วว่ากูอยากเปลี่ยนอะไร.. กูไม่เคยรู้สึกแบบนี่กับผู้หญิงคนไหนเลยมึงรู้ป่ะ?"

 

          วีลุกขึ้นมาหาผมพร้อมกับพูดคำพูดที่ผมไม่ค่อยเข้าใจนัก

 

 

          "มึงพูดว่าอยากจะเปลี่ยนหละ...!" คำพูดของผมหายไปเพราะถูกวีพูดแทรกขึ้นมาก่อน

 

          "กูคิดว่ากูรักมึงว่ะ! กูไม่รู้ว่าเมื่อไหร่.. แต่ทุกครั้งที่กูอยู่ที่ไหน หรือคิดอะไรอยู่ ส่วนหนึ่งในความคิดของกู ก็มีมึงอยู่ในนั่นจองกุก.."

 

          คำพูดนั่นทำผมเงิบไปหลายนาที ไอ้บ้าวีมันคิดยังไงถึงได้พูดออกมาแบบนี้เนี่ย?

 

          "มะ..มึงบ้าหรือเปล่าว่ะไอ้วี!?"

          "กูคงเป็นบ้าไปจริงๆ แน่ ถ้ากูไม่ได้บอกว่ารักมึง.."

 

          "อะ..ไอ้วี!?"

          "ให้ตายดิ! กูไม่น่าบอกมึงตอนนี้เลย! >[]<" วีพูดพร้อมกับลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งออกจากห้องของผมไป

 

          พูดขนาดนี่แล้วยังมีเขินอีกเหรอ? -__-^

 

          ผมหันไปดูนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียง มันบอกว่าเป็นเวลาที่ผมควรนอนต่อได้แล้ว ให้ตายสิ! ทำไมผมถึงตื่นมาเอาเที่ยงคืนกว่าแบบนี้เนี่ย -0-;

 

 

          ผมล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า..

 

          .

          .

          .

 

          เช้าแล้วจร๊าาา~

 

          ผมลืมตาขึ้นมาดูโลก เอ๊ย! ดูสภาพห้องสีขาวแดงลายตารางหมากรุกของตัวเอง แล้วเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ ห้องของผมสีแจ้มใช่ป่ะล่ะ!? ^3^ แต่ก็ยังสู้ห้องของไอ้จินไม่ได้หรอก สีชมพูหวานแหววซะ! ขัดกับหน้ามันราวฟ้ากับเหว ผมเข้าไปตอนแรกยังงงๆ เลย ว่านี่ห้องมันหรือห้องของน้องสาวมันน่ะ! ให้ตายสิ! -0-

 

 

          สองสามวันนี้ผมยังไม่ได้กลับบ้านเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่วันแรกที่ผมก้าวเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของบังทัน.. แต่ก็ดีแล้วแหละ ถึงผมกลับไป ก็ไม่มีอะไรทำนอกจากนั่งเล่นเกม กับเล่นกีฬาไปวันๆ -3- อยู่ที่นี่สนุกกว่าเยอะเลย

 

 

          ห้องครัว

 

          "จองกุก ตื่นแล้วเหรอ? ^^"

 

          วีหันมาพูดกับผมพร้อมรอยยิ้ม ให้ตายดิ! อย่ายิ้มแบบนี้ได้ไหม!? >[]<

 

          "ก็ตื่นแล้วดิ ถ้ากูยังไม่ตื่นแล้วใครอยู่ตรงหน้ามึงว่ะไอ้วี -0-"

          "กูก็แค่ถามอ่ะ ชิ! T^T"

          "เฮ้ยแค่นี่ก็ทำเป็นงอล -__- แล้วมึงกินอะไรยัง?"

          "มึงเป็นห่วงกูอะดิ กลัวว่าจะไม่มีอะไรกิน ^[]^" วีพูดพร้อมกับดึงต้นคอผมให้เข้าไปอยู่ใกล้ๆ

 

          "ห่วงบ้านพ่องมึงดิ กูห่วงตัวเองต่างหาก -///-" ผมพยายามถอนตัวกลับ แต่ก็ไม่สามารถขยับได้เลย เพราะแรงของผมมันมีน้อยกว่าวีซะอีก!

