รุ่นพี่ที่รัก

ป๊อปปี้:อ่าวฟางมาแล้วหรอ

ฟาง:แล้วถ้าฟางไม่มาพี่ยืนคุยกับใครอ่ะค่ะ

ป๊อปปี้:กวนประสาท "พี่ป๊อปพูดแล้วยีหัวฉันเล่น"

ฟาง:เอ๊ะ พี่ป๊อปนิสัยไม่ดีหัวฟางฟูหมดแล้วน่ะ

ป๊อปปี้:ฮ่าๆกวนแค่นี้ก็ไม่ได้ขึ้นรถเถอะ

ฟาง:ค่าาาาา

ป๊อปปี้:ร้านนี้มั๊ยฟาง น่าอร่อยดีอ่ะ

ฟาง:ร้านนี้ก็ได้คะ "หลังจากนั้นพี่ป๊อปก็พาฉันเดินเข้าร้านนั้นไป"

ป๊อปปี้:สั่งสิฟางอยากกินไรสั่งเลย

ฟาง:คะ เอ่อเอาสตอร์เบอร์รี่ช๊อกไวท์และก็มะนาวดับเบิ้นช๊อกคะแล้วพี่ป๊อปอะค่ะจะเอาอะไร

ป๊อปปี้:เอาตามเดิม

ฟาง:อะไรตามเดิม

ป๊อปปี้:ที่พี่เคยกินอ่ะ

ฟาง:อ๋อ ละก็ช๊อกโกช๊อกคะ

พนักงาน:งั้นรอสักครู่นะค่ะ

ฟาง:คะ พี่ป๊อป

ป๊อปปี้:อะไรหรอ

ฟาง:คือฟาง ฟางคือเอ่อ

ป๊อปปี้:มีอะไรก็บอกพี่มาสิ

ฟาง:คือพี่ป๊อปแน่ใจแล้วหรอค่ะว่าจะชอบพิม

ป๊อปปี้:พี่ก็ไม่รู้แต่พี่ชอบไปแล้วอ่ะ

ฟาง:คะแต่ฟางกลัวพี่จะเปลี่ยนไป

ป๊อปปี้:ฟางพี่ไม่เปลี่ยนไปหลอกหน่าไม่ต้องกังวลน่ะ

พนักงาน:มาแล้วคะรับประทานให้อร่อยน่ะค่ะ

ป๊อปปี้:ครับ

ฟาง:พี่ป๊อปแต่ อุบ

ป๊อปปี้:กินไปจะได้หายกังวลสะที

ฟาง:พี่ป๊อปแคกๆๆแฮะๆพี่จะฆ่าฟางหรอ "ระหว่างที่ฉันกังวลเมื่อกี๊พี่ป๊อปก็ตักไอติมยัดเข้าปากฉันเพื่อให้หายกังวลแต่มันไม่ใช่ละสิฉันสำลักแทบตาย"

ป๊อปปี้:ป่าวสะหน่อยก็เราชอบกังวลมากเกินไปเดี๋ยวหน้าก็แก่หรอก ที่พี่ชอบพิมอ่ะฟางคิดป่ะพิมอาจจะไม่ชอบพี่ก็ได้น่ะกังวลอยู่ได้เลิกกังวลได้แล้ว

ฟาง:คะ ไม่กังวลก็ได้