รักของเรา...NOT Love U
เขียนโดย mintmathuros
วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19) 19: ฉันจะปล่อยเธอไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เคล้ง!!!!!!!!
" ............." ป๊อปปี้กำโทรศัพท์เครื่องหรูในมือแน่น เขาเดินไปปัดข้าวของที่อยู่ภายในห้องจนล้มลงมาหมด ฟางเองก็ตกใจกับการกระทำของชายหนุ่่ม
" กะ เกิดอะไรขึ้น" ฟางถามเสียงสั่นๆๆ
ตุบ....
"เอาไปดูสะว่า คนที่เธอบอกว่าเป็นสามีของเธอมันทำระยำอะไรกับน้องสาวของฉันเอาไว้!" ป๊อปปี้ปาโทรศัพท์ไปที่เตียงแล้วพูดกลับด้วยเสียงกร้าวเกรียว
" มะ ไม่จริง" ฟางน้ำตาไหล ภายในคลิป มันกำลังดำเนินไปด้วยภาพที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังแสดงบทรักอันร้อนแรงกันอยู่บนเตียง หญิงสาวส่ายหน้าพร้อมน้ำตา
" เป็นไงละ สามีสุดที่รักของเธอ " ป๊อปปี้เดินเข้ามากระชากแขนหญิงสาวอย่างแรง จนฟางร้องออกมาด้วยความเจ็บ
"ปล่อยนะ ... มันก็สมแล้วไม่ใช่หรอ ทีคุณยังทำกับฉันได้เลยนิ ...แต่เท่าที่ดูน้องสาวคุณเองนะที่ยั่วโทโมะ " ฟางพุดเพื่อเข้าข้างสามีของตัวเอง มันทำให้ป๊อปปี้โกรธมาก
เพี๊ยะ!!!
"ฮึกฮืออออ" หญิงสาวหันหน้าไปตามแรงกระทบเนื้อที่แก้มของชายหนุ่ม ป๊อปปี้ตบหญิงสาวด้วยความโกรธ และโทสะที่มีเต็มเปี่ยม ก่อนจะถอยออกมายืนมองหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่บนเตียง
" โถ่เว้ย!!!"
"ฮึกฮืออออ" ภายในห้องนอน มีแต่เสียงร้องไห้ มีแต่คราบน้ำตา ที่ไหลออกมาอยางไม่มีวันหมด ฟางกอดตัวเองร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด มันเปกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอ .....
"ฮัลโหล....โทโมะ ฮึกฮือออ ช่วยฟางด้วยฮือออ" ฟางเหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่เปิดคลิปค้างเอาไว้ก็รีบกดเบอร์หาโทโมะทันที
แอ๊ดดดด........
"ทำอะไร ... นี่อยากจะกลับไปหามันมากใช่ไหม!!!"ปีปอปี้เดินเข้ามาเห็นฟางคุยโทรศัพทของตัวเองก็รีบเดินไปกระชากออกแล้วตัดสายทิ้ง
"ฮือออ ปล่อยฉันไปสักที... หลายวันที่ผ่านมามันยังไม่พอใจคุณอีกหรอ" ฟางพูดอย่างเหลือด ชายหนุ่มมองฟางที่เอาแต่ร้องไห้ ก็นิ่งไปสักพัก
"ได้! อยากกลับไปหามันมากนักฉันก็จะปล่อยเธอไป " ป๊อปปี้พูดแล้วดึงฟางออกไปจากห้อง ก่อนจะพากลับไปที่กรุงเทพทันที
คอนโด โทโมะ....
"โทโมะ!!" หญิงสาวตื่นขึ้นมา ก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อเห็นชายหนุ่มอีกคนที่นอนกอดเธออยู่และที่สำคัญ เธอและเขาไม่มีอะไรที่ติดตัวเลยสักชิ้น
"ตื่นแล้วหรอ..." โทโมะค่อยๆลืมตามองหญิงสาวที่ทำหน้าตกใจ
"นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไม.." แก้วพูดอย่างไม่เชื่อก่อนที่น้ำตาจะค่อยไหลๆออกมา โทโมะไม่พูดอะไรก่อนจะลุกเิินไปเข้าน้ำจนหญิงสาวเบือนหน้าหนีไม่ทัน
"จะร้องไห้ให้น้ำมันท่วมโลกเลยหรือไง " โทโมะเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นหญิงสาวที่ยังนอนคดตัวอยู่ในผ้าห่มแล้วร้องไห้ก็พุด
ไ..............."