 

          "ฮ่าๆ แกล้งมึงสนุกดีว่ะ ดูหน้ามึงดิแดงเลย ^[]^" วีปลดแขนออกจากคอแล้วยื่นมือมายีหัวของผมเบาๆ แทน

 

          โอ๋! หน้าผมแดงเหรอ!? ผมเอามือลูบหน้ตัวเองไปมา รู้สึกหน้ามันร้อนๆ ยังไงไม่รู้แหะ อ๊าก! ไอ้วี! อยากแกล้งกันดีนัก! ซักวันเหอะกูเอาคืนมึงแน่ >///<

 

          "..วี..จองกุก.. พวกมึงเล่นไรกันว่ะ!?" คำพูดของจิน ทำให้วีปล่อยมือจากที่กำลังยีหัวของผมอยู่ แล้วเอาจมูกออกหางจากแก้มของผม ก่อนจะหันกลับไปมองจินแทน

 

          เอ๋! จมูกของวีเกือบจะชนแก้มผมแล้วนะเมื่อกี้ >///< ถึงว่า ไอ้จินถึงได้ทำท่าตกใจปานนั่น

 

          "เรื่องของกูดิ! +฿@/!! (&*_\=!" วีพูดพร้อมกับรีบเดินออกจากห้องไป แล้วสบทขึ้นมาอย่างหัวเสีย แต่มันเบามากจนผมแทบไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำไป

 

 

          #V Part#

 

          โอ๊ย!! ไม่น่าพลาดเลยว่ะ! เกือบจะหอมแก้มจองกุกได้แล้วเชียว ไอ้จินนะไอ้จิน มึงไม่หน้ามาเป็นก้างขวางคอกูเลย ชิ!

 

          ผมเดินอย่างไม่สบอารมณ์เข้ามาในห้อง แล้วปิดประตูเสียงดังจนไอ้จีมินที่อยู่ข้างห้องเข้ามาด่า

 

          "ไอ้ห่า! กูกำลังฝันหวานอยู่เลย แม่งมาขัดจังหวะกูชิบหาย เกือบจะจูบเอมิได้แล้วเชียว!! มึงคนเดียวๆๆๆ เลยไอ้วี! T^T"

 

          ใช่!! มาขัดจังหวะชิบหาย!

 

          "ใช่!! มึงคนเดียวเลยไอ้จิน!! >^<"

          "เห๊!? แล้วไอ้จินเกี่ยวไรด้วยว่ะ? -0-"

 

          "ถามได้! ก็มันมาเป็น ก.ข.ค. เฮ้ยๆ มันๆๆๆ เออ.. มึงไม่ไปนอนต่อเหรอ เดี๋ยวเอมิก็มาเข้าฝันใหม่ เดี๋ยวเค้าก็บอกเลขเด็จกับมึงเองแหละ ไปนอนต่อเลยไป๊!" ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง อ๊าก! เกือบไปแล้วสิ!

 

          "มันทำไม? อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง! -__-"

          "ห้าววว~ ง่วงง๊วง กูนอนต่อดีกว่า เมื่อคืนนอนดึก~~ zZ~ zZ~"

 

          ผมเอนตัวลงบนเตียง แล้วแกล้งหลับตาลง

 

          "อ้าวเฮ้ย! ไอ้วีมึงไม่ต้องหลอกกูเลย ไอ้สัสตื่น!! >[]<"

 

          กูเป็นสัตว์ประเสริฐต่างหากล่ะ -3- แบร่ๆ.. ผมตอบกลับไอ้จีมินในใจ

 

          จีมินเขย่าตัวผมสองสามที ก่อนจะเดินออกไปจากห้องของผม เพื่อไปนอนต่อ(และไปขอเลขหวย -()-)

 

          ...ไอ้จิน กูฆ่ามึงแน่!! อ๊ากกก!! >^<

 

            ##ชอบเม้นค่า >O<##