รุ่นพี่ที่รัก

ป๊อปปี้:อ่าวฟางมาแล้วหรอ
 
ฟาง:แล้วถ้าฟางไม่มาพี่ยืนคุยกับใครอ่ะค่ะ
 
ป๊อปปี้:กวนประสาท "พี่ป๊อปพูดแล้วยีหัวฉันเล่น"
 
ฟาง:เอ๊ะ พี่ป๊อปนิสัยไม่ดีหัวฟางฟูหมดแล้วน่ะ
 
ป๊อปปี้:ฮ่าๆกวนแค่นี้ก็ไม่ได้ขึ้นรถเถอะ
 
ฟาง:ค่าาาาา
 
ป๊อปปี้:ร้านนี้มั๊ยฟาง น่าอร่อยดีอ่ะ
 
ฟาง:ร้านนี้ก็ได้คะ "หลังจากนั้นพี่ป๊อปก็พาฉันเดินเข้าร้านนั้นไป"
 
ป๊อปปี้:สั่งสิฟางอยากกินไรสั่งเลย
 
ฟาง:คะ เอ่อเอาสตอร์เบอร์รี่ช๊อกไวท์และก็มะนาวดับเบิ้นช๊อกคะแล้วพี่ป๊อปอะค่ะจะเอาอะไร
 
ป๊อปปี้:เอาตามเดิม
 
ฟาง:อะไรตามเดิม
 
ป๊อปปี้:ที่พี่เคยกินอ่ะ
 
ฟาง:อ๋อ ละก็ช๊อกโกช๊อกคะ
 
พนักงาน:งั้นรอสักครู่นะค่ะ
 
ฟาง:คะ พี่ป๊อป
 
ป๊อปปี้:อะไรหรอ
 
ฟาง:คือฟาง ฟางคือเอ่อ
 
ป๊อปปี้:มีอะไรก็บอกพี่มาสิ
 
ฟาง:คือพี่ป๊อปแน่ใจแล้วหรอค่ะว่าจะชอบพิม
 
ป๊อปปี้:พี่ก็ไม่รู้แต่พี่ชอบไปแล้วอ่ะ
 
ฟาง:คะแต่ฟางกลัวพี่จะเปลี่ยนไป
 
ป๊อปปี้:ฟางพี่ไม่เปลี่ยนไปหลอกหน่าไม่ต้องกังวลน่ะ
 
พนักงาน:มาแล้วคะรับประทานให้อร่อยน่ะค่ะ
 
ป๊อปปี้:ครับ
 
ฟาง:พี่ป๊อปแต่ อุบ
 
ป๊อปปี้:กินไปจะได้หายกังวลสะที
 
ฟาง:พี่ป๊อปแคกๆๆแฮะๆพี่จะฆ่าฟางหรอ "ระหว่างที่ฉันกังวลเมื่อกี๊พี่ป๊อปก็ตักไอติมยัดเข้าปากฉันเพื่อให้หายกังวลแต่มันไม่ใช่ละสิฉันสำลักแทบตาย"
 
ป๊อปปี้:ป่าวสะหน่อยก็เราชอบกังวลมากเกินไปเดี๋ยวหน้าก็แก่หรอก ที่พี่ชอบพิมอ่ะฟางคิดป่ะพิมอาจจะไม่ชอบพี่ก็ได้น่ะกังวลอยู่ได้เลิกกังวลได้แล้ว
 
ฟาง:คะ ไม่กังวลก็ได้