The Ghost Girl ขโมยหัวใจยัยผีสาว

 
 
 
 
 
                      มูลนิธิบ้านเด็กกำพร้าเพียงดาว
 
 
 
          "ถึงแล้วครับผม" เขื่อนที่ขับรถพาเฟย์มาถึงก็เอ่ยขึ้น
 
 
          "ว้าว ที่นี่สวยจังเลยนะคะ รมรื่นด้วย" เฟย์ที่เดินลงมาจากรถก็ตะลึง เมื่อมองไปรอบๆมูลนิธิที่เต็มไปด้วยต้นไม้
 
 
          "ใช่ครับ ผมถึงชอบมาเลี้ยงขนมเด็กที่นี่ เพราะเหมือนได้มาพักผ่อนด้วย" เขื่อนพูดยิ้ม แล้วถือกล่องขนมลงมาจากรถ
 
 
          "เฟย์ช่วยถือค่ะ" เฟย์รับกล่องขนมมาจากเขื่อน แล้วเดินตามเขื่อนไปที่โรงอาหาร
 
 
          "สวัสดีค่าคุณเขื่อน วันนี้พาสาวที่ไหนมาด้วยคะ" พี่เอ้ สาวร่างท้วม เจ้าหน้าที่ของมูลนิธิเดินมารับขนมจากเขื่อนและเฟย์ไปวางที่โต๊ะของโรงอาหาร
 
 
          "สวัสดีครับพี่เอ้ นี่คุณเฟย์เจ้าของร้านขนมที่ผมเอามาเลี้ยงน้องๆละครับ วันนี้เลยชวนมาด้วย" เขื่อนทักทายแล้วแนะนำเฟย์ให้พี่เอ้รู้จัก
 
 
          "เอ่อ สวัสดีค่ะ" เฟย์ที่ยืนอยู่ข้างๆเขื่อน จึงยกมือไหว้
 
 
          "สวัสดีค่า ยินดีต้อนรับสู่มูลนิธิเรานะคะ ขนมร้านคุณเฟย์นี่อร่อยจริงๆค่ะ เด็กๆน่ะชอบกันมาก" พี่เอ้ทักกลับ แล้วพูดชม
 
 
          "ขอบคุณมาๆค่า ที่จริงเป็นสูตรของพี่สาวเฟย์น่ะคะ เธอทำขนมเก่งมากๆ" เฟย์พูดแล้วยิ้ม
 
 
          "แล้ววันนี้ที่นี่มีงานอะไรหรอครับ" เขื่อนที่สังเกตเห็นคนของมูลนิธิคนอื่นๆกำลังช่วยกันจัดโต๊ะ และมีอาหารมากมาย
 
 
 
          "อ๋อ วันนี้จะมีดารามาเลี้ยงอาหารเด็กๆน่ะคะ อีกไม่นานก็คงมาถึง เห็นว่างานนี้นักข่าวเยอะเลย" พี่เอ้ตอบเขื่อน
 
 
          "อ๋อ งั้นผมรอให้เด็กๆทานข้าวกันก่อนดีกว่า แล้วผมค่อยเลี้ยงขนม คุณเฟย์ไม่รีบกลับใช่มั้ยครับ" เขื่อนที่พูดขึ้นแล้วหันไปถามร่างบางข้างกาย
 
 
          "เฟย์ไม่รีบหรอกค่ะ รอได้" เฟย์ตอบแล้วยิ้มจนตาหยี ทำให้เขื่อนนั้นหน้าแดงไม่น้อย
 
 
          "งั้นตามสบายเลยนะคะ เดี๋ยวพี่ไปดูเด็กๆก่อน" พี่เอ้พูดขึ้นแล้วแยกตัวออกไป เขื่อนและเฟย์พยักหน้ารับ
 
 
          "เอ่อคุณเฟย์ครับ ที่นี่มีสวนหย่อมริมน้ำอยู่ คุณเฟย์สนใจมั้ย" เขื่อนที่นึกถึงสวนหย่อมที่เขาชอบมานั่งเล่น แล้วเอ่ยถามเฟย์
 
