The Ghost Girl ขโมยหัวใจยัยผีสาว

 
 
 
 
     "ตกลงตามนี้นะ สัปดาห์หน้าเราจะไปโปรโมทโปรเจ็คท์กันที่บ้านเด็กกำพร้าเพียงดาว เตรียมตัวให้พร้อมนะ"
 
 
          ทีมงานทุกคนรวมถึงป๊อปปี้และพิมพยักหน้ารับกับคำสั่งของบอสใหญ่ 
 
 
     "ป๊อป เสร็จแล้วนายจะไปไหนต่อรึเปล่า"  ร่างท้วมเดินเข้ามาถามป๊อปปี้
 
 
     "เปล่าครับ บอสมีไรรึเปล่า"
 
 
     "พาพิมไปทานข้าวหน่อยสิ พอดีฉันไม่ว่าง"
 
 
     "พิมมีนัดแล้วนะคะพ่อ" พิมได้ยินจึงรีบแย้ง
 
 
     "นัดอะไรของแก ไร้สาระอีกละสิ เอาน่า จะได้มีข่าวขึ้นมาบ้าง อยากตกกระป๋องรึไงห้ะ" 
 
 
     "แต่.."
 
 
     "ไม่เป็นไรหรอกพิม ป๊อปว่าง อย่าขัดบอสเลยนะ"  ป๊อปปี้กระซิบพิม
 
 
     "ก็ได้ เห้อ ขัดไม่ได้เลย" พิมพูดแล้วถอนหายใจ
 
 
 
 
 
     "ที่จริงป๊อปไม่ต้องลำบากก็ได้นี่ พ่อก็เป็นแบบนี้ละ ชอบอยากจะให้พวกเราเป็นข่าวกันตลอด พิมกลัวสาวๆของป๊อปมาตบพิมจริงๆ"
 
 
     "สาวๆอะไรละพิม ป๊อปโสดสนิทนะ กินไปเลยๆ" ป๊อปปี้พูดทำให้พิมหัวเราะออกมา
 
 
     "ว่าแต่พิมเหอะ ป๊อปกลัวน่ะกลัวพี่จงแบของพิมจะมาชกป๊อปมากกว่า" ป๊อปปี้พูดถึงแฟนของพิม ที่มีแค่ป๊อปและเพื่อนบางคนเท่านั้นที่รู้
 
 
     "พี่จองเบเข้าใจดี พิมอธิบายให้ฟังตลอดละ" พิมพูดแล้วอมยิ้มนึกถึงแฟน ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มตามกับท่าทางของเพื่อนสาว
 
 
 
 
 
 
 
     "แกๆดูหนังสือพิมนี่ดิ ป๊อปกับพิมคู่จิ้นหน้าใหม่ ควงกันไปกินข้าว ว้ายๆ แฟนกันชัวร์"  กลุ่มสาวเม้าส์หน้าคอนโดป๊อปปี้พูดขึ้น ทำให้ร่างบางที่ยืนแถวนั้นรีบหันขวับไปมอง 
 
 
     "แฟนหรอ" ฟางพูดเสียงอ่อนๆ
 
 
     "เป็นไรนังหนู" เสียงชายแก่พูดขึ้น
 
 
     "เปล่าค่ะท่านเจ้าที่" ฟางพูดแล้วยิ้มให้ชายแก่ซึ่งเป็นเจ้าที่คุ้มครองคอนโด
 
 
     "เจ้าน่ะเป็นผีที่ดีนะ ข้าถึงอนุญาติให้ไปไหนมาไหนในเขตที่ข้าคุ้มครองได้ ขอให้ความดีนี้ คุ้มครองให้เจ้าเจอร่างไวๆนะนังหนู" 
 
 
     "ค้ะ เมื่อกี๊ท่านพูดว่าไรนะค้ะ พอดีหนูเหม่ออยู่"
 
 
          ท่านเจ้าที่ยิ้มแล้วไม่พูดอะไร ฟางหันไปเห็นป๊อปปี้กลับมาพอดี จึงขอตัวแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป
 
 
 
     "นี่นายหมี"
 
 
     "อ่าว ยัยเตี้ย"
 
 
 
 
ขอแค่นี้ก่อนละกัน ยังไม่ได้หายไปไหนนะ แค่เหนื่อยจ้า