รักของเรา...NOT Love U
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) 9: จะอยู่ยังไง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ว้ายย "
" จะรีบไปไหนฟาง " โทโมะเดินลงมาจากห้องแล้วเห็นสาวหวานกำลังดูท่าทางรีบร้อนจนไม่ได้ดูทางจนล้มไปกองกับพื้น เลยรีบถาม
" เฟย์หน่ะสิโมะ งอนจนหนีออกไปแล้วเนี่ย " ฟางหันมาพูดกับชายหนุ่มก่อนจะค่อยๆๆยันตัวลุกขึ้นโดยที่โทโมะเข้ามพยุง พร้อมกับกดโทรศัพท์น้องสาวไม่หยุด
" คงจะงอนไปหาอะไรทานแถวนี้ละ อย่าเครียดเลย" โทโมะเห็นท่าทางของหญิงสาวที่ดูจะเป็นห่วงน้องสาวมากเกินไปเลยเดินเข้าไปจับมือให้หยุดกด โทรศัพท์
"แต่ปกติเฟย์จะรับโทรศัพท์นะโมะ " ฟางตอบกลับด้วยน้ำเสียงติดเป็นห่วง โทโมะมองหน้าหญิงสาวก็ถอนหายใจ
" งั้นเดี๋ยวให้พาร์ทออกไปตามเป็นเพื่อนแล้วกัน ช่วงนี้ฟางห้ามอยู่คนเดียวรู้ไหม" โทโมะพูด ฟางพยักหน้าก่อนจะรีบเดินไป
" วันนี้ฉันจะไปภูเก็ตกับกั้ง ส่วนนายพาร์ทไปดูแลคุณฟาง และคุณเฟย์ มีเรื่องอะไรรีบรายงานฉันด่วน เข้าใจไหม" โทโมะเดินลงตามหญิงสาวมาเห็นลูกน้องคนสนิท ยืนอยู่ก็สั่ง พาร์ทโค้งคำนับเล็กน้อยเป็นเชิงตอบรับ ส่วนกั้งก็แอบมองฟางอยู่เป็นระยะ
" งั้นฟางไม่ทานแล้วนะ เป็นห่วงเฟย์ ยังไม่ยอมรับสายฟางเลย" ฟางหันมาพูดกับโทโมะ ที่กำลังจะเดินไปที่ห้องครัว โทโมะหันมามองด้วยความไม่พอใจ
" ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวก็ไม่มีแรง ยังไม่หายดีนะฟาง อย่าลืมสิว่าเฟย์ไม่ใช่เด็กแล้ว" โทโมะพูดเสียงเรียบ ฟางนิ่วหน้า
" รู้โมะ ฟางรู้ว่าเฟย์ไม่ใช่เด็ก แต่นั่นน้องฟางนะ ถ้าเกิดอะไรกับเฟย์ละฟางจะอยู่ยังไง" ฟางพูดด้วยน้ำเสียงติดโมโห ก็เธอเป็นห่วงน้องสาวนี่นา
" แล้วถ้าฟางเป็นอะไรไปโมะจะอยู่ยังไง"
" .........."
" ไปกินข้าวก่อน แล้วค่อยไป " โทโมะเดินเข้ามาดึงร่างบางให้เดินตามเขาเข้าไปในห้องอาหาร พาร์ทมองเจ้านายยิ้มๆๆ ส่วนกั้งก็กลายเป็นเจ้าชายหน้านิ่งแทน
" คุณแก้วคะ คุณแก้ว " เสียงพนักงานในร้านเสื้อผ้าหลังจากที่เธอออกมาจากบ้านเพื่อที่จะหนีหน้าพี่ชายของตัวเองก็เลยแวะมาดูเสื้อผ้าที่ร้านโปรดของเธอ
" เอ่อ..คะ ขอโทษนะคะ เมื่อกี้คุณเบลล์ว่ายังไงนะคะ" แก้วตกใจนิดนึงก่อนจะปรับน้ำเสียงให้เป็นดังเดิม
" คุณแก้วเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ดูท่าทางจะไม่ค่อยสบาย " เบบล์ถามลูกค้าประจำอย่างเป็นห่วง
" อะอ๋อ เปล่า่คะ ว่าแต่ มีคอลเลคชั่นใหม่มารึยังคะ " แก้วเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินดุเสื้อผ้าภายในร้านไปเรื่อยๆๆ
" อ๋อ... มีคะแต่คอลเลคชั่นนี้คุณพ้อยเธอยังไม่ยอมขายนะคะ บอกว่าขอเซอร์ไพรส์ลูกค้าในวันเปิดตัว " เบบล์พูดถึงคอลเลคชั่นใหม่
" อืม...ดูน่าตื่นเต้นจังเลยนะคะ แล้วนี่เปิดตัววันไหนอะไรยังไงหรอคะ" แก้วถามต่อ..
