จะรัก...แค่คุณ

"เฮ้อออออ นี่ฉันจะต้องทำงานที่ใหม่อีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย" หญิงสาวนามว่าฟาง ทึ้งตัวลงบนโซฟา

ตัวยาวในบ้านของตนพร้อมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่... เธอต้องทำงานที่ใหม่ไม่รู้ผ่านมากี่ที่

แล้ว และที่นี่บิษัทจิระคุณกรุ๊ปได้เรียกตัวเธอไปเพื่อสัมภาษณ์งาน

 

 

 

 

"เป็นอะไรอีกล่ะเรา ได้งานก็ดีแล้วนี่" พาร์ทเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ข้างๆฟางก่อนที่จะวางแก้วกาแฟลง

 

 

 

 

"ค่ะ แต่ถ้าสัมภาษณ์ไม่ผ่านอีก ฟางจะไม่ทำงานแล้วล่ะค่ะ" ฟางพูดตอบพาร์ทไป ก่อนที่จะก้ม

หน้าลง

 

 

 

 

 

Part Talk 

 

 

 

 

"เอ้า! ทำไมล่ะครับ" ผมถามเธอด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา ฟางไม่เคยคิดที่จะหยุด

ทำอะไร หรือท้อง่ายขนาดนี้

 

 

 

 

"ฟางเบื่อค่ะ" เธอตอบสั้นๆ

 

 

 

 

"อย่างพึ่งท้อใจนะครับ พี่จะคอยเป็นกำลังใจให้เรานะ" ผมเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่ของเธอเพื่อให้

กำลังใจ ว่าผมจะคอยเป็นกำลังใจให้เธอ

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"

 

 

 

 

"แล้วเค้าเรียกสัมภาษณ์วันไหนครับ พี่จะได้มารับเรา" ผมถาม เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาช้า 

 

 

 

 

"พรุ่งนี้ค่ะ ตอนเจ็ดโมงเช้า ฟางกวนพี่หรือเปล่าคะ" เธอมองหน้าผมแล้วถามขึ้น

 

 

 

 

"ไม่ครับ เดี๋ยวพี่จะมารับ แต่พี่ว่าทานกาแฟก่อนดีกว่าครับ ต้องอ่านอีกเยอะเลยนี่ เดี๋ยวจะหลับไป

ซะก่อนนะครับ" คำพูดของผมทำให้เธอยิ้มบางๆ ก่อนที่จะหยิบกาแฟแก้วประจำของเธอนั้นขึ้นมา

จิบ แล้วอ่านเอกสารอย่างตั้งใจ ผมทำได้แต่เพียงนั่งมองเธอไปก็เท่านั้น

 

 

 

 

 

 

เวลาผ่านไปสามชั่วโมง ซึ่งตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าๆแล้ว ผมก็ยังคงนั่งมองเธออ่านเอกสารต่อไป

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ นี่เที่ยงคืนแล้วนี่คะ สามชั่วโมงเต็มๆเลย พี่พาร์ทกลับบ้านก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นไม่ทัน

ฟางนะ" เธอพูดเสียงใส ผมได้แต่เพียงยิ้มบางๆ ก่อนที่จะร่ำลาแล้วขับรถกลับบ้านไป

 

 

 

 

 

 

                                                      End Part Talk

 

 

 

 

 

 

เวลา  06:30 น.

 

 

 

 

 

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง!

 

 

 

 

 

เสียงนาฬิกาปลุกคู่ใจของฟางดังขึ้น แต่ทว่าเธอกลับไม่สนใจมันเลยแม้แต่นิดเดียว ฟางยังคงนอน

แน่นิ่งเหมือนลืมอะไรบางอย่างไปซะสนิท  แต่แล้วร่างของเธอก็กระตุกลุกขึ้นนั่งพร้อมกับลืมตา

กว้างซึ่งต่างจากเมื่อกี้

 

 

 

 

 

 

"ว้าย! ไม่ทันแล้วววววว!" ฟางตะโกนลั่นบ้านก่อนที่จะรีบจัดการเตรียมตัวให้ทันเวลาที่พาร์ทจะมา

ที่นี่

 

 

 

 

 

 

Fang Talk

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางครับ" ฉันที่ได้ยินเสียงพี่พาร์ทก็รีบจัดการกับชุดของตัวเองแล้วออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

"มาแล้วค่ะ อาจจะช้าไปหน่อย" ฉันพูดพร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้

 

 

 

 

 

 

"ไหนบอกว่าจะตื่นก่อนพี่ไงครับ พี่มารับตอนเจ็ดโมงแล้วเรายังเตรียมตัวไม่เสร็จเลย" พี่พาร์ทพูด

ก่อนที่จะมองดูนาฬิกาข้อมือของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ... ฟางหลับเพลินไปหน่อยน่ะค่ะ เลยลืมไปเลย ตื่นมาอีกที เวลาก็ปาไปหกโมงครึ่งแล้ว

ฟางขอโทษด้วยนะคะ" ฉันขอโทษพี่พาร์ทด้วยความรู้สึกผิด ทำไมฉันถึงได้ขี้เซาขนาดนี้นะ!

ทำไมเนี่ยฮะ! ยัยฟาง! ยัยบ๊องเอ๊ย!  ฉันได้เพียงด่าตัวเอง หน้าแตกล่ะทีนี้ ปล่อยให้เขาตื่อนก่อน

แล้วต้องมารอเรา อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย! ฉันจะบ้า

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นอะไรครับ ไม่ต้องทำหน้าเหมือนตำหนิตัวเองแบบนั้นก็ได้นะ..." พี่พาร์ทพูดเหมือนกับรู้ว่า

เมื่อกี้ฉันกำลังด่าตัวเองอยู่ซะงั้น

 

 

 

 

 

 

"แหะๆ ฟางว่าเราไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวฟางจะทำพี่สายอีก" ฉันเอ่ยตัดบทก่อนที่จะเดินนำหน้าเขา

ไปด้วยความเขินอาย และหน้าแตก (โพล๊ะ!) เสียงมันน่าจะเป็นแบบนี้นะถ้าฉันคิด

 

 

 

 

 

 

                                                      End Fang Talk

 

 

 

 

 

 

Part Talk

 

 

 

 

 

 

ระหว่างที่ขับรถมามีแต่ความเงียบ แต่ว่า.....

 

 

 

 

 

 

จ๊อก จ๊อก

 

 

 

 

 

 

เสียงท้องร้องของฟางมันดังจนผมได้ยิน (ขนาดนั้นเลยเหรอ O.o) 

 

 

 

 

 

 

"เสียงท้องร้องดังขนาดนี้แสดงว่าเรายังไม่ได้ทานอะไรมาเลยใช่มั้ยครับ" ผมหันหน้าไปถามฟาง

ที่นั่งทำหน้านิ่งอยู่

 

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ..." ฟางตอบสั้นก่อนที่จะยิ้มบางๆ ผมจึงเอื้อมมือไปหยิบแซนด์วิชที่ผมเตรียมมาก่อนหน้านี้

แล้ว ต่อให้ฟางไม่บอก ผมก็รู้อยู่ดีว่าฟางนั้นคงยังไม่ได้ทานอะไรมาแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

"แซนด์วิชนี่พี่เตรียมมาเพื่อฟางโดยเฉพาะเลยนะ เพราะพี่รู้ว่าเราคงยังไม่ได้ทานอะไรมาแน่นอน"

 

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ แล้วพี่ทานอะไรมาหรือยังคะ มารับฟางเช้าซะขนาดนี้"

 

 

 

 

 

 

 

"ยังครับ แต่พี่ว่าฟางทานให้หมดเถอะ เดี๋ยวจะไม่อิ่ม" 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางจะทานคนเดียวได้ยังไงคะ เดี๋ยวฟางป้อนพี่เอง" ฟางบอกก่อนที่จะค่อยๆแกะแซนด์วิชออก

มา แล้วป้อนผมบ้างป้อนตัวเองบ้าง ผมมองท่าทีเก้ๆกังของฟางแล้วก็อมยิ้มน้อยๆ

 

 

 

 

 

 

แล้วก็มาถึงบริษัทจิระคุณ

 

 

 

 

 

 

"ฟางไปแล้วนะคะพี่พาร์ท ขอบคุณมากนะคะที่มาส่งฟาง" ฟางลงไปจากรถก่อนที่จะพูดขอบคุณ

ผมผ่านกระจกใสที่ถูกเลื่อนลง

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรครับ หน้าที่ของพี่อยู่แล้วนี่?? เริ่มงานวันแรกขอให้สำเร็จนะครับ พี่ไปก่อนนะ"

 

 

 

 

 

 

ฟอดดดดดดด -*-

 

 

 

 

 

 

แต่ก่อนที่ผมจะไปนั้น ผมหาจังหวะที่ฟางเผลอ สูดความหอมเข้าจมูกไปฟอดนึงเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

"พี่พาร์ท!"

 

 

 

 

 

 

"พี่ไปแล้วนะครับ" ฟางตีแขนผมเบาๆ ก่อนที่จะอมยิ้มหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

                                                       End Part Talk

 

 

 

 

 

 

Fang Talk

 

 

 

 

 

 

ฉันเดินเข้ามาในบริษัทเก้กังๆ ฉันกลัวสัมภาษณ์ไม่ผ่านนี่

 

 

 

 

 

 

ฉันเดินเข้าไปในห้องของประธานบริษัทก็พบกับคนที่ฉันไม่คิดที่อยากจะเจอหน้าอีก

 

 

 

 

 

 

"นาย / ป้าาา!!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มาแล้วครัชชชชชชชชชชช!! ตอนที่2 รอนานไปมั้ย เหอะๆๆ แต่ก็ช่างมันเถอะ! (เหรอ?)

สัญญาว่าจะมาอัพตลอดครัชชชชชชช