The Ghost Girl ขโมยหัวใจยัยผีสาว

 

 

 

 

 

          ด้านหน้าของมูลนิธิ มีรถตู้สีดำที่เพิ่งขับเข้ามาจอด พร้อมกับรถของเหล่าบรรดานักข่าวจากสำนักต่างๆที่ตามมาจอดติดๆ มีชายหนุ่มร่างสูงก้าวลงมาก่อน แล้วตามด้วยสาวร่างบางที่เดินตามลงมา

 

 

 

     "ทางมูลนิธิของเรายินดีต้อนรับคุณป๊อปปี้กับคุณพิมนะคะ และขอบคุณมากๆที่เมตตามาเลี้ยงอาหารเด็กๆในวันนี้ค้ะ" พี่เอ้ เป็นตัวแทนในการกล่าวต้อนรับ

 

 

 

     "พวกเราก็ยินดีเหมือนกันครับ ที่ได้มาเลี้ยงอาหารน้องๆ" ป๊อปปี้เป็นฝ่ายตอบรับ ก่อนที่ทั้งคู่จะถูกเชิญให้ไปในโรงอาหาร พร้อมกับบรรดานักข่าวที่รัวกล้อง เดินตามไปติดๆ

 

 

 

     "โห ดาราสองคนนี้ท่าทางจะดังน่าดูนะคะ นักข่าวเต็มเลยอ่ะ" เฟย์ที่เดินเข้ามาพร้อมเขื่อนพูดขึ้น

 

 

 

     "ไม่ดังเท่าไรหรอกครับ นักร้องธรรมดา ดูสิผมหล่อกว่าอีก" เขื่อนที่ชะเง้อมอง ก็รู้ว่าเป็นป๊อปปี้เพื่อนของตน จึงแกล้งพูดไป

 

 

     "กล้าพูดนะคะ เขาหล่อกว่าคุณตั้งเยอะแหนะ" เฟย์แกล้งพูดกลับ

 

 

     "คุณเฟย์อ่ะไม่เข้าข้างกันเลย จริงๆแล้ว นายนั่นมันเพื่อนผมเอง ชื่อป๊อปปี้" 

 

 

     "จริงหรอคะ ว่าละทำไมถึงกล้าพูด5555" 

 

 

     "พอเลยๆ ครับ ไปทักมันกันดีกว่า" เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์หัวเราะ แล้วพาเฟย์เข้าไปหาป๊อปปี้

 

 

     "ว่าไงครับคุณดาราดัง" เขื่อนเดินเข้าไปข้างหลังป๊อปปี้แล้วแกล้งพูด

 

 

     "อ้าว ไอ้เขื่อน มารับเด็กไปเลี้ยงหรอวะ" ชายหนุ่มที่หันไปตามเสียงเรียก พอรู้ว่าเป็นเพื่อนรักก็พูดทัก

 

 

     "ไรของมึงละครับ หาแม่ของลูกให้ได้ก่อน"

 

 

     "หรอ แล้วคนข้างๆล่ะ"

 

 

     "หยุดพูดเลย นี่คุณเฟย์เจ้าของร้านขนมที่กูไปอุดหนุนเว้ย" เขื่อนที่หน้าแดง แล้วรีบพูด

 

 

     "เออๆ กูก็พูดเล่นป้ะ ไม่เห็นต้องเขินเลย เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับเฟย์" ป๊อปปี้พูดแซวไม่หยุด แล้วหันไปทักเฟย์ ที่ดูจะเขินเหมือนกัน

 

 

     "สวัสดีค่ะคุณป๊อป คุณป๊อปนี่ดังน่าดูเลยนะคะ" เฟย์ทักทายกลับ

 

 

     "อีกหน่อยเดี๋ยวก็ตกกระป๋องแล้วครับ" เขื่อนแกล้งทำเป็นกระซิบเฟย์

 

 

     "ไอ้เขื่อน เดี๋ยวเหอะมึง" ป๊อปปี้แกล้งจะทำท่าตบหัวเขื่อน แต่พิมเข้ามาเรียกก่อน

 

