รักของเรา...NOT Love U

9.6

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.

  27 ตอน
  213 วิจารณ์
  46.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) 8 : ผมอยากช่วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 

 
 
                    
 
                    เช้าวันต่อมา... บรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่แสนจะอึดอัด ของ2 พี่น้องที่ทะเลาะกันไม่ยอมพูดกันสักนิดเดียว จนชายหนุ่มอีกคนที่นั่งทานด้วยเว็งตาม มอง 2 พี่น้องสลับกันอย่างเเซ็ง
 
 
 
 
" ไม่คิดจะพูดกันเลยใช่ไหมเนี่ย " เขื่อนมองทั้ง 2 คนสลับกันอย่างเอือมๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ..........."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"............"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เออให้มันได้อย่างนี้ดิว่ะ นี่พวกแกหัดนึกถึงกูบ้างง กูเซ็งเว้ย!! " เขื่อนตะโกนแล้วทำหน้าบึ้งใส่ทั้งสองคน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แก้วไปก่อนนะพี่เขื่อน" แก้วลุกขึ้นแล้วพูดกับเขื่อนก่อนจะเดินออกไปอย่างเร็วๆๆ ป๊อปปี้มองตามด้วยสายตาเสร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่คิดจะง้อเลยรึไงว้ะ" เขื่อนพูดกับปีอปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กูไม่ว่าง กูไปรอที่รถนะ" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไอ้ห่ากูยังไม่ได้กิินข้าวเลยน่ะเว้ย" เขื่อนตะโกนตามหลังป๊อปปี้ที่เดินออกไปอย่างไม่สนใจอะไร 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้านไทยานนท์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ยังไม่มีใครลงมาอีกหรอคะ นม " เฟย์เดินเข้ามาภายในห้องอาหารเห็นว่ายังไม่มีคนก็ถาม แม่บ้านประจำบ้าน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" คะ คุณหนู "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แล้วให้คนไปตามหรือยังคะ" เฟย์เดินมานั่ง พร้อมกับที่กั้งเดินเข้ามาภายในห้องอาหารพอดี 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ให้ไปแล้วคะแต่...เอ่อ....คุณผู้ชายไม่ได้อยู่ที่ห้อง นมเลยคิดว่า...."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ่อ...งั้นไม่เป็นไรคะ ไปกั้งไปปลุกคนตื่นสายกัน อ๋อ วันนี้เฟย์ไม่ทานอาหารเช้านะคะขอเป็นน้ำส้มกับแซนวิชก็พอ" เฟย์ลุกขึ้นแล้วเดินไปจับมือกั้งเดินขึ้นไปบนห้องของพี่สาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อก ก๊อก...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เปิดดด " เฟย์ลากเสียงยาวก่อนจะเปิดประตูด้วยตัวเองเดินนำเข้าไปตามไปด้วยกั้ง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กอดกันกลมขนาดนี้จะทำไงดีเนี่ยย" เฟย์พูดแล้วยิ้ม เมื่อเห็นภาพตรงหน้าที่ชายหนุ่มโอบกอดหยิงสาวดเอาไว้ โดยที่หญิงสาวเองก็กอดตอบ โดยที่เจ้าตัวนั้นไม่มองคนด้านหลังของเะฮเลยว่ารู้สึกอย่างไรกับภาพที่เห็น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ตื่นได้แล้ววววววววว" เฟย์กอดอกแล้วตะโกนใส่หน้าของโทโมะและฟาง จนทั้งสองคนสะดุ้งตื่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อะไรเนี่ยเฟย์ คนจะนอน" โทโมะเป็นคนโวยวายก่อนคนแรก แต่ในขณะที่โวยวายยังมิวายปล่อยกอดหญิงสาวที่กอดมาทั้งคืน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นี่!!! มันสายแล้ว แล้วนี่ปล่อยได้ละถ้ารู้ว่าให้มานอนกับพี่ฟางแล้วตื่นสายขนาดนี้นะไม่ให้มานอนดีกว่า จริงไหมกั้ง" เฟย์พูดแล้วหันไปขอความเห็นจากกั้ง แต่ชายหนุ่มกับยืนมองนิ่งๆๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ต้องไปขอเสียงกั้งเค้าเลย ให้คนมาปลุกพี่ดีดีก็ได้ เรานี่น่ะ ต้องเล่นอะไรไม่รู้เรื่องเลย" ฟางพูดแล้วส่ายหน้ากับนิสัยขี้แกล้งของน้องสาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้า!! เค้าผิดเออ เค้าผิดไปก็ได้ เชิญกอดกันไปเลยงอน!!" เฟย์พูดแล้วสะบ๊อบเดินหนีออกไปเล่นเอาทั้งสองคนที่อยู่บนเตียงเหวอกับอารมรืแปรปรวนของหญิงสาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปดูอย่าให้หนีไปไหน ...เดี๋ยวฉันจะรีบลงไป" โทโมะพูดกับกั้งก่อนที่กั้งจะโค้งคำนับแล้วเดินตามเฟย์ออกไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไปอาบน้ำเลยเพราะโมะนั่นแหละ" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อ้าว!! อะไรละก็คนมันเหนื่อยอยากนอนนี่นา นานๆจะมีหมอนข้างนิ่มๆ" โทโฒะพูดแล้วกอดหญิงสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ต้องเลย เค้าก็อยู่อย่างนี้ทุกวัน ตัวเองนั่นละไม่มีเวลาเอง เอาละไปอาบน้ำเถอะคะ ฟางจะได้ไปอาบเหมือนกัน" ฟางพูดแล้วยิ้มให้โทโมะ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวแล้วเดินกลับไปที่ห้อง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                               ร้านอาหารอิตาเลี่ยน
 