"นายขมขื่นฉัน " แก้วพูด
"ใครกันแน่ เธอจะดูคลิปไหมละ จะได้รู้ว่าใครเป็นคนเริ่ม หึ!" โทโมะเดินเข้ามายืนปลายเตียงแล้วชูกล้องให้แก้ว แก้วมองชายหนุ่มด้วยสายตาเกลียดชัง
"ไอ้เลว!! ฮึกฮือออ ฉันเกลียดแก!!!!" แก้วตะคอกใส่ชายหนุ่ม
"ฉันก็ไม่ได้รักเธอ"
"ไม่รักกันแล้วทำแบบนี้กับฉันทำไม โทโมะ ฮือออ ทำทำไม..." แก้วร้องไห้ด้วยความเสียใจ เสียใจที่เขาทำไปเพราะความแค้นที่เขาทำไปเพื่อระบาย ไม่ใช่เพราะความรักเหมือนที่เธอมีให้เขา
"พี่ชายเธอจะได้รับรุ้ว่ามันไม่ได้ทำเป็นคนเดียว หึ.. ป่านนี้มันคงวิ่งเต้นแล้วละ ที่ได้ดูคลิปบทสวาทของนองสาวสุดที่รักของมัน " โทโมะพูดแล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ ก่อนจะเดินออกไป
"อร๊ายยยยยย ฮึกฮืออออ ออกไป!!!" แก้วหยิบของที่อยู่ใกล้มือแล้วปาให้ชายหนุ่ม
"ดูแลเธอให้ดี "
"คะ....."
"ไม่ต้องบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ ฉันจะบอกเอง" นมแจ่มมองเจ้านายหนุ่มที่เดินออกไป แล้วหันกลับมามองสาวน้อยที่นอนหลับไปพร้อมน้ำตาอยู่เตียงอย่างเวทนา
บนรถ...
" โทโมะช่วยฟางด้วยฮึกฮือออ" ...
"ฟางง.ฟางอยู่หน ร้องไห้ทำไม มันทำอะไรฟาง ฟาง..."
"โถ่เว้ย!! กลับบ้านให้เร็วที่สุด กั้งจัดคนของเาให้พร้อมฉันจะไปพาเมียฉันกลับ " โทโมะโมโหมาก ที่ถูกตัดสายทิ้ง เสียงของหญิงสาวที่เขาไม่ได้เห็นหน้า ไม่ได้กอด ไม่ได้สัมผัสเธอมาหลายวัน ร้องไห้เรียกขอให้เขาช่วย ช่างเจ็บปวดหัวใจเขาเหลือเกิน เขาต้องพาเธอกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาให้ได้ !
บานไทยานนท์....
" นี่อย่ากรีีดนะ ไม่งั้นผมปล้ำคุณจริงๆด้วย..."
สวัสดีคะ วันนี้เราก็มาอัพตอนที่19แล้วนะคะ ยังไงก็ขอคอมเม้นต์หน่อยนะคะ จะขอบคุณมากเลยนะ ถ้มาอ่านแล้วคอมเม้นต์กันด้วย เราเข้าใจนะคว่าช่วงนี้เปิดเรียนและ ใกล้สอบแล้วด้วยแต่ก็อยากให้เจียดเวลาสักนิดที่อ่านแล้วจะคอมเม้นนะคะ เพราะมันคือกำลังใจของไรเตอร์อย่างมาก5555 ช่วงนี้ไรเตอร์ก็คิดไม่ออกเหมือนกันคะว่าจะเอาไงต่อกับฟิคของตัวเองดี
อยากจะบอกก่อนว่าก่อนอื่นไรเตอร์ไม่ได้แต่งเก่งและไม่คิดว่าตัวเองแต่งเก่ง ที่อยากได้คอมเ้นต์เพราะอยากได้กำลังใจ ว่ามันยังมีคนชอบ มีคนอ่านจริงๆ ไม่ใช่เปิดมาแล้วก็ผ่านไป ขอบคุณคะ ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