 

     "ป๊อป ได้เวลาแล้ว" พิมที่เดินมาตามป๊อปปี้ไปถ่ายรูป และเลี้ยงขนมเด็กๆพร้อมกัน ที่ทั้งคู่ต้องใกล้ชิดกันเป็นเพราะโดนผู้ใหญ่ทางค่ายสั่งไว้นั่นเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

     "แหมๆ ช่วงนี้กระแสคู่จิ้นกำลังมาแรงเลยนะคะ โดยเฉพาะคู่จิ้นที่คล้ายจะเป็นคู่จริงอย่างสาวพิมกับหนุ่มป๊อปปี้นักร้องชื่อดังสังกัด R'S เนี่ย นี่น่าจับตาดูมากๆเลยนะคะ ล่าสุดวันนี้ทั้งคู่ควงกันไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้ากันด้วย..... " เสียงทีวีที่ร่างบางนั่งดูตรงโซฟาดังขึ้น แต่เธอไม่มีท่าทีตกใจเลยสักนิด เพราะข่าวของป๊อปปี้กับพิมมีมาแทบทุกวัน แต่ชายหนุ่มก็กลับมาอธิบายให้เธอฟังจนเข้าใจทุกครั้ง

 

 

     "เห้อ เบื่อจัง" ฟางที่เอื้อมมือไปหยิบรีโมตเพื่อจะปิดทีวี แต่เธอเอื้อมเท่าไรก็ไม่ถึงรีโมตสักที จนต้องหันไปมอง พบว่ามือเธออยู่ตรงรีโมตแล้ว แต่มือมันไม่สัมผัส

 

 

     "อีกแล้วหรอเนี่ย" ฟางพยายามตั้งสมาธิดีๆ แล้วลองหยิบอีกครั้ง จึงหยิบได้ เธอจึงปิดทีวีแล้วลุกขึ้น

 

 

 

          อ้ะ โอ้ยย

 

 

 

          ฟางรู้สึกปวดหัวอย่างหนัก จนเธอทรุดลงไปนั่งอยู่ที่พื้นแล้วกุมหัวตัวเอง

 

 

     'ฮีก ฮือๆ ทำไมพิชทำกับฟางแบบนี้'

 

 

     'โอ้ย พอสักทีเถอะ ไหนๆก็รู้แล้ว งั้นเราเลิกกัน'

 

 

     'ทำไมล่ะ ฟางมันไม่ดีมากเลยหรอ พิชถึงต้องทิ้งฟาง พิชไม่รักฟางแล้วหรอ'

 

 

     'ฮึ จืดชืดอย่างเธอ เขาไม่สนหรอกย่ะ จำไว้ซะ เธอมันก็แค่ของเล่นแก้ขัดเท่านั้นแหละ'

 

 

     'ฮึก ฮืออ'

 

 

     'โอ้ย รำคาญออกไปจากห้องพิชได้แล้ว'

 

 

 

     "โอ้ย ฮือๆ" ฟางที่มีเหมือนจะจำเรื่องราวบางอย่างได้ พยายามจะนึกต่อ แต่ความปวดมันเพิ่มขึ้น จนเธอทนไม่ไหว ร้องไห้ออกมา

 

 

     "มันเกิดอะไรขึ้นกับเรานะ" ฟางที่เริ่มจะดีขึ้น ก็นั่งทบทวนกับตัวเอง เธอเหมือนจะจำเรื่องราวได้บ่อยครั้ง และเธอมักจะได้ยินชื่อของคนๆนึง

 

 

     "พิช... เขาคือใครกัน" ฟางพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วนั่งอยู่อย่างนั้น เพราะตอนนี้เธอรู้สึกหมดเรี่ยวแรงเหลือเกิน

 

 

ป๊อปไม่กลับจากมูลนิธิสักที รู้มั้ยว่าฟางจะไม่ไหวแล้ว5555 แล้วเมื่อไรจะหาร่างฟางเจอเนี่ย ต้องติดตามฮะ