 
 
 
 
" ชิส์ไอ้เราก็เป็นห่วงกลัวจะไปไม่ทัน ก็มาว่าเรา" เฟย์ที่โวยวายหลังจากที่โดนพี่สาวบ่นก็รีบหนีออกมากจากบ้านทันที 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" กินคนเดียวก็ได้ ไม่ง้อหรอก" เฟย์พูดเบาๆแล้วนั่งเลือกอาหาร
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่เหงาหรอครับั่งทานคนเดียว" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" นาย!!! " เฟย์เงยหน้ามองเจ้าของเสียงก่อนจะต้องตกใจ เมื่อเห็นว่าเป็นใคร 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เดี๋ยวสิครับ " จะรีบไปไหนละ รึว่าคุณกลัวผม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ใครกลัวคุณมิทราบคะ ฉันแค่ไม่อยากทานร่วมกับคุณเท่านั้น" เฟย์พูดอย่งหยิ่งๆๆ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เอ้าหรอครับ แล้สที่คุณไม่อยากอทานกับผมเนี่ย เค้าเรียกว่ากลัวรึเปล่าน้า" เขือนพูดทะเล่นใส่หยิงสาวจนเฟย์โมโห เดินกลับไปนั่งที่เดิม เขื่อนกะรตุกยิ้ม แล้วรีบเดินไปนั่งเบียดหญิงสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ว๊ายย นี่นายถอยออกไปนะ ที่นั่งมีตั้งเยอะ" เฟย์ตกใจเมื่อชายหนุ่วมานั่งเบียดจนเธอแทบจะไปนั่งบนตักของเขาอยู่แล้ว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ก็ผมชอบนั่งตรงนี้นิครับ " เขื่อนตอบหน้าตาย เฟย์หมันไส้ก่อนจะกระถืบเท้าไปทีหนึ่ง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" สมน้ำหน้าา ฮึ เฮ้ย!! " เฟย์หัวเราะใส้่เขื่อน ก่อนที่สาวตาจะเหลือบไปเห็นใครบางคน ที่เดินเข้ามาพอดี ก็รีบดึงขื่อนให้นั่งหลังตรงแ้วตัวเองหลบอยู่ด้านหลัง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อะไรของคุณห้ะ ทำร้ายผมแล้วจะมาใช้ผมเป็นกำบังงั้นหรออ" เขื่อนพูดเมื่อเห็นท่าทีของหญิงสาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันเปล่าเริ่มนะ คุณนั่นแหละที่เริ่ม.." ปากพูดแล้วสายตากลับจ้องมงอการการะทำของอีกคนที่เพิ่งจะเดินเข้ามา เขื่อนมองตามอย่างสงสัย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" บ้าเอ้ย!! มาทำไมทางนี้เนี่ย" เฟย์บ่นอุบอิบ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อยากให้ผมช่วยไหมละ " เขื่อนกระซิบกับหญิงสาว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่.." 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่ผมอยากจะช่วยนะ " เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฉันไม่ต้องการ อื้อออ...." เฟ์เงยหน้าพูดกับเขื่อนเป็นการเปิดช่องให้ชายหนุ่่มดึงหยิงสาวเข้ามาแล้วบดจูบที่ร้อนแรง ก่อนที่หญิงสาวจะได้ตั้งตัว เฟย์ค่อยๆๆเคลิ้มก่อนจะเอามือโอบรอบคอของชายหนุ่ม เขื่อนเองก็ยิ่งได้ใจ ค่อยๆเอามือลูบไล้ขาสวยเนียนของหญิงสาวอย่างสนุก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อื้มม อ๊ะ " หญิงสาวครางออกมาอย่างตกใจ ใเมื่อมีมือหนาลาบล้วงเข้าขยำหน้าอกแสนหนุ่มของเธออย่างแรง ก่อนที่หญิงสาวจะตั้งสติได้ก็รีบพลักชายหนุ่มออกทันที 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไอ้เลว ไอ้ฉวยโอกาศ " เฟย์โวยวายใส่เขื่อนก่อนจะจัดการแต่งตัวให้ตัวเองดีดี เขื่อนมองหญิงสาวแล้วยิ้ม เมื่อเห็นใบหน้าสาวสวยแดงก่ำ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" แต่คุณก็ชอบไม่ใช่หรอครับ ครางขนาดนั้น" เขื่อนพูดหแย่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไอ้บ้าา ฉันจะไม่มีวันหลงกลนายอีกแน่ "  เฟย์พูดก่อนจะลุกเดินออกไปจากร้านทันที เขื่อนมองตามแล้วจับที่ริมฝีปากตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ว๊ายยยย"...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 เสียงอะไรเอ่ย!! ไม่สนุกหรอ...ใช่ไม่สนุก55 ขอบคุณที่มาเม้นนะคะ ขอบคุณที่อ่านด้วย 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา