จะรัก...แค่คุณ

"นี่นายหลอกฉันงั้นเหรอ ไอ้ติดเกาะบ้าบอเนี่ย แผนองนายใช่มั้ย" เธอเอ่ยถามเสียงดัง ตาอง

เธอจ้องไปที่ใบหน้าอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง แต่ป๊อปปี้กลับหัวเราะอย่างรื่นรมย์ คนตรงหน้าทั้งน่ารัก 

หน้าฟัดซะจริงๆ เวลาโมโหเนี่ย แล้วจะไม่ให้ป๊อปปี้อารมณ์ดีได้ยังไง

"ก็อย่างที่คิด" ป๊อปปี้ตอบรับอย่างไม่ยินร้ายยินดีกับท่าทางเกรี้ยวกราดของเธอ ฟางแทบจะกรี๊ด

ออกมาดังๆ เพราะคำตอบที่ออกมาตรงและแสนจะน่าตบ

"บ้า นายมันบ้า"

"บ่าแต่ก็น่ารักนะ ลองรักดูมั้ยล่ะ" ป๊อปปี้ย้อนถามอย่าอารมณ์ดี แถมส่งสายตาระยิบระยับมาให้

ฟางอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง แต่ก็อดที่จะหมั่นไส้กับวาจาทะเล้นแบบนี้ไม่ได้

"ไม่ ฉันจะนอน" เมื่อเถียงกันไปก็ไม่มีอะไรดี ฟางจึงเอ่ยตัดบท ด้วยการล้มตัวลงนอนซะเฉยๆ 

คราวนี้กลายเป็นป๊อปปี้ที่อึ้ง ก่อนที่จะยิ้มเจ้าเลห์ ล้มตัวนอนชิดกับอีกฝ่าย แถมเอื้อมมือไปกอดร่าง

เล็กๆเอวบางๆองเธออย่างหน้าตาเฉย จนฟางสะดุ้ง พยายามดัตัวหนี ทว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งแน่น

"ปล่อยนะไอ้เด็กบ้า"

"ไม่ ผมชาดความอบอุ่นชอกอดป้าให้หายหนาวหน่อยไม่ได้เหรอครับ" เสียงทุ้มนุ่มกระซิบที่ใบหู

แผ่วเบา จนฟางต้องยกมือ้างหนึ่งึ้นมาจับตรงที่หน้าอกด้านซ้าย ที่ตรงตำแหน่งหัวใจ มันกำลังเต้น

แรงมาก

"ใจเต้นแรงแบบนี้ หวั่นไหวใช่มัย้ล่ะ บอกแล้วนะว่าผมอยุ่ใกล้ใครก้ใจสั่นทั้งนั้น แต่ตอนนี้รักผม

บ้างหรือยังล่ะป้า" ป๊อปปี้พูดถึงตัวเองอย่างดี ใบน้าคมนั้นเริ่มเลื่อนเ้ามาใกล้ใบหน้าหวาน จนในที่

สุดริมฝีปากเาก็สัมผัสกัน มันทั้งแผ่วเบาและอ่อนโยน จูบ ป๊อปปี้กำลังจูบ! ไอ้เด็กบ้า!! เขาฉกชิม

จูบแรกเธอไปอย่างไม่อาย แล้วทีนี้เธอจะมีหน้าไปบอกชายในฝันได้ยังไง

ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ เรื่องนี้จะออกแนวว่าป๊อปปี้กวนๆๆ แสบๆๆ เรื่องนี้เป็นเรื่อง

แระองแชมเปนเองค่ะ ฝากด้วยนะคะ ถ้ามีอะไรก้ติชมกันได้น้า เรามือใหม่จ้า