" อืม น่าจะใกล้ๆนี้ละคะ ยังไงเชิญคุณแก้วก่อนเลยนะคะ คุณพ้อยถามหาคุณแก้วบ่อยๆนะคะช่วงนี้"เบบล์พูดกับแก้ว ก่อนจะต้องขอตัวไปรับลูกค้าคนใหม่ แก้วเลยเดินเลือกซื้อของไปคนเดียว
" อ้าว! คุณเฟย์มาหาคุณพ้อยหรอคะ" เบลล์เดินไปก็พบกับเฟย์ที่ยืนหน้าบูลอยู่ก็ทัก เฟย์หันมายิ้มบางๆให้เบลล์
" จ่ะ!! แล้วเจ้าตัวอยู่ไหนละ" เฟย์ถามต่อ
" คุณพ้อยออกไปข้างนอกเมื่อกี้นี้เองคะ แต่บอกว่าเดี๋ยวจะเข้ามา คุณเฟย์จะรอรึเปล่าคะ" เบลล์ถาม เฟย์ทำท่าคิดแล้วพยักหน้าเล็กน้อย
" งั้นเดี๋ยวฉันช่วยดีกว่าเนาะ อยู่ว่างๆๆ " เฟย์พูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินไปวางกระเป๋าที่ห้องทำงานของพ้อยแล้วเดินออกมาช่วยเบลล์ขายของ กับลูกค้า
" เดี๋ยว... ตามรถคันนั้นไป" สายตาแหลมคม ที่กำลงัจ้องมองข้างทาง อย่างเพลิดเพลิน จะต้องสะดุดเมื่อเห็น ใครบางคนที่กำลังขึ้นรถออกไป
" ทำไมไม่รับสายนะเฟย์..." เสียงสาวหวานบ่นพึมพัม ภายในรถ ที่มีเธอเป็นเพียงหญิงสาวเพียงคนเดียว ชายหนุ่มดด้านข้างเหล่มองเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
" เฟย์อาจจะทำธุระอยู่ก็ได้ อย่าคิดมากสิฟาง" ฟางหันมามองเจ้าของเสียงตเขียวปัด บอกเธอมาเป็นร้อยรอบแล้วเธอทำได้ไหม ชิส์..
" ไม่ต้องพูดเลย ... ฟางจะไปหาเฟย์โมะก็ไม่ให้ไป" ฟางโวยวาย ตั้งแต่ทานข้าวเสร็จ โทโมะก็ลากเธอออกมาด้วย พร้อมกับให้เหตุผลว่า อยากให้ไปส่งที่สนามบิน
" ..."