 
          "สนค่ะสน เฟย์อยากไป" เฟย์ตอบ เขื่อนจึงพาเฟย์ที่สวนหย่อมริมน้ำของมูลนิธิที่อยู่ด้านหลัง เฟย์ทึ่งกับความงามของสวนจึงเดินไปดูรอบๆตื่นเต้นราวกับเด็ก จนเขื่อนหลุดขำออกมา
 
 
          "ขำอะไรคะคุณเขื่อน ก็นานๆทีเฟย์จะได้สัมผัสธรรมชาติแบบนี้นี่" เฟย์ที่หน้าบูดเมื่อเห็นชายหนุ่มหัวเราะเธอ
 
 
          "โอ๋ๆ เปล่าๆครับ ผมก็หัวเราะไปเรื่อย คุณเฟย์นี่น่ารักจังเลยนะ" เขื่อนรับพูดขึ้นเมื่อเห็นเฟย์น่าบึ้ง แล้วเผลอพูดชมเฟย์ไป
 
 
          "บ้า คุณเขื่อนพูดไรก็ไม่รู้ อ๊ะ ตรงนั้นมีศาลาเราไปนั่งกันดีกว่าค่ะ" เฟย์ที่หน้าแดงหลังจากที่ได้ยินชายหนุ่มพูดชม แล้วรีบเดินนำไปนั่งที่ศาลา เขื่อนยิ้มส่ายหน้า แล้วเดินตามไป
 
 
          "เออแล้วคุณเฟย์นี่มีพี่สาวด้วยหรอครับ" เขื่อนที่ได้ยินเฟย์พูดถึงพี่สาวตอนนั้น จึงถามขึ้น
 
 
          "เอ่อ ใช่ค่ะ พี่สาวเฟย์เธอชื่อพี่ฟาง" เฟย์ที่ชะงักเล็กน้อย แล้วพูดตอบเขื่อน แล้วซึมลงไป
 
 
          "มีอะไรรึเปล่าครับเฟย์ มีอะไรเล่าให้เขื่อนฟังได้นะ" เขื่อนที่เห็นเฟย์ซึมลงไปจึงถาม
 
 
          "ความจริงเจ้าของร้านกาแฟคือพี่ฟางน่ะค่ะ ไม่ใช่เฟย์หรอก แต่เพราะอุบัติเหตุคืนนั้น ทำให้เฟย์ต้องมาดูแลร้านแทน" เฟย์ที่พูดออกมาแล้วซึมกว่าเดิม
 
 
          "เอ่อ พี่สาวเฟย์เค้า..."เขื่อนที่คิดว่าฟางคงไม่อยู่แล้ว พูดขึ้น แต่เฟย์พูดดักไว้ก่อน
 
 
          "ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่ พี่ฟางยังอยู่ดีค่ะ เพียงแต่เธอกลายไปเจ้าหญิงนิทรา เธอไม่ฟื้นมาหลายเดือนแล้วละค่ะ" เฟย์พูดแล้วน้ำตาซึม
 
 
          "โถ่เฟย์ ไม่เป็นไรนะครับ ผมเชื่อว่าสักวันนึง เธอต้องหายนะ" เขื่อนพูดแล้วแตะไปที่ไหล่เฟย์ เฟย์พยักหน้าแล้วยิ้มบางๆให้เขื่อน
 
 
 
 
 
          "เด็กๆทุกคนมาที่โรงอาหารได้แล้วค่ะ พี่ๆที่จะเลี้ยงข้าวเราเดินทางมาถึงแล้วนะ" เสียงประกาศตามสายของมูลนิธิดังขึ้น ทำให้เขื่อนและเฟย์ได้ยินจึงชวนกันกลับเข้าไปในโรงอาหาร เพื่อไปรอเลี้ยงขนมเด็กๆต่อ
 
 
 
 
 
แถมอีกตอน55555 เขื่อนและเฟย์สนิทกันขึ้นเรื่อยๆละ แล้วฟางจะเป็นไงบ้างติดตามกันน้าา