The Ghost Girl ขโมยหัวใจยัยผีสาว

     "นี่นายๆๆ ตื่นได้แล้วๆ เช้าแล้วน้าา" ร่างบางกระโดดขึ้นมาที่เตียง แล้วเขย่าร่างสูงที่กำลังหลับอยู่
 
 
     "อื้ออ เช้าแล้วหรอวะเนี่ย" เขาขยี้ตา แล้วเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ โดยไม่ได้สนใจคนที่นั่งอยู่บนเตียงเขา
 
     "ห้ะ เห้ยย"ร่างสูงตกใจเมื่อคนตัวเล็กมาดักอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
 
     "เป็นไรของนายเนี่ย ไหนว่าไม่ได้กลัวฉันไง ร้องซะเสียงดัง แล้วคนเขาอุตส่ามาปลุก ขอบใจสักคำก็ไม่มี ชิ" เธอพูดแล้วจ้องหน้าเขาเขม็ง
 
     "เธอปลุกฉัน ตอนไหน ฉันไม่เห็นได้ยินเสียงเธอเลย" เขาพูดแล้วทำหน้างงๆ
 
     "อ้ะๆ ช่างมันเถอะ นี่ๆ ฉันเตรียมข้าวไว้ให้นายด้วยละ พอดีเห็นของมันอยู่ในตู้เย็นเลยลองทำมั่วๆดู ไปกินนะๆๆ" เธอพูดแล้วเขย่าแขนเขารัว
 
     "ทำกับข้าว เห้ย นี่เธอเป็นผีนะ ทำไมทำอะไรได้หมดเลยอ้ะ จับสิ่งของก็ได้ จับตัวฉันก็ได้ แปลกแฮะ" เขาถามออกมาด้วยความสงสัย เพราะตั้งแต่เจอเธอ เธอดูไม่เหมือนผีเลยสักนิด
 
     "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอ้ะ จับอะไรได้ ฉันก็จับหมดละ"เธอตอบตามความจริง
 
     "งั้นฉันจะช่วยเธอเองละกัน เธอจะได้ไปสู่สุคติสักที" เขาพูดแล้วมองหน้าคนตัวเล็ก
 
     "ขอบคุณนายมากนะ ขอบคุณที่ไม่กลัวฉัน ขอบคุณที่ให้ฉันอยู่ที่นี่" เธอพูดแล้วส่งยิ้มให้เขา
 
     "อื้ม ว่าแต่ อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ฉันยังไม่รู้จักชื่อเธอเลยนะ"ร่างสูงถามขึ้น คนตัวเล็กพยายามนึกชื่อตัวเอง มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาในโสตประสาทเธอ 'พี่ฟาง พี่ฟางคะ' 
 
     "อะ โอ้ยย !!" ร่างบางรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวทันทีเมื่อสิ้นเสียงนั้น
 
     "เห้ย เธอๆเป็นอะไรรึป่าว" ป๊อปปี้ถามด้วยเสียงที่ตกใจ 
 
     "ปะ เปล่าไม่ได้เป็นไร" เธอพูดแล้วยิ้มเจื่อนๆให้เขา เพราะอาการปวดหัวเริ่มดีขึ้น
 
     "ตกใจหมด นึกว่าเธอจะตายอีกรอบซะละ" เขาพูดแล้วหัวเราะ
 
     "จะบ้ารึไง อ้อ แล้วที่นายถาม ฉันชื่อ ฟาง นะ" เธอบอกเขาไป ทั้งๆที่เธอจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลย แต่เธอก็มั่นใจว่านี่เป็นชื่อของเธอ
 
     "อ๋อๆ ฉันชื่อป๊อปปี้ ยินดีที่ได้รู้จัก เพื่อนใหม่" ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้ฟาง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เขาไม่รู้สึกกลัวเธอคนนี้เลย กลับรู้สึกผูกพันธ์ด้วยซ้ำ เพราะอะไรนะ.....
 
 
วันนี้อัพได้แค่นิดเดียวเองง่ะ โทษทีนะคะ แงๆ ใครไม่ชอบติชมได้เน้อ เค้าไม่ซีเรียส เพราะเป็นเรื่องแรก มันก็คงไม่ค่อยสนุกมาก 55555