" พาร์ท กั้ง เจ้านายของพวกนายนี่เป้นใบ้ด้วยใช่ไหม ทั้งเผด็จการ เป็นใบ้ เอาแต่ใจ เป็นที่สุด" ฟางหน้างอแล้วพูด พาร์ทอมยิ้มเล็กน้อย ส่วนกั้งก็ยิ้มบางๆ ให้ฟาง
" เลิกบ่นเถอะหน่า ไม่เมื่อยปากบ้างหรือไง"
" ปากร้ายนะโทโมะ " ฟางฟาดแขนชายหนุ่มไปทีหนึ่ง
" ถึงแล้วหน่าาา อย่าบ่น " โทโมะพูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงล้อเล่นน ก่อนจะจับมือฟางเดินเข้าไปในสนามบิน
" ดูแลตัวเองดีดีละ แล้วจะรีบกลับ" โทโมะพูดกับฟางเมื่อเดินมาถึงทางแยกที่ต้องเดินเข้าไปขึ้นเครื่อง ฟางยิ้มบางๆ โทโมะดึงฟางเข้าไปกอด
" คิดถึงนะรู้ไหม" โทโมะกระซิบที่ข้างหูของหยิงสาว ฟางยิ้มก่อนจะกอดตอบชายหนุ่ม
" ดูแลสาวๆดีๆ มีอะไรรายงานฉันตลอดเวลา " โทโมะคลายกอดหญิงสาวแล้วพูดกับพาร์ท พาร์ทยิ้มเล็กน้อย
" กั้งดูแลเจ้านายของนายดีดีละ อย่าปล่อยให้ไปกัดชาวบ้านแถวนั้นนะ ยิ่งดุๆอยู่ด้วย" ฟางหันไปชวนกั้งคุย เพราะตั้งแต่เมื่อเช้ากั้งดูเงียบๆๆ
" กล้าว่าหรือไง" โทโมะมองคนตัวเล็กที่เขาโอวเอวอยู่ข้างกาย อย่างเอาเรื่อง ใช่ว่าหญิงสาวจะกลัว ยักคิ้วให้แทน
" อื้ออออ " ยังไม่ทันที่ฟางจะพุดอะไรก็โดนชายหนุ่มดึงเข้าไปจูบอย่างอ่อนโยน ต่อหน้ากั้งพาร์ท และใครอีกหลายๆๆคน รวมไปถึงชายหนุ่มอีกคน ที่แอบตามพวกเขามา
" หมัดจำเอาไว้ก่อนแล้วจะมาเอาคืน หึ! " ชายหนุ่มถอนจูบออกมาก็ก้มลงสูดความหอมจากพวงแก้มสีหวานจาสาวหวานไม่ได้ ก่อนจะพูดเป็นเชิงดุแล้วชิ่งหนีเดินออกไปทันที กั้งมองหญิงสาวที่ยืนเหวอ หน้าแดงก็นิ่งก่อจะเดินตามเจ้านายออกไป
" อีตาบ้าา... ทำอะไรไว้แล้วทิ้งกันแบบนี้เนี่ยนะ ฮึ่ย!! "
" ไม่ต้องล้อเลยน่ะพาร์ท ไม่งั้นฉันเอานายตายแน่ " ฟางหันกลับมาก็โดนสายตาล้อเลียนของลูกน้องคนสนิทของชายหนุ่มก่อนจะรีบเดินหนีด้วยความอาย
" พาร์ท มีอะไรหรือเปล่า" ฟางที่เห้นลูกน้องอีกคน นั่งทำท่าทางแปลกๆตั้งแต่ขึ้นรถออกมาจากสนามบินก็ถาม
" ผมว่าเราถูดตามนะครับคุณหนู " พาร์ทพูดแล้วมองไปยังกระจกหลัง
" อย่าคิดมากสิ นี่ไงเจอแล้ว ยัยเฟย์นะยัยเฟย์ ปร้านพ้อยเลย ฟางจะไปาเฟย์ " ฟางพูดกับพาร์ทก่อนจะมองที่gps ที่ตามมหาที่อยู๋ของน้องสาวก็เลยรีบบอกคนขับรถทันที
" เอาไงต่อดีครับนาย " เสียงคนขับรถถามเจ้านายที่นั่งเงียบอยู่ด้านหลัง
" ตามไป ... ฮัลโหลแบมให้คนไปทำความสะอาดบ้านพัก ฉันจะแวะเข้าไป" ....
วันนี้มาอัพแล้วนะคะ ไม่มีคนเม้น แสดงว่าไม่สนุกจริง 555 แต่เอาเหอะ เฮ้ออ... สู้ๆๆ 555 บ้าป้ะเนี่ยยย อย่าคิดมากไรเตอร์ไม่ค่อยเต็ม